Het was de hel vandaag... maar dan veeeeel natter.
Van de 130 km die we maakten door de regio 'Seine & Marne', reden we er toch wel 110 in de regen! Hoe dichter we bij ons eindpunt Montargis geraakten hoe harder het begon te regenen... En je kent het, als er iets misloopt...
Willy reed als eerste lek (tournée général). 8 helpende handen schoten onmiddellijk te hulp. Erger was nog dat we 's middags onze begeleiders niet konden vinden. Er was afgesproken aan de oever van de Seine onder een brug in Montereau. Konden wij veel weten dat er naast de Seine ook nog een andere rivier door Montereau stroomt...? We zochten dus een uur lang langs de verkeerde rivier (Yonne). Ten einde raad, hongerig en doornat besloten we dan maar een 'Mac Donalds' aan te doen. Dat bleek echter mooi meegenomen want daar zaten we tenminste even warm en droog!
De stramme spieren beginnen langzaam terug los te komen en ons lichaam begint zich stilaan aan te passen aan het strakke dagritme. Hopelijk blijft het de volgende dagen een beetje droog..., maar het weerbericht voor morgen is weer niet al te best. Er wordt echter heel weinig over geklaagd en de sfeer is nog steeds uitstekend. Het eten is lekker, het gezelschap is goed, de hotelletjes vielen tot nog toe goed mee, er wordt veel gelachen... en natuurlijk ook aan thuis gedacht (zeker zeggen, wordt me hier in de oren gefluisterd).
De groeten van jullie 'doorweekte' schatjes en tot morgen!
Het was een zware dag met heel wat klimwerk. We fietsten 115 km en maakten bijna 1200 hoogtemeters. Na de meeste klimmetjes werden we dan wel beloond met een prachtig uitzicht. We reden door de 'graanschuur' van Frankrijk en kregen prachtige glooiende landschappen te zien. We reden vandaag van Vendeuil naar La Ferte-sous-Jouarre. We hielden even halt in 'Porte le Chateau'. Een mooi vestingstadje waar ook de ronde van Frankrijk van dit jaar langsreed. Voor het middagmaal hadden Rudy en Louis een prachtig plaatsje uitgezocht in de schaduw van het kerkje van Coeuvres-et-Valsery.
Het weer was schitterend om te fietsen. Af en toe zon, geen regen en lekker koel. Omdat het wat 'drukker' is (we zitten in de ruime omgeving van Parijs) moeten we vaak achter elkaar rijden. Het kan dan soms heel stil worden in de groep en iedereen mijmert dan een beetje weg. 'Medifietsen' (mediteren op de fiets) heb ik het genoemd. Dan wordt er stil gedacht aan 'wie we missen', aan 'wie er niet meer is' en waarom we deze reis misschien doen, aan het thuisfront (zoon, dochter,...)
Bij enkelen onder ons woog vandaag de vermoeidheid sterk door. Er werd dan ook gezorgd dat het tempo niet te hoog lag. De solidariteit onder de deelnemers is groot en regelmatig hoor je dat er aan elkaar gevraagd wordt 'hoe het gaat'. Een mooi gevoel.
Ondertussen weten we ook dat je in Frankrijk heel weinig cafeetjes hebt. We worden wel telkens overal goed ontvangen en soms krijgen we zelfs applaus onderweg. Kinderen komen soms vragen van waar we komen en kijken ongelovig als we 'La Belgique' zeggen. Waarschijnlijk denken ze dat we die afstand in één keer hebben afgelegd... :)
Ons hotel in Ferté is er eindelijk eentje met iets meer luxe. De kamers zijn een stuk ruimer en het ziet er allemaal heel netjes uit. Ons vorige hotelletje kreeg van ons al snel de naam 'Fawlty Towers', maar meer ga ik daar niet over vertellen, dat is voor de 'straffe verhalen' bij de thuiskomst. We hebben tot nog toe wel altijd heel goed gegeten. Dat is natuurlijk ook heel belangrijk.
Het werd een zware rit vandaag door een glooiend landschap met heel wat pittige hellingen.
Na veel zoeken naar een cafeetje (na zowat 80 km) hebben we ons maar naast de kant gezet in het gras om even te rusten. Heel verrassend dook even later een auto op met een dame die ons kwam laven met flessen water en cassis. Schitterend!
Even later ontmoetten we 3 jonge dames die met de fiets op weg waren naar Parijs. Jan ging zo op in het gesprek met de jonge deernes dat hij zijn fietshelm haast vergat...
Het was een weer een schitterende dag zonder regen. We maakten 130 km en bijna 1000 hoogtemeters.
De foto's komen straks (enkele technische probleempjes).
Stipt om 9.00 uur werd er vertrokken aan de kerk van Termien. Iedereen liep er vrolijk en welgemoed bij want het weer zag er schitterend uit.
Enkele familieleden en sympathisanten fietsten mee tot aan de eerste stopplaats in Heers. Vanaf dan lieten we alle banden met thuis achter.
De rit vlotte zeer goed en na circa 80 km werd het plots heel stil in de groep. Realiseerde zich nu iedereen dat we werkelijk 10 dagen fiets voor de boeg hadden...?
De rit vlotte zo goed dat we ongeveer één uur eerder dan gepland in Charleroi aankwamen en daar begon het dan te rommelen in de lucht. Laat dat slechte weer maar voor vannacht. Morgen zijn we terug op post om 8.30 uur voor een rit naar Vendeuil, ongeveer 125 km.
Morgen zijn we op weg! Alle koffers inladen en de laatste richtlijnen geven. Sommigen zien er erg bleekjes uit. Slaat de stress toe...?
Iedereen heeft zowat zijn eigen motieven om deze reis aan te vatten. De uitdaging, een gemaakte belofte, een louter sportief aspect, een bedevaart, een oude droom... Wat ook de drijfveer is, iedereen kijkt er duidelijk naar uit en toch is er tegelijkertijd de lichte twijfel. Wat als ik een slechte dag heb? Wat als ik materiaalpech heb? Wat als... ? Toch klikt het in de groep, ondanks de verschillende leeftijden, ondanks de verschillende afkomst uit Limburg, ondanks het 'vreemd zijn' aan elkaar... Er is vooral de gezamenlijke wil om te slagen. Werken aan eenzelfde doel, met dezelfde middelen.
Morgen wordt het een mooie dag. Daar zijn we zeker van. "We gaan ervoor", hoor je bijna iedereen denken. Good luck!
Nog maar enkele dagen en we kunnen de weg op. De zenuwen beginnen serieus parten te spelen bij enkelen onder ons. De koffers moeten gemaakt. Wat mogen we zeker niet vergeten? Hoe is het met de conditie? Hoe zal het weer zijn? ...
Het is ook een aanloop met heel wat hindernissen geweest:
8 weken voor het vertrek: Onze begeleider Pierre krijgt slecht nieuws. Zijn echtgenote moet een zware operatie ondergaan en Pierre kiest begrijpelijk om zijn echtgenote te steunen. Schoonbroer en boezemvriend Arnold kiest om Pierre en zijn echtgenote in de deze moeilijk periode te ondersteunen. Er moet op zoek gegaan worden naar twee vervangers voor de begeleiding. Gelukkig worden die vrij snel gevonden. Louis Gijbels uit Genk en Rudy Claes uit Beringen worden de nieuwe begeleiders.
6 weken voor het vertrek: Rik ziet plots niet meer uit één oog. Een operatie dringt zicht op. Gelukkig herstelt Rik erg snel en kan hij de trainingen hervatten.
4 weken voor het vertrek: Tijdens een gezamenlijke oefentocht in de druilerige regen komt Norbert ten val. Een barstje in het bot noodzaakt hem tot minstens 4 weken inactiviteit... Norbert besluit noodgedwongen om de handdoek in de ring te gooien. Vrij snel wordt een vervanger gevonden. Arno Kwanten uit Neerpelt wordt zijn vervanger.
10 dagen voor het vertrek: Willy maakt een flinke smak op het beton. Een flinke schaafwonde op de knie zorg ervoor dat hij een minstens een week niet op de fiets zal kunnen. Hopelijk geraakt hij terug klaar voor het vertrek.
Hopelijk blijven we de laatste dagen voor ons vertrek gespaard van verdere ongevalletjes en/of tegenslagen.
Zaterdag 24 mei 2014 maakten we een eerste 'oefenrit' met de deelnemers aan de Lourdesreis. We kwamen samen in Bocholt voor de Damburgclassic en maakten onze eerste 100 km als groep. Het was nog wat zoeken naar de juiste namen... Er werd een eerste groepsfoto gemaakt en dan werd er vertrokken voor de eerste kilometers als 'nieuwe groep'. Mia en Jaak konden echter niet mee omdat zij bij de organiserende vereniging behoren en een opdracht hadden bij de bevoorrading.
Al snel bleek het een 'jolige' bende. We hadden tijdens de rit ook al meteen twee lekke banden zodat we elkaars vaardigheden konden observeren.
Na de eerste bevoorrading in Gellik leerden we ook al meteen een eerste lesje. Altijd tellen als we volledig zijn bij een nieuwe start.... Gelukkig zit er een onderwijzer bij de groep die de gewoonte heeft om regelmatig de aanwezige 'kopjes' te tellen. :) Zo hadden we pas na enkele kilometers door dat Valère er niet bij was... Na een telefoontje naar de bevoorrading hoorden we dat Valère een lekke band moest herstellen bij de herstart! Solidair als we zijn werd er in groep gewacht op onze eerste pechvogel van de dag. Het tractaat volgt later!
Ook best grappig was dat Jan aan iedereen vroeg om bij de Lourdesreis 'lekvrije' banden op te leggen van een beter merk. En wie reed er enkele kilometers verder lek?.... Jawel, Jan! Meteen konden we zien dat Jan echt wel een krak is in het wisselen van banden. Op slechts enkele minuten tijd werd de lekke band gewisseld. Dan moest er jacht gemaakt worden op de dames die ondertussen lustig babbelend waren doorgereden. Er werden meteen enkele records gebroken en er werd afgesproken om deze 'verboden' snelheden niet na te streven bij onze Lourdesreis....
Het was alvast een eerste aangename kennismaking met alle deelnemers!
(Marcel Cuyvers, Lucine Vandevelde, Rik Loeners, Jan Bronckers, Willy Buntinx, Jos Mertens, Paul Scheepers, Bert Maes, Mia Tholen, Jaak Goossens, Valère Rodiers, Mathieu Leen, Maria Rutten en Nico Verjans)
Op zondag 3 augustus zullen we met een groep van 14 wielertoeristen (waaronder 3 dames) een tocht van iets meer dan 1200 km maken naar de bedevaartplaats Lourdes. De deelnemers zijn tussen de 55 en 74 jaar oud en komen uit Genk, Diepenbeek, Bocholt, Neerpelt, Lanaken en Hamont-Achel. Deze groep senioren wordt begeleid door 2 heren uit Genk en Beringen die elke dag voor de logistieke ondersteuning zullen zorgen.
De groep vertrekt in Genk op zondag 3 augustus en komt in Lourdes aan op dinsdag 12 augustus. Op woensdag 13 augustus is er een vrije dag voorzien in Lourdes en de liefhebbers maken de beklimming van de Tourmalet. Op donderdag 14 augustus wordt er met de TGV en de Thalys teruggereisd naar Limburg.
Elke dag is er een trip voorzien van tussen de 110 en de 130 km.
).
Een barstje in het bot noodzaakt hem tot minstens 4 weken inactiviteit... Norbert besluit noodgedwongen om de handdoek in de ring te gooien. Vrij snel wordt een vervanger gevonden. Arno Kwanten uit Neerpelt wordt zijn vervanger.
Een flinke schaafwonde op de knie zorg ervoor dat hij een minstens een week niet op de fiets zal kunnen. Hopelijk geraakt hij terug klaar voor het vertrek.
