Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Ik weet het, het blijft een klassieker, en we zouden hier heel veel over kunnen schrijven, maar ik hou het bij deze ene bedenking. Zijn we niet blij dat we naar school mochten gaan, dat onze kinderen dat nu heel zeker kunnen?! Mijn vader klaagt tot op vandaag dat hij niet verder mocht studeren. Dus neem dit recht niet af!
De wereldberoemde pianist Notovich is door zijn virtuoze interpretaties van Franz Liszt een van de meest gevraagde musici ter wereld. Totdat zijn grote liefde Senna verdwijnt. Die avond geeft hij in trance een concert, terwijl hij onder het bloed zit. Hij wordt vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs, maar stort dan in.
Op een dag ziet hij een vrouw op straat lopen die sterk op Senna lijkt. Zij blijkt de geliefde te zijn van de geheimzinnige pianist Valdin, die Notovich uitdaagt voor een pianoduel. Valdin is uitgegroeid tot een meesterpianist door de Duivelssonate, een mythische sonate die de duivel tijdens een droom aan Franz Liszt zou hebben voorgespeeld. Als Valdin tegen de politie zegt dat hij nieuwe bewijzen heeft over de verdwijning van Senna, besluit Notovich het duel aan te gaan. Hij wil erachter komen wat er precies met Senna is gebeurd. Er brandt een strijd los tussen de twee pianisten waarbij meer op het spel staat dan muzikale eer...
Duivelssonate is een vakkundige, mooi geschreven thriller waarin de plot voornamelijk wordt gedreven door handeling. De gekneusde Notovich krijgt met name vorm en inhoud door wat hij doet (of laat), en Van Galen laat het verhaal nergens vastlopen met psychogeleuter. Niettemin zijn de vele personages in Duivelssonate psychologisch goed onderbouwd en uitgewerkt, en de schrijfstijl doet recht aan het klassieke decor waarin dit verhaal zich afspeelt.' - Nu.nl
'Geloven is aannemen wat we niet zien en de beloning voor geloven is zien wat we aannemen.' Deze wijze en ware woorden sprak de kerkvader Augustinus. Zelf had hij de waarheid ervan ontdekt en ervaren.
Wanneer je over zijn woorden nadenkt, valt de vergelijking op tussen geloof en liefde en vriendschap. Want ook bij liefde en vriendschap nemen we aan wat we niet zien en de beloning is dat we zien wat we aannemen. Bij liefde en vriendschap voel je van binnen dat het om iets kostbaars gaat, wat het leven een bijzondere glans geeft. Het voelt goed, vertrouwd en veilig. En dat maakt je tegelijk krachtig en kwetsbaar. Je voelt je herkend en geaccepteerd. Datzelfde gevoel kunnen mensen ook herkennen in hun geloof.
Toon Hermans heeft dat gevoel onder woorden gebracht. 'Stel je voor wanneer iemand van je houdt je alles vergeeft je altijd bijstaat je nooit laat vallen. omdat hij je zwakheid kent. Dan is dat een bijzonder gevoel. Maar stel je nu eens voor dat die iemand de God van hemel en aarde is!
In gedachten zie ik Augustinus knikken en zeggen: '.. de beloning van geloven is zien wat we aannemen.'
Achter de groene takken groeit voor ieder mens de plant “geluk” soms lijkt het bos je ondoordringbaar soms trap je het tere plantje stuk maar met geduld en heel veel liefde vaak met water van een traan kun je het plantje vast zien groeien je moet het alleen weten te staan!
EINDELIJK, NA EEN HALF JAAR WERKEN VOOR DE STAAT, HEB IK OOK WAT GELD OP DE BANK.
MAAR BIJ DEZE:
RECENT ONDERVIND IK DAT IK BIJ TEKENEN VAN EEN GASTENBOEK BIJ SOMMIGEN ONDER JULIE GEEN TITEL VAN MIJN BERICHT MEER KAN INGEVEN, EN DUS OOK NIET VERDER GERAAK. DUS MENSEN, DAT IS DE ENIGE REDEN ALS JE VAN MIJ GEEN TEGENBEZOEK KRIJGT. VIND IK ZELF HEEL VERVELEND;
Er wordt aangebeld door de postbode en hij heeft een aangetekend schrijven bij. Bij het zien van de omslag merk ik meteen het logo van het ziekenhuis waar ik aankoper ben. Meteen gingen alle belletjes rinkelen en ging mijn hart tekeer. Het is niet te geloven wat er in een mininum van tijd alle scenario's passeerden. Eens terug in huis voelde ik een zware omslag in mijn handen liggen. Ik dacht aan ontslag, aan het verplicht zoeken naar herscholing op mijn leeftijd en nog meer van al dat negatieve. Ik ging alvast zitten en trok de omslag open , en wat stak daar in ....? Je gelooft het nooit: het nieuwe arbeidsreglement! Is het echt nodig dit op die manier aan de man te brengen?! En daar wordt nogal een bedrag voor neergeteld als je denkt aan meer dan duizend werknemers! Ja, die vele directieleden moeten toch allemaal iets te doen hebben om te delegeren zeker?! Hoe dan ook, na een uur was mijn hartslag nog niet normaal!
Je zei niets je keek me aan je gezicht leefde mee je was gericht op mij je was een en al aandacht je hield mijn hand zacht vast je streelde even de muis van mijn hand je bewaarde ook afstand je zei niets je ogen zeiden alles je was een luisterende hand je bood mij houvast je zei niets je zei genoeg
de button die jullie recent zien verschijnen heeft voor mij een bepaalde betekenis. Liefde en vriendschap als sleutel mag dan wel mijn blog heten, maar deze sleutels zoals je ze daar ziet op de afbeelding sluiten naadloos aan. Het zijn geen sleutels die je zomaar vindt in één of andere winkel of slotenmaker, maar ze lijken sprekend op de sleutels die mijn vader ooit heel vele jaren zelf heeft gemaakt. De ene sleutel geeft toegang tot een grote opslagruimte, eigenlijk oorspronkelijk een spinnerij, dat we gemeenzaam 'het kot' noemden, al is dat woord bijna beledigend voor zo een groot gebouw. De tweede sleutel is/was voor het washok. Beide waren slechts te onderscheiden door de inkepingen, de ene heeft één inkeping, de andere heeft er twee. En daarbij kwam nog dat je omgekeerd tewerk moest gaan, te weten, de draairichting om te sluiten of te openen was tegengesteld aan wat normaal gangbaar is. Zelfs tot nu vergis ik me soms. Want als je wilde sluiten moest je wel draaien alsof je die deuren wilde openen en omgekeerd.
Maar door de leeftijd is er slijtage op gekomen en het lijkt er wel op dat de duivel er mee gemoeid is, want heel recent kregen noch ik noch mijn zus de deuren gesloten, alsof ze niet meer willen meewerken nu mijn ouders verhuisd zijn. Het was draaien en keren tot ze eindelijk op slot zaten! Of waar een foto van een sleutel toe kan leiden.... Dus heel veel meer dan zomaar een button.
Maria leeft in elke vrouw in elke kleine mens die om het even waar wordt vergeten en over het hoofd gezien. Maria leeft in elke vrouw in elke kleine mens van wie niemand nog iets verwacht. Maria leeft in elke kleine mens die niet berust bij minachtig of onmacht maar die -tenminste bij zichzelf- de hoop wakker houdt dat ook een neergeslagen mens ooit rechtop zal komen. Maria leeft in elke mens die weigert te verlammen in de angst en durft geloven in dat woord: vrees niet, met jou wil God iets nieuws beginnen. Ieder mens kan in zijn leven de kiemen dragen van een nieuwe toekomst.
HOOR HOE STIL HET IS OP STRAAT NU IK DEZE NEERPEN. LAAT ONS DUS NOG HEEL EVEN GENIETEN. WANT STRAKS DENDEREN VRACTHWAGENS TERUG OVER DE STRAAT, GIERENDE BANNDEN NAAR EN VAN HET WERK. KINDEREN EN JONGEREN OVERAL OM JE HEEN. GENIET VAN DE STILTE LIEVE MEDEMENS, WANT HET IS ZO WEER OVER!
EINDELIJK HEB IK TERUG EEN PC EN IK HOOP DAT IK ER WEER JAREN TEGEN AAN KAN! HET IS EVEN WENNEN MET ALLE NIEUWIGHEDEN MAAR LATER MEER DAAROVER. IK HAD VIA MIJN BLOG LATEN WETEN DAT IK VOOR ONBEPAALDE TIJD ZONDER PC ZOU ZITTEN EN GEVRAAGD LIEFST GEEN GASTENBOEKEN TE TEKENEN OF MAILS TE STUREN, MAAR TOCH KUNNEN SOMMIGEN HET NIET LATEN EN TEKENEN DAG NA DAG;; hOE DAN OOK, HET IS FIJN WEER IN BLOGLAND TE ZIJN!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
