Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
31-01-2008
De waarachtige aanbidders zullen de Vader aanbidden in geest en in waarheid.
De waarachtige aanbidders zullen de Vader aanbidden in geest en in waarheid.
De Here Jezus spreekt de Samaritaanse vrouw heel persoonlijk aan op haar zondige leven. Zij tracht nog te vluchten in een theologische discussie. In plaats van te erkennen dat de Here gelijk heeft en dat zij inderdaad een zondares is, stelt zij de vraag naar welke 'kerk' zij zou moeten gaan. Ook tegenwoordig wordt vaak op dezelfde manier op het evangelie gereageerd. Het antwoord van de Here Jezus maakt duidelijk dat die vraag verkeerd is. Aanbidding is niet aan een bepaald godsdienstig genootschap of bepaalde rituele handelingen gebonden. Het gaat er in de eerste plaats om dat wij de Here God met ons hele hart liefhebben en oprecht willen dienen. Alleen dan kunnen wij ware aanbidders zijn.
13 Iedereen die dit water drinkt zal weer dorst krijgen, zei Jezus, 14 maar wie het water drinkt dat ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft. 15 Geef mij dat water, heer, zei de vrouw, dan zal ik geen dorst meer hebben en hoef ik ook niet meer hierheen te komen om water te putten. 16 Toen zei Jezus tegen haar: Ga uw man eens roepen en kom dan weer terug. 17 Ik heb geen man, zei de vrouw. U hebt gelijk als u zegt dat u geen man hebt, zei Jezus, 18 u hebt vijf mannen gehad, en degene die u nu hebt is uw man niet. Wat u zegt is waar. 19 Daarop zei de vrouw: Nu begrijp ik, heer, dat u een profeet bent! 20 Onze voorouders vereerden God op deze berg, en bij u zegt men dat in Jeruzalem de plek is waar God vereerd moet worden. 21 Geloof me, zei Jezus, er komt een tijd dat jullie noch op deze berg, noch in Jeruzalem de Vader zullen aanbidden. 22 Jullie weten niet wat je vereert, maar wij weten dat wel; de redding komt immers van de Joden. 23 Maar er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat wie de Vader echt aanbidt, hem aanbidt in geest en in waarheid. De Vader zoekt mensen die hem zo aanbidden, 24 want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in geest en in waarheid. 25 De vrouw zei: Ik weet wel dat de Messias zal komen (dat betekent gezalfde), wanneer hij komt zal hij ons alles vertellen. 26 Jezus zei tegen haar: Dat ben ik, degene die met u spreekt.
Blijf bij ons, want het is tegen de avond en de dag is reeds gedaald.
Blijf bij ons, want het is tegen de avond en de dag is reeds gedaald.
Dat mag ook onze wens zijn nu de nacht die over de wereld gaat komen, zijn schaduwen vooruitwerpt. Ondanks de eeuwenlange verkondiging van het evangelie wordt het in de wereld alleen maar donkerder. Steeds duidelijker blijkt dat men ons als vreemde elementen beschouwt. Wat is het dan fijn te weten dat de Here Jezus bij ons wil blijven. Ook met ons wil Hij meelopen, onderweg tot ons spreken en voor ons de Schriften openen. Wordt ook ons hart daar warm van? Hij wil ons graag zegenen, Zich aan ons bekendmaken en gemeenschap met ons oefenen. Dan voelen we ons gesterkt om ons licht in deze donkere wereld te laten schijnen, en bidden we dat daaruit nog velen tot Zijn wonderbaar licht worden getrokken.
28 Ze naderden het dorp waarheen ze op weg waren. Jezus deed alsof hij verder wilde reizen. 29 Maar ze drongen er sterk bij hem op aan om dat niet te doen en zeiden: Blijf bij ons, want het is bijna avond en de dag loopt ten einde. Hij ging mee het dorp in en bleef bij hen. 30 Toen hij met hen aan tafel aanlag, nam hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun. 31 Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze hem. Maar hij werd onttrokken aan hun blik. 32 Daarop zeiden ze tegen elkaar: Brandde ons hart niet toen hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons ontsloot? 33 Ze stonden op en gingen meteen terug naar Jeruzalem, waar ze de elf en de anderen aantroffen, 34 die tegen hen zeiden: De Heer is werkelijk uit de dood opgewekt en hij is aan Simon verschenen! 35 De twee leerlingen vertelden wat er onderweg gebeurd was en hoe hij zich aan hen kenbaar had gemaakt door het breken van het brood.
De hemel en de aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen geenszins voorbijgaan.
De hemel en de aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen geenszins voorbijgaan.
De Here Jezus besluit Zijn toekomstrede met een gelijkenis en een waarschuwing. De gelijkenis laat zien dat we moeten letten op de tekenen der tijden. Als we zien wat er in de wereld om ons heen gebeurt, kan Zijn komst niet meer ver weg zijn. De waarschuwing die hieraan gekoppeld wordt, houdt in dat wij moeten waken en bidden. Waken wil zeggen: de ogen open houden en uitzien naar Zijn komst. Dat zal ons leven reinigen van zondige dingen (zie 1 Joh. 3:3: 3 Jezus zei: Waarachtig, ik verzeker u: alleen wie opnieuw wordt geboren, kan het koninkrijk van God zien. )Bidden is je gevoel van machteloosheid aan God vertellen en Hem vragen dat Hij je bewaart voor de gevaren die in vs. 34 worden genoemd.
29 Hij vertelde hun ook een gelijkenis: Kijk naar de vijgenboom en al de andere bomen. 30 Als je ziet dat ze uitlopen, weet je dat de zomer in aantocht is. 31 Zo moeten jullie ook weten, wanneer je die dingen ziet gebeuren, dat het koninkrijk van God nabij is. 32 Ik verzeker jullie: deze generatie zal zeker niet verdwenen zijn wanneer dit alles gebeurt. 33 Hemel en aarde zullen verdwijnen, maar mijn woorden zullen nooit verdwijnen. 34 Pas op dat jullie hart niet afgestompt raakt door de roes en de dronkenschap en de zorgen van het dagelijks leven, zodat die dag jullie overvalt, 35 onvoorspelbaar als een val die dichtklapt. Want plotseling zal hij komen over allen die waar ook op aarde wonen. 36 Wees waakzaam en bid onophoudelijk om te ontkomen aan de dingen die gebeuren gaan en om voor de Mensenzoon te kunnen verschijnen.
37 Overdag gaf hij onderricht in de tempel, maar s avonds vertrok hij om de nacht door te brengen op de Olijfberg. (Lucas:21.29-37
1 Juich niet over de dag van morgen,
je weet niet wat hij brengen zal.
2 Laat een ander je prijzen, doe het niet zelf,
laat het over aan een vreemde, zie er zelf van af.
3 Een steen is zwaar, het zand is een last,
zwaarder dan beide drukt de ergernis over een dwaas.
4 Woede is wreed, razernij is als een stortvloed,
maar wie is tegen jaloezie bestand?
5 Beter dat je openlijk terechtgewezen wordt
dan dat je uit liefde wordt gespaard.
6 Het verwijt van een vriend is oprecht,
de kus van een vijand al te hartelijk.
7 Wie genoeg te eten heeft, veracht de zoetste honing,
voor wie honger heeft, is al het bittere zoet.
8 Een man die wegvlucht van zijn huis
is als een vogel die zijn nest ontvlucht.
9 De geur van balsem en wierook maakt gelukkig,
maar zoeter voor het hart is ware vriendschap.
10 Houd een vriend in ere, ook die van je vader,
ga niet naar je broer als je problemen hebt;
een vriend in de buurt is beter dan een broer ver weg.
11 Mijn zoon, wees wijs, dan geef je mij vreugde,
en heb ik een weerwoord voor wie mij beschimpt.
12 Wie verstandig is, ziet het gevaar en hoedt zich ervoor,
wie onverstandig is, gaat eraan voorbij en wordt gestraft.
Altijd bidden en niet verslappen, dat vraagt volharding. Vandaar het voorbeeld van een weduwe. Ze kan immers niet anders. Niemand is er die voor haar opkomt. Vooral in dien tijd was een weduwe volledig afhankelijk van de goede wil van haar medemensen. Ze gaat door totdat de rechter haar recht verschaft. Bidden totdat het antwoord komt, laat zien dat het ons ernst is. Waarom beleven we zo weinig gebedsverhoringen? Misschien wel omdat we 's middags vergeten zijn wat we 's ochtends gebeden hebben. Here, leer ons bidden!
1 Hij vertelde hun een gelijkenis over de noodzaak om altijd te bidden en niet op te geven: 2 Er was eens een rechter in een stad die geen ontzag had voor God en zich niets aan de mensen gelegen liet liggen. 3 Er woonde ook een weduwe in die stad, die steeds weer naar hem toe ging met het verzoek: Doe mij recht in het geschil met mijn tegenstander. 4 Maar lange tijd wilde hij dat niet doen. Ten slotte zei hij bij zichzelf: Ook al heb ik geen ontzag voor God en laat ik mij niets aan de mensen gelegen liggen, 5 toch zal ik die weduwe recht verschaffen omdat ze me last bezorgt. Anders blijft ze eindeloos bij me komen en vliegt ze me nog aan. 6 Toen zei de Heer: Luister naar wat deze rechter zegt, al minacht hij ook het recht. 7 Zal God dan niet zeker recht verschaffen aan zijn uitverkorenen die dag en nacht tot hem roepen? Of laat hij hen wachten? 8 Ik zeg jullie dat hij hun spoedig recht zal verschaffen. Maar als de Mensenzoon komt, zal hij dan geloof vinden op aarde?
Wie in Mij gelooft, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.
Wie in Mij gelooft, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.
Veel gelovigen menen dat 'in Christus geloven' een garantie is voor zegen. Als je gelooft, zul je gezegend worden. Dat is natuurlijk ook zo. Maar de Here Jezus zegt hier juist het omgekeerde. De 'stromen van levend water' zullen niet 'in je binnenste vloeien', maar 'uit je binnenste vloeien'. Het is goed om daar vandaag eens bij stil te staan. Wij, u en ik, mogen iets betekenen voor de mensen om ons heen. We confronteren hen met 'stromen van levend water'. Dat is het gevolg van het feit dat we geloven en de Heilige Geest in ons is komen wonen. God is bezig ons te veranderen naar het beeld van Zijn Zoon, en dat moet de wereld zien.
37 Op de laatste dag, het hoogtepunt van het feest, stond Jezus in de tempel, en hij riep: Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken! 38 Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft, zo zegt de Schrift. 39 Hiermee doelde hij op de Geest die zij die in hem geloofden zouden ontvangen; de Geest was er namelijk nog niet, want Jezus was nog niet tot Gods majesteit verheven.
40 Toen de mensen in de menigte dit hoorden zeiden ze: Dit moet wel de profeet zijn. 41 Anderen beweerden: Het is de Messias, maar er werd ook gezegd: De Messias komt toch niet uit Galilea? 42 De Schrift zegt toch dat de Messias uit het nageslacht van David komt en uit Bethlehem, waar David woonde? 43 Zo ontstond er verdeeldheid in de menigte, 44 en sommigen wilden hem grijpen, maar niemand deed hem iets.
Of zijn we meestal slechts op het moment zelf aangesproken en gebeurt er verder niets mee ?
Ik heb de indruk (alleszins bij mijzelf) dat met de meeste preken die ik hoor het volgende gebeurt:
'Het zaad dat tussen de distels terechtkwam, is iemand die de boodschap hoort, maar zo in beslag genomen wordt door de zorgen van het dagelijks leven en de valse schittering van de rijkdom, dat de boodschap verstikt wordt en geen vrucht draagt.' (Matth.13:22)
Vaak ben ik aangesproken door een boodschap, maar wat is hier 1 dag later nog van over ?
Ik zou kort na het horen van een boodschap of een Bijbelstudie, een moment van stilte moeten hebben om hierover na te denken, en zo de Geest de gelegenheid te geven mij ergens over aan te spreken.
Misschien moet ik bepaalde concrete stappen nemen, iets veranderen in mijn leven, ........
Heel heel vroeger, toen ik nog student was, zat ik enkele jaren op een Bijbelstudiegroep. Naar aanleiding van elke Bijbelstudie kregen wij de opdracht om na te denken over onszelf en een puike toepassing te maken.
Puike toepassing = een bepaalde Aktie, voornemen met de volgende 3 kenmerken: Praktisch, Uitvoerbaar, Controleerbaar.
Enkele voorbeelden van toepassingen:
-Iedere dag wil ik 1/2 u. Bijbellezen: dit is praktisch, uitvoerbaar en controleerbaar
-Ik wil meer Bijbellezen: dit is te vaag en moeilijk controleerbaar
God heeft ons Zijn Woord gegeven om ons bij te schaven, te veranderen naar het beeld van Jezus Christus (Rom.8:29).
'Elk van God ingegeven Schriftwoord is ook nuttig om te onderrichten, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de gerechtigheid, opdat de mens Gods volkomen zij, tot alle goed werk volkomen toegerust' (2 Tim.3:16).
Om terug te komen op mijn vraag: zijn preken en Bijbelstudies wel nuttig ?
Ja, mits we het gezaaide Woord toepassen in ons leven en het niet laten wegroven door de vijand !
De God der heerlijkheid doet de donder weerklinken.
De God der heerlijkheid doet de donder weerklinken.
Misschien vindt u dit helemaal geen tekst voor de dag des Heren. Wie kiest er nu een tekst over de donder? Die is gekozen om die prachtige uitdrukking die in precies dezelfde woorden slechts twee keer voorkomt in de Heilige Schrift: 'de God der heerlijkheid'. De andere plaats is Hand. 7:2: 'De God der heerlijkheid is verschenen aan onze vader Abraham.' In onze Psalm zien we de grootheid en heerlijkheid van God in de natuur. Zevenmaal wordt 'de stem des Heren' genoemd in verband met Zijn Woord vol kracht waarmee Hij de hele schepping beheerst. Bewonderend zeggen we: Hoe groot bent U!
1 Een psalm van David.
Erken de HEER, o goden,
erken de HEER, zijn macht en majesteit,
2 erken de HEER, de majesteit van zijn naam,
buig u voor de HEER in zijn heilige glorie.
3 De stem van de HEER boven de wateren,
de God vol majesteit doet de donder rollen,
de HEER boven de wijde wateren,
4 de stem van de HEER vol kracht,
de stem van de HEER vol glorie.
5 De stem van de HEER splijt ceders,
de HEER splijt de ceders van de Libanon.
6 Opspringen doet hij de Libanon als een kalf
en de Sirjon als het jong van een wilde stier.
7 De stem van de HEER ontbrandt in vurige vlammen,
8 de stem van de HEER brengt de woestijn tot beven,
1 Verder zei hij ook nog: Ik verzeker jullie: sommigen die hier aanwezig zijn zullen niet sterven voordat ze de komst van het koninkrijk van God in al zijn kracht hebben meegemaakt.
2 Zes dagen later nam Jezus Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee een hoge berg op, waar ze helemaal alleen waren. Voor hun ogen veranderde hij van gedaante, 3 zijn kleren gingen helder wit glanzen, zo wit als geen enkele wolwasser op aarde voor elkaar zou kunnen krijgen. 4 Toen verscheen Elia aan hen, samen met Mozes, en ze spraken met Jezus. 5 Petrus nam het woord en zei tegen Jezus: Rabbi, het is goed dat wij hier zijn; laten we drie tenten opslaan, een voor u, een voor Mozes en een voor Elia. 6 Hij wist niet goed wat hij moest zeggen, want ze waren door schrik overweldigd. 7 Toen viel de schaduw van een wolk over hen, en uit de wolk klonk een stem: Dit is mijn geliefde Zoon, luister naar hem! 8 Ze keken om zich heen en zagen opeens niemand meer, behalve Jezus, die nog bij hen stond.
9 Toen ze de berg afdaalden, zei hij tegen hen dat ze aan niemand mochten vertellen wat ze hadden gezien voordat de Mensenzoon uit de dood zou zijn opgestaan. 10 Ze namen zijn woorden ter harte, maar vroegen zich onder elkaar wel af wat hij bedoelde met deze opstanding uit de dood. 11 Ze vroegen hem: Waarom zeggen de schriftgeleerden dat Elia eerst moet komen? 12 Hij antwoordde: Elia komt inderdaad eerst en herstelt alles, maar over de Mensenzoon staat toch geschreven dat hij veel moet lijden en met verachting behandeld zal worden? 13 Ik zeg jullie: Elia is al gekomen, en ze hebben met hem gedaan wat ze wilden, zoals over hem geschreven staat.
Marcus 9.1.13
Zij waren in gesprek met Jezus.
Er was iets heel bijzonders aan de hand op die berg. Daar was de Here Jezus met drie discipelen aan wie Mozes en Elia verschenen. Wat een verandering vond er toen plaats bij de Here: Zijn kleding werd zo schitterend wit als geen mens kan maken. Het was goed daar te mogen zijn. Het staat er van die twee oudtestamentische gelovigen zo heel gewoon: zij waren in gesprek met Jezus. Met die buitengewone, verheerlijkte, Goddelijke Persoon mogen ook wij spreken. Hij wil naar ons horen, en wij worden opgeroepen naar Hem te horen. Mogen wij gezegende gesprekken met de Here hebben!
Hef daarom uw slappe handen op, strek uw knikkende knieën, 13 en kies rechte paden, zodat een voet die gekneusd is niet verder ontwricht raakt, maar juist geneest.
14 Streef ernaar in vrede te leven met allen en leid een heilig leven; wie dat niet doet zal de Heer niet zien. 15 Zorg ervoor dat niemand zich de genade van God laat ontgaan, dat er geen giftige kiem opschiet die onrust veroorzaakt en met zijn bitterheid velen besmet, 16 en dat niemand overspel pleegt of het heilige zozeer minacht als Esau, die voor één enkel bord eten zijn eerstgeboorterecht verkocht. 17 U weet immers dat hij daarna, toen hij alsnog de zegen wilde verkrijgen, afgewezen werd; hij kreeg geen kans meer om het goed te maken, ook al smeekte hij er in tranen om.
Heft dan de slappe handen op.
Kent u dat gevoel van 'slappe handen en knikkende knieën'? Wie eigenlijk niet? In Hebreeën 11 lezen we over geloofshelden als Noach, Abraham en Mozes. Ten onrechte zou de indruk kunnen ontstaan dat dit mannen waren die nooit last hadden van 'slappe handen en knikkende knieën'. Maar wie de geschiedenis van deze helden leest in het Oude Testament, weet dat niets menselijks hun vreemd was. Omstandigheden kunnen soms uitermate verontrustend zijn. Maar wie beseft dat God alles in Zijn sterke handen heeft en op Hem vertrouwt, kan ondanks 'slappe handen' met goede moed verdergaan.
Indien ik slechts Zijn klederen kan aanraken, zal ik behouden zijn.
Toen Jezus weer met de boot was overgestoken, verzamelde er zich een grote menigte bij hem, en hij bleef aan het meer. 22 Een van de leiders van de synagoge, die Jaïrus heette, kwam naar hem toe, en toen hij Jezus zag viel hij aan zijn voeten neer. 23 Hij smeekte hem dringend: Mijn dochter ligt op sterven; kom haar de handen opleggen om haar te redden en te zorgen dat ze in leven blijft. 24 Hij ging met hem mee. Een grote menigte volgde hem en verdrong zich om hem heen. 25 Onder hen was ook een vrouw die al twaalf jaar aan bloedverlies leed. 26 Ze had veel ellende doorgemaakt door de behandeling van allerlei artsen, aan wie ze haar hele vermogen had uitgegeven zonder dat ze ergens baat bij had gehad; integendeel, ze was alleen maar achteruitgegaan. 27 Ze had gehoord over Jezus, en ze begaf zich tussen de menigte en raakte zijn bovenkleed van achteren aan, 28 want ze dacht: Als ik alleen zijn kleren maar kan aanraken, zal ik al gered worden. 29 En meteen hield het bloed op te vloeien en merkte ze aan haar lichaam dat ze van de kwaal genezen was. 30 Op hetzelfde ogenblik werd Jezus zich ervan bewust dat er kracht uit hem was weggestroomd. Midden in de menigte draaide hij zich om en vroeg: Wie heeft mijn kleren aangeraakt? 31 Zijn leerlingen zeiden tegen hem: U ziet dat de menigte zich om u verdringt en dan vraagt u: Wie heeft mij aangeraakt? 32 Maar hij keek om zich heen om te zien wie het gedaan had. 33 De vrouw, die bang was geworden en stond te trillen omdat ze wist wat er met haar was gebeurd, kwam naar hem toe en viel voor hem neer en vertelde hem de hele waarheid. 34 Toen zei hij tegen haar: Uw geloof heeft u gered; ga in vrede en wees genezen van uw kwaal.
Marcus 5 21-34
Indien ik slechts Zijn klederen kan aanraken, zal ik behouden zijn.
Er zijn naast het christelijk geloof vele godsdiensten in deze wereld. In al die godsdiensten gaat het erom dat je als mens goed moet leven en zelf moet opklimmen naar het hoogste niveau: god, Allah, nirwana. In het gedeelte van vandaag zien we dat dit niet werkt, en dat het er slechts toe leidt dat je 'geen baat vindt, maar veeleer achteruit gaat'. Het christendom daarentegen is het geloof waarin we het niet zelf voor elkaar kunnen krijgen. Onze redding is niet allereerst van ons afhankelijk. Bovendien is het christelijk geloof niet afstandelijk. Het gaat om het persoonlijke contact met de Here Jezus, de Enige die ons omhoog kan trekken tot God. Als wij naar Jezus Christus gaan en ons door Hem laten aanraken, is er redding bij Hem.
Als Jezus het bovenstaande zegt, lachen de mensen Hem uit. Zij weten dat het meisje gestorven is. Toch hebben ze het mis. Ze weten niet dat voor God de dood is als een slaap, waaruit Hij iemand wakker kan maken. Jezus laat dat zien door haar bij de hand te pakken, waarop zij 'ontwaakt'. Voor ieder die gelooft, zit daar een bemoediging in. Voor hem of haar is het sterven een ontslapen geworden, waarop weer een ontwaken zal volgen. De Here zal ons opwekken tot het eeuwige leven. Deze geschiedenis laat ook zien dat Jezus Zelf God is, die doden tot leven wekt.
We hebben al gelezen van Gods grote daden, en hoe Hij (en dat zien we achteraf) alles in zijn hand had. De Here is elke situatie, hoe moeilijk ook, meester.
De Israëlieten waren in heel moeilijke omstandigheden terechtgekomen. De Egyptenaren waren de baas over hen en dwongen hen als slaven te werken. Van de macht van God was niets te merken... totdat Hij aan het werk ging. De trotse Farao leed de ene nederlaag na de andere. Uiteindelijk mochten de Israëlieten het goud en zilver van de Egyptenaren opeisen. Dat kwam later goed van pas bij de bouw van de tabernakel!
Als het volk eindelijk vrij is, wil God als een zorgzame Vader voor hen zijn. Een wolk zorgt ervoor dat ze niet te veel last van de zon hebben. Een vuur in de wolk zorgt voor licht als de nacht donker is. Ze houden van vlees, en ze krijgen het. Ze hebben brood nodig, en het komt er elke dag, wel veertig jaar lang. In de woestijn betekende water hetzelfde als leven. En dat water, dat leven, kregen ze op een heel bijzondere manier: God liet water uit een rots tevoorschijn komen. Geestelijk gezien wijst de rots die water voortbracht naar Christus. Door Hem wil God ons zegenen. Om er zeker van te zijn dat wij kunnen leven, heeft God zijn grootste schat geopend. Hij heeft ons zijn eigen Zoon, de Heer Jezus, gegeven. Als God ons iets geeft, gaat dat niet met de bekende 'Hollandse zuinigheid'. Niet een klein beetje zegen geeft Hij ons, niet precies genoeg, maar een rivier vol! Hij geeft ons het leven, overvloedig. God heeft zijn hart geopend en wil ieder die in Christus gelooft eeuwig leven geven.
Opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Tot tweemaal toe gebruikt de Heer Jezus deze woorden, in vers 15 en vers 16. Daarmee krijgen ze een bijzondere nadruk. Toen het volk Israël in de woestijn had gezondigd tegen de Here God, moest Mozes een koperen slang op een paal omhoog steken. Want God had 'vurige' slangen onder het volk gezonden, die de mensen met hun dodelijke beet bedreigden. Maar ieder die gebeten was en naar de koperen slang keek, bleef in leven. Zo is ook de Heer Jezus een middel tot leven en heil. Iedere zondaar die in Hem gelooft, heeft eeuwig leven. Daarom liet de Heer Jezus Zich aan een kruispaal slaan.
Deze Psalm lijkt helemaal niet gericht te zijn aan het adres van een gelovige. Toch kan een kind van God van deze Psalm heel wat leren. Gods vijanden, de hoogmoedigen, wordt de les gelezen en Gods volk wordt een hart onder de riem gestoken. Deze Psalm geeft ook zicht op het Messiaanse vrederijk, waarin de Heer Jezus het koningschap zal aanvaarden en rechtvaardig zal oordelen (vers 2). Jezus Christus zal Gods wil vervullen. Dan zullen de brutalen niet meer de halve wereld hebben, maar ontvangen de zachtmoedigen haar helemaal. Jezus Christus zal verhogen wie zich voor Hem hebben gebogen. Ook zal Hij vernederen wie zichzelf in hoogmoed op de troon van het leven hebben gezet.
De principes van het vrederijk, het koninkrijk van God zoals dat straks in zichtbare vorm gestalte zal krijgen, mogen ook nu al vorm krijgen in ons leven. Zelfs als Gods vijanden de overhand lijken te hebben, mogen we God loven,. zijn wonderen in de schepping zien en in ons leven laten zien dat Hij bij ons is (vers 1). In onze tijd overkomt ons soms het gevoel dat de aarde op haar grondvesten staat te schudden en de wereld op instorten staat. Maar God heeft de aarde geschapen en houdt die in zijn Scheppershand. De wanorde die door de zonde van de mens wordt veroorzaakt, brengt God niet in de war. Dat is een zeker rustpunt voor ons.
Zo mogen we in verwondering en verwachting van zijn koninkrijk leven, in afhankelijkheid van onze machtige God. Afhankelijkheid lijkt zwakheid, maar is in werkelijkheid Gods kracht die in ons werkt. 'Heft uw hoorn niet op naar de hoge.' Laten we onszelf niet verheffen en denken dat we het in eigen kracht kunnen rooien. God is de hoorn van ons heil (Ps. 18:3). Hij zal de hoornen van de rechtvaardigen verhogen (vers 11). Het is beter zich te vernederen onder Gods hand en door Hem verhoogd te worden, dan in hoogmoed zichzelf te verheffen en ten val te komen.
Het opgaande scherpgepunte blad heeft geleid tot de weinig vleiende volksnaam 'vrouwentong'! U kent waarschijnlijk die plant wel, vooral in België staan er veel voor de ramen: de sansevieria. Ze is een eenvoudig te verzorgen plant en geniet een grote populariteit. Waarom 'vrouwentong'? Heeft iemand weleens onderzoek gedaan naar eventuele verschillen tussen een mannentong en een vrouwentong? Het is mij niet bekend hoe oud deze kamerplant is, maar Jakobus waarschuwde al 1950 jaar geleden over de gevaren van de tong. En wie kent niet uit eigen ervaring de ravage die één enkele opmerking kan aanrichten? De planten zijn gemakkelijk te vermeerderen. Ook dat is herkenbaar. Onze kinderen vertonen immers dezelfde kenmerken als wijzelf. Voor de sansevieria hoef je geen boek te raadplegen, die groeit vanzelf. Maar wat onze tong betreft?!
De jonge vader die op het strand wandelde, tilde zijn zoontje op om hem op zijn schouders te zetten. De jongen zat vrolijk rond te kijken, elk beentje stevig vastgehouden door de handen van zijn vader. Hij had een mooi uitzicht dat hij anders nooit gehad had. En hij was veilig voor het blinkende hete zand op het strand, de woelige golven, de scherpe schelpen of glasscherfjes in het zand. Hij kon eindeloos verder gaan zonder moe te worden. Zittend op de brede schouders van zijn vader, hoefde hij niet te hollen om hem bij te houden.
Toen ik naar hen keek, moest ik denken aan Mozes die tegen de Israëlieten zei: 'De Here God droeg u, zoals een man zijn kind draagt' (Deut. 1:31). En God verzekert ons: 'Tot de ouderdom ben Ik dezelfde en tot de grijsheid toe zal Ik u torsen; Ik heb het gedaan en Ik zal dragen, Ik zal torsen en redden' (Jes. 46:4). Opgetild worden en veilig gedragen worden is niet alleen voor kleine jongens op het strand; het geldt ook voor oude mensen met grijze haren. De vader op het strand herinnerde me eraan dat er Eén is die ons optilt en draagt. Het is onze hemelse Vader Zelf.
Ichthus en gemeente Het Levende Water organizeren samen een conferentie van ma 28 t/m 31 januari in het gebouw van gemeente Het Levende Water, Sint Denijsetraat 208 A, Kortrijk
Graham Powell heeft een bediening als evangelist en onderwijzer - hij rust gelovigen toe zichzelf vrij te zetten van eigen gebondenheden.
Graham heeft grote autoriteit om in de gaven van de Heilige Geest te dienen.
Ruim een jaar geleden verscheen zijn bekende boek "Christian set yourself free" in het Nederlands "Christen wees vrij".
ma 28 t/m do 31 januari telkens om 19 u.: conferentie "Christen wees vrij": onderwijs en bediening
di 29 januari om 13.30 u.: aparte samenkomst met gemeenteleid(st)ers - en allen die in een bediening staan
Alle samenkomsten zijn in de St. Denijsestraat 208 A - Kortrijk- vrije toegang, collecte, geen kinderopvang.
Mensen die hoog op de maatschappelijke ladder staan, hebben niet altijd gelegenheid om zich om anderen te bekommeren. Positie schept verplichtingen, of je dat nu wilt of niet. Of zoals Wim Kan het zei: Als je linkse jongens met veel geld laat omgaan, worden ze rechts. Daarom waarderen wij het echt, als rijken hun leven inzetten voor armen, als mensen die het goed hebben, zorgen voor hen die het minder hebben, als mensen echt belangeloos handelen. Wij christenen horen daarin uit te blinken. Lijken wij op Christus?
David bezingt in deze Psalm de grootheid van de Here God. Hij beschrijft Hem in zijn zegetocht voor zijn volk uit.
Bij God is er geen sprake van afstand tot het volk. Ondanks zijn grootheid, of juist in zijn grootheid, houdt Hij Zich dagelijks met hen bezig. Dat is indrukwekkend. Wij mogen dat ook voor onszelf als een bemoediging opvatten. Want God is Dezelfde. Als we bedreigd worden door vijanden, als we het gevoel hebben er alleen voor te staan, als de dood dichtbij komt, Hij draagt ons. Hij weet wat we meemaken. Sterker nog: Hij gaat voor ons uit! Iedere dag draagt Hij ons. Dat wil niet zeggen dat wij altijd juichend door het leven gaan. Wij kunnen ons soms behoorlijk uitgeput en ellendig voelen, zoals David eerder al heeft gezegd. Maar juist dan, als we die nood aan de Here God voorleggen, mogen we leren op Hem te vertrouwen. Hij is ons heil. Het Nieuwe Testament werpt daar nog meer licht op. Hij die rijk was, is ter wille van ons arm geworden. In zijn grootheid heeft Hij ons liefgehad en Zichzelf voor ons overgegeven. Omdat wij geneigd zijn vooruit te denken en ons zorgen te maken, staat het hier heel precies: Hij draagt ons dag aan dag.
Zullen we dit gedeelte maar overslaan? Niet oordelen. Ons geen mening vormen over het doen en laten van onze medebroeder of -zuster. Ieder ander eerlijk de kans geven zelf naar de Heer te luisteren. Wat hier staat, is heel duidelijk. En heel moeilijk. Hier staat - hier niet alleen, trouwens - dat we niet mogen oordelen. Doe eerst de balk uit je eigen oog weg. Niet de splinter, maar de balk. Weten we wel zo zeker dat de ander gecorrigeerd moet worden? Weten we wel zeker dat wij daar de aangewezen persoon voor zijn? En zelfs als we elkaar behulpzaam zijn in het verwijderen van splinters, dan nog: oordeel niet.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.