Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
De afgelopen week had ik twee mensen op nieuwjaarsbezoek, beiden min of meer onverwacht. Van de ene had ik niks meer gehoord sinds iets meer dan een jaar. De andere had niets meer van zich laten horen sedert oktober van vorig jaar.
Natuurlijk doet het deugd dat beiden zelf terug kontakt opnamen al was ik beiden helemaal niet vergeten, integendeel.
Wat ik hier echter kwijt wil is het feit dat de stilte blijkbaar nodig was om tot bezinning, tot bekering, tot gebed te komen. En dat voor twee machotypes van mannen.
De eerste die ik mocht verwelkomen had al aan de telefoon meteen gezegd dat hij al een tijd moslim was en dan moet je weten dat de persoon in kwestie altijd atheïst was, al besefte hij dat er 'iets boven is dat machtiger is'. Ik was blij verwonderd hoe goed hij eruit zag, letterlijk en figuurlijk, en ik kon mijn waardering niet onder stoelen of banken steken voor de manier waarop hij strikt zijn gebeden volgde, zij het in de moskee of bij hem thuis zonder dat hij me wou bekeren.
De tweede persoon wist me te vertellen dat, alhoewel katholiek, hij al lang niet meer ter kerke gaat maar wel een drietal maal per week de kerk binnenstapt om er te bidden, te bezinnen, er een kaarsje te laten branden.
Klassieke auteurs zoals Cicero en kerkvader Augustinus schreven al over vriendschap. Zo wordt affectiviteit beschouwd als een rijkdom. Het christendom werd dus niet altijd gekenmerkt door een verkrampte houding tegenover affectie, lichamelijkheid en seksualiteit, zoals vandaag vaak gedacht. Vriendschap draagt een kracht in zich die ook goddelijk kan worden genoemd. Misschien vandaar dat ik met vallen en opstaan blijf bloggen over vriendschap en liefde!
Als je bedreiger al kan voorspellen welk getal je in gedachten gaat nemen, hoe kun je dan nog aan hem ontsnappen? Deze claustrofobische thriller is als dodelijke waarzegger met een glazen bol.Onder detective-auteurs bevinden zich plotmetselaars die je in een labyrint met zoveel turns & twists zetten dat je je uiteindelijk in de boot voelt genomen. Er zijn ook auteurs die onweerstaanbare raadselstrategieën uitzetten met een suspensegehalte van heb ik jou daar. Verdon valt in deze laatste categorie.
Hoofdpersonage Dave Gurney was ooit een gerespecteerd rechercheur bij de New-Yorkse dienst, en geniet nu sinds enige tijd met zijn echtgenote van een rustiger bestaan. Maar het bloed kruipt. En het bloed begint te suizen als een oude studiegenoot hem na ruim dertig jaar benadert met een curieuze zaak: hij ontvangt telefoontjes en bedreigingen van een belager die zijn gedachten schijnt te kunnen lezen.
Ben je met het linker been uit bed gestapt, dan kan je twee dingen doen. Je kruipt terug in bed en je probeert met het rechter been uit bed te stappen. Of je gaat meteen voor de spiegel staan en je kijkt in dat gelaat van je, en je vraagt je af of iedereen je zo moet zien en je aankijken, een dag lang.
Ik denk dat de beslissing vlug zal genomen zijn, want je wil dat je gelaat straalt voor de ander. Het is de wens die ik een paar dagen geleden hier achterliet.
Of zoals een leerkracht ooit zegde: 'Je gezicht is er voor de ander, verzorg het'.
Vriendschap vraagt om eenserieuze inzet,het vraagttijd en energie Omdat het niet mogelijk is omde tijd te geven aan elk afzonderlijk, is het zomaar accepteren van vriendschappen dan ook onmogelijk, en begin je er best niet aan.
Het is een oud verhaal dat er ook een vierde koning was op weg gegaan, maar dat hij het bewuste rendez-vous in de stal op die zesde januari miste omdat er telkens onderweg op hem een beroep werd gedaan. Hij arriveerde in Jeruzalem juist toen Jezus werd gekruisigd. Te laat dus, veel te laat, maar toch net op tijd ... om bij het cruciale moment het hart van de verlossing te horen kloppen. Hij had zijn tijd verloren, dacht hij, totdat hij hoorde dat ook Jezus heel veel tijd verloren had voor mensen. (Ward Buyninckx)
Als wij te laat komen voortaan, dan ligt het daaraan
In een tijd met waanzinnig veel kookprogramma's op tv geef ik graag dit receptje mee ...
Neem een liter wijsheid van alle volkeren op aarde. Meng het met respect voor alles wat leeft. Smelt een klontje verdraagzaamheid. Snipper een handje vol wederzijds begrip. Laat alles een uur met liefde sudderen. Besprenkel het met hoop. Verdeel het met zorg over heel de planeet.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.