Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Vandaag is rood de kleur van mijn vrienden die me keer op keer troosten & gelukkig maken. Vandaag is rood de kleur van mijn vrienden die nooit staken & me nooit in de steek laten.
Een vriend(in) moet je respecteren, die heb je niet om er van te profiteren. die dient om te vertroetelen en te knuffelen, en helemaal in je hartje onder te duffelen. Een vriend(in) heb je om van te houwen, om een band mee op te bouwen. Om te lachen en te huilen, die heb je niet om in te ruilen. Een vriend(in) die helpt je waar het moet, en meestal doet zij (hij) dat ook goed. ze (hij) geeft je plezier en steun, zonder dat ze (hij) laat een kreun. Een vriend(in) is iets enig, die is met haar (zijn) gedachten heel lenig. Ze (hij) zal heel veel toleren, en nooit van de ander profiteren.
Wachtend in het station met een ticket naar mijn bestemming Net terug van een tournee van one-night-stands, mijn koffer en gitaar in de hand
Elke stop is perfect gepland voor een poëet Elke dag is een schakeling van sigaretten Elke stad is dezelfde, de films, de fabrieken en elke vreemdelings gezicht doet met beseffen dat ik verlang te bestaan
Vanavond zing ik mijn lied opnieuw, ik speel het spel en doe alsof Maar elk woord komt op me af als een leegte, ik heb iemand nodig om mij te troosten
Ik wou dat ik thuis was, waar ik kan ontsnappen en waar de liefde op mij ligt te wachten
Ik zit hier heel alleen, met drank en sigaretten Het huis is leeg en verlaten de hond ligt te janken in zijn mand
Elke stap is perfect gepland voor mij Maar waarom kan jij er niet bij Elke straat is dezelfde, het huis en de ramen en elke vreemdelings gezicht doet me beseffen dat ik jou nooit meer zal zien
Als het leven soms pijn doet en de storm gaat tekeer in een tijd van moeite en verdriet, alsof de zon niet meer opkomt en het altijd donker blijft, en de ochtend het daglicht nooit meer ziet.
Refrein. Juist op die momenten, als het echt niet meer gaat laat me merken, laat me voelen dat U werkelijk bestaat, dat uw armen om mij heen zijn en uw liefde mij omgeeft, dat ik zal zien, als ik terug kijk, dat U mij gedragen heeft.
Als ik kom met al m'n vragen, met m'n twijfels en m'n pijn, met m'n angst en onveiligheid, dan lijkt de hemel soms van koper, geen gebed komt er doorheen en ik verstik in onzekerheid Juist op die momenten
Bridge: Heer, wilt U mij helpen als ik moe ben of verward, dat het geloof in mijn verstand ook zal leven in mijn hart.
Ja, velen zullen volgend jaar in dit archief zich misschien afvragen van waar deze foto's kwamen, maar weet dan dat Pasen 2008 was ondergesneeuwd en de lente haar winterjas had aangetrokken op 21 maart van 2008.
Ik voel verdriet leegte en pijn, het voelt alsof m'n plek is ingenomen, ik er niet meer bij hoor te zijn. Elke keer weer een afwijzing van jou. Maar dan weer een smsje met ik hou van jou. ik weet niet meer
of misschien de gelegenheid af en toe teksten en bedenkingen achter te laten van mensen, oud en jong, die blijkbaar geen houvast noch uitzicht hebben in deze wereld. hier een eerste, uit het leven gegrepen. Alleen zijn is meestal nog te dragen, Het zich verlaten weten nooit.
Pasen is wellicht nog meer dan het Kerstfeest een écht familiefeest ook al wil de reclame ons dat anders doen geloven en ons laten indommelen bij het knusse en sfeermuziek, maar wanneer ik volgende bedenking opving wist ik dat écht PASEN vieren een familiegebeuren is, zelfs door de wind, door de regen, dwars door alles heen zoals dit jaar in de sneeuw. Een mens komt uit zijn "kot" en wil zijn ouders, zijn broers en zussen en aanverwanten ontmoeten ondanks dat het voor velen ook achteraf een "lastige" zondag is door teveel koffie, te veel getafeld, te veel lawaai ... maar het verlangen elkaar te vinden op Paaszondag zit zo diep verscholen dat het haast een vanzelfsprekendheid is elkaar op die dag een Zalig Pasen te wensen met een gemeende handdruk.
Ik heb in deze bedenking misschien een beetje de echtheid van onderstaande ontdaan, maar ze heeft me zo getroffen dat ik ze woordelijk wil weergeven. Het deed me vooral deugd te horen dat deze woorden uit de mond kwamen van een jonger iemand, net zoals het me deugd deed te horen dat een ander iemand in het zoeken naar de echte zin van zijn leven kon terugvallen op vader en moeder ook al lijkt hij soms van hen ver verwijderd.
Dat is de zin van Pasen, en van Paasmaandag: de ontmoeting ons gegeven in geloof van de verrezen Heer.
ik weet dat éénmaal je ouders je verlaten je leven totaal overboord wordt gegooid zij hebben me met enorm veel liefde opgevoed en die liefde verliezen is waarschijnlijk het moeilijkste die je meemaakt in je leven
met heel veel dank voor deze spontane getuigenis, beste!
Misschien is dirt nog de meest eenzame dag van het triduüm, voor mij, voor jou, voor hen. Want deze stille dag is een dag van rouw, rouw om een gestorven mens. Een dag waarop je geconfronteerd wordt met eigen eindigheid, met mensen waarvan je dacht dat ze vrienden waren maar die je vandaag verloochenen, die lachen om je woord van trouw en steun. Je voelt je verlaten door hen die gisteren nog de hemel beloofden. Zoals Jezus voel je je zelfs verlaten door de Vader. Wie kan zoveel eenzaamheid verdragen, wie kan de lege plaats invullen?
Er is nog zoveel verdriet ... Er zijn nog zoveel mensen die moeten vluchten ... Er zijn nog teveel kinderen die alleen zijn, die bang zijn, die iemand moeten missen, sterven aan faalangst ...
Anderen lachten je uit, willen of kunnen niet begrijpen ...
Omdat jij je sterker voelt, hebben anderen verdriet ... Omdat hij zich beter voelt, heb ik verdriet ... Je hebt pijn omdat anderen je met de vinger wijzen (zelfs hier op dit medium) ...
Of lijden overvalt je: een zware last om dragen. Waarom ik?
op dit hoogste moment van smart en beproeving zijt gij mijn Moeder geworden, ik moet dus een groot en volledig vertrouwen in u hebben; als ik onder beproeving lijd, en ik verkeer in bekoring zal ik mijn toevlucht in uw hart nemen, mijn lieve Moeder, en bidden dat u mij niet laat verloren gaan en mij de genade zult verlenen om in beproevingen vol vertrouwen te blijven, om naar uw voorbeeld, met liedde te lijden.
Opdat wij de onschuld terug vinden, hebt gij de zonde ondervonden. Opdat wij de hemel terug vinden, hebt gij u verlaten gevoeld. Om ons het ware leven te geven hier op aarde, hebt gij gewild dat uw Vader u veraf leek. Gij zijt God, voor mij, mijn God; onze God, God van oneindige liefde.
het zijn inderdaad mensen van vlees en bloed die elkaar nog elke dag opnieuw verraden!
Heer wij bidden, voor allen die onrechtvaardige veroordelingen ondergaan. Voor allen die slachtofffer zijn ven een haastige veroordeling, van onwetendheid, van trots en jaloezie van anderen. Wij bidden ook voor onszelf, voor de keren dat wij ontmoedigd zijn, of opstandig, of aan ons geloof verzaken. Heer, wij vragen vergeving voor onze droge koude beoordelingen. Voor onze opinies en alle vooroordelen die vaak blind zijn. Leer ons uw gelaat te zien in hen die niet meer herkenbaar zijn door lijden, kwaad en zonde.
"From last 10 years Working in the Lords kingdom as ELIC ( Eternal life insurance corporation ) agent to save & win the souls for Jesus who is my lord and Master, member of Santvana community, now residing at Ranchi with a big dream for Chotanagpur people expressly for the YOUTH I LOVE them as they are "
Elk woord krijgt hier betekenis. Daarom kom ik er de volgende dagen graag op terug! In deze heel bijzondere week moet een mens keuzes maken, ook in bloglland, en dus ben ik er vandaag terug, kwestie nog aansluiting te vinden met eerder artikel, al zou plaats en tijd rond de figuur van Sint-Jozef van wie we zijn naamfeest vieren ook best wat aandacht mogen krijgen, maar daar schreef ik vroeger al iest over gezien mijn tweede naam Joseph is. Natuurlijk ook heel wat aandacht aan het Paastriduüm zou ik hier kunnen schenken, maar zoals gezegd, een mens moet soms keuzes maken.
Ja, de lekenapostel die bovenstaande achterliet op een internationale site is méér dan een getuigenis en zeker niet zo vaak meer te vinden in onze Lage Landen. En zoals ik al eerder melding maakte, het zijn profielen die één voor één getuigen van gedrevenheid en een oprecht vertrouwen. Werken in het koninkrijk van de Heer; het klinkt haast uit de mond van Jehaovas getuigen, maar dat is het helemaal niet, integendeel. De persoon in kwestie is doorheen zijn opvoeding en zijn omgeving, zijn voorbeelden mensen die we hier al te veel missen a.h.w. geroepen niets anders te doen dan door zijn manier van leven te verwijzen naar Christus en zijn Evangelie, maar dan niet op de lauwe manier waarbij wij denken te verwijzen naar, maar wél degelijk geheel gegeven. Ik zie hetzelfde nog geschreven staan in een brief uit India: Ik zal niet rusten voordat iedereen door mij over Christus heeft gehoord; nog zo en lekenapostel die vanuit het zuidelijke India naar heet noorden trok om letterlijk de blijde boodschap te verkondigen, daarmee zelfs zijn baan opgevend!
Ik wijd wellicht weer eens uit, maar elk woord heeft meer betekenis dan wij het kunnen vatten! Het koninkrijk van Jezus als eeuwigdurende levensgarantie; agent zijn om zielen te winnen en te redden, en dit niet in zijn eigen naam maar voor Jezus, die hij zijn HEER EN MEESTER noemt. Het doet me denken aan de apostel Thomas; maar wie durft en kan zeggen zoals deze man dat God zijn baas is?! Een baas die een droom heeft met de mensen, en die gast wil niets liever dan die droom waar maken tussen de jeugd van Chotanagpur Wat een draadloze overgang is naar onze Lievensmissie te Moorslede, Roeselare, Ranchi. Of hoe klein onze wereld dan ineens wordt!
In de tijd van pater Lievens, - van wie de stoffelijke resten een korte tijd terug naar India werden overgebracht door de bisschop van Brugge en op vraag van de Indische bevolking!, - werden onze Vlaamse zonen uitgestuurd over geheel de wereld om het evangelie te verkondigen en zo de mensen daar een leefbare wereld te geven. Bij bovenstaande getuigenis lijkt het precies de andere richting op te gaan. Het is zoals deze gedreven Indische lekenapostel die nu aan ons vanuit zijn gedrevenheid en rotsvasst vertrouwen en geloof het ware goede nieuws komt brengen en zegt zoals pater Lievens; VIER (vuur) MOET BRANDEN! Dat is de ware betekenis van liefde voor Christus doorheen de mens van vlees en bloed. Néén, de katholieke kerk, en zeker het geloof is nog niet dood zoals een commentaarstem zegde deze middag!!! En ik ben blij dat ik zo een getuigenissen mocht vinden, zomaar op het profiel. Wat hebben wij nog veel werk aan ons eigen profiel of zouden wij erdoor vervolgd worden? Misschien wel, alléén al door deze woorden achter te laten. Ik wens julle een 'goede Goede Week' toe met dank aan die "lekenapostel". Genegen, Maarten
Naar Godfried Danneels en eigen gedachten en geactualisseerd : Vasten kun je in één zin omschrijven: keer je om en geloof in het evangelie. Die ommekeer heeft te maken met je verstand: je eigen gedachten moeten plaats maken voor de gedachten van God zeker in deze dagen voor Pasen. Het is de tijd om je te laten vormen - en ergens diep van binnen weten we dat ook goed om eens een geloofsboek in de hand te nemen, zodat je verstand gevoed wordt door de rijkdom van het geloof. Het is het moment om dagelijks langer stil te staan voor het beeld van Maria, of bij het slapen gaan te mediteren bij de piëta op de nachttafel. De vrouw van smarten die zoveel leed draagt op haar schoot, en daarbij denk ik aan mensen van vlees en bloed, ver weg of heel dicht bij.
Daarom heeft vasten ook met je geheugen te maken: dar ligt je hele geschiedenis en die van anderen in opgeslagen. De ommekeer bestaat erin dat je nog eens andere en belangrijkere dingen herinnert dan je eigen avonturen. Vasten slaat op je hart: daar schuilt de kracht om lief te hebben. De ommekeer is dan: jezelf iets minder beminnen, God iets meer, met heel je hart, en je naaste zoals jezelf, méér en veel méér dan het Broederlijk Delen! En hoe vreemd ook het moge klinken, zeker toen we het deze dagen in de media lazen over nieuwe zonden, maar vasten is ook de ommekeer van je eigen wil: dingen loslaten om je te hechten aan wat belangrijker is, zodat je meer zorg krijgt voor de schepping want die is niet ons eigendom: ze wordt ons door de Schepper geleend, we moeten haar bewaren voor wie na ons komt.
hebben jullie dat ook al ondervonden de laatste tijd dat de openingsfoto geregeld wegvalt op blog en dan ineens alles terug op zijn plaats staat?
Vandaag nog eens een gedachte van mezelf maar dan bewerkt. Ja, ik heb één en ander in te halen blijkbaar en er moet/mag nog zoveel!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
