Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
Een bekende voorganger in Amerika zou een dienst leiden in de gevangenis. Een van de gevangenen had de taak op zich genomen een inleidend woord te spreken. Voor de dienst begon, stond hij op en zei tegen zijn medegevangenen: 'Jaren geleden woonden er twee jongens in een stadje in North-Georgia. Zij gingen samen naar school, zij speelden samen en gingen samen naar de zondagsschool. Eén van de jongens ging op een dag niet meer naar de zondagsschool. Hij vond godsdienst allemaal onzin. De andere jongen bleef naar de zondagsschool gaan. De ene jongen nam Christus aan, de andere verwierp Hem. De jongen die Christus afwees, toen hij nog jong was, staat nu voor jullie en hij houdt deze inleiding. De andere jongen, die de keuze maakte vóór Christus, is de eerwaarde spreker van deze avond die ik nu graag het woord geef.' Zo moet ieder mens in zijn leven de keuze maken. Hij kan de Heer Jezus aannemen als zijn Heer en Heiland en hij kan Hem ook afwijzen. De keuze die je maakt, zal gevolgen hebben voor je verdere leven, maar ook voor de eeuwigheid. Waar zul je de eeuwigheid doorbrengen?
Zeggen dat het in deze wereld geestelijk steeds donkerder wordt, is een open deur intrappen. Toch moeten we elkaar daarop blijven wijzen. Wij zijn allen onderhevig aan gewenning, en langzaam maar zeker tast deze gewenning ook ons morele besef aan. Een gloeilamp gaat na verloop van tijd minder licht verspreiden. Maar het gaat zo geleidelijk dat wij het niet eens opmerken, totdat wij de lamp vervangen. Zo vergaat het ons ook in geestelijk opzicht. Wij klagen over de geestelijke duisternis in de wereld, maar wij hebben niet door dat die te wijten is aan het feit dat wij als gelovigen steeds minder licht verspreiden. Laten wij opnieuw doordrongen raken van onze roeping om het licht van de wereld te zijn.
13 Jullie zijn het zout van de aarde. Maar als het zout zijn smaak verliest, hoe kan het dan weer zout gemaakt worden? Het dient nergens meer voor, het wordt weggegooid en vertrapt.
14 Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven. 15 Men steekt ook geen lamp aan om hem vervolgens onder een korenmaat weg te zetten, nee, men zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is. 16 Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel.
Het is zondagmorgen, half vijf. Ik word wakker van een koorzang van vogels en in de vijver achter het huis kwaakt de enige kikker die er in zit. De week die achter ons ligt, is erg druk geweest en ik zou het heerlijk gevonden hebben nog een uurtje of drie te kunnen slapen, maar het geluid van buiten dringt zo door dat dat niet meer lukt. 'Het heeft geen zin om je te ergeren,' zegt men dan, en dus doe ik een poging om rustig te blijven en te luisteren naar de geluiden van buiten. Als je dan met aandacht luistert, ga je weer heel anders denken. In dit hele koor van vogelgeluiden is er niet één afzonderlijk te onderscheiden en toch zijn ze allemaal één voor één gemaakt. Ze zijn eigenlijk stuk voor stuk allemaal kunstwerkjes. Het is vaak onvoorstelbaar dat uit zo'n klein lijfje zoveel geluid kan komen. Mijn gedachten worden erbij bepaald dat er zoveel liederen zijn die spreken van de schoonheid van de schepping en dat ook wij mensen eigenlijk kunstwerken zijn. Opeens wordt het prachtige gezang verstoord door onrust en door elkaar lopende geluiden. Ik probeer te ontdekken waardoor dat komt, maar het trekt me niet zo aan het bed uit te gaan en te gaan kijken. Later op de morgen, bij het ontbijt, ontdek ik dat er een Vlaamse gaai in de tuin zit, die probeert de nesten die er nog zijn leeg te roven. En met een zucht moet ik erkennen dat deze vogels allemaal wel kunstwerken zijn, maar dat je wel kunt zien dat over al deze kunstwerkjes een vloek ligt. Ach, en dan hoeven we echt niet alleen bij de vogels te blijven. Want de hele schepping zucht immers naar vrede. Het lijkt eigenlijk het meest op een prachtig schilderij. De hand van de Meester is nog wel zichtbaar, zijn handtekening staat nog net leesbaar onderaan in de hoek, maar er ligt een dikke grauwsluier overheen. Zo mooi als het eens was en bedoeld is, is het niet meer. Ook u en ik zijn een deel van dat schilderij. En je verbaast je er soms over wat mensen doen om die grauwsluiers weg te halen. Ze gaan in de weer om zichzelf beter zichtbaar te maken met emmers vol dure middelen die van alles beloven en veel geld kosten. Zo nu en dan lijkt een middel te helpen, een vooraanstaande positie, een belangrijke titel, rijkdom, een opvallende bezigheid. Maar na een tijdje moet je toch constateren dat het niet voldoende is geweest en je weer net zo grauw dreigt te worden als de andere dingen om je heen. En ook al is je lichaam een kunstwerk, laten we eerlijk zijn, kwaaltjes hebben we allemaal, en niet alleen aan de buitenkant. Ons denken is soms vergiftigd door afgunst, haat of bitterheid. Ons handelen is ook lang niet wat het moet zijn. Kortom, ons schilderij heeft eigenlijk zijn waarde verloren. Maar in de hoek staat nog wel de handtekening van de Meester, misschien wel niet al te goed meer zichtbaar, maar het blijft een Meesterwerk. Het is dus belangrijk om een goede restaurateur te vinden, die alles weer schoonmaakt en het schilderij op zijn volle waarde terugbrengt. En ik heb er een gevonden. Het is de Zoon van de Meester. Hij zag ons staan op dat schilderij. Maar Hij kende de stijl van zijn Vader, haalde ons naar voren en ontdekte nog vaag de handtekening in de hoek. Nee, Hij gebruikte geen schoonmaakmiddelen zoals wij die kennen. Hij gebruikte zijn eigen bloed om het schilderij te reinigen en bracht daarna een nieuwe laag aan. Die laag haalde Hij uit een heel grote bus, waarop het woordje 'Vergeven' stond. En opeens kwamen we voor de dag, onze kleuren kwamen veel beter uit en de contouren werden beter zichtbaar. Maar we ontdekten ook dat ieder die schoongemaakt was, persoonlijk een handtekening had ontvangen. Zijn we dan nu waar we wezen moeten? Nee, dat moge duidelijk zijn. We staan nog op de zolder van de wereld, waar het stoffig is en we elke dag weer even afgestoft moeten worden. Maar er komt een dag dat we op reis gaan en worden opgehangen op een plek waar geen stof en vuil is, waar de vloek is verdwenen. Tot dan is het nodig op de zolder van de wereld te wachten. Nee, geen doelloos wachten. Het is de bedoeling dat de handtekening zichtbaar blijft onder de laag van vergeving die is aangebracht. Zo kunnen we laten zien Wie wij toebehoren. Het verdient misschien nog niet altijd de schoonheidsprijs, de zolder is immers stoffig. Maar als we zijn schoongemaakt met het juiste middel en de handtekening zichtbaar is, zijn we een Meesterwerk dat ooit een plek krijgt bij de Meester Zelf.
Mensen kunnen wel eens trots zijn op de dingen die ze in hun leven bereikt hebben. Een directeur kan trots zijn op de positie die hij heeft verworven. De therapeute kan trots zijn omdat haar patiëntje nu al zo goed kan lopen. De hardloper vindt het geweldig dat hij nationaal kampioen is geworden. De schrijfster is trots omdat haar boek een bestseller is geworden.
Maar het hoogst bereikbare is toch wat anders. Daar kun je niet naar opklimmen. Het ligt veel hoger dan de top van de Mount Everest, de hoogste berg op aarde. Het hoogst bereikbare is een plek bij God. Niet door eigen inspanning, maar door genade.
Nee, het hoogst bereikbare in het leven is geen berg, een goede baan of succes. Zelfs niet het lopen op de maan of een andere planeet. Het hoogste wat een mens bereiken kan is God Zelf. God, de Schepper van hemel en aarde. Er is een tijd geweest dat Hij voor iedereen onbereikbaar was. De mensen waren zondig, ofwel: 'ongerechtigheden hadden de overhand over hen'. Door de zonde is contact met God, die heilig is, onmogelijk.
Wij mogen dankbaar zijn dat God Zelf hier iets aan gedaan heeft: Hij heeft onze overtredingen verzoend. Nu kunnen mensen die dat willen tot Hem naderen, en zelfs bij Hem wonen. Als je bij Hem woont, ben je ver gekomen!
Het lijkt in deze Psalm alsof al het goede dat God aan mensen kan geven, losbarst en het onmogelijke mogelijk wordt. God doet grote dingen, Hij brengt gejuich, zijn beek is vol water (als Hij ons iets geeft, is dat overvloedig), de heuvels en de dalen juichen en jubelen. Het kan gewoon niet op; nauwelijks voor te stellen, maar dat kan alleen onze God doen. Niemand anders! Wie gelooft in Jezus, heeft vrije toegang tot de eeuwige God.
U kent ze vast wel, die folders waarin mensen hun klachten beschrijven en vervolgens vertellen hoe goed dit of dat middel hen heeft geholpen tegen de kwaal waaraan ze leden. Dit kunnen de meest uiteenlopende dingen zijn, maar in de winter komt dat toch wel vaak neer op dingen zoals hoest, griep en stramme spieren en gewrichten. Vooral de categorie mensen boven de veertig schijnt voor dat laatste in aanmerking te komen. Het beperkt je in je beweeglijkheid en zorgt er voor dat je ach en wee roepend je weg moet gaan of - in het ergste geval - niet meer 'vooruit' kunt. Ook een kennis van ons kan daardoor regelmatig niet meer op een normale manier zijn gang gaan en hij geeft aan dat er voor hem een prima remedie is. Hij laat het bad vol lopen met warm water, doet er een lekker geurtje in, neemt de krant mee en vertoeft op deze manier een half uurtje lezend in de badkamer. En daarna kan hij echt weer vooruit; er zit weer beweging in. Wat een voorbeeld voor ons als je het hebt over onze omgang met elkaar. Elk mens lijdt aan diverse kwalen: verdriet, eenzaamheid, minderwaardigheidsgevoelens, negatief denken - en het daardoor geïsoleerd raken omdat niemand je aardig vindt. Andere mensen lijden aan super - perfectionisme: ze moeten alles toch vooral goed doen en putten zichzelf volledig uit. Wat kan het heerlijk zijn als er dan iemand is die je verdriet met je wilt delen en je vergezellen, al is het maar een half uurtje. Je hebt het gevoel in een warm bad te zitten. En als je daar uit stapt, zit er weer beweging in. En lijdt u vandaag aan een kwaal die ontstaan is door de zonde en gebrokenheid van de schepping of door uw onmacht, dan mag u zonder meer genieten van het warme bad van vergeving, liefde en troost dat de Here voor u vol heeft laten lopen. U mag zich er helemaal in onderdompelen. Maar wat is het ook heerlijk als je merkt dat een vriend, een kennis, een familielid...of misschien wel een onbekende een warm bad voor je heeft klaargezet. "Elke dag een goede daad" was vroeger een slogan in de padvinderij. De Here gaat veel verder. Hij vraagt van ons elkaar lief te hebben. Voor wie maakt u vandaag een warm bad, misschien alleen maar dat ene telefoontje of bezoekje dat u al zolang hebt uitgesteld? Het kan vandaag voor een ander het verschil maken tussen stilstaan of bewegen!
Hij heeft de gehoorzaamheid geleerd uit wat Hij geleden heeft..
Hij heeft de gehoorzaamheid geleerd uit wat Hij geleden heeft..
De mens heeft er altijd naar verlangd vrij te zijn van onderdrukking en lijden. Hoe wonderlijk is het dan te beseffen dat de Enige die nooit onderdanig had hoeven te zijn, omdat Hij de Heer van de hele schepping was, mens geworden is en gehoorzaam geworden is. Jezus Christus wilde een nederige dienstknecht zijn. Hij zei dat Hij ervan genoot onderdanig te zijn en de wil van God te volbrengen. Bovendien was Hij de enige mens die vrij was van ziekte en lijden, omdat Hij vrij was van de zonde. En toch koos Hij ervoor te lijden, omdat Hij wist dat door zijn lijden andere mensen verlost zouden worden van de slavernij van de zonde. Wat een wonderlijke Heer hebben wij!
5 Christus heeft zich de eer hogepriester te worden evenmin zelf verleend, dat deed degene die tegen hem zei: Jij bent mijn zoon, ik heb je vandaag verwekt. 6 Ergens anders zegt hij iets vergelijkbaars: Jij zult voor eeuwig priester zijn, zoals ook Melchisedek dat was. 7 Christus heeft tijdens zijn leven op aarde onder tranen en met luide stem gesmeekt en gebeden tot hem die hem kon redden van de dood, en werd verhoord vanwege zijn diep ontzag voor God. 8 Hoewel hij zijn Zoon was, heeft hij moeten lijden, en zo heeft hij gehoorzaamheid geleerd. 9 En toen hij naar de uiteindelijke volmaaktheid gevoerd was, werd hij voor allen die hem gehoorzamen een bron van eeuwige redding, 10 omdat God hem heeft uitgeroepen tot hogepriester zoals Melchisedekdat was.
In de 12e eeuw leefde er een opmerkelijk figuur: Franciscus van Assisi.
Hoewel opgegroeid als een rijkeluiszoontje, heeft hij bewust en radicaal gekozen om zonder bezittingen te leven. Het staat op een schilderij uit die tijd, Franciscus in z'n twaalfde eeuwse blote achterwerk voor de ogen van zijn vader en de bisschop. Weg met die rijke merkkleding! Niets bezitten, niets hoeven te verdedigen....geen zorgen hebben over je bezit.
Hij koos radicaal om in de voetsporen van Jezus te gaan. Hij zette zich in voor de armen, zieken, dieren, eigenlijk heel Gods schepping.
En voor vrede!
Hij vond dat er verzoend - in plaats van uitgevochten moest worden. Met de kruistochten was hij meegereisd en in het kamp van de zgn. 'christelijke' ridders zaaide hij danig paniek.
Wie was die vreemde vogel uit Assisi, die armoedzaaier?
Hij wilde namelijk in zijn eentje door de vijandige linies, de legers van de moslims, om naar het hoofd van de vijand te gaan. Want hij wilde naar die sultan om het evangelie te vertellen. De mensen verklaarden hem voor gek! Generaals zullen wel de haren uit hun hoofd hebben getrokken: Die zot had nooit in een legerplaats mogen komen. Toch bleef Franciscus koppig volhouden. Die sultan was toch ook een door
God gemaakt mens en had dus het recht het goede nieuws van Jezus te horen. En niemand kon hem van dat idee afhouden. Hij ging!
Bij de sultan aangekomen, vertelde hij het evangelie. De sultan hoorde hem verbaasd en verrast aan. Misschien dacht hij wel: waren al die volgelingen
van Jezus maar zo...!
Franciscus zorgde voor paniek binnen de gevestigde christelijke orde. Hij gooide heilige huisjes en vijandsbeelden omver vanuit de liefde. De liefde van Jezus en de liefde voor zijn medeschepselen.
Zulke paniekzaaiers kunnen we nog steeds hard gebruiken.........
Heden, als u zijn stem hoort, verhardt uw harten niet.
Heden, als u zijn stem hoort, verhardt uw harten niet.
Het luisteren naar de boodschap van het evangelie is geen vrijblijvende zaak. Telkens weer spreekt de Heilige Geest tot het hart van zondaars, opdat zij zich zouden bekeren. Helaas denken veel mensen: daar zal ik morgen wel eens over nadenken. Maar Gods Geest waarschuwt ons niet voor niets dat wij naar zijn stem moeten luisteren nu wij nog kunnen. 'Heden' is de aangename tijd van Gods genade. Maar wie zijn hart verhardt en weigert gehoor te geven aan Gods uitnodiging, zal te laat merken dat het 'heden' van Gods genade eens plaats maakt voor het 'morgen' van de eeuwige spijt. Gehoor geven aan Gods liefdevolle stem verandert je leven.
7 De heilige Geest zegt immers:
Horen jullie vandaag zijn stem,
8 wees dan niet koppig, als tijdens de opstand,
toen jullie mij beproefden in de woestijn,
9 waar jullie voorouders mij op de proef stelden en tartten,
hoewel ze mijn daden hadden gezien, 10 veertig jaar lang.
Daarom werd die generatie door mijn woede getroffen, ik zei:
Voorzover het van u afhangt, houdt vrede met alle mensen.
Voorzover het van u afhangt, houdt vrede met alle mensen.
Uit onszelf zijn wij niet zulke beste mensen. Door geloof in de Heer Jezus en door de genade van God hebben wij vrede met God. De Geest van God woont in ons. Dan kan ook de vrucht van die Geest zichtbaar worden in ons leven. Hoe? Door bijvoorbeeld vredelievend te zijn. Dat geldt niet alleen ten opzichte van medegelovigen, maar ook ten opzichte van onze vijanden. We moeten geen wraakgevoelens koesteren tegen hen die ons ergeren of kwaad doen. Let op het voorbeeld van onze Heiland. Wanneer Hij van mensen te lijden had, dreigde Hij niet. Overwin het kwade door het goede. Dan ben je een vredestichter en zul je een zoon van God genoemd worden.
Laat uw liefde oprecht zijn. Verafschuw het kwaad en wees het goede toegedaan. 10 Heb elkaar lief met de innige liefde van broeders en zusters en acht de ander hoger dan uzelf. 11 Laat uw enthousiasme niet bekoelen, maar laat u aanvuren door de Geest en dien de Heer. 12 Wees verheugd door de hoop die u hebt, wees standvastig wanneer u tegenspoed ondervindt, en bid onophoudelijk. 13 Bekommer u om de noden van de heiligen en wees gastvrij. 14 Zegen uw vervolgers; zegen hen, vervloek hen niet. 15 Wees blij met wie zich verblijdt, heb verdriet met wie verdriet heeft. 16 Wees eensgezind; wees niet hoogmoedig, maar zet uzelf aan tot bescheidenheid. Ga niet af op uw eigen inzicht. 17 Vergeld geen kwaad met kwaad, maar probeer voor alle mensen het goede te doen. 18 Stel, voor zover het in uw macht ligt, alles in het werk om met alle mensen in vrede te leven. 19 Neem geen wraak, geliefde broeders en zusters, maar laat God uw wreker zijn, want er staat geschreven dat de Heer zegt: Het is aan mij om wraak te nemen, ik zal vergelden. 20 Maar als uw vijand honger heeft, geef hem dan te eten, als hij dorst heeft, geef hem dan te drinken. Dan stapelt u gloeiende kolen op zijn hoofd. 21 Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede.
We moeten nooit vergeten dat de verlossing van elke zondaar een wonder van genade is. De oorsprong van deze geweldige verlossing komt voort uit het hart van God en niet uit het hart van de mens. 'Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad', zegt de apostel Johannes (1 Joh. 4:19).
Nadat hij bijna 70 jaar als christen geleefd en gewerkt had, roept hij nog in dankbare verwondering uit: 'Ziet, welk een liefde de Vader ons gegeven heeft, dat wij kinderen van God genoemd zouden worden' (1 Joh. 3:1). Het gevaar bestaat dat christenen hun blijde verwondering en dankbaarheid verliezen. De schenker van Farao had aan Jozef de verklaring van zijn droom te danken, maar toen hij uit de gevangenis was. 'vergat hij Jozef'.
Koning Ahasveros had aan Mordechai de verijdeling van een moordaanslag op zijn leven te danken. Een lange tijd daarna werd hij in een slapeloze nacht daaraan herinnerd en hij vroeg: 'Welke eer of onderscheiding is aan Mordechai bewezen?' Zowel de schenker als koning Ahasveros hadden het zo druk dat ze hem vergaten aan wie zij zo veel te danken hadden. Laten wij Hem niet vergeten aan Wie wij alles te danken hebben.
Op 11 oktober 1911 stierf in Engeland een zekere Henry Broadhurst, een bekend parlementslid. Deze man heeft nooit vergeten hoe hij in zijn jonge jaren niet in het parlementsgebouw zat als ondersecretaris van binnenlandse zaken, maar erboven, op het dak. Hij was namelijk een eenvoudige metselaar geweest en had als zodanig meegewerkt aan de bouw van het parlementsgebouw. Hij wist te vertellen hoe hij hoog in de klokkentoren had gezeten, in de ijzige kou, met nauwelijks voldoende kleren om zich bij zijn werk tegen de kou te beschermen. In zijn nalatenschap was een oud kabinet waarin hij al de jaren door de troffel en de houten hamer bewaard had die hij in zijn werk als metselaar gebruikt had. Zo werd hij door dit gereedschap dagelijks herinnerd aan wat hij vroeger was. Nu is metselaar op zichzelf een eerzaam beroep.
Iedere christen doet er echter goed aan te bedenken wat hij vroeger was, namelijk 'een kind van de toorn' (Ef. 2:3). Ook mag hij er dagelijks aan denken: 'Door de genade van God ben ik wat ik ben' (1 Kor. 15:10).
Gehoorzamen gaat niet altijd van harte. Zeker niet als je een baas moet dienen die slecht voor je is. Wij die in Christus geloven, hebben vroeger de zonde gediend, die wel loon uitbetaalt, maar vraag niet wat voor loon dat is. Je kunt, als je die baas niet meer wilt dienen, geen eigen baas worden, maar je kunt wel overstappen naar een andere baas: in plaats van wetteloosheid wordt daar gerechtigheid geproduceerd. En het loon is ook veel beter. Je oude baas betaalde wat je verdiende: de dood. Je nieuwe baas biedt veel en veel meer dan je verdient: het eeuwige leven. Dat noemen we ook geen loon meer, maar een genadegave.
15 Betekent dit nu dat we vrijuit mogen zondigen omdat we niet onder de wet staan, maar onder de genade leven? Absoluut niet. 16 Wanneer u zich als slaaf in iemands dienst stelt, weet u toch dat u hem moet gehoorzamen? Wanneer u de zonde dient, leidt dat tot de dood; wanneer u God gehoorzaamt, leidt dat tot vrijspraak. 17 Maar God zij gedankt: u was slaven van de zonde, maar nu gehoorzaamt u van ganser harte de leer waaraan u zich hebt toevertrouwd, 18 en bevrijd van de zonde hebt u zich in dienst gesteld van de gerechtigheid. 19 Ik druk me zo gewoon mogelijk uit, omdat het anders uw begrip te boven gaat. Zoals u zich ooit in dienst stelde van zedeloosheid en onrecht om een wetteloos leven te leiden, zo stelt u zich nu in dienst van de gerechtigheid om heilig te leven. 20 Toen u nog slaven van de zonde was, was u niet gebonden aan de gerechtigheid. 21 Wat hebt u daarmee geoogst? Dingen waarvoor u zich nu schaamt, want ze leiden tot de dood. 22 Maar nu, bevrijd van de zonde en in dienst van God, oogst u toewijding aan hem en zelfs het eeuwige leven. 23 Het loon van de zonde is de dood, maar het geschenk van God is het eeuwige leven in Christus Jezus, onze Heer.
Je vindt het moeilijk om je kwetsbaarheid te accepteren. Kwetsbaar is voor jou een synoniem voor afhankelijk, zwak en waardeloos. Met man en macht probeer je jezelf te laten zien dat je niet kwetsbaar bent, maar onafhankelijk, sterk en waardevol. Als een clown ga je door het leven. Voor de buitenwereld lijk je vrolijk en succesvol. Vanbinnen voel je je echter gebroken en rusteloos. Wat is het mooi als je kunt accepteren dat je als mens kwetsbaar bent. Dat je afhankelijk bent van anderen. Het geeft een diepe innerlijke rust, omdat je werkelijk jezelf mag zijn. Je bént immers een kwetsbaar mens? Je hebt toch uiteindelijk niks in eigen hand? Het vereist moed om te kunnen zeggen dat je je familie en vrienden nodig hebt om te kunnen overleven. Dat je Jezus nodig hebt om je compleet te voelen. Hou altijd voor ogen dat je kwetsbaar, maar bovenal kostbaar bent in de ogen van je hemelse Vader!
Een vriend van me heeft een levensopvatting die samengevat kan worden in één van zijn geliefde gezegden: 'Waar je ook bent, wees er helemaal' - dat wil zeggen, hoe je situatie ook is, doe je uiterste best.
Tijdens zijn collegejaren kreeg mijn vriend in de zomervakantie een baantje bij een vakantiecentrum. Hij dacht dat het heel leuk zou zijn, maar toen hij aankwam, kreeg hij te horen dat het zijn taak was af te wassen. Hij zag maar twee mogelijkheden: 'Weggaan en je happy voelen, of blijven en miserabel zijn.' Maar een vriend moedigde hem aan tot een derde mogelijkheid: 'Blijf en neem een positieve houding aan, dan zul je ook positieve resultaten zien.' Hij besloot te blijven en zijn werk zo goed mogelijk te doen, omdat hij wist dat hij het kon doen 'als voor de Here' (Kol. 3:22,23).
Het resultaat was dat hij, zelfs bij het afwassen, er 'helemaal' was.
We hebben de omstandigheden in ons leven niet altijd voor het kiezen, maar we kunnen er wel 'helemaal' zijn.
Dierkundigen hebben de mens de Latijnse naam homo sapiens meegegeven. De Bijbel vertelt ons dat de mensen inderdaad sapiens, dat is: wijs, zijn en onder alle levende wezens een bijzondere plaats innemen. De mens is immers in staat zijn Schepper te kennen en hij kan nadenken over zichzelf en zijn medeschepsels. Helaas vinden de meeste mensen een relatie met hun Schepper niet belangrijk. Hun 'wijsheid' gebruiken ze om macht uit te oefenen over anderen en zichzelf het beste toe te eigenen. De meeste mensen zijn echter diep in hun hart ontevreden, en zo proberen zij zin te geven aan het heden en nu door zo veel mogelijk leuke dingen te doen. Zoals je op tv van het ene naar het andere kanaal kunt zappen, probeert de mens het ook in het leven van alledag. Alles mag, het moet alleen leuk zijn. En als het niet leuk is, doe je gewoon iets anders. Zo 'zappen' de mensen door het leven. De homo sapiens is een 'homo zappiens' geworden, die voor niets anders leeft dan het plezier van het moment. Wat vindt God daar eigenlijk van? Hij is nog steeds heilig en rechtvaardig, en wil dat we leven volgens zijn plannen. Als we onze geestelijke antenne op Hem richten, houdt het 'zappen' op en worden we werkelijk wijs.
In de tijd toen het bij de spoorwegen nog gebruikelijk was dat niemand het perron op mocht zonder een geldig kaartje, stond een perronchef bij de ingang van het perron en iedereen die naar binnen wilde gaan, moest een geldig kaartje laten zien. Het was druk en sommigen konden hun kaartje niet zo gauw vinden. De mensen mopperden en zeiden lelijke woorden tegen de perronchef. Iemand die er een tijdje naar gekeken had, zei even later, toen het wat rustiger was geworden, tegen de perronchef: 'U bent zo te zien niet erg populair bij de mensen.' De perronchef keek even naar de tweede verdieping van het gebouw, waar het kantoor van de stationschef was, en zei: 'Ik vind het niet belangrijk of ik wel of niet geliefd ben bij de mensen. Als ik maar geliefd ben bij mijn chef, daarboven.'
De apostel Paulus schrijft aan de Galaten: 'Probeer ik bij de mensen in de gunst te komen? Praat ik iedereen naar de mond? Nee, ik probeer Gods wil te doen. Als ik de mensen naar de mond zou praten, zou ik geen dienaar van Christus zijn'
Een christen had de Heer vaak gebeden om geduld. In een gesprek met een vriend klaagde hij erover dat hij had gebeden om geduld en wat hij kreeg waren alleen maar moeilijkheden. Zijn vriend antwoordde hierop: 'Jij hebt gebeden om geduld, misschien stuurt God jou juist al deze moeilijkheden om je geduld te leren.' Misschien heb je ook vaak gebeden om geduld en gaf de Heer je een ongehoorzaam kind om op te voeden, of een veeleisende baas, of een levenspartner met een moeilijke natuur. Misschien is het een antwoord op je gebed. Zo heb je de gelegenheid om geduldig te worden. Neem je situatie uit de hand van God aan. Hij weet beter dan jij wat goed voor je is. Hij verhoort in zijn liefde onze gebeden soms op een heel andere manier dan wij denken. Misschien heb je gebeden om kracht om veel voor de Heer te kunnen doen, maar ontvang je zwakheid om gehoorzaamheid te leren. Misschien heb je gevraagd om gezondheid, om grote dingen te kunnen doen, maar kreeg je allerlei gebreken, zodat de kracht van de Heer in je leven openbaar zou worden.
Genade en zegen zijn twee begrippen die heel nauw verbonden zijn met het kennen van de Here God. Genade houdt in dat God ons iets schenkt dat wij helemaal niet verdienen, waar wij geen aanspraak op kunnen maken en dat wij uit onszelf nooit zouden kunnen verkrijgen. Zegen is dat wat goed voor ons is. In het begin schiep God alle dingen, uiteindelijk ook de mens. En God zag alles wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed (Gen. 1:31). Alles wat God ooit gemaakt heeft, draagt het stempel van zijn goedheid.
Maar kort na de schepping moeten wij al vaststellen dat de mens het goede van God verdorven heeft en weggevlucht is voor God. De mens is bang geworden voor God. Nog steeds zien wij om ons heen hoe de mensen proberen in dit leven geluk te vinden. Zolang een mens echter ver van God blijft, is hij verstoken van het goede. Gelukkig mogen wij opmerken dat God nog steeds zijn goedheid blijft bewijzen aan alle mensen, zowel goeden als slechten. Maar het ware geluk zullen wij slechts ontdekken, wanneer wij in geloof terugkeren tot de God die ons geschapen heeft, en erkennen dat Hij de bron is van alle goede gaven (Jak. 1:17). Want de echte zegen van God is Hem te leren kennen in de persoon van Jezus Christus. In Christus zijn wij gezegend met alle geestelijke zegeningen die God heeft. Buiten Hem is geestelijk niets goeds te vinden; in Hem vinden wij alle goede dingen. Hoe kunnen wij daaraan deel krijgen? Niet door eigen inspanning of verdienste, maar door de rijke genade van God. Hij heeft er Zelf voor gezorgd dat deze rijkdom aan zegeningen het deel worden van allen die door het geloof hun toevlucht nemen tot Jezus Christus en in Hem geloven.
In al haar schoonheid stond ze op mijn vensterbank. Haar minuscule blaadjes spreidend als een stukje kantwerk. Het babyroosje, een klein koninginnetje, met vlammend rode bloemen. 'Ik heb er ook één,' zei mijn moeder. 'Je moet haar elke dag een scheutje water geven, dan blijft ze bloeien. Maar wel elke dag hoor, anders verdroogt ze. ' Trouw volgde ik haar raad op - een rijke bloei was het resultaat. Totdat er drukke dagen kwamen. Het eerste wat er dan bij inschiet, is het begieten van je planten. Al gauw kwamen er gele blaadjes. Mijn babyroosje was niet meer wat het was. Ze kwijnde weg; langzaam maar zeker. Zo'n kleine gebeurtenis heeft je soms best wel iets te zeggen. Ook mensen hebben het nodig elke dag 'begoten' te worden; elke dag dat scheutje water te ontvangen dat ze nodig hebben om te kunnen bloeien. Gelukkig zijn wij geen plantjes die afhankelijk zijn van de zorg van een ander. Wij zijn in staat zélf Gods Woord ter hand te nemen, te drinken uit die bron van leven. Maar....doen we dat niet, dan zal dat ook aan ons al heel gauw te zien zijn. We zullen verdorren en verdrogen. Mijn moeder zal dat niet overkomen, daarvoor is ze te trouw. Zij weet te goed hoe onontbeerlijk WATER is. Haar babyroosje was daarvan het Levende bewijs.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.