Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Ja, voorbije dagen blijft een mooi woord in mijn gedachten zweven. Het woord heeft me diep geraakt, misschien omdat het zo ongekunsteld en zo eenvoudig uit de mond kwam van iemand die ik niet eens goed ken, maar die zich inzet voor een betere wereld en dat hier in onze eigen gemeenschap. Die persson sprak op een bepaald moment over HARTCONTACTEN. Deze slaan heus niet op liefde of verliefdheid. "Soulmates" komt amper in de buurt. Het zou over vriendschap kunnen gaan, maar zelfs hier ging het niet om een uiitdrukking bij een diepgaande vriendschap. Misschien heeft het wel iets te maken met onze spirtituele verzuchtingen of zoek ik het nu te ver? Ik wou je dit woord vandaag als geschenk aanbieden ... Je reageert maar ...
Het is trouwens zo, dat
we als mens vanbinnen een bron van wijsheid hebben, en dat we in onze
belevingen dingen leren,die we binnen de spiritualiteit
"herinnering" heten. Want we zijn als kind van de Schepper, als ziel
op aarde, met een onderbewuste rijkdom op ons pad gezet. En dan begint de weg
van bewustwording.
Iedere ziel zit op zijn eigen pad, en heeft daar
een bepaalde fase bereikt, het is dus niet gemakkelijk voor een ander om jouwaanknooppunten te wijzen. Dus, ik zou zeggen,
neem de boeken ter hand, die je misschien al eerder es las. Ga naar een
bibliotheekof boekenwinkel & luister naar jouw aanvoelen
bij het kiezen van een boek, of bij het kiezen van geen enkel boek.
En zelfs het zo op zoek gaan is niet nodig,
het je open stellen alleen is al voldoende, want dan zet je ook binnen in jou
een poort open,en komen de tekens & ervaringen die jou
dienen zo al op je weg.
Weet dat ik de wijze hoe ik de wereld
en dit leven zie, verschillend zal zijn dan hoe jij het altijd gezien hebt. De
kunst is van daar ookeen balans te vinden, tussen de oude waarden die
je wil bewaren & de nieuwe kijk die je mogelijks nu pas ontdekt.
Woorden zijn daar niet voldoende, jouw gevoel zal
meer vertellen als je er naar luistert. ( het zit van binnen ).
En inderdaad, want volgende op een rijtje zetten: Mijn pa is een week of zo terug opgestaan en had geen zicht meer op zijn rechteroog; tot op vandaag nog altijd niet trouwens zelfs na consult binnen de twee dagen bij drie oogartsen. Positieve is dat er geen tumor is!
Bij de dochter van een neef van me werd leukemie vastgesteld. Het meisje is pas achttien geworden. De beenmergtransplantatie is nu wellicht aan de gang, samen met haar broer ...
Veleden week kwam de trieste tijding dat bij de vrouw van een andere neef een tumor werd gevonden. Ze werd met spoed opgenomen: leeftijd 51 jaar ....
Na vele beraadslagingen werd op decanaal vlak geopteerd dat vanaf begin juili er geen weekendmissen meer doorgaan in onze parochiekerk met uitzondering van hoogdagen, huwelijken en begrafenissen. Meteen voor mij het einde van veertig jaar dienst als lector!
Ellen Rademakers houdt te veel van Thomas en van Frankrijk om zelfs maar te overwegen naar Antwerpen terug te keren. Pas als een jeugdvriendin haar uitnodigt bij haar televisiedebuut, laat ze haar Normandische chambres dhôtes voor een paar weken in de steek. Het wordt de grootste vergissing van haar leven.
Meteen nadat zij en Thomas voet op Vlaamse bodem hebben gezet, laat een onbekende moordenaar lachend van zich horen, terwijl de belangrijkste verdachte Ellens hart probeert te stelen.
De laatste grap speelt zich af achter de schermen van het populairste satirische programma van de Vlaamse televisie. Waar bekende humoristen elkaars bloed kunnen drinken, een kus niets betekent en grappen dodelijk kunnen zijn. Letterlijk.
Graag uw herinneringen misschien? Ik ben zeker dat velen nu vlug gaan zien of ze nog zo iets in de kast gaan terugvinden ... Laat maar van jullie horen! Nostalgie!!!
Gezegend zijn zij die verstaan dat mijn handen beven en ik moeilijk kan gaan. Gezegend zijn zij die harder spreken om mij te helpen beter te horen. Gezegend zijn zij die doen alsof ze niet zien hoe moeilijk ik het heb om te eten. Gezegend zijn zij die geduldig belang stellen in mijn jeugdherinneringen. Gezegend zijn zij die luisteren als ik hun voor de derde maal hetzelfde nieuws vertel. Gezegend zijn zij die mij hun glimlach schenken en inschikkelijk zijn. Gezegend zijn zij die doornen wegnemen op mijn laatste weg naar het Vaderhuis. Wanneer ik de drempel zal overschreden hebben van de eeuwigheid, zal ik aan allen terugdenken bij God.
... is een literaire misdaadroman van Corine Hartman, waar ook persoonlijke gevoelens een grote rol gaan spelen! Een hedendaags verhaal dat best hier en nu kan zijn gebeurd. Ook deze keer weer sterk aanbevolen!
Inspecteur Nelleke de Winter heeft een veeleisende baan bij de politie in Lichtenvoorde, in de Achterhoek. En naast de zware verantwoordelijkheid die op haar rust als leider van een onderzoeksteam naar een met raadselen omgeven moordzaak, heeft zo ook nog eens thuis de handen vol, waar haar partner Jaap en diens drie dochters veel van haar aandacht en energie vragen.
Het prachtige dorp Lichtenvoorde wordt op een mooie zondagmorgen in juni ruw wakker geschud als een jong vrouw dood wordt aangetroffen in The Arthouse, de plaatselijke kunstgalerie. De bewijzen ontbreken vooralsnog, maar dat Lucienne Vos, een laatstejaars kunstacademiestudente, is vermoord, staat voor Nelleke als een paal boven water. De eigenaar van de galerie, Maarten Peters, is een charmante persoonlijkheid maar al snel behoort hij tot een van de verdachten in moordzaak.
Het spoor van onderzoek leidt De Winter en haar team verder naar een agressieve ex-vriend, een medestudent die hoopt op spoedige doorbraak in de kunstwereld en een gefrustreerde leraar, op wie het slachtoffer verliefd was. Maar ook naar de spoken uit haar eigen verleden, die zij - naast deze gecompliceerde zaak - met alles was zij in zich heeft het hoofd zal moeten bieden...
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.