Weemoed

Overvalt me plots, als ik nu zo eens rondom mij zie

Niks van wat er was is gebleven

Alles is verdwenen

Geen kindergelach meer

Komt nu echt de ernst van het leven

Geloof me het komt nooit weer

Kindervoetjes die trappelen op de trap

Mens , het leven gaat te rap

Niemand houd dit tegen

Je voelt nu echt de herfst van het leven

Ho nee sterven doe jij echt nog niet

Je blijft druk doende in je leven

Eigenlijk heb je niks te kort

Je eet en drinkt wat je maar wil

Je let wel op aan ziek zijn past geen enkele schort

Je doet dus gewoon voort

Met te leven zoals het hoort

Alleen er verdwijnt zoveel in je leven

Die jou niet meer toe behoortJ.d.Z.

Wij kennen allen regen

Ook hevige zonneschijn

De hagel die met veel lawaai

toch geen schade bracht

De westenwind die zacht de regen naar één kant blies

Die koude noordenwind

Die je deed rillen en waarbij de tranen

Je zomaar uit de ogen liepen

Wij hebben een mooie nazomer gekend

Ook daaraan komt een end

Dat stomme gras ,dat bleef maar groeien

Het tegendeel was , mijn astertjes die zo mooi open bloeien

De allerlaatste die welkom tegen de herfst zeggen

Nu moet de zomer zijn nederlaag bekennen

Stilaan gaan wij naar Allerheiligen gaan

Daar tegen is de zomer niets in wat hij ooit eens was

Met luid gebulder van de wind

Neemt hij afscheid als een kind

Die dit alles niet wil

Maar ook een kind groeit op en zal wijzer worden

Wetend

Alles kent een eind maar ook een nieuw begin J.d.Z.

De dagen vliegen

Wij zijn bijna half maand weeral

Met dit weer vallen de blaadjes langzaam neer

‘s morgens en ‘s avonds

Is het al ferm fris weer

Ik hoor de kauwen hun klaaglijk gezang

Zij willen zich warmen aan de schouw

Maar die staat nog steeds koud

Het zal niet lang meer duren

Dat wij kunnen genieten van de zon

Straks krijgen wij

Die koude herfst kuren J.d.Z.

Werelddierendag

Mensen wees lief 

Voor onze vrienden de dieren

Die moeder natuur versieren

En haar in het reine bewaren;

Voor de fijne vogelsnaren

Met klanken als uit de hemel,

Feller dan sterren gewemel!

Schenk hen u blik van vertrouwen,

Als zij hun nieuwe nestje bouwen,

Stel ze nooit of nimmer teleur

Na al hun heen en weer gesleur.

Denk eens na met hoeveel ijver

zij dit zo, zonder wedijver,

met veel toewijding hebben gedaan!

Hiervoor in bewondering staan

Is meestal moeilijk voor de mens.

Weet dat zij dankbaar en intens

Ons in lief en leed omringen

En hun mooiste liedjes zingen!

Dus lieve mensen allemaal,

Van welke afkomst ,ras of taal,

Behoed onze dieren voor pijn.

Laat ons liever menslievend zijn.

              Jozef Vandromme

De nazomer

De warmte van de zonnestralen

Ik voel ze op mijn rug

Als ik loop te dwalen

Deze warmte is anders

Zachter , minder drukkend

Dan toen het volop zomers was

Het zijn nu goddelijke zomerdagen

Waarvan ik innig geniet

Verbranden doen ze mij nu niet

Alleen , in de ochtend is het al bitter koud

En de avond moet daarin niet onderdoen

Het is daarom dat ik geniet

Rillen van de kou doe ik alleen maar

Als ‘s ochtends ik dan  buiten ga

‘s Avonds gaat de zon te vroeg al onder

Dan blijf ik binnen in huis

Met even de verwarming aan

Mijn stemming ,

Ik klamp me vast aan jeugdige warme zomerdagen

Zij worden schaars die dagen

Zij zijn zo voorbij

Het afscheid nemen beklemd mij

Er is niks dat eeuwig duren kan

Het zijn de jaargetijden die ons overvallen dan

Die herfst

Ik kon de geur van paddenstoelen ruiken tussen het gras

Dit betekend dat de zomer aan zijn eind toe was

Of wij een harde winter zullen krijgen weet ik niet

Die staat straks voor de deur

Ik klink alsof er heimwee is

Naar wat eerst zo mooi leek

En nu aan sterven toe isJ.d.Z.

De natuur

Gaat stil aan in ruststand staan

Veel vogels zijn al op weg naar warmer oorden

Zij troepen samen voor een lange vlucht

En klieven door de lucht

Hun instinkt volgend

Stil en rustig zonder al te veel misbaar

De dekking voor de winterslaap is in de maak

Wat gaat alles vlug voorbij

Het is nu net of de zomer pas begon

Nu gaat alles andersomJ.d.Z.

Grauw ,grauw

Bij het ochtendgloren

Grijsgrauw en nat begint de dag

Geen enkele vogel te bespeuren

Geen vrolijke kleuren

Die bekoren

Geen enkele zonnelach

Zo is een grijze septemberdag

Het zijn wij verwend door al die zonnestralen

Die ons moeten aanpassen

Om weer te springen

Het word stil

Daar aan de waterkant

Je ziet er af en toe nog een paartje hand in hand

Zacht murmelend praten

net zoals het water

Regendruppels blijven lang hangen

Aan de halmen van het gras

De zon doet ze schitteren

Als waren ze van geslepen glas

Het is de tijd van het jaar

die wij onmogelijk , een halt zouden willen  toe roepen

Ik keek nog even naar het jonge paar

Zo diep verzonken in elkaar

Dat ze het niet merkten

die vallende bladeren die aan hun schoenen bleven koekenJ.d.Z.

September

Veranderd onze wereld heel stil

Voorbij die hete zomer lome dagen

Waarop niets doen al vermoeiend was

Samen met de regen

Kwamen wij meer zuurstof tegen

Kleurrijke wolkformaties drijven

Ons nu voorbij

Doorpriemt door zonnestralen

Het word kil en stil

In september

Tussen twee donderslagen in .

September

De rust keert terug in huis

Geen joelende kinderen meer

De winter komt nader

De dagen nog warm

Al korten ze iedere keer

De wintervoorraden zijn klaar

En worden weer net in de kelder gezet

September

Een maand vol rust

Vooraleer

De herfst met wind en regen

Aan onze deuren en ramen rukt.

Alles

Staat er proper en fris bij

Dat doet de regen hier buiten bij mij

Het zonnetje kijkt en lacht

Naar al die groene pracht

Dat nu zo weelderig groeit

Eind Augustus is nabij

Nog een kleine maand

En wij hebben de zomer weer gehad

Wat gaat alles vlug voorbij

Maar ik ben blij

Dat ik dit alles weer beleven mocht

Ook al ben ik

In de nazomer van mijn leven

Ik voel mij sterk

Voor de winter die gaat komen

Al zou het van mij warm mogen blijven

Tot en met kerst

ach  het is maar best

dat alles begint op tijd en stond

Als we maar genieten van wat komtJ.d.Z.

September

Hoe anders zijn de dagen nu,

Vol weemoed en herinnering

Aan een zomer, gevuld met

Warmte en vrolijkheid

Binnen het wachten

Van verkleumde dagen

Proeven we nog even de vruchten

Van de voorbije zomer.

Melancholie hangt in de lucht.

Bij de eerste adem van de herfst

Sluit de nacht de luiken van

Dit zomers tafereel.

                                                     Jozef Vandromme

De wind, die koele bries

Verjaagd de warmte uit het huis

Wij zijn zulke warmte niet gewoon

Net of wij leven ergens in een ver vreemd land

Toch blijft alles hier zo bij de hand

Hier bij ons thuis

En toch lijkt alles anders

Of ben ik het die er anders naar kijkt

Een koele wind die door mijn haren blies

Terwijl mijn lichaam nog vol warmte zit

Net of het had die opgeslorpt

Gretig al die warmte vergaren, bewaren

Wat een zomer deze keer

Voor mij mag het allang wat minder warm zijnJ.d.Z.

Weg,

Even weg van huisje ,thuisje en de afwas doen

Het is vakantie ,het jaarlijks verlof

Waar wij zolang naar uitkeken

Nu niet denken aan de hof

Of je er nu bent of niet

Onkruid groeit er toch tussen je planten

Niet denken aan morgen

Aan je dieren, daar zal een ander wel voor zorgen

Awel, dat is iets dat ik nooit kan

Of kon

Heel even er een dagje tussenuit dat gaat nog

Een verlengd weekendje dat viel nog mee

Ook toen kreeg ik al heimwee

Toen wij weer terug kwamen

Keek ik steeds naar herkenningspunten

Op onze weg naar huis

Daardoor wist ik ,ik ben bijna thuis

En mijn God wat was ik blij

Als wij onze oprit weer op reden

Ik kon weer gewoon

Mijn wasje en mijn plasje doen

Geen zorgen meer om wat ik allemaal vergat

En toch nodig hadJ.d.Z

Romantiek,

Het kan allemaal zo mooi zijn

Als je plaatjes kijkt

Nog beter als je door die straatjes gaat dwalen

Of samen fietsen langs waterkanalen

Het kan allemaal zo mooi zijn

Pure romantiek

De echte wereld bestaat dan niet

Je hebt alleen maar ogen voor elkander

Andere ogen zijn er niet

Je hoort dan ook enkel maar mooie muziek

Net een boek die ik ooit las

Die mij vertelde dat alles leugen was

Rozengeur ,maneschijn en wijn

Het kan achteraf allemaal zo zurig zijnJ.d.Z.

Hoop is

Als een boom

Die af en toe water nodig heeft

Om stoer en sterk rechtop te groeien

Krijgt die boom dat niet

Dan groeit die niet

Elk zaadje door de wind zo kwistig uitgestrooid

Begeeft het

Als het door een mens word uitgeroeid

Een mens, een wens ,een boom

Zij groeien niet gewoon

Het moet diep In verband staan met elkaar

Hopen, mensen zijn zo van die wensen

Die zelfs de schaduw van een boom niet kan bederven

Raar maar waar

Het zijn alleen maar dode mensen

Die eeuwig in de schaduw van een boom rusten

Die droom is het die wij erven

Elk levend mens heeft maar een enkele wens

Dat lichtje van de hoop zoveel mogelijk doorgeven

Want alleen hoop doet elk mens toch hoopvol levenJ.d.Z.

Vriendschap,

Is een begrip dat start met een goeie dag te zeggen

Een groet aan een ander vreemd leven

Waarvan je nauwelijks de inhoud kent

Vriendschap laat andere vriendschap ontluiken

Wij groeien langzaam naar elkaar toe

Ook weer langzaam van elkaar weg

Kennen wij niet allen de nood

De eenzaamheid

In onszelf om die te overbruggen

Al zijn er gedachten en meningsverschillen

Die overleggen

Is leren vergeven , vergeten

Vriendschap breekt je niet

Het maakt je sterker om weer andere bruggen te leggenJ.d.Z.