Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
05-07-2009
De HEER is mijn licht.
De HEER is mijn licht.
Wat een wonderlijk begin van deze psalm. De psalmdichter weet dat de heer zijn licht is. Daar spreekt vertrouwen uit, blijdschap en het ervaren van veiligheid. Als het donker om ons heen is, kunnen wij de gevaren niet zien aankomen. Wij voelen ons dan akelig en bang. Maar als wij dicht bij de Heer zijn, dan is het licht om ons heen. Dan hoeven wij voor niets bang te zijn. Niemand kan ons kwaad doen als wij in de schuilplaats van de Allerhoogste zijn. Hij is machtiger dan wie ook. Hij is onze helper die ons nooit in de steek zal laten. Hij maakt alle dingen wel voor degenen die Hem liefhebben.
Gods Woord is een licht dat in onze harten schijnt. In Gods licht zien wij het licht. Dat betekent dat dingen pas echt duidelijk worden als wij het verband ervan zien met Gods Woord. Gods Woord is een licht op ons pad en een lamp voor onze voet. Door met Gods Woord rekening te houden, komen wij erachter wat Gods wil is voor ons leven. Wij hebben dan zelfvertrouwen, want wij weten waar wij naartoe gaan. Als wij onze weg aan Hem opdragen, dan maakt Hij onze paden recht. Dan zijn wij voorspoedig en gezegend. Maar een rechte weg gaan, houdt ook in dat wij elke dag eerlijk zijn in ons doen en laten. In dat geval zal de Heer ons graag zijn zegen geven.
De Heer Jezus heeft gezegd: 'Ik ben het licht voor de wereld.' Hij is gekomen in een wereld vol van duisternis. En de mensen hielden meer van de duisternis dan van het licht. Wij, die in de Heer Jezus geloven, mogen in het licht wandelen. Dan hebben wij een vertrouwelijke omgang met de Vader en de Heer Jezus. Dan komt telkens alles aan het licht. En het kostbare bloed van Jezus maakt ons schoon van alle zonde.
Tijdens de verschrikkelijke oorlog in Laos toen militairen met hun bommen hele groepen van de bevolking in de ellende stortten, was er in dezelfde tijd in Frankrijk een actie om de arme bewoners van dit land te helpen. Een enorm bedrag aan geld werd bijeengebracht.
Geleerden doen hun best geneesmiddelen te vinden om de vreselijkste ziekten van onze tijd te bestrijden. Tegelijkertijd doen anderen hun best om wapens te maken met steeds groter moordende kracht.
Deze arme wereld is dwaas! Als zij wijs geweest was, zou zij 'de Heer die deelt in Gods luister niet gekruisigd hebben' (1 Korintiërs 2:8). Zij zou zich tot God gewend hebben, die zijn Zoon gaf voor een wereld die Hij liefhad. Hoe denkt God over alle wijsheid van deze wereld? 'Wat in deze wereld wijsheid is, is dwaasheid bij God' (3:19).
De mens wil zich op de maan vestigen, maar op de aarde die hij bewoont, kan hij geen orde en vrede bewerkstelligen. Hij probeert in eigen kracht alle problemen op te lossen, maar hij wil niet aannemen wat God hem aanbiedt.
Het is merkwaardig hoe sommige mensen bij het ouder worden steeds minder goed kunnen luisteren. Luisteren is een kunst die niet iedereen beheerst. Wij willen zo graag zelf het woord voeren. Wij hebben de gewoonte aldoor de ander te onderbreken, omdat wij zelf ook ons woordje willen meespreken. En in wat de ander zegt is zo veel dat we moeten corrigeren of aanvullen, dat het ons moeite kost naar de ander te luisteren.
Kunnen we ook zo slecht luisteren naar de Ander met een hoofdletter? We hebben vaak zo weinig blijdschap en zekerheid in ons geloof omdat we niet echt naar Hem luisteren. We zitten met allerlei zorgen en problemen. We hebben zo veel aan God te vertellen. Maar als we eens naar God luisterden en Hem eens lieten uitpraten. Wij zeggen zo gauw: 'Ja, maar...!' We moeten worden als de jonge Samuel, die zei: 'Spreek, Heer, want uw knecht hoort.'
In zijn bekende werk de 'Matthäus Passion' laat Bach een sopraan antwoord geven op deze vraag van Pilatus, door te noemen wat Jezus allemaal voor goeds heeft gedaan: de blinden het gezicht gegeven, de lammen weer laten lopen, het woord van de Vader gepredikt, bedroefden opgericht; dat heeft Hij gedaan. Geen slechte dingen. Wat verschrikkelijk is het dan te lezen hoe wij mensen toen echt reageerden: Kruisig Hem! En zo nam Hij die niets verkeerds gedaan had, het kruis op Zich om voor alles wat wij misdaan hebben, te boeten. En nu wil Hij ons vergeven en aannemen. Wat een genade!
1 s Ochtends in alle vroegte kwamen de hogepriesters, de oudsten en de schriftgeleerden en het hele Sanhedrin in vergadering bijeen. Na Jezus geboeid te hebben, brachten ze hem weg en leverden hem over aan Pilatus.
2 Pilatus vroeg hem: Bent u de koning van de Joden? Hij antwoordde: U zegt het. 3 De hogepriesters brachten allerlei beschuldigingen tegen hem in. 4 Pilatus vroeg hem toen: Waarom antwoordt u niet? U hoort toch waar ze u allemaal van beschuldigen? 5 Maar Jezus zei helemaal niets meer, tot verwondering van Pilatus. 6 Pilatus had de gewoonte om op elk pesachfeest één gevangene vrij te laten op verzoek van het volk. 7 Op dat moment zat er een zekere Barabbas gevangen, samen met de andere opstandelingen die tijdens het oproer hadden gemoord. 8 Een grote groep mensen trok naar Pilatus en begon hem te vragen om ook nu te doen wat zijn gewoonte was. 9 Pilatus vroeg hun: Wilt u dat ik de koning van de Joden vrijlaat? 10 Want hij begreep wel dat de hogepriesters hem uit afgunst hadden uitgeleverd. 11 Maar de hogepriesters hitsten de menigte op om te zeggen dat hij Barabbas moest vrijlaten. 12 Toen zei Pilatus tegen hen: Wat wilt u dan dat ik doe met die man die u de koning van de Joden noemt? 13 En ze begonnen weer te schreeuwen. Kruisig hem! riepen ze. 14 Pilatus vroeg: Wat heeft hij dan misdaan? Maar ze schreeuwden nog harder: Kruisig hem!
15 Omdat Pilatus de menigte tevreden wilde stellen, liet hij Barabbas vrij. Jezus leverde hij uit om gekruisigd te worden, nadat hij hem eerst nog had laten geselen.
Wie zijn leven zal willen behouden, zal het verliezen.
Wie zijn leven zal willen behouden, zal het verliezen.
Je kunt je leven behouden of verliezen. De keus is niet moeilijk: iedereen wil toch leven! De Zoon van God, die Zelf het leven is, heeft gezegd dat we ons leven kunnen behouden door het te verliezen. Dat gebeurt als we ons leven niet voor onszelf willen houden, maar ons leven, onszelf, overgeven aan Hem, de Here en Behouder. In Hem is het ware leven, het eeuwig behoud. Hij wilde lijden en sterven om ons de rijkdom van het eeuwige leven te schenken. U wilt toch leven? Kies dan voor Christus! Anders bent u de eeuwige verliezer.
Jezus vertrok met zijn leerlingen naar de dorpen in de buurt van Caesarea Filippi. Onderweg vroeg hij aan zijn leerlingen: Wie zeggen de mensen dat ik ben? 28 Ze antwoordden: Johannes de Doper, en anderen zeggen Elia, en weer anderen zeggen dat u een van de profeten bent. 29 Toen vroeg hij hun: En wie ben ik volgens jullie? Petrus antwoordde: U bent de messias.
30 Hij verbood hun op strenge toon om met iemand hierover te spreken.
31 Hij begon hun te leren dat de Mensenzoon veel zou moeten lijden en door de oudsten van het volk, de hogepriesters en de schriftgeleerden verworpen zou worden, en dat hij gedood zou worden, maar drie dagen later zou opstaan; 32 hij sprak hierover in alle openheid. Toen nam Petrus hem apart en begon hem fel terecht te wijzen. 33 Maar hij draaide zich om, keek zijn leerlingen aan en wees Petrus streng terecht met de woorden: Ga terug, achter mij, Satan! Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen.
34 Hij riep de menigte samen met de leerlingen bij zich en zei: Wie mijn volgeling wil zijn, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en zo achter mij aan komen. 35 Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij en het evangelie, zal het behouden. 36 Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar er het leven bij inschiet? 37 Wat zou een mens niet overhebben voor zijn leven? 38 Wie zich tegenover de trouweloze en zondige mensen van deze tijd schaamt voor mij en mijn woorden, zal merken dat de Mensenzoon zich ook voor hem schaamt, wanneer hij komt in het gezelschap van de heilige engelen en bekleed met de stralende luister van zijn Vader.
De hele nacht was Simon Petrus met zijn compagnons druk in de weer geweest. Ze waren ervaren vissers. Maar deze nacht was teleurstellend geweest: niets gevangen. En nu, overdag, hoefden ze het niet meer te proberen. Juist dan zegt de Here tegen Petrus dat hij toch nog eens de netten uit moet werpen. Het resultaat is verbijsterend! Zo leert de Here hem dat elke zegen uiteindelijk van Hem afhankelijk is. Al ons zwoegen baat niet als Hij het niet zegent. Maar als we werken in gehoorzaamheid aan Hem, ervaren ook wij Zijn rijke zegen. Laten we daarom alles niet in eigen wijsheid doen, maar in afhankelijkheid van Hem.
Toen hij eens aan de oever van het Meer van Gennesaret stond en het volk zich om hem verdrong om naar het woord van God te luisteren, 2 zag hij twee boten aan de oever van het meer liggen; de vissers waren eruit gestapt, ze waren bezig de netten te spoelen. 3 Hij stapte in een van de boten, die van Simon was, en vroeg hem een eindje van het land weg te varen; hij ging zitten en gaf de menigte onderricht vanuit de boot. 4 Toen hij was opgehouden met spreken, zei hij tegen Simon: Vaar naar diep water en gooi jullie netten uit om vis te vangen. 5 Simon antwoordde: Meester, de hele nacht hebben we ons ingespannen en niets gevangen. Maar als u het zegt, zal ik de netten uitwerpen. 6 En toen ze dat gedaan hadden, zwom er zon enorme school vissen in de netten dat die dreigden te scheuren. 7 Ze gebaarden naar de mannen in de andere boot dat die hen moesten komen helpen; nadat dezen bij hen waren gekomen, vulden ze de beide boten met zo veel vis dat ze bijna zonken. 8 Toen Simon Petrus dat zag, viel hij op zijn knieën voor Jezus neer en zei: Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens. 9 Hij was verbijsterd, net als allen die bij hem waren, over de enorme hoeveelheid vis die ze gevangen hadden; 10 zo verging het ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten. Jezus zei tegen Simon: Wees niet bang, voortaan zul je mensen vangen. 11 En nadat ze de boten aan land hadden gebracht, lieten ze alles achter en volgden hem.
Opdat de naam van onze Here Jezus Christus in u verheerlijkt worde.
Opdat de naam van onze Here Jezus Christus in u verheerlijkt worde.
De openbaring van de Here Jezus zal een geweldig moment zijn. Als Hij komt, zal ieder zich voor Hem moeten buigen. Dan zal Hij recht brengen op deze aarde. Dan zullen de vervolgden rust krijgen en de verdrukkers gestraft worden. Dan zal Jezus verheerlijkt worden. Alle gelovigen zullen dan rondom Hem staan: de mensen zullen verbaasd staan over die grote menigte van heiligen. De Here zal dan de eer krijgen. Maar ook nu al kunnen we de Here Jezus eren: door te leven in geloofsvertrouwen op Hem en door liefde te hebben onder elkaar.
De psalm begint met de Heer te introduceren als degene die recht heeft op de aarde en alle levende wezens daarop. Dat recht heeft Hij als de schepper van deze wereld. In Hem is haar bestaan verankerd.
Die grote God heeft destijds één berg speciaal uitgekozen om daar zijn heiligdom te laten bouwen: de berg Sion in de stad Jeruzalem. Die plek, waar de Heer woont, kun je niet zomaar betreden, niet iedereen kan zijn tempel binnengaan. Wie dan wel? Het antwoord heeft te maken met wat we doen met onze handen, wat we bedenken met ons hart en wat er uit onze mond komt. Reine handen en een zuiver hart zijn nodig. Voor zo iemand zijn er rijke beloften. God zal hem zegenen en hem recht verschaffen. Maar ja, voor wie geldt dat dan, van wie kan dat gezegd worden? Antwoord 1: van niemand. Er is niemand met reine handen, waar nooit iets onzuivers mee gedaan is, en een zuiver hart, dat nooit een verkeerde gedachte gehad heeft. Antwoord 2: ja, er is één persoon die daaraan voldoet: Jezus Christus. Van Hem wordt getuigd dat Hij geen enkele zonde beging en dat er over zijn lippen geen leugen kwam. Antwoord 3: ieder die bij Jezus zijn heil zoekt. Of, zoals de psalm zegt, wie Hem zoekt en zich tot Hem wendt. Dan is het alsof we ons van de tempel omdraaien naar de poorten van de stad: daar staat iemand voor de deur die wil binnenkomen. De koning die daar staat is de Heer zelf. En als Hij dichterbij komt, ontwaren we de trekken van Hem die een heldhaftige strijd heeft geleverd, op een kruis. De mens Jezus is de Heer zelf. Hij is de koning vol majesteit. En in zijn gevolg mogen wij dan meetrekken de tempel in, tot vlak bij God, in zijn nabijheid.
Toen Paulus en Silas eens vanuit Mysië naar het aan de Zwarte Zee gelegen Bithynië probeerden te gaan, liet de Geest van Jezus het hun niet toe (Hand. 16:7). Spoedig bleek dat het de bedoeling was dat ze naar Europa overstaken, en wel naar Macedonië. Een intrigerende vraag blijft waarom de beide predikers niet naar Bithynië mochten gaan. Op die vraag zullen we het antwoord vergeefs in de Bijbel zoeken. Toch zien we in 1 Petr. 1:1 dat zich daar later wel degelijk christenen bevonden. Kennelijk heeft de Here anderen ingeschakeld om in Bithynië het evangelie te prediken. Ook in de aangrenzende streek Pontus blijken zich christenen te bevinden. Misschien is daar gepredikt door Joden die het Pinksterwonder in Jeruzalem hebben meegemaakt en tot bekering gekomen zijn, want in Hand. 2:9 zien we dat daar ook mensen uit Pontus aanwezig waren. Deze streek wordt ook genoemd als de geboorteplaats van de Jood Aquila, een tentenmaker die samen met zijn vrouw Priscilla met de apostel Paulus heeft samengewerkt. Maar wat is er verder bekend over de christenen aan de Zwarte Zee? Bithynië en Pontus waren door de Romeinen samengevoegd tot één grote provincie. In de jaren 111-113 werd deze provincie bestuurd door de stadhouder Plinius. Deze Plinius heeft over allerlei aangelegenheden gecorrespondeerd met zijn baas in Rome, keizer Trajanus. Van deze correspondentie interesseert ons vooral de brief die Plinius aan Trajanus schreef over de door hem in Bithynië en Pontus aangetroffen christenen. Deze brief is het oudste heidense document over de verspreiding van het christendom dat we bezitten. Plinius raadpleegt zijn baas omdat hij niet goed weet wat hij met de christenen in zijn provincie moet. Ook het antwoord van Trajanus is bewaard gebleven.
Uit Plinius' beschrijving blijkt dat het aantal christenen zo groot is, dat hij bang is voor consequenties vanuit Rome als hij een beoordelingsfout zou maken. Moet hij het loutere feit dat iemand een christen is, strafbaar stellen? Moet hij onderscheid maken naar geslacht en leeftijd? Moeten christenen de gelegenheid krijgen hun geloof af te zweren?
Stadhouder Plinius schrijft zijn baas Trajanus dat hij, ondanks de vragen die hij heeft, christenen heeft laten terechtstellen. Hij heeft ze persoonlijk gevraagd of ze christenen waren. Wanneer ze dat erkenden, heeft hij zijn vraag een tweede en een derde keer herhaald, onder dreiging met de doodstraf. We kunnen bewondering opbrengen voor de moed van deze christenen, die met de dood voor ogen trouw bleven aan de Here. Plinius meldt ook dat hem onlangs anoniem een lijst met namen is bezorgd van mensen die christenen zouden zijn. Opmerkelijk is de manier waarop Plinius degenen die ontkenden dat zij christen waren, aan een onderzoek onderwierp. Het was hem namelijk bekend dat sommigen die hun christen-zijn bij een verhoor ontkenden, wel degelijk christen waren. Hij liet ze de Romeinse goden aanroepen, hij liet ze aan de goden en aan de keizer offeren, en hij liet ze Christus vervloeken. Dit laatste was iets waarvan hij gehoord had dat echte christenen daartoe niet kunnen worden gedwongen. Staan ook wij, christenen van 20 eeuwen later, zo bij onze medemensen bekend? Op zichzelf is het triest dat Plinius juist door mensen die zeiden dat ze nooit echte christenen waren geweest - die daardoor zonder mankeren door zijn test heen gekomen waren - het best geïnformeerd is over het christelijk Aan het eind van zijn brief motiveert Plinius nogmaals waarom hij zich tot de keizer wendt. Wat voor hem zorgwekkend was, is in onze ogen juist heel positief: ondanks de vervolging groeide het aantal christenen explosief, niet alleen in de steden en de dorpen, maar ook op het platteland - dat laatste is inderdaad opmerkelijk, want het platteland bleef doorgaans het langst heidens. Toch ziet Plinius een lichtpuntje: zijn aanpak lijkt succesvol, want er wordt weer meer offervlees verkocht en de tempels worden weer bezocht. Inderdaad, waar God een geopende deur geeft, zijn veel tegenstanders. Trajanus' korte antwoord gaat inhoudelijk niet op het christendom in. Behalve een complimentje krijgt Plinius slechts te horen dat hij geen actief opsporingsbeleid moet voeren, en niet moet ingaan op anoniem voorgelegde beschuldigingen. Dat, schreef Trajanus, zou een zeer slecht voorbeeld zijn, en is niet iets van onze tijd. Inderdaad! Maar het beste voorbeeld werd niet door Plinius, maar door de vervolgde christenen gegeven. We mogen, terwijl we het einde van hun wandel beschouwen, hun geloof navolgen.gemeenteleven in Bithynië en Pontus. Zij verklaarden dat de christenen daar de gewoonte hadden 'op een vaste dag vóór zonsopgang samen te komen en beurtelings ter ere van Christus als voor een god een lied te zingen.' Ook meldden zij dat de christenen later weer samenkwamen voor een gemeenschappelijke en eenvoudige maaltijd, en dat ze gewend waren niet te stelen of te roven, geen echtbreuk of woordbreuk pleegden, en in bewaring gegeven goederen op verzoek prompt teruggaven - allemaal zaken waarin de christenen zich van de niet-christenen onderscheidden. Plinius meldt ook dat hij conform een keizerlijke richtlijn een verbod op vereniging en vergadering had uitgebracht, en dat de christenen zich daaraan hadden gehouden. Helaas was Plinius' mening over het christelijk geloof negatief: hij vond het een verderfelijk bijgeloof, een besmettelijke ziekte.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
28-06-2009 om 08:44
geschreven door 
14-06-2009 om 17:39
geschreven door 
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.