Lieve kind wat is je reden voor dit drama dat je zomaar zegt stik en la-ma vanwaar je angst en blindheid je lijkt zo'n blije vrije meid Waarom niet eens kijken met wat durf je gevoel verrijken zou alles ook eens anders kunnen zijn of doet het verleden jou nog zoveel pijn? Waarom je ogen voor de waarheid sluiten ga jij je zo verschrikkelijk te buiten waarom trap je iedereen zo op het hart zonder dat je word getart Lieve kind kom toch eens wat dichterbij kijk ook met open ogen eens naar mij Wat denk jij nu te zien wat je misschien helemaal niet wist kan het zijn.. dat je je hebt vergist? Hoe moeten wij nu van jou denken terwijl we reageren op je wenken stank voor dank zo lijkt het wel maar ik denk die zit vast weer in de knel kom naar buiten laat je horen heb je zoveel liefde al verloren? weet je niet meer hoe het moet ga je heen nu zonder groet weet dat hier iemand voor jou is ik weet zeker dat ik me niet vergis open en eerlijk reikend naar jou ga toch niet zitten in die kou hou van jou
Geboeid met ketenen van grof geweld verschopt als straatvuil aan de kant geschoven. Weggevoerd naar oorden van vergetelheid ver van een wereld in vrede,wachtend op een toekomst die er niet zal zijn. De mensheid slaat dit alles gade en wacht apathiesch af op betere tijden waar eens vrede de lucht zal kleuren in stralend blauw en ketenen zullen worden verbroken in een wereld die de onze is vrij van geweld en menselijk lijden. Wachten, hoe lang nog?
EEN NAAR GEVOEL Zoals we al eerder zagen, verzetten we ons tegen de mensen en dingen die we niet prettig vinden We zien niet dat we alleen maar een onplezierig gevoel bij ze hebben. We vertalen het: "Dit maakt me ongelukkig". En dus wijzen we ze af. Maar eigenlijk wijzen we ons gevoel over hen af. Om een eind te maken aan ons nare gevoel hoeven we niets anders te doen dan dat gevoel over hen veranderen. Of ze dan wel of niet lichamelijk in onze nabijheid zijn, maakt niet uit. Wanneer het onprettige gevoel verandert in een neutraal gevoel, hebben we geen last meer van ze. We voelen ons weer prettig. En misschien blijken ze heel anders te zijn dan het gevoel dat we hadden. Misschien maken ze ons zelfs wel gelukkig. Dan is ons gevoel over hen ineens en prettig gevoel.
EEN PRETTIG GEVOEL We zagen ook dat we de mensen en dingen die we prettig vinden willen krijgen en (zelfs voor altijd) behouden. We omhelzen ze. Ook hier is het niets anders dan een (prettig) gevoel dat wij vertalen als: "Dit maakt me gelukkig". We willen dat prettige gevoel altijd hebben. Maar het is ons eigen gevoel ten aanzien van die dingen en mensen. En zoals we allemaal weten kan de aantrekkelijkheid van iets of iemand zo maar verdwijnen. Kan liefde omslaan in haat. Een van de meest verlichte mensen die op deze wereld heeft gewoond, heeft eens gezegd: "Wij hebben geen relatie met elkaar. De beelden die we van elkaar hebben, hebben een relatie met elkaar".
de geluiden om mij heen en die door mijn hoofd heen greinzen Van buiten alle vogels en binnen treinen dreinsen Als mijn denken die zo fijn was stopgezet en ik er niet zoveel meer er op let is dit wel vol te houden maar de treinen razen verder van spoor naar spoor van het ene naar het andere oor tinitus of méniere maakt het wat uit het blijft heel veel geluid Nu ook die ventilator naast mij gezet Oh Here Here hoor mijn gebed Soms niet langer meer vol te houden herrie - eeuwig om mij heen Nu iemand mij heel veel pijn heeft gedaan rijden de treinen af en aan zomaar onnozel gewauwel en het raakt me toch nog steeds hoop dat tinitus of méniere snel over gaat en ook geneest want en denken-piekeren, van wat het beste is en hoe nu verder-wil ik dit nog wel heeft het leven met hen nog wel enkele zin alles staat nu op de min Wat doen mensen elkaar toch steeds weer aan laten ze eens gewoon dieper in hun eigen binnenste gaan loslaten Ka en gewoon weer verder ook al doet het heel veel pijn jou krijgen ze echt niet klein dat is na jaren ook wel gebleken dus houd nu op her nog over te spreken ga en dans de hele nacht kijk hoe je lief, nu naar je lacht het leven is een leerschool met duizenden lessen maar laat je voelen niet meer flessen
Ervaar je emoties, observeer je gedachten wordt stil en luister naar de stem van je hart Spreek en handel slechts voor het geluk van anderen als vanzelf zal geluk ook jou ten deel vallen
Gelijkmoedigheid is een toestand van 'vrede' (tevreden zijn). Want als we geen bezwaar meer hebben tegen de mensen, dingen en situaties in ons leven en niet oordelen, voelen we ons 'vredig'. Wie dat gevoel kent, weet dat dit een dieper gevoel is dan het genot dat onze zintuigen ons brengen. Het is het ontbreken van alle negatieve emoties zoals oordelen, verzet, woede, angst, wrok jaloezie etc. Het is open staan voor alles wat ons leven ons aanreikt.
Alles in ons leven - en ons leven zelf - is tijdelijk. Onze emoties, gedachten, gedrag maar ook onze relatie en bezittingen, komen en gaan. Als iets of iemand er is mogen we ervan genieten, mogen we er van houden. Als de stroom van het leven hen van ons af voert, kunnen we ze in vrede laten gaan. Waarom vasthouden als we weten dat we eens toch los zullen moeten laten? Want zelfs als we alles waarvan we houden, wat we fijn vinden, behouden, dan moeten we het los laten op het moment dat ons hart stopt met kloppen. Doodgaan is het ultieme loslaten. Daarom zijn de meeste van ons er zo bang voor. Maar is het leven niet een schitterende leerschool om te oefenen? Dan zullen onze laatste dagen op deze planeet vredig zijn. Moeilijke emoties zoals angst, onzekerheid, spijt, boosheid en verbittering zullen ons dan niet belemmeren.
Soms is de kwetsbaarheid van het leven ons haast te veel om te dragen. Als ik kijk naar de mensen die ons dierbaar zijn, worden we soms bang om wat er met hen allemaal kan gebeuren. Vooral als ik hoor over het verlies of verdriet van een ander. Dan voelen we het zelf. De hardheid van de samenleving is iets wat diep kan raken. Vaders die hun vrouw en kinderen vermoorden. Kinderen die worden verkracht en vermoord. Terroristen die niets ontziend hun doel willen bereiken door geweld te gebruiken. Leraren die door leerlingen worden verwond of zelfs gedood. En dat zijn maar een paar voorbeelden Maar als we iemand zien die zichzelf inzet voor anderen, als we de pracht van de natuur zien, dan weet je weer: schoonheid bestaat. En kan men verdriet hebben om de manier waarop wij met elkaar en de natuur omgaan. Angst en hoop: beide dragen ze het besef van de kwetsbaarheid van alles inzich.
Verslavingen ontstaan als we ons niet gelukkig voelen. Of die verslaving nu bestaat uit teveel eten, teveel alcohol drinken of teveel sex, of uit roken en drugs. We zoeken iets wat ons een geluksgevoel geeft. Maar al deze dingen geven ons slechts (een gevoel van) genot. Maar omdat het maakt dat we ons plezierig voelen, willen we dit gedrag - hoe ongezond ook - niet opgeven. We zeggen "ik kan het niet laten", "Ik mag toch wel genieten' of "Het is het enige pleziertje dat ik heb". Kortom: we zitten in de slachtofferrol. De enige manier om van een verslaving af te komen is door te onderzoeken waarom we het nodig hebben. Wat missen we? Wat maakt ons ongelukkig? en nu maar eens kijken wat wijzelf met het roken doen he deze wijze woorden willen ons helpen dit beeld aan te zien en hoe kun je anders je kids je vrienden en bekenden deze raad toespelen?