hello allemaal vanuit het zonnige Arica in het noorden van Chili ,
hoe een planning toch rap kan veranderen. Na ons bezoek aan het Sajama nationaal park waren we van plan om naar het zuiden van Bolivie af te zakken, naar de Uyuni zoutvlakten om precies te zijn. Dit is dus wel eventjes anders uitgedraaid. Maar eerst iets over het Sajama vulkanenpark . Dit is een park van omtrent 90.000 hectare op de grens met Chili waarin dus een groot aantal vulkanen gelegen is. Langs de Chileense kant heb je dan de voortzetting van ditzelfde park met nog eens 100.000 hectare. De vulkanen , allemaal rond de 6000 meter en meer hoog , bieden een prachtig schouwspel met hun besneeuwde toppen en hun vaak perfect iconische vorm. Wat vooral indrukwekkend was, was de puurheid van het licht en de absoluute verlatenheid en stilte. we hebben dan met een koppel jonge Fransen een jeeptocht gemaakt in het park om de geysers, roze flamingos en warmwaterbronnen te bezoeken. De rit door dit landschap was dus adembenemend mooi, alleen waren de roze flamingos vertrokken naar betere oorden omdat de lagune zogoed als uitgedroogd was en waren we te laat om de geysers te zien spuiten en dat door de faut van de gids, die, naar aanleiding van een of ander feestje stomdronken was en dus niet kon rijden Hoe los je dat dan op in Bolivie ?? juist, je zet je 14 jarige zoon achter het stuur van de jeep en off you go.... Wat wel gelukt is , is een bad in een heetwaterbron , daarbij nieuwsgierig gadegeslagen door een paar honderd lamas en vicunas., schitterende ervaring.......
we zijn dan de volgende morgen om 6 uur vertrokken naar de Chileense grens om daar een bus te nemen die naar het zuiden van Bolivie ging. terwijl we daar stonden te wachten , het was er koud, dacht Liz van ...laat ons naar Chili en Arica gaan. laat ons nog eventjes genieten van de zon en de warmte, de zee en de piscine. dit is dan ook gelukt, alleen heb ik van onze picnick in het vulkanenpark een flinke buikgriep overgehouden. Van Arica heb ik ik nog niet veel gezien , aangezien ik direct in bed gekropen ben en niets anders gedaan heb dan naar het toilet te rennen, mezelf te beklagen en de tedere zorgen van Liz te ondergaan , die mij met alle mogelijke middelen probeert terug op de been te krijgen . Voor het moment gaat het wat beter en hoop ik dat het morgen gedaan is.
We zijn van plan hier enkele dagen te blijven en dan naar de Atacama woestijn te trekken , tenminste, als er niets verandert aan de plannen
Bon , ik ben uitverteld en ga nu de chileense politiek bestuderen via de plaatselijke kranten.
here we are back in La Paz . De laatste 5 dagen hebben we het echt op ons gemak genomen . Na 2 dagen Chulumani hadden we het daar wel gezien . het is vreemd de enige westerse toeristen te zijn in dit lelijke, van god verlaten gat. nu weten we pas echt waarom de westerlingen hun kat sturen . eerst en vooral de heenrit, ten tweede het dorp en ten derde de terugrit . bon , dus na de tweede dag onze biezen gepakt en 8 km buiten het dorp in een natuurreservaat gaan logeren. was echt een toffe ervaring. Dit natuurreservaat is het laatste stukje ongerept oerbos van 8000 hectaren groot in de Yungas , waar nog nooit een menselijke tussenkomst was. Het hotel, waar we verbleven ligt juist aan de rand van dit natuurgebied en is voorzien van een een groot zwembad , een exentrieke maar heel vriendelijke amerikaanse eigenares, haar Boliviaanse vent , 2 enorme deense doggen en 2 andere piepkleine hondjes.Angezien het een soort ecohotel is , we waren trouwens weer eens de enige gasten , was er dus geen radio, internet ,tv , wifi, krant, bier, wijn en andere geneugten van het leven. Wat doet een mens dan de godganse dag ????? juist , niets...... enfin , een wandeling maken in het bos, een duik in de piscine en voor de rest van de dag......la farniente......... Beter kan niet he , vooral als we de weersberichten in Belgie horen en het hier 30 graden is . Zoals je kunt inbeelden ,was het avontuur hier heel ver te zoeken.
Na 4 dagen in dat hotel , alle mooie liedjes hebben een eind, voelden we het kriebelen om verder te trekken . Gezien we al 6 dagen zon gehad haddden , mag een mens dan rederlijkerwijze hopen dat het nog 3 uur langer duurt om die verdomde terugweg zonder regen te kunnen doen. Dat was er wel eventjes naast. Opgestaan onder een loodgrijze hemel , je kon zo de regen voelen aankomen . en het was wel van dat zeker...... na een half uur begon het water te gieten . op een minimum van tijd was het wegje op sommige plaatsen in een modderpoel veranderd, met waterval, en riviertjes die de weg overspoelden . de chauffeur vond het blijkbaar heel leuk , want die gaf goed gas waar het mogelijk was. Als je de E411 gewoon bent, is dit wel een beetje beangstigend. Kortom, na 3 uur ogen dichtknijpen , billen dichtknijpen , veel beloftes om veel geld te geven aan de arme mensen in geval we de tocht overleefden , zijn we dan zonder een schrammetje in La Paz aangekomen als 2 emotionele wrakken. om onze belofte waar te maken hebben we dan onmiddelijk onze schoenen laten poetsen voor een halve euro.Belofte maakt schuld.
Morgen vertrekken we naar het Sajama vulkaan nationaal park op 6 uur rijden van La Paz. dit wordt een ander hoofdstuk in onze reis, meer koude en de altiplano.gedaan met de zwemkom, leve de dikke vest en het thermisch ondergoed.
bon , ik ben uitverteld. Waar we heen gaan ,is waarschijnlijk geen internet, dus tot binnen enkele dagen.
ik denk dat we aangekomen waren in Coroico. jullie moeten nu niet denken dat wij doen alsof we de tijd niet meer weten , dat is ook zo......
het is hier zo verdomd warm dat je er letargisch van wordt. de dagen vliegen zo snel voorbij, de ene dag pak je de rugzak uit en de morgen erop moet je hem weer vullen . het is nu al zover gekomen dat we het uiterste minimum uitpakken en steeds in dezelfde kleren reizen.
nadat we nog een dag in Coroico rondgelummeld hadden , besloten we dan maar naar Chulumani te gaan , een 100 km van Coroico. Chulumani is beroemd om zijn vogelrijkdom en de wolken vlinders die er rondvliegen . wij dus ernaar toe... de dag van het vertrek regende het pijpestelen, dus wij kontent van in de bus te zijn , veilig droog en op weg naar het vogel en vlinderparadijs.
halfweg de weg naar La Paz was er de afslag naar Chulumani. Gedaan met de macadambaan en ook gedaan met de zielerust.
dit weggetje is naar wij denken een copie van de dodenweg La Paz- Coroico. de aardeweg slingert zich soms langs afgronden van 200 tot 500 meter , is niet meer dan 3,5 meter breed en wagens kunnen elkaar op de meeste plaatsen niet kruisen. bovendien regende het pijpestelen , dus stukken van de weg weggespoeld . je kunt begrijpen dat we niet erg op ons gemak waren . op zo een momenten moet je echt hopen dat de bestuurder weet wat hij doet, zich niet volgestopt heeft met coca bladeren en niet ladderzat is.
in ons geval wist de chauffeur waar hij mee bezig was en zijn we heelhuids erdoorgekomen. het probleem is wel dat we via dezelfde weg terugmoeten .........
we zitten hier in een tof hotelletje en hebben juist geteld 3 vogels gezien en 2 verdwaalde vlinders, van een tegenvaller gesproken...
Morgen verhuizen we weeralnaar een natuurreservaat , zo een 7 km van hier . Naar het schijnt zitten er veel vogels en vlinders, ik denk dat ze de toeristen maar wat wijsmaken.
reeds enkele dagen de gelegenheid niet gehad om de blog te opdaten.
zijn nu en Coroico op een 120 km van La Paz. het is hier een sub tropische streek met een enorm weelderige plantengroei en ook wel veel regen , zoals we hebben kunnen ondervinden deze nacht en tot deze middag. deze morgen was de eerste dag dat het slecht weer was. op 40 dagen tijd is dat dus niet zo slecht.
hebben 2 dagen in La Paz doorgebracht. Liz vindt La paz wel een toffe stad, maar je moet er wel geweldig opletten om niet beroofd te worden. in alle hotels hangen waarschuwingen uit tegen pick pockets, als je in la paz aankomt in het hoofdstation, wordt je door de politie opgewacht en naar de taxi begeleid, de politiman neemt nota van de nummerplaat van de taxi, spreekt de correcte prijs af en ziet erop toe dat je veilig vertrekt.
voor de rest is de hoofdstraat wel leuk, zijn er veel marktjes en is het zoals zoveel megapolen in de derde wereld.
na twee dagen dus vertrokken en in Corocio aangekomen . dit is hier een andere wereld, zonneschijn, weelderig groen en een heel leuk hotelletje, verscholen in een stukje regenwoud. je wordt er gewekt door een bende krijsende papegaaien, de kolibries fladderen je om de oren en je wordt de godganse dag gebeten door venijnige vliegjes, die je het bloed van onder de nagels pesten.
zoals je ziet, zelfs in het paradijs is niet alles perfect.
zojuist een grote wandeling gemaakt. we zijn alle twee bekaf, hier vindt je dus geen 10 meter plat en de warmte is drukkend. we gaan nu naar het hotel een duik nemen in het zwembad. we doen dat dus naakt omdat we dat leuker vinden en het spannend is om niet gezien te worden . tot nu toe is er wel elke keer iemand langs gekomen , maar de mensen nemen het vrij sportief op en staan vol bewondering te kijken naar onze perfecte bodies.( echt waar ...... )
bon , ik ben riebedebie en ga nu nog 35 minuten klimmen naar het hotel.
Hebben gehoord dat het in belgie niet zo een leuk weer is of geweest is. hier, in La Paz, waar we deze morgen aangekomen zijn is het schitterend weer, dit in tegenstelling tot de voorspelde regen. Bon , de dag dat we in CopocaBana aangekomen zijn , was de eerste indruk van het meer er een van ontgoocheling. met deze wil ik mijn excuses aanbieden aan het meer ,figuurlijk dan wel.
een woordje uitleg. als je in Puno en Copacabana het meer ziet is het eerste wat opvalt de lelijkheid van beide steden. Dit bevestigt nogmaals mijn theorie dat de mens een zeer negatieve en verloederende invloed heeft op het milieu, waar het ook mag zijn . Die lelijkheid straalt dan ook af op de omgeving rond het meer. De volgende dag zijn we dan naar Isla del Sol getrokken , een eilandje op 2 uur varen van Copacabana . Dit was een echte openbaring. op dit eiland zijn er geen wagens, geen bromfietsen en geen wegen. kortom, je gaat terug in de tijd . de stilte is gewoon zalig en de sneeuwbedekte bergen rond het meer , de Cordillera Real, zijn gewoon schitterend. bovendien was het zonnig en het water spiegelglad en azuurblauw. Op gevaar van lyrisch te worden kan ik er nog bijvoegen dat de besneeuwde toppen van de Cordillera Real weerspiegeld werden in dat blauwe water. kortom, een echte prentbriefkaartsituatie. de dag erop was dat mooie liedje wel uit. Voor de eerste keer op onze reis hadden we regen en kou. Wat doe je dan in dat geval , je last de wandeling , die voorzien was , af, je pakt je rugzak en neemt terug de boot naar het vasteland. Op dat bootje zaten er zeker 30 man, een beetje zwaar overladen dus. gelukkig was er niet te veel deining en zijn we heelhuids aangekomen in Copacabana, waar het dan wel mooi weer was. de rest van de dag dan wat rondgelopen om de tijd te doden en dan vandaag naar La Paz.
Ze gaan hier sluiten , dus morgen de rest van het verhaal
hier zijn we dan aanbeland in Bolivie, het tweede deel van onze reis.
wat het eerste deel betreft hebben lis en ik, na lange beraadslaging besloten Peru een 8 op 10 te geven, wat dus grote onderscheiding is. het was leuk, interessant en vooral, de gezondheid is goed, het weer was perfect en de mensen heel vriendelijk.Het hoogtepunt was Machu Pichu , maar de rest was ook heel mooi.
de laatste dag in de heilige vallei was het bezoek aan een dorpje dat volledig gebouwd is op incaruines. de combinatie - inca en koloniale stijl is schitterend geslaagd. bovendien ligt het dorp in een prachtige omgeving. kortom , als afsluiter van peru kon dat tellen.
gisteren stond dan de trip naar het titicacameer op het programma. de busrit heeft 8,5 uur geduurd en we waren te laat om de grens over te steken. dan maar in Puno geslapen , eventjes naar de lokale markt geweest en heel, heel vermoeid in bed gekropen om 8 uur om dan rond middernacht wakker te worden en te realiseren dat we vlak naast de lokale dancing sliepen . het lawaai was niet te harden . gelukkig hadden we twee oordopjes mee en dat heeft ons gered. Deze morgen dan in Copacabana aangekomen . de eerste indruk van het Titicacameer was erg ontgoochelend. de meren die wij in Argentinie gezien hebben rond Bariloche waren veel mooier gelegen . dit is de eerste maal dat het een beetje tegenvalt, alhoewel het schitterende weer van vandaag veel goedgemaakt heeft. morgen varen we met de boot naar Isla del Sol, een eiland , gelegen op een uur van Copacabana. hopelijk maakt dat de trip de moeite waard.
hebben de planning voor Bolivie min of meer op punt gezet. 5 dagen jungle in Madidi National Park 5 dagen in de Yungas, een streek op 1500 meter gelegen en naar het schijnt heel mooi
5 dagen de salinas van Uyuni en dan stilletjes richting Chili en de Atacama dessert. dit is een planning en kan dus altijd aangepast worden Vamos a ver
De site is "magisch"vooral door de ligging die in die tijd toch moeilijk toegankelijk was.
Het eerste zicht als je toekomt geeft de "tril" en dan gaat het van oh, hoe hebben ze dat perfecte dorp hier kunnen neerzetten. Daarna bezoek je de ruine en kan je niet stoppen met fotos nemen. Ik denk dat het de meest gefotografeerde site ter wereld is. In het hoog seizoen telt deze site een gemiddeld van 2500 bezoekers per dag... die allen fotos nemen.
We hebben nu reeds 3 belangrijke inca ruine sites bezocht en houden het nu wel voor bekeken.
Morgen blijven we nog een dagje in Urubamba (nog steeds in de inca vallei) omdat de omgevng mooi is en je hier goed kan wandelen. Het dorpje is volgens de "lonelyplanet" en de "trotter" niet interessant, maar wij vinden dit des temeer tof omdat je hier zeer weining toeristen hebt en het daarom zijn authensiteit nog bewaard heeft. Geen artisanale markten en Cusco toestanden, alleen een oud, vuil en lelijk dorp maar met een lokale markt en heel veel winkeltjes en vriendelijke mensen. Luc heeft hier zijn haar laten knippen voor minder dan 1 euro ! Het was wel tussen de patatten en de vuilbak ... maar ik moet zeggen, het is zeker zo goed gesneden als bij de kapper in Belgie waar ze er veel meer tralala aan hangen.
Onze laatste hotellletjes waren proper en met de nodige faciliteiten, propere witte lakens en handdoeken, mooie parketvloeren en warme douches..
Overmorgen vertrekken we met de bus terug naar Cusco en daar gaan we nog eens lekker eten bij Gaston Arcurio, en dit voor een appel en een ei.
het is hier nu 4 uur in de namiddag , warm en ik hou het voor vandaag voor bekeken.
Na ons bezoek aan Machu Picu zijn we naar Urubamba vertrokken , 15 km van Ollentaytambo.we zijn hier nu twee dagen.
Hier is in feite heel weinig te beleven ,maar de bergen en valleien rond dit dorp zijn wel heel mooi. je kunt er ook zoutterrassen bezoeken en ook Incaterrassen in een kleine en diepe vallei, die volgens recente theorien door de Incas zouden zijn aangelegd om uit te testen welke soort planten op een bepaalde hoogte goed kunnen gedijen. de incas probeerden de verschillende hoogtes na te bootsen We zijn er gisteren naar toe gewandeld -15km - door prachtige Andeslandschappen . je ziet er boeren de velden bewerken zoals in de Incatijd, met os en houten ploeg. Meer en meer apprecieren wij de vriendelijkheid van deze boeremensen, die het niet gemakkelijk hebben om te overleven.Ze zijn heel discreet, maar als je hen aanspreekt zijn ze heel open en vriendelijk. Alleen jammer dat mijn spaans niet beter is.
Vandaag naar de salinas geweest, ook mooie wandeling.( 10 km )Een bron , waaruit water komt dat zeer veel zout bevat, wordt afgeleid naar duizenden kleine terassen . daar blijft het staan , het water verdampt gedeeltelijk en het zout ligt er maar om op te scheppen.De arbeiders werken zonder enige bescherming in het zoute water op blote voeten en met blote handen. de vakbonden zouden er een vette kluif aan hebben ,maar ik denk niet dat ze hier veel betekenen. Sociale zekerheid bestaat hier niet. Wie ziek is of zijn werk verliest heeft wel een groot probleem.
zoals Liz reeds geschreven heeft is het bezoek aan Machu Pichu een zeer mooie ervaring.Je moet wel een beetje het weer meehebben , want het eerste moment dat je Machu Pichu ziet is adembenemend.Als de wolken dan laag hangen , of het regent , heb je wel pech gehad. Gelukkig is de bewolking die er bij ons wel was , in de loop van de voormiddag opgetrokken. de site is zijn prijs meer dan waard, maar de trip ernaartoe is een echte toeristenuitpersing. het zijn ook van de bestbewaarde en uitgestrekste ruines in peru. tot nu toe weet men niet waarom de Incas Machu Pichu verlaten hebben. Men denkt dat de Incas de vesting verlaten hebben toen ze hoorden hoe de Spanjaarden tekeer gegaan zijn bij de verovering van Cusco en zich teruggetrokken hebben in de jungle.
wat ook de reden , ze hebben de mensheid een schitterende erfenis nagelaten.
voila, onze peru trip zit er bijna op . morgen naar Cusco op het gemak met de Colectivo, de plaatselijke bus.en overmorgen gaat het richting Puno en Bolivia
gisteren in Pisac, een indrukwekkende vesting van de Incas op een 30 km van Cusco.
de vesting is gebouwd op een hoog rotspunt ,dat de ganse vallei domineert. ze bestaat uit drie lagen en was verondersteld oninneembaar te zijn .Toch hebben de Conquistadores er korte metten mee gemaakt. De steile klim naar de citadel (2 uur en 4 km ) is echt een fantastische ervaring maar voor iemand die aan hoogtevrees leidt zoals ik soms een benauwende ervaring. Je wandelt, of in mijn geval, kruip je bijna langs het steile pad, dat soms langs de afgrond loopt en maar een meter breed is . had ik geweten waar ik aan begonnen was.....Ik was ook de enige halve gare die deze weg gekozen heb. mensen zoals Liz en een paar miljoen andere toeristen nemen gewoon een bus of taxi en laten zich tot op 500 meter van de vesting brengen.
het hotelletje dat we gekozen hadden was een vrij simpele bedoening maar had wel douche en warm water,, toch altans de eigenaar. Groot was dan onze verrassing s'morgens toen we noch agua caliente, noch agua fria hadden . Volgens de charmante eigenaar was zijn tank s'nachts leeggelopen, was het de wil van God en konden we er maar beter mee lachen . duizend exuses kwamen er maar toen ik vroeg als hij wou een kleine tegemoetkoming doen in de prijs, verdween hij als de bliksem en hebben we hem niet meer teruggezien.
in de namiddag dan de markt van Pisac bezocht en dan de collectivo naar Ollentaytambo genomen.
hier hebben we een goed hotel genomen met zicht op de Incaruines.
Ollentaytamno is de enige plaats waar de Incas de Spanjaarden een nederlaag toegebracht hebben . Inca Manco ( de enige Inca heerser en ook laatste Inca die weerstand geboden heeft aan de spanjaarden) had zich hier verschanst op de top van een vesting. Toen de Spanjaarden probeerden de vesting in te nemen via een zeer steile trap, werden ze onthaald op een regen van pijlen en stenen. Pizarro moest zich terugtrekken en de enige incaoverwinning was een feit. Maar dit mooie incaliedje duurde niet lang. Pizarro kwam terug met veel meer manschappen . Manco zag de bui al hangen en verdween met de noorderzon , en met enkele duizenden aanhangers , naar een plaats in de junle. Deze plaats is slechts recentelijk ontdekt en wordt nu met man en macht klaargemaakt om de toeristenhordes te ontvangen.
estoy hablando de la precioso ciudad de Cusco . todo va bien. en nu doe ik voort in het vlaams voor al die sukkelaars die geen woord spaans spreken . eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat het bij mij ook niet veel beter is. vandaag de laatste 4 uur les gehad. na vier dagen regelmatige en onregelmatige werkwoorden en hun vervoegingen te hebben gestudeerd heb ik het wel eventjes gehad met de taal van Cervantes. hoe kun je in godsnaam een taal zo gecompliceerd maken????. enfin , ik hoop dat de resultaten zullen volgen in de vorm van boeiende gesprekken met boliviaanse boeren over hun pataten en het slechte weer op de alti plano.
het was ook lis haar laatste dag spaans. lis is erin geslaagd om aan deze boeiende taal een nieuwe dimensie te geven . een klein voorbeeldje. als je een winkel binnenloopt in Cusco wordt je nogal vlug aangeklampt om je tarjeta de credit boven te halen. lis had daar iets heel efficients op gevonden . Met haar allercharmantste glimlach antwoorde ze : ESTOY LUGAR ( IK BEN PLAATS) , wat een verbeterde versie is van : solo quero mirar (gewoon eventjes kijken).Je kunt je de verbijsterde reactie voorstellen van de verkoopster . ondertussen zijn de plaatselijke winkels wel gewoon geworden aan haar vreemde taalcapriolen en wordt ze compleet met rust gelaten . je zou voor minder de daver op het lijf hebben.
bon , morgen vertrekken we terug de boerebuiten op, namelijk de heilige incavallei rond cusco . eerst gaat het naar Pisca, waar vrij belangrijke inca ruines zijn, dan gaat het naar Urumamba, waar we twee dagen blijven, er zijn inca ruines, salinas en heel mooie wandelingen , en dinsdag is dan de toeristische kers op de taart, de absolute must van elke Perureiziger die zichzelf respecteert MACHU PICHU. het is niet voor niets dat het volgende spreekwoord bestaat : eerst machu pichu zien en dan sterven. ik hoop dat het echt de moeite waard is en dat het weer meevalt. het zou zonde zijn van het geld , 270 dollar voor 4,5 uur machu pichu.
daarna gaat het terug de incavallei in om vrijdagavond terug in Cusco te zijn en de dag erop naar het Titicaca meer te vertrekken.
bon , dit was het dan , nog de rugzak maken en klaar is kees
groetjes aan iedereen die zich door deze blog heen worstelt. elk huisje heeft zijn kruisje, nietwaar ?
deze ochtend dan maar weer naar de spaanse les. We leren hoofdzakelijk grammatica... spreken en nieuwe woorden leren, zit er nog niet in. Luc is aan het zwoegen op de werkwoorden en ik zit aan de lidwoorden en de meervouden. Morgen begin ik ook aan de werkwoorden. De grammatica heeft veel van het frans, dus eerst in t frans denken en dan kom je er wel.
Het Zuid Amerikaans spaans is veel mooier en zachter dan het spaanse. Vele europeanen die hier op reis zijn, spreken een heel mondje spaans, om jaloers op te zijn. Ik moet nog niet teveel complexen hebben want de meesten hebben hier dan ook enkele maanden les gevolgd.
Deze namiddag hadden we afspraak met Lieve die ons meegenomen heeft naar de "Alliance Francaise", waar er een fransman een nieuwe banket bakkerij begonnen is. Daar een glaasje gedronken en lekkere broodjes en koeken gekocht voor ons ontbijt morgen.
Ons hotelletje "San Blas II" heeft mooie kamers, alleen het ontbijt trekt op niets. Steeds dezelfde onsmakelijke broodjes, dezelfde confituur en basta. De ontbijt ruimte is ook van het ongezelligste .... art nouveau stijl en er is geen kat in het hotel. Het is laagseizoen en het bulkt hier van de hotelletjes en restaurantjes. Ge moogt uwe kop niet buitensteken of ge wordt overvallen met souvenier jagers, winkeltjes, reisbureaus en iedereen heeft hier wel iets te verkopen of aan te prijzen en klampt u hiervoor aan.
Enfin, de namiddag met Lieve was een leuk intermezzo en het was zeker onderhoudend.
In Cusco ondervind ik wat last van de hoogte, zit regelmatig met wat hoofdpijn. Ik zal eens een aspirientje nemen, dat verdunt het bloed en verlicht het hoofd.
Ik heb me dus ook ingeschreven voor een snel cursus spaans.
Volg 5 ochtenden 2 uren per dag privë les. Luc heeft besloten om er 4 te doen.
Onze dagen in Cusco zijn dus goed gevuld met ·s ochtends spaanse les en in de namiddag winkelen of les voor Luc.
Hier zijn mooie juwelen in overwegend zilver. Het geeft gusting om een mooi stukje te kopen !! het probleem is, de weg is nog lang en hiermee rondlopen in o.a. Bolivie is niet aangeraden volgens Luc. Wat een alibi weer !!
Wat het eten betreft, hier is vanalles te krijgen; mooie exotische vruchten en wat een keuze... aan groenten en vlees, hiervan ook geen tekort. We bevoorraden ons dagelijks op de overdekte lokale "Mercado" die zeer kleurrijk is. Je kan er ook eten en dat is wat wij iedere middag na onze spaanse les doen. We gaan voor 3 Soles, equivalent van 1 usd, een volledige maaltijd eten bij een dametje dat lekker kan koken. Hiervoor heb je een voor- en nagerecht, en een tee (mate) met anis of coca bladeren, goed voor de digestie !!. s·Avonds proberen we dan een van de restaurantjes die Lieve ons aangewezen heeft. Hier zit het dan vol toeristen want Cusco zonder de toeristen zou er heel anders uitzien. Die stad leeft van het toerisme. Iedere toerist die naar "Machu Pichu" gaat komt eerst naar Cusco en blijft hier een paar dagen.
Voila, dat was het weer voor vandaag. Ga nog van een lekker warm bad genieten.
Morgen is het de beurt aan Luc
Vergeet niet ons enige mail adres is steeds : lucgermonpre@yahoo.com
vandaag van hotel veranderd. we waren terecht gekomem in een klein hotelletje voor een 95 soles ( ongeveer 25 euro ). de patron wou er dus niets meer afdoen , alhoewel we wel ons best gedaan hebben.
de plaats was niet slecht ,maar uit nieuwgierigheid zijn we dan gaan kijken in andere hotels met het idee : het is laag seizoen , dus moet die prijs omlaag. Zo gezegd, zo gedaan. bon , om een lange story kort te maken , we betalen meer , 15 soles , maar we hebben een zeer mooie kamer , een schitterend uitzicht over de bergen en de daken van Cusco . had ik alleen geweest, was de prijs zeker minder geweest maar geen uitzicht op Cusco en de bergen. who needs the view anyway . dit is een waarschuwing voor iedereen ; ga nooit shoppen met Lis, je eindigt altijd als de loser.
voor de rest is Cusco , althans het historische centrum , zeer mooi. Het staat er vol barokke kerken . de spanjaarden hebben na de verovering van het Incarijk de stad met de grond gelijk gemaakt en hebben op de fundamenten van de Incapaleizen hun kerken en gebouwen neergezet.
Je mag wel besluiten dat de spanjaarden hun koloniaal rijk op Indiaans bloed, zweet en tranen gebouwd hebben . Ze zijn als beesten tekeer gegaan zijn . Cusco moet prachtig geweest zijn in de Incatijd. Elke keizer bouwde er zijn paleis op het centrale plein van de Incahoofdstad. Enfin , gedane zaken nemen geen keer en deze toestand van verdrukking van de Indianen blijft na 500 jaar nog steeds voortduren.
het schijnt dat de afstammelingen van de Incas de val van hun rijk en vooral de manier waarop nog steeds niet te boven gekomen zijn. de tijd heeft in dit geval de geslagen wonden nog niet geheeld.
voor de rest was dit een dagje van lang uitslapen , een wandeling door de stad maken , de planning voor de volgende 2 weken op punt proberen te zetten en gewoon lui zijn.
Morgen hoop ik spaanse lessen te beginnen. Benieuwd als Lis zal meedoen.
Rond 6uur met de nachtbus in Cusco aangekomen. Luc heeft weining of niet kunnen slapen op de bus. Dat komt waarschijnlijk omdat wij niet samen hebben kunnen zitten, haha... Hij zat namelijk slecht, helemaal vooraan aan het raam op de 2de verdieping.
De dag voordien hebben wij met de bus in de fille gestaan wegens een ongeval met een bus die zijn bocht gemist had. De passagiers die vooraan zaten, zaten geklemd en er waren 3 doden waarvan beide chauffeurs. Misschien heefty dit wel meegespeeld.
Aangekomen in Cusco waren we wat vermoeid en hebben de hele dag als zombies rondgelopen. De stad wat verkend om toch wat aktief teblijven.
Vandaag zijn we terug in Bruisend Arequipa !! De stad die vele gelijkenissen heeft met Marrakech in Marocco. Het weer, de heldere blauwe hemel, De platte daken die dienen als terras en omgeven door hoge bergen en de vulkaan Misti.
Ik moet even mijn mening ivm deze stad herzien.. toen wij hier de eerste keer aankwamen dan vonden we dit een drukke en luidruchtige stad wegens het drukke verkeer... en gevaarlijk ook want de voetganger krijgt hier geen voorrang. .. en er zijn weinig verkeerslichten.
Arequipa is een mooie stad die zowel overdag al s avonds /s nachts leeft. Ongeloofelijk vele eetgelegenheden en bars heeft, keuze terijk We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om bij supersterkok "Gaston Arcurio" te gaan eten in zijn hippe restaurant Chi-Cha. We wisten niet goed wat we van de kaart moesten kiezen, en hebben dan gekozen voor een osso buco voor 2 pers. Spijtig dat we dit niet gefilmd hebben, een stuk vlees met een mergpijp om U tegen te zeggen... Dit vlees werd op een lage temperatuur bereid ... en had niets te maken met de ossobuco berreidingen die wij doorgaans kennen. Deze chef heeft in Cusco ook een restaurant en we gaan daar zeker nog eens naartoe.. temeer voor een spot prijs ! Dat kan je bij ons niet. Alle keukens zijn hier ook aanwezig.
Deze namiddag gaan we nog het "Santa Catalina" klooster bezoeken. Dit speciale klooster, een stad binnen een stad, naar het schijnt heeft een bijzonder reputatie. ... meer later.
We vertrekken vanavond met de nachtbus naar Cusco en plannen in en rond Cusco 17 dagen te blijven. Waarschijnlijk gaan we daar wat spaanse lessen volgen.
Vandaag verzetten we geen stap teveel en blijven we in de buurt van het wondermooi gelegen hotel "Kuntur Wassi".Heerlijke propere witte lakens en mooi uitzicht op de Canyon en hoge bergen. Hier is de plaats waar de trekkings in de Canyon beginnen. Een afdaling in een kloof van 1300 meter waar een oaze ligt en tropisch klimaat heerst. We hebben besloten om de afdaling in de canyon niet te doen daar onze Luc hoogte vrees heeft !!! trouwens we heben al genoeg gestapt.... een kleine 50 km in totaal.
De dorpjes die we aangedaan hebben zijn triestige plaatsen en hebben in het verleden te kampen gehad met aardbevingen.. zoals in 1991wanneer Maca opgeschrikt werd door een aardbeving en helemaal moest heropgebouwd worden.
Hoe troostelozer de dorpen, hoe kleurirjker de mensen, althans de vrouwen. Deze dragen kleurrijke traditionele kleren; lange rokken, geborduurde vestjes en hoedjes... dat vrolijkt het straadbeeld wat op. Bijgevolg hebben de meeste prachtig zwarte lange haren steeds in een dikke vlecht. De vrouwen zijn bepalend voor het straatbeeld. Kinderen hebben ze, over het algmeen 1 of 2. Ik heb zo de indruk dat ze hier aan geboorte planning/beperking.... doen.
Deze rustdag was bijzonder leuk, meer personeel dan gasten, we waren de "enige" gasten in het hotel die dag. De muziek stond keihard en we werden verwent met allerlei lekkers. Het vers geperst fruitsap van annas en papaya bijvoorbeeld... en terug het lekkere eten s avonds.
Morgenvroeg de vroeg bus terug naar "Cruz del Condor" want Luc wilt de condors nog eens zien zweven
vandaag vroeg vertrokken met de bus naar Cruz del Condor, om onderweg de condors te zien. Natuurlijk was de dame van de hospedaje nergens te bespeuren, dus maar zonder breakfast vertrokken met de bus van half zes. dit stukje hebben we niet te voet gedaan om zeker op tijd te zijn bij de condors.
deze vogeltjes van omtrent drie meter vleugelbreedte wachten op warme lucht. Warme lucht stijgt namelijk op en gezien de condor een nogal lui vogeltje is , laat die zich gewoon meedrijven op die warme lucht. Bij het opstijgen passeert hij dan een uitkijkpunt waar enige honderden toeristen hem staan aan te gapen en dan verdwijnt hij naar een afgelegen plateau in de bergen om daar krengen op te zoeken en dan rond drie of vier uur in de namiddag terug te keren naar zijn nestplaats en zijn jongen eten te geven.
de condor wordt de koning van de Andes genoemd, en eerlijk gezegd, deze titel verdient hij. het is een indrukwekkende en majestueuze verschijning. Als hij op enkele meters van je voorbij zweeft, kun je alleen maar met bewondering en ontzag naar kijken . we hebben er zo een vijftal kunnen bewonderen gedurende een uur en dan was het schouwspel over. een unieke ervaring ........... dan zijn we tevoet verder getrokken naar Cabanaconde ( alleen maar bergaf ) , dus dat wel gemakkelijk gaan , zo dachten we toch, maar we zijn beiden bekaf in Cabanaconde aangekomen, zelfs bergaf kan moeilijk zijn. Als compensatie hebben we dan maar het beste hotel van het dorp genomen . de keus was niet moeilijk ,want er is maar een goed hotel. het was dan ook echt een GOED hotel "Kuntur Wassi" ( 3 sterren ), met een uiterst vriendelijke staff . na enige harde onderhandelingen hebben we 50 percent van de prijs betaald en 100 percent service gekregen. dit was de kers op de taart.
morgen welverdiende rustdag in Cabanaconde, dorpje dat schitterend gelegen is op 3200m in een vallei, omringd door hoge bergen en vulkanen , gelukkig slapend voor het moment
We hebben besloten om hier nog een extra dag te blijven en te genieten van de "Agua Calientes" en het mooie landschap.
Hier in de Canyon bevind zich een van de grootste concentratie Inca terrasbouw uitgestrekt over meer dan 100 km. Wij wilden dit niet missen en hebben toen besloten om de Canyon tevoet verder te ontdekken.
Tevoet vertrokken vanuit Chivay richting Yanque-7km- stappen met volle rugzak... gelukkig hadden we geboekt in een leuk hotelletje "Tradicion Colca Albergue"met faciliteiten zoals sauna, jacuzzi en massage. Bovenop was het er gezellig met avondvuur en mooi en rustig gelegen. De eigenaar is een fransman en zijn peruaanse vrouw hebben deze plaats met veel smaak ingericht gehad. Het publiek was dan ook weer overwegend frans en een gedeelte vh het personeel sprak vloeiend frans. Dit ter ergernis van Luc die kost wat kost overal zijn spaans wilt oefenen !!! diegenen die Luc goed kennen weten wel hoe hardy hij kan zijn.
In de namiddag nog een begeleide wandeling van meer dan 3 uren gemaakt naar de "Uri-Uri", oude Inca en pre-Inca vestiging, en terug via de Aguas Calientes, dit zijn natuurlijke warm water bronnen -40 graden- ,waar men kan in liggen of zwemmen. Spijtig waren we telaat terug van onze wandeling om hiervan te genieten. Stappen op meer dan 3300 meter hoogte vraagt wel wat aanpassing.
hello allemaal vanuit het zonnige Arica in het noorden van Chili ,
