Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
14-03-2009
de zon liet verstek gaan...
De zon liet vandaag wel verstek gaan, maar de zonsondergang was fantastisch.
Het weer voor vandaag ziet er gezellig uit. En ook de verwachting voor morgen en zondag is erg goed. Morgen is hier de CPC(City-Pier-City)-loop. Het hoogte punt daarvan is de halve marathon. Wij hoeven niet ver te gaan om dit te bekijken. De lopers komen langs ons appartement. Foto: 15 maart 2008, temperatuur 16,4 graden, ook de CPC-loop.
Gisteren hebben we genoten van een mooie dag. Al vroeg zijn we op stap gegaan. Net na de piekuren. Het was heerlijk rustig op de weg en we konden genieten van de mooie omgeving. Door de duinen via Katwijk naar Noordwijk. Noordwijk-binnen: daar was ik nog niet eerder geweest, terwijl het plaatsje maar luttele kilometers van Scheveningen verwijderd is. Ik heb er wel genoten. Het is een prachtig dorpje. Met centraal een prachtige mooie kerk uit omstreeks 1450. Ik probeerde binnen te komen, maar de deuren waren dicht; toch hoorde ik binnen geluid. Ik naar de volgende deur, en ja hoor, via een zijdeur kwam heel toevallig de koster naar buiten. En zodoende kon ik toch naar binnen. Samen met de koster hebben we een rondwandeling door de kerk gemaakt. Annemiek zat buiten te mokken, want ik bleef natuurlijk veel te lang weg. Foto: interieur van de Jeroenkerk in Noordwijk.
Ik heb met stijgende verwondering vanmorgen de Telegraaf gelezen. Nederland krijgt een Nationaal Popmuseum en het komt in Scheveningen. Het Haagse gemeentebestuur heeft toestemming verleend, maar wel de voorwaarde gesteld dat er voor een goede verkeersafwikkeling moet worden gezorgd. Maar… die verkeersafwikkeling is toch een zaak van de gemeente?? Of zie ik dat verkeerd? Leuk geprobeerd van een gemeente, waar de infrastructuur al een heel groot probleem is en zeker in Scheveningen, het mooiste stadsdeel van Den Haag. Heeft de betreffende wethouder Marnix Norder daar wel over nagedacht? Deze foto maakte ik op 11 maart 2008. Het lijkt er op dat de dag van vandaag een vriendelijker karakter krijgt.
Ik kan merken, dat het voorjaar wordt. Ik heb opruimdrift. Er staat al een groot pak archiefstukken klaar om naar een ander adres te verhuizen. En mijn vrije tijd? Die moet ik nog in gaan vullen. Foto: deze foto maakte ik op 10 maart 2008; een mooi begin voor een nieuwe dag.
De dag ziet er uit als een normale dag in maart.Wisselend bewolkt, een kleine kans op een bui en een matige wind. Temperatuur normaal voor de tijd van het jaar. We kunnen er mee leven. In de krant vielen mij twee berichten op. Op de eerste plaats een bericht over een unieke Suske & Wiske-veiling in Antwerpen, heel toepasselijk omgedoopt tot “De Magische Matinee”. Het tweede bericht op dezelfde pagina deed mij denken aan Suske&Wiske. Daar stond met grote koppen de titel “Gentse Flikken”. Het zou de titel kunnen zijn voor een nieuw Suske&Wiske-boek, waarin de flamboyante Lambiek - een vrouwenversierder, die ladderzat zijn auto tegen een Saab parkeert - de hoofdrol speelt. Foto: een ochtendgroet door de Flaneur op het Lange Voorhout in Den Haag.
een zonnige zondag? Vanavond kijken we er hopelijk op terug.
De buienwolk trekt over ons heen. Over een uurtje gaat het weer opklaren. Mijn advies: kruip nog even onder de wol en geniet straks van een vrijwel droge en volgens de verwachtingen zonnige zondag.
Het is een rare wereld, waarin wij leven, maar vandaag schijnt de zon.
We hebben er allemaal direct of indirect mee te maken. En de bazen “weten” wel hoe deze zaak opgelost moet worden. Maar dan komt de politiek om het hoekje kijken. Over het rijtje oplossingen, dat ze eigenlijk allemaal onderschrijven, gaat weer gediscussieerd worden: politiek wordt er gesteggeld en gemarchandeerd. Linksom of rechtsom. En zo zitten ze al maanden – en dat is niet alleen in Nederland – te stoeien, terwijl de crisis steeds verder om zich heenslaat. Tussendoor van die ‘leuke’ akkefietjes, zoals nu bij de ING-bank, die pas nog ondersteund moest worden met 10 miljard euro, maar heel laconiek nu aan haar medewerkers een bonus gaat vertrekken van om en nabij 300 miljoen euro gemeenschapsgeld. En wat dacht u van de salarisverhogingen; op de plaats rust, maar niet voor het overheidspersoneel, want daar is al eerder een cao afgesproken van 3,5% gemeenschapsgeld. Het is een rare wereld waarin wij leven. Foto: en de molen; hij draait maar door.
Eergisteren beloofde ik u, dat ik op het Voorhout in Den Haag foto’s zou maken van de bloemenpracht, die daar ieder jaar weer spontaan opbloeit. Dit jaar is het Voorhout op de schop gegaan en de werkers zijn nog steeds bezig dit project te klaren. Niemand had er nog aan gedacht, dat de krokussen dit jaar weer zouden verschijnen. En wat gebeurde er: uit de omgespitte grond kwamen overal de krokussen weer tevoorschijn. Daarom vandaag deze foto.
Het leek wel een aankomend vliegtuig zoals de zon vanmorgen mijn kamer kwam binnenvliegen: twee strakke vleugels en in het midden de cockpit. En hij zette door; nog wel een beetje mistig, maar toch hij was er weer de, zon. Met grote containers beladen transporten rijden bij ons voorbij. Strandtenten, die uit de winterstalling op weg zijn naar hun ‘plekkie’ op het strand.
De Belgische Persgroep verwerft de Nederlandse PCM
We beginnen vandaag met de zon, die in het noordoosten van ons land zal schijnen; wij wonen in het zuidwesten; pech dus. De Vlaamse krantenmagnaat Christian van Thillo heeft een stukje Nederland verworven: de Persgroep heeft een succesvolle greep naar PCM gedaan. PMC is onder andere de uitgever van NRC Handelsblad, De Volkskrant, het AD en Trouw. Persgroep heeft een 51 procent meerderheidsbelang in PCM. En waarmee zullen op termijn de kranten gevuld gaan worden? Het blijft in ieder geval de Nederlandse taal. Foto: De lucht in nog grijs, het zand nog geel, maar het strandseizoen is begonnen.
Misschien gaat voor die mensen het levenzonnteje schijnen.
Ik praat vandaag niet over het weer, want wat wij vandaag aan de kust voorgeschoteld krijgen, is geen weer.
Nederland is een van de rijkste landen van de wereld met daarbij een vrij redelijke spreiding van de inkomens. In de ontwikkelingslanden, waar vaak wel grote rijkdom is, maar dan bij een heel kleine groep van de bevolking, wordt door miljoenen mensen honger geleden. Je kunt dan natuurlijk zeggen: laat ieder land zijn eigen boontjes maar doppen. Maar dat is je kop in het zand steken. Je weet wel beter.
Daarom hebben de rijke en rijkere landen met elkaar afgesproken die arme landen te helpen. Maar wat gebeurt? De ontwikkelingshulp komt vaak bij de verkeerden terecht, die daardoor nog rijker worden. Financiële hulp of militaire hulp lenigen niet de honger en andere ellende van de armsten der armen. Ondanks al deze ellende elders, wordt er toch geschreeuwd: verminder de hulp aan de arme landen. Kijk, laten wij in de rijke landen binnenlands onze eigen boontjes doppen: egaliseer in de binnenlandse inkomens.
Llaten we alsjeblieft niet korten op de gelden, die in de armste landen heel veel ellende kunnen voorkomen of ten minste kunnen verlichten. Misschien gaat voor die mensen het levenszonnetje dan wat vrolijker schijnen.
Foto: op het Scheveningse strand beginnen ze al vast aan de opbouw voor een zonnig seizoen.
Het was gisteren best wel druk op het strand van Scheveningen, terwijl de zon het af liet weten. In de ochtend een paar uur zon en daarna niet echt grijs, maar toch wel nevelig weer. Geen lentedag, die de meeste mensen toch wel verwacht hadden. Een laatste vakantiedag met zon was wel welkom geweest. Vandaag wordt in alle scholen in Nederland weer les gegeven. Foto: gisteren, het Scheveningse strand.
een nieuwe dag, een nieuwe maand en een nieuwe zon.
Het is bijna half negen. Er hangen nog wat wolkjes, maar zojuist scheen de zon mijn kamertje binnen. Krijgen we vandaag echt een lentedag? Boven zee hangt nog wat mist. De vlag op het Kurhaus hangt lusteloos te wapperen. Nu schijnt de zon echt in mijn kamertje en aan de horizon hangen onder de zon de wolken. De temperatuur buiten is 7 graden. Voorlopig ziet het er goed uit. Een nieuwe dag, een nieuwe maand en een nieuwe zon zijn aangebroken. Na 28 februari volgde vorig jaar 29 februari. Maar dit jaar niet. De foto is gemaakt op 29 februari 2008. We verbleven toen een paar dagen in Kalkar. Het lentegevoel was er daar toen ook.
Het is nog vroeg. Net half negen. Waarschijnlijk ben ik wel vroeg op, maar de zon nog niet. Al gloort er aan de horizon toch iets, dat er op duidt, dat het vandaag niet zo’n sombere dag wordt als gisteren. Vanmiddag is er de opening van een nieuwe verkooptentoonstelling in MuZee Scheveningen. Een verkooptentoonstelling, die inhoudt, dat de geëxposeerde kunstvormen niet alleen te bewonderen zijn, maar ook gekocht kunnen worden. De tentoonstelling heeft het onderwerp de zee. Ik ben benieuwd. Deze middag is het de officiële opening voor genodigden en daar hoor ik ook bij. Foto: zo begon vorig jaar de maand maart. Dit jaar zal 1 maart beslist wat vriendelijke worden.
Het weerbericht voor vandaag is wel heel erg kort: “motregen” . En daar kunnen we het dan mee doen. Tijd genoeg dus voor huishoudelijke werkjes. Maar eerst even de betonboor halen bij mijn zoon: er moet een nieuwe plank boven ons bed worden opgehangen. Ik zeg wel een nieuwe, maar het is al een heel oude uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Hij hing bij mijn schoonouders altijd boven de divan en er stonden toen van de koperen miniaturen op. Lentegevoel: 29 februari 2008.
De zon doet ernstige pogingen om door het dunne wolkendek te breken, maar het lukt hem toch nog niet. Afwachten maar. En je zult zien, dadelijk is hij er ineens. Ook boven de zee is de lucht nog niet helder, maar met een stevige westenwind zou daar de lucht wel eens spoedig kunnen gaan klaren. Ik heb zin in de lente en kan er bijna niet op wachten. Toch nog maar even geduld oefenen: per slot van rekening is het nog februari. Foto: dat begint er al een beetje op te lijken, maar de datum was 22 maart 2008.