Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Gisteren hadden we afgesproken ergens pannenkoeken te gaan eten. Ik maakte me klaar en zat te wachten op mijn vriend. Normaal is hij er direct maar het bleef wachten, hij beantwoorde mijn smsje niet en even was ik ongerust dat hij een ongeval had voorgehad. Uren later kreeg ik een berichtje dat 'hij niet goed' was. Ik dacht meteen aan zijn Parkinson. Hij zou rust nemen. Toen ik deze middag na de misviering even aanbelde, zag hij er verre van goed uit, overal veel pijn, en hij neemt al een paar dagen zware pijnstillers en een grote tape op zijn rug moet ook de pijn wegnemen. Maar het lijkt maar erger te worden, en zowel de verpleging als kinesist spreken van hernia, wat niet zo verwonderlijk zou zijn na jarenlange ongecontroleerde bewegingen.
Tegen de middag zegde hij plots dat hij nog geen middageten heeft. Een supermarkt tegen zijn deur was gesloten, dan maar naar een vishandel en hem wat lekkers gebracht.
Ik kom eindelijk thuis, totaal vergeten met deze dagen iets te halen voor op zondag - dan kook ik liever niet - merk ik dat ik zelf geen eten in hus heb. maar van de nood een deugd gemaakt, en het leek wel een tweede nieuwjaarslunch. Een glaasje champage, lekkere aspergeroomsoep, zalmfilet, en de restjes van een kaasschotel. Gelukkig had ik geen gebak meer ....
Op deze zesde januari sluiten we de kerstttijd af, al wordt het feest van Maria Lichtmis er op 2 februari nog aan toegevoegd.
Op het Driekoningenfeest gedenken we dat Jezus' Licht schijnt voor àlle volkeren en culturen. Daaraan gekoppeld zijn er vele tradities. Eén van de meest ingeburgede, zeker de voorbije jaren is het sterzingen door de kinderen waar ze, gekleed als de drie koningen van deur tot deur gaan om geld in te zamelen voor een project in de derde wereld.
Het is meteen en helaas de dag waarop alle kerstbomen uit het huis geband worden, al dan niet in groep verbrand, waar kerststallen en dito terug voor een jaar in dozen verdwijen en wenskaarteen opgeborgene worden.
Het is alsof het echte werkjaar nu pas is begonnen!
MOGE DE HEER U ZEGENEN EN U BESCHERMEN, MOGE DE HEER HET LICHT VAN ZIJN GELAAT OVER U DOEN SCHIJNEN EN U GENADIG ZIJN. (NUM. 6,22 – 27)
Is er een mooiere wens denkbaar bij het begin van dit nieuwe jaar, een jaar leven in het licht van Gods gelaat! Onder uw zegen en genade moge ons jaar beginnen, Heer, mag het vruchtbaar zijn voor allen die ons omringen, voor heel uw wereld, voor al uw mensen.
GOD, WEES ONS BARMHARTIG EN ZEGEN ONS, TOON ONS HET LICHT VAN UW AANSCHIJN OPDAT MEN OP AARDE UW WEGEN MAG KENNEN, IN ALLE LANDEN UW HEIL. (PSALM 67, 2 - 3)
Schenk mij, Heer, een goede spijsvertering, en ook iets om te verteren. Schenk mij een gezond lichaam, en het nodige goede humeur om het te onderhouden. Schenk mij een eenvoudige geest die de waarde kent van alles wat goed is En die niet snel bang is van het kwade, Maar die voor alles de juiste plaats kent.
Geef mij een ziel zonder verveling, gezeur, zuchten en klachten, En niet te veel stress omwille van dat hinderlijke ding dat we het ‘ik’ noemen. Schenk mij, Heer, een beetje zin voor humor. om met een grap vreugde in het leven te vinden, En die te kunnen delen met anderen.
Met Kerstmis gaat het niet zomaar om een kind, maar om de werkelijkheid die in dat Kind verscholen zit: dat onze God te zien is, dat Hij te horen en te voelen, te ervaren is in mensen die Hem in hun leven laten gebeuren.
In deze donkere dagen sturen we elkaar kerstwensen maar hebben we ook oog voor de "kerstmensen"?
Kerstmensen, vrouwen en mannen in wie een nieuwe toekomst zichtbaar wordt. Kerstmensen, mensen die als herders zorg dragen voor anderen. Kerstmensen, mensen met hoop in de ogen en geloof in het hart. Kerstmensen, mensen in wie God ook vandaag mens mag worden. Kerstmensen, mensen met een hart voor zieke, uitgesloten, illegale en legale mensen. Kerstmensen, vrouwen en mannen die zich durven inzetten in de politiek en zo werken aan een andere samenleving. Kerstmensen, mensen met oog voor de werksituatie die durven opkomen voor betere werkomstandigheden. Kerstmensen, mensen die zoeken naar de mens achter het lijvige dossier. Kerstmensen, vrouwen en mannen die door hun leven tonen "Ik ben er voor jou".
Er is nood aan Kerst-mensen, meer dan aan kerst-wensen.
Moge deze kersttijd ons wat meer tot kerstmens maken.
Vriendschap is omzien naar elkaar. Het is me om de ander te doen, om haar of zijn geluk, om de weg die zij of hij moet vinden. Daarbij is niets me teveel omdat die ander nooit van me profiteren zal. Wie probeert te profiteren maakt de vriendschap kapot omdat daarbij degene die me in haar hart heeft gesloten, tot een instrument voor eigen voordeel wordt. Vriendschap is - van beide kanten - belangeloos en drijft op de waardering die je geheel gratis voor elkaar opbrengt.
Waarom mensen vrienden worden van elkaar is uiteindelijk niet uit te leggen. Eigenlijk is er steeds maar één reden:
Omdat de ander is wie hij of zij is en ik ben wie ik ben, daarom zijn we vrienden van elkaar.
Nog geen tijd terug keken kinderen zowel als ouders verlangend uit naar wat de Sint zou brengen, maar wij allen blijven dromen en verlangen. Wat zou de Kerstman straks brengen? VREDE mag ik hopen!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
