Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
11-01-2008
Mijn schuldige daden zijn voor U niet verborgen.
Mijn schuldige daden zijn voor U niet verborgen.
Als we deze Psalm eens rustig doorlezen en op ons in laten werken, denken we onwillekeurig al snel aan de Heer Jezus. Het is soms net of Hij aan het woord is. Dat werpt een heel bijzonder licht op dit gebed. David heeft geen gemakkelijk leven gehad. Thuis was hij het achtergestelde zoontje, later werd hij opgejaagd en met de dood bedreigd door niemand minder dan de koning. Jaren heeft hij als een verschoppeling rondgezworven. Goede vrienden verlieten hem. Ook een paar van zijn eigen zoons hebben zich tegen hem gekeerd. Niemand begreep wat er in hem omging. Zelfs zijn eigen vrouw verachtte hem om zijn enthousiasme voor de Here God.
Het is indrukwekkend deze Psalm in gedachten uit de mond van de Heer Jezus te horen. De Heer heeft alles meegemaakt wat ons ook maar zou kunnen treffen. Daar heeft Hij bewust voor gekozen. We lezen dat in de Hebreeënbrief. Dat is bemoedigend, want Hij kan volkomen met ons meelijden. Hij begrijpt iedere klacht, ieder gebed. Maar er is méér. Veel van de teksten in deze Psalm zijn zo duidelijk ook op de Heer Jezus van toepassing, dat wij ons kunnen proberen te verplaatsen in wat Hij heeft doorgemaakt. We mogen Hem bewonderen om Wie Hij was in het lijden. Wij mensen hadden Gods eer geroofd. God kon niet meer ongeremd zijn liefde tonen. De zonde maakte dat onmogelijk. De Heer Jezus heeft God die mogelijkheid weer teruggegeven. Er moest oordeel over de zonde plaatsvinden, zonder dat de hele mensheid voor eeuwig verloren zou gaan. 'Wat Ik niet geroofd heb, moet Ik toch teruggeven,' horen we nu uit de mond van onze Heer. En dan: 'mijn schuldige daden'. Hij was absoluut zondeloos, maar wat heeft Hij zich één gemaakt met ons. Alsof Hij de dader was. Zo liet Hij Zich straffen. Hij werd voor ons tot zonde gemaakt.
Een bekende voorganger in Amerika zou een dienst leiden in de gevangenis. Een van de gevangenen had de taak op zich genomen een inleidend woord te spreken. Voor de dienst begon, stond hij op en zei tegen zijn medegevangenen: 'Jaren geleden woonden er twee jongens in een stadje in North-Georgia. Zij gingen samen naar school, zij speelden samen en gingen samen naar de zondagsschool. Eén van de jongens ging op een dag niet meer naar de zondagsschool. Hij vond godsdienst allemaal onzin. De andere jongen bleef naar de zondagsschool gaan. De ene jongen nam Christus aan, de andere verwierp Hem. De jongen die Christus afwees, toen hij nog jong was, staat nu voor jullie en hij houdt deze inleiding. De andere jongen, die de keuze maakte vóór Christus, is de eerwaarde spreker van deze avond die ik nu graag het woord geef.' Zo moet ieder mens in zijn leven de keuze maken. Hij kan de Heer Jezus aannemen als zijn Heer en Heiland en hij kan Hem ook afwijzen. De keuze die je maakt, zal gevolgen hebben voor je verdere leven, maar ook voor de eeuwigheid. Waar zul je de eeuwigheid doorbrengen?
Het is goed om God vandaag te prijzen met liederen en dankbare gebeden. David roept de mensen daartoe op aan het eind van deze Psalm. Een lied dat u wellicht ook kent, zegt: 'Een heerlijk morgenlicht breekt aan, de Zoon van God is opgestaan.' Wie kunnen God prijzen? De gelovigen, mensen die nieuw leven van God ontvangen hebben; die geloven in de lichamelijke opstanding van Christus. Bij hen is het licht in het hart, het stralende en hartverwarmende licht van een nieuw leven. God gaf zijn Zoon voor ons, om ons voor eeuwig te verlossen en vrij te maken. Geweldig! Alle aardse beslommeringen worden zo nietig als je het vergelijkt met de herstelde relatie met God de Vader.
Wij mogen weten dat de Here God onze lofzangen maar ook onze smeekbeden hoort. Wij zullen niet altijd ontvangen wat wij van Hem vragen, maar Hij wil ons wel zijn vrede geven. Daarvoor is het nodig zijn Woord te lezen, te kennen, te geloven en te gehoorzamen. Wij mogen ons in God verheugen, hoe de omstandigheden ook mogen zijn. De Heer Jezus heeft dit leven met God voor ons mogelijk gemaakt. Dank U wel, Heer Jezus. U bent groot voor mij omdat U gehoorzaam bent geweest tot de dood en de weg van lijden en sterven bent gegaan tot eer van uw Vader en tot redding van ons. De Heer is niet in de dood gebleven, maar opgestaan en verheerlijkt. Hij zit nu aan Gods rechterhand, waar Hij voor ons bidt. In Hem mogen we ook deze week ons fundament vinden. Een heerlijk morgenlicht is in ons leven aangebroken, bruisend van eeuwig leven. Wat een uitgangspunt! Wat een voorrecht om dat te mogen ervaren. Wij mogen de week die voor ons ligt heel bewust met God leven. Laten we ons hart helemaal openzetten voor het licht van God, zodat zijn licht alle schuilhoeken van ons hart kan bereiken en reinigen. En laat ons gebed zijn dat door ons heen ook deze week een heerlijk morgenlicht mag stralen, tot eer van God. Misschien kunnen we zo tot zegen zijn voor de mensen rondom ons.
Mensen kunnen wel eens trots zijn op de dingen die ze in hun leven bereikt hebben. Een directeur kan trots zijn op de positie die hij heeft verworven. De therapeute kan trots zijn omdat haar patiëntje nu al zo goed kan lopen. De hardloper vindt het geweldig dat hij nationaal kampioen is geworden. De schrijfster is trots omdat haar boek een bestseller is geworden.
Maar het hoogst bereikbare is toch wat anders. Daar kun je niet naar toeklimmen. Het ligt veel hoger dan de top van de Mount Everest, de hoogste berg op aarde. Het hoogst bereikbare is een plek bij God. Niet door eigen inspanning, maar door genade. Nee, het hoogst bereikbare in het leven is geen berg, een goede baan of succes. Zelfs niet het lopen op de maan of een andere planeet. Het hoogste wat een mens bereiken kan is God Zelf. God, de Schepper van hemel en aarde. Er is een tijd geweest dat Hij voor iedereen onbereikbaar was. De mensen waren zondig, ofwel: 'ongerechtigheden hadden de overhand over hen'. Door de zonde is contact met God, die heilig is, onmogelijk.
Wij mogen dankbaar zijn dat God Zelf hier iets aan gedaan heeft: Hij heeft onze overtredingen verzoend. Nu kunnen mensen die dat willen tot Hem naderen, en zelfs bij Hem wonen. Als je bij Hem woont, ben je ver gekomen!
Het lijkt in deze Psalm alsof al het goede dat God aan mensen kan geven, losbarst en het onmogelijke mogelijk wordt. God doet grote dingen, Hij brengt gejuich, zijn beek is vol water (als Hij ons iets geeft, is dat overvloedig), de heuvels en de dalen juichen en jubelen. Het kan gewoon niet op; nauwelijks voor te stellen, maar dat kan alleen onze God doen. Niemand anders! Wie gelooft in Jezus, heeft vrije toegang tot de eeuwige God.
Een voorganger zocht regelmatig een man op die bijna blind was. Hij vertelt hierover: 'Als ik met hem bad, wilde hij altijd mijn hand vasthouden, want, zoals hij zei, lichamelijk contact betekende veel voor hem, het gaf hem geestelijke inspiratie en een bijzondere troost. Nadat hij door een operatie weer kon zien en ik weer bij hem kwam en met hem wilde bidden, dacht ik dat hij het niet meer nodig zou vinden dat ik tijdens het bidden zijn hand vasthield. Maar het bleek dat hij graag wilde doorgaan met deze gewoonte, want ook nu hij weer kon zien, betekende dit heel veel voor hem. Lichamelijk contact kan heel waardevol zijn.' We lezen in de Evangeliën vaak dat de Heer Jezus mensen aanraakte, of dat de mensen Hem aanraakten. Bijvoorbeeld in Matth. 8:3 lezen we dat de Heer Jezus een melaatse aanraakte en hem genas. In Mark.10:13 lezen we dat ouders hun kinderen bij Jezus brachten, opdat Hij hen zou aanraken. In Matth.14:36 lezen we dat de mensen de zoom van zijn kleed of Hem Zelf wilden aanraken om genezen te worden.
Ik zat alleen op de bank in de huiskamer en ik had medelijden met mijzelf. Er was niemand om me eraan te herinneren mijn zegeningen te tellen of me erop te wijzen hoe gelukkig ik ben. De regen tikte zachtjes tegen het raam en bracht herinneringen mee aan de afgelopen maanden. Ik huilde.
In de achter me liggende anderhalf jaar waren mijn vader, grootmoeder en grootvader overleden. Met Gods hulp had ik die verdrietige dingen enigszins verwerkt, maar allerlei andere problemen bezorgden me stress. Ik moest naar het ziekenhuis voor een galblaasoperatie. Mijn man had een ongeluk met de auto. Gelukkig werd hij niet gewond, maar de auto was total loss. Het weekend daarop kwam er water stromen uit onze wasmachine, waardoor de keuken blank stond. En in diezelfde tijd ging onze hond, een oude Labrador retriever, dood. Door al die dingen was ik moedeloos geworden. Waarom liet God al die problemen toe? Als Hij mij liefhad, waarom kwamen dan al die moeilijkheden op mijn weg? Ik werd er depressief van. Ik hoorde een autoportier dichtslaan en keek uit het voorraam. De straat was leeg, maar ik zag de lucht geschilderd met een caleidoscoop van kleuren. Een prachtige regenboog strekte zich eindeloos uit langs de hemel. De essentie van de morgenregen kreeg een nieuwe betekenis. Ik voelde me nederig bij dit herinneringsteken dat God nooit meer de aarde door water zal verdelgen. De regenboog herinnerde me aan Jezus Christus, Gods Zoon. Zijn goedheid, licht en liefde dringen als zonnestralen door de mist van ons leven. God geeft ons zijn kostbaarste belofte: de verzekering dat ieder die in de Heer Jezus gelooft, gered zal worden. God droogde de aarde na de vloed, Hij maakte een pad door de zee voor Mozes. Hij bracht de wateren tot kalmte voor zijn discipelen. En God belooft me nooit te zullen verlaten of te begeven, hoe de omstandigheden ook zijn. Als de problemen op me af komen, vergeet ik soms dat God mij liefheeft en ik vergeet wat een grote prijs Christus betaalde voor zijn liefde. In deze moeilijke tijd herinnerde God mij eraan dat Hij trouw is.
Genade en zegen zijn twee begrippen die heel nauw verbonden zijn met het kennen van de Here God. Genade houdt in dat God ons iets schenkt dat wij helemaal niet verdienen, waar wij geen aanspraak op kunnen maken en dat wij uit onszelf nooit zouden kunnen verkrijgen. Zegen is dat wat goed voor ons is. In het begin schiep God alle dingen, uiteindelijk ook de mens. En God zag alles wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed (Gen. 1:31). Alles wat God ooit gemaakt heeft, draagt het stempel van zijn goedheid.
Maar kort na de schepping moeten wij al vaststellen dat de mens het goede van God verdorven heeft en weggevlucht is voor God. De mens is bang geworden voor God. Nog steeds zien wij om ons heen hoe de mensen proberen in dit leven geluk te vinden. Zolang een mens echter ver van God blijft, is hij verstoken van het goede. Gelukkig mogen wij opmerken dat God nog steeds zijn goedheid blijft bewijzen aan alle mensen, zowel goeden als slechten. Maar het ware geluk zullen wij slechts ontdekken, wanneer wij in geloof terugkeren tot de God die ons geschapen heeft, en erkennen dat Hij de bron is van alle goede gaven (Jak. 1:17). Want de echte zegen van God is Hem te leren kennen in de persoon van Jezus Christus. In Christus zijn wij gezegend met alle geestelijke zegeningen die God heeft. Buiten Hem is geestelijk niets goeds te vinden; in Hem vinden wij alle goede dingen. Hoe kunnen wij daaraan deel krijgen? Niet door eigen inspanning of verdienste, maar door de rijke genade van God. Hij heeft er Zelf voor gezorgd dat deze rijkdom aan zegeningen het deel worden van allen die door het geloof hun toevlucht nemen tot Jezus Christus en in Hem geloven.
In een kudde schapen zijn sterke en zwakke dieren; oude schapen en lammeren. Hoe moeten ze geleid worden? De herder past zich aan bij de zwakke schapen. Die hebben de meeste zorg nodig. Zo is het ook in de Gemeente van God. Allen zijn schapen van de goede Herder. Hij zorgt voor hen en leidt ze in goede weiden. Hij deelt deze zorg met de aardse herders die Hij in de Gemeente gegeven heeft. Iedere christen die zijn Heer en Herder wil dienen, kan van Hem leren. Hij is nederig en zachtmoedig en heeft veel geduld. Bent u christen en wilt u in de Gemeente van God dienen? De grote Herder wil u zeker helpen om anderen tot zegen te zijn. U kunt dienen met de gaven die Hij u door zijn Geest gegeven heeft. Veel hangt af van de manier waarop u die gaven uitoefent. Van de grote Herder lezen we in Jesaja 40: 'Hij zal als een herder zijn kudde weiden; in zijn arm de lammeren vergaderen en ze in zijn schoot dragen; de zogenden zal Hij zachtkens leiden.' Paulus spoort de gelovigen aan om de kleinmoedigen te vertroosten, de zwakken te ondersteunen en lankmoedig te zijn jegens allen
Een bergbeklimmer en zijn gids waren bezig een hoge berg te beklimmen. Plotseling kwam er een onweer opzetten. De lucht werd donker, de wind begon te waaien. De toerist wilde snel naar beneden gaan, maar de gids hield hem tegen en zei: 'Nee, we gaan niet naar beneden, we gaan juist naar boven.' De man was verstandig, hij luisterde naar de gids en ging met hem zo snel mogelijk naar boven. Na een poosje waren ze op een hoogte waar de zon scheen en waar het windstil was. Zij waren volkomen veilig, terwijl het beneden hen noodweer was.
Ook wij zijn onderweg en wij hebben, net als de bergbeklimmer, een Gids. Een betrouwbare Gids. En die Gids moeten we volgen. Ook voor ons kunnen de omstandigheden opeens veranderen. Het leven kan soms heel moeilijk worden. Geliefden kunnen weggenomen worden. We kunnen veel verdriet hebben, we kunnen ons eenzaam voelen. Satan kan proberen ons aan het twijfelen te brengen. Dan is het nodig te luisteren naar de aanwijzingen van onze Gids. Ook Hij wil dat we in onze moeilijkheden naar boven gaan, niet naar beneden. We moeten op Hem zien en de omstandigheden in Zijn hand leggen en op Hem vertrouwen. Dan worden we als het ware boven die moeilijkheden en problemen uitgetild.
Ik was een opstandige tiener. Ik gebruikte drugs en alcohol en was onverschillig. In die tijd nam mijn broer Ton de Heer Jezus aan als zijn persoonlijke Redder en hij begon met mij te praten over Jezus Christus. Ik dacht dat het een godsdienstige bevlieging van Ton was en dat hij over enkele dagen wel weer normaal zou zijn. De maanden gingen voorbij en ik zag hoe zijn toewijding tot de Heer Jezus zich verdiepte. Ton bleef met mij over Jezus praten en voor mij bidden. Een paar dagen na Kerstmis werkte Ton bij een supermarkt. Twee mannen die bij de kassa stonden, bedreigden de caissières en dwongen met een revolver mijn broer om de safe te openen. Toen namen ze hem mee achter in de winkel en schoten hem neer. De kogel drong door in zijn ruggengraat; hij was verlamd vanaf zijn middel. Twee weken lang waren mijn moeder en ik dag en nacht in het ziekenhuis. Eindelijk begon ik aan God te denken. Ik dacht na over alles wat Ton me verteld had over de Heer Jezus. Ik dacht aan alle zonden die ik gedaan had en voelde een diep berouw. Op Nieuwjaarsdag kwam er in de gebedsruimte van het ziekenhuis een aantal christelijke vrienden van mijn moeder samen om te bidden. Die avond bad ik: 'God, ik weet dat ik veel verkeerde dingen gedaan heb. Ik heb berouw over mijn zonden en ik wil de Heer Jezus aannemen als mijn Redder.' Ik vertelde Ton van mijn beslissing en zei toen ik naast zijn bed zat: 'Ton, wat er met jou gebeurd is, heeft God willen gebruiken om tot mijn hart te spreken. Ik heb de Heer Jezus aangenomen en ik wil van nu aan voor Hem leven.' Ton kon niet meer spreken, maar aan zijn glimlach zag ik hoe blij hij was met mijn beslissing. Een paar dagen later overleed hij. Een half jaar na Tons heengaan werkte ik bij dezelfde supermarkt waar Ton neergeschoten was. Op een dag sprak ik met een van de jongens die daar werkten over de Heer Jezus. Hij zei: 'Je broer vertelde me altijd hetzelfde over Jezus.' Ik vroeg: 'Wat was jouw reactie op wat hij zei?'De jongen antwoordde: 'Ik zei hem dat hij dat tegen jou moest zeggen. Ik zei hem dat zijn eigen broer Christus meer nodig had dan ieder ander die ik kende.' Geïnteresseerd vroeg ik: 'En wat zei Ton toen?' De jongen antwoordde: 'Je broer zei dat hij zijn leven wilde geven als jij de Heer Jezus wilde aannemen.' Tons liefde en zorg voor mij was precies dat wat mij tot Christus leidde. Hij hield zoveel van me dat hij bereid was om te sterven zodat ik echt leven in Christus zou vinden. Tons opofferende liefde is altijd een blijvende herinnering geweest aan een nog grotere liefde en opoffering. Jezus heeft ons lief en Hij bewees het door voor ons allen te sterven. Mijn grootste vreugde is anderen te vertellen van zijn liefde voor hen.
Alles wat de Here gesproken heeft, zullen wij doen.
Alles wat de Here gesproken heeft, zullen wij doen.
Als je met zo'n voornemen aan het nieuwe jaar begint, is het niet best! Dat zal alleen maar misgaan, net zoals bij het volk Israël. Zij waren nog maar nauwelijks uitgesproken of er verscheen een donkere wolk. En de berg waar God was, werd een gevaarlijke berg: niet aanraken! Het leven werd er niet eenvoudiger op, want het was of de Here zei: 'Dus jullie kunnen dat allemaal? Let dan goed op mijn geboden: hier zijn ze!'
Direct nadat in Exodus die geboden en voorschriften gegeven waren, werd het eerste gebod al massaal overtreden. De Israëlieten maakten een gouden kalf.
Na deze grote zonde werd het heel spannend voor het volk. Hun redding was gelegen in God en een goede advocaat, Mozes, die bij God pleitte. Door hem wilde God nog met het volk verder gaan. Niet op grond van hun prestaties, omdat ze zulke goede dingen gedaan hadden. De enige basis was genade. Dankzij Mozes, hun voorspraak, bleef God bij hen.
Wij, christenen, nemen ons misschien met de beste bedoelingen voor om de Heer te dienen, zoals Hij het wil. Het zal ons niet lukken door goed ons best te doen. Onze God wil graag gediend worden, maar alleen als wij rekenen op en met de genade van onze Heer Jezus. Hij heeft onze zonden op het kruis gedragen. Hij heeft het mogelijk gemaakt dat God bij ons kan zijn. En, nog mooier, dat God in ons wil wonen! God wil ons leven leiden en ons de weg wijzen. Lees de laatste verzen van het boek Exodus maar.
Het is geweldig fijn om elke dag met God te leven. Al zullen we in dit kalenderjaar mogelijk moeilijke en verdrietige dingen meemaken, zijn liefde en zorg zijn er altijd. Als we dat beseffen, kan dit jaar niet meer stuk.
Niet iedereen zal deze vraag stellen. Laten we er toch maar even samen bij stilstaan. Deze psalm herinnert ons aan een grimmige God, die al onze ongerechtigheden van het voorbije jaar kent. Zelfs die zonden waar niemand anders weet van heeft dan uzelf (en ... God natuurlijk!). Hebben wij mensen wel enig idee van de sterkte van Gods boosheid en zijn verbolgenheid over het kwaad dat wij Hem en anderen aandoen? Wie daarop zicht wil krijgen moet kijken naar de Man die onze zonden droeg en daarom door God werd geslagen. Vreselijk is het te vallen in de handen van de levende God! Jezus Christus weet ervan!
Met de kerstdagen hebt u van Simeon kunnen leren hoe eenvoudig het is om vergeving van zonden te verkrijgen. Als we onze handen nog niet hebben uitgestoken naar Christus en Hem aannamen als onze Redder; hoelang willen wij daarmee dan nog wachten? Hoelang nog schuld ontkennen? Hoelang nog doen alsof er geen vuiltje aan de lucht is? Maar ook: Hoelang nog zullen we leven? Elke dag kan God ons roepen om tot stof terug te keren. Hij spoelt ons weg zoals de slaap wegspoelt bij het wakker worden in de morgenstond; als gras dat 's morgens opschiet en 's avonds is verdord. Hoelang nog?
Voor allen die evenals Simeon Christus als hun Verlosser hebben aangenomen, breekt in vers 14 een betere morgenstond aan. De 'knechten' van de Heer worden met zijn goedgunstigheid verzadigd, opdat ze al hun levensdagen zullen jubelen en zich zullen verheugen. Wat een overweldigend perspectief voor hen die God kennen als hun toevlucht. Het licht en de warmte van zijn liefde kan alle eventuele duisternis en koude van het nieuwe jaar verdrijven.
U herinnert zich nog dat Petrus rustig lag te slapen zonder bang te zijn, terwijl hij met twee ketenen aan twee soldaten geboeid was? De dichter van deze psalm heeft wél angst gekend. Vanwege de druk van de omstandigheden heeft hij het uitgeschreeuwd: alle mensen zijn leugenaars. Zo zie je maar dat gelovigen heel verschillend kunnen reageren op de omstandigheden. We kunnen van iedereen wat leren. De gelovige in deze psalm schreeuwt zijn hartenkreet niet alleen naar 'de leugenaars', maar hij richt zich ook doelbewust tot de Heer. Hij maakt Hem bekend met zijn nood en smeekt Hem om uitredding. Hoe loopt dat af?
De dichter begint met de uitroep: 'Ik heb de Heer lief.' Waarom? Omdat Hij naar mij luistert. Maar God luistert niet alleen, Hij redt zijn leven, Hij bewaart hem als hij zwak is. Dat doet God voor ons.
Ondanks al deze ervaringen kan de onrust in zijn (en ons!) hart toch kennelijk telkens weer toeslaan. Dit blijkt uit de woorden: 'Keer weder, mijn ziel, tot uw rust.' Dat herkennen wij toch wel?
Het is heel bemoedigend om ons de ervaringen uit het verleden te herinneren. Want God die zijn hulp in het verleden geboden heeft, zal u zijn hulp in de toekomst echt niet niet onthouden. Hij blijft immers Dezelfde.
De uitreddingen uit het verleden en de zekerheid voor de toekomst vervullen de dichter hier met diepe dankbaarheid. 'Hoe zal ik de Heer vergelden al zijn weldaden tegenover mij,' roept hij daarom uit, terwijl zijn handen zich uitstrekken om de beker van de verlossing op te heffen. Deze beker verwijst naar de bittere beker die Christus dronk, toen Hij voor ons leed en stierf. Maar ook naar de (avondmaal)beker, die wij drinken ter herinnering aan onze Verlosser.
De naam Simeon betekent 'verhoring'. We weten niet precies wat Simeon aan de Heer heeft gevraagd. Wel zeker is, dat de kern van zijn gebed betrekking heeft gehad op 'zijn behoudenis'. Dat wil zeggen: bevrijding van de gevolgen van de zonde, die zijn aards en eeuwig welzijn in de weg staan.
Simeons probleem is ook nu nog herkenbaar. Ieder mens weet dat hij lang niet altijd is zoals hij zijn moet. Dit manco noemt de Bijbel zonde. De erkenning een zondaar te zijn, heeft tot gevolg dat men naar vergeving verlangt. Zo was het bij Simeon gegaan, en ook nu geeft God een niet mis te verstaan antwoord aan ieder die wil horen. Volg het voorbeeld van Simeon maar.
De Geest van God was werkzaam geweest in Simeon. Hij weet het: vandaag gaat het gebeuren. Hij maakt zich klaar, verlaat zijn huis en loopt naar het tempelplein in Jeruzalem. Als Jozef en Maria met hun baby door de poort komen, maakt de Geest van God Simeon duidelijk, dat hij het kindje in zijn armen moet nemen. Hij loopt naar hen toe, aarzelt geen moment, en neemt de kleine jongen van Maria over. Op datzelfde ogenblik staat Simeon met zijn Redder in zijn eigen armen.
Méér dan dit hoeft Simeon niet te doen. Heel eenvoudig: de handen uitstrekken naar de gave van God - Jezus - en het vervolgens in de armen vasthouden. Eenvoudigweg aannemen wat God gegeven heeft. Meer is niet nodig, maar ook niet minder. Christus aannemen, staat garant voor vergeving van zonden, en leven tot in eeuwigheid. Zó, en niet anders, biedt God ons 'zijn behoudenis' aan.
Geen wonder dat Simeon een loflied gaat zingen! Doe het hem na!
Menselijker kan het niet: geen gezeur of geklaag, maar roeien met de riemen die je hebt. Het 'heilige' dat uit Maria geboren werd, wordt zichtbaar en tastbaar in een eenvoudige stal. Gods majesteit, macht en heerlijkheid zijn verborgen in een normaal afhankelijk mensenkind. Zijn Goddelijkheid is niet meer zichtbaar aanwezig, maar is wel onmiskenbaar geworteld in het tot stand komen van de vrucht in Maria's schoot. Het kan dus ook niet Goddelijker. Mens en God in één persoon. Al blijft het onbegrijpelijk, duidelijker kan het niet gezegd worden.
God in de gestalte van een kwetsbare mensenbaby!
Het verstand is niet toereikend om dit mysterie te bevatten. Maar de Geest van God kan u wél van deze waarheid overtuigen. Alle twijfel aan de juistheid van de bijbelse geschiedschrijving lost zich vanzelf op, wanneer de geest van de mens zich open stelt voor de Geest van God. Het evangelie heeft een Goddelijke dimensie. Deze dimensie is voor de menselijke geest ontoegankelijk, tenzij Gods Geest de geest van de mens deze werkelijkheid binnenleidt. Dit gebeurt bij allen die we in Lucas 1 zagen. Voor hen stond het vast dat God kwam om hen te redden. Dat Hij hun inzicht wil geven in de oorzaak van al hun problemen en die radicaal komt oplossen. En hetzelfde doet God bij de herders in het veld van Efratha. De engel verkondigt hun 'grote blijdschap'. Het meest merkwaardige van deze boodschap is dat de Heiland 'hén geboren is', niet gewoon maar een willekeurige geboorte, maar met een heel speciaal doel. De Heiland is voor hen persoonlijk geboren, om - 33 jaar later - in hun plaats te sterven teneinde hen met God te verzoenen.
Deze kreet lazen we in een folder van een wereldwinkel. Wat werd er zoal aangeprezen? Vingerpoppetjes, Baboesjka-sleutelhangers en sambaballen in de vorm van dierenkoppen. Maar ook boeddhabeelden in prijs variërend van 30 tot 650 euro. Het laatste beeld dateert uit de 12e eeuw en wordt aangeprezen als een stukje geluk van meer dan 800 jaar oud. Wat heeft dit alles met het zogenaamde christelijke kerstfeest te maken? Niets! En geven deze dingen, waar veel geld voor betaald moet worden, waarachtig geluk? Nee! Op het kerstfeest denken we aan de geboorte van de Heer Jezus, de Zoon van God. Hij, de door God gezonden Redder van mensen, is in de wereld gekomen om zondaars te zoeken en te redden. Een engel zei bij zijn geboorte: 'Zie, ik verkondig u grote blijdschap, die heel het volk zal ten deel vallen.' Waar bestaat deze redding uit? Bij de aankondiging van de geboorte van de Heer Jezus zei de engel tot Jozef: 'Hij zal zijn volk redden van hun zonden.' Wanneer iemand door het geloof weet dat zijn zonden door Jezus' bloed zijn weggedaan, is dat het grootste geluk in zijn leven. 'Zoek je naar waar geluk, stralend geluk, laat Jezus dan toe in je hart!'
Vandaag nog even terug naar de Psalmen. Israël is nog altijd omringd door de heidenen. Het wachten is nog steeds op het grote 'beven van de aarde' uit Psalm 114, die de definitieve doorbraak zal inluiden naar de volledige vervulling van Gods belofte aan Abraham. Vele malen al had God in hun geschiedenis bewezen aan Israël te denken. Daarom waren ze wat de toekomst betreft ook vol goede moed. Zij hadden de innerlijke overtuiging: Hij zal zegenen. Niet de doden zullen de Heer prijzen, maar wij, wij zullen de Heer prijzen van nu aan tot in eeuwigheid. Wie zijn vertrouwen stelt op wat God gesproken en beloofd heeft, kan God prijzen. God doet altijd wat Hij gezegd heeft.
Hij hééft aan ons gedacht! Hij lag in de kribbe van Bethlehem. Is mens geworden zoals wij. Hij leerde spreken in de taal van de mensen. Hij maakte kennis met het slechtste dat in de mens is. Ze hebben Hem gepest, uitgescholden, gehaat, geslagen, in het gezicht gespuugd, zijn rug gegeseld, op zijn hoofd een kroon van doornen gedrukt en Hem vastgespijkerd aan een kruis. Gehoond en bespot. Hij liet het allemaal over Zich komen, omdat Hij zijn haters liefhad en wilde bevrijden van de boze machten die hen tot deze gruweldaden dreven. Hun schuld wilde Hij betalen, hun zonden dragen. Hij wilde voor hen sterven, opdat zij door het geloof in Hem eeuwig leven zouden ontvangen. Nee, Hij dacht niet, nooit, aan zijn eigen belang. Hij dacht aan zijn vijanden, Hij dacht aan ons! Daarvoor had God maar één reden. Een simpele reden: liefde. Liefde met buitengewone proporties aan lengte, breedte, hoogte en diepte.
Vandaag nog even terug naar de Psalmen. Israël is nog altijd omringd door de heidenen. Het wachten is nog steeds op het grote 'beven van de aarde' uit Psalm 114, die de definitieve doorbraak zal inluiden naar de volledige vervulling van Gods belofte aan Abraham. Vele malen al had God in hun geschiedenis bewezen aan Israël te denken. Daarom waren ze wat de toekomst betreft ook vol goede moed. Zij hadden de innerlijke overtuiging: Hij zal zegenen. Niet de doden zullen de Heer prijzen, maar wij, wij zullen de Heer prijzen van nu aan tot in eeuwigheid. Wie zijn vertrouwen stelt op wat God gesproken en beloofd heeft, kan God prijzen. God doet altijd wat Hij gezegd heeft.
Hij heeft aan ons gedacht! Hij lag in de kribbe van Bethlehem. Is mens geworden zoals wij. Hij leerde spreken in de taal van de mensen. Hij maakte kennis met het slechtste dat in de mens is. Ze hebben Hem gepest, uitgescholden, gehaat, geslagen, in het gezicht gespuugd, zijn rug gegeseld, op zijn hoofd een kroon van doornen gedrukt en Hem vastgespijkerd aan een kruis. Gehoond en bespot. Hij liet het allemaal over Zich komen, omdat Hij zijn haters liefhad en wilde bevrijden van de boze machten die hen tot deze gruweldaden dreven. Hun schuld wilde Hij betalen, hun zonden dragen. Hij wilde voor hen sterven, opdat zij door het geloof in Hem eeuwig leven zouden ontvangen. Nee, Hij dacht niet, nooit, aan zijn eigen belang. Hij dacht aan zijn vijanden, Hij dacht aan ons! Daarvoor had God maar één reden. Een simpele reden: liefde. Liefde met buitengewone proporties aan lengte, breedte, hoogte en diepte.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.