Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Dank je wel aan iedereen die een stukje inspiratie is, die op zijn of haar unieke manier het leven zoveel mooier maakt, voor ieder van jullie die liefde laat stromen door het leven, die energie, kracht, dankbaarheid, warmte, genegenheid, vriendschap, geborgenheid en nog zoveel meer moois deelt... Jullie zijn allen een deel van het grote geheel en elk deel is even belangrijk want wij zijn het met z'n allen die samen het leven zo mooi en waardevol maken...xxx
Nu de nieuwbouw van het WZC, een bijkomend verdiep, eindelijk is afgerond en de bewoners hun kamer hebben betrokken - voor velen een tweede verhuis in zeer korte tijd - was het moment aangebroken om de nieuwe vleugel in te zegenen. Dit gebeurde afgelopen week. Ook al hebben de zusters alles uit handen gegeven aan derden, zijn zowel personeel, bewoners en hun famile blij dat die zusters nog dagelijks over de vloer komen, een handje toesteken of eenzame bejaarden bezoeken! Hierbij een sfeerbeeld. Het is voorwaar een mooi gebaar dat er nog tijd gemaakt wordt deze vleuge in te zegenen met dank aan de pastoor van Dadizlele.
Vele mensen klagen en zagen constant over de post, dat 'pakske' is niet op tijd geleverd of die brief was nat, of ze zijn laat...🤬 Ik heb respect voor de postbode, door weer en wind komen ze iedere dag aan onze deur, zonder klagen of zagen, onderbetaald en om 4 u uit hun bed! Bij deze merci facteur omdat je iedere dag aan mijn deur staat met goed of slecht nieuws. RESPECT! 👨
Scoor je niet slecht genoeg - wat een cynisme - dan ben je niet langer welkom in de herberg van het WZC. Gelukkig had mijn moeder een slechtere score dan mijn vader (al was het haar niet aan te zien) , anders kon hij het vergeten, hij die toen het meest nood had aan een veilige thuis!
Een bedenking die ik me maakte toen, maar die me nu te binnnen schiet als ik een reactie zie van Dirk.
In het boek Prediker wordt het verouderingsproces van de mens beeldrijk beschreven. Eer je Schepper zolang je nog jong bent, voordat de kwade dagen komen en de jaren dat je zegt: "Het bevalt me niet meer. " Voordat het zonlicht verduistert, de maan en de sterren verbleken, en de wolken na de regen blijven hangen. Als het zo ver is, staan de huisbewakers te beven ( = handen) en lopen de sterke mannen gebogen ( = benen). De weinige maalsters die er nog zijn, staken hun werk ( = tanden), de vrouwen aan het venster zien alleen maar duisternis ( = ogen).
De huisdeur valt in het slot ( = isolement), het geluid van de molen vervaagt ( = verlies van kracht, van werk), het gefluit van de vogels verstomt, alle tonen sterven weg ( = gehoor). Onderweg is men overal bang voor, en iedere helling schrikt af ( = angst). De amandel smaakt niet langer, de sprinkhaan ligt zwaar op de maag en de kappervrucht helpt niet meer ( = impotentie): de mens is op weg naar zijn laatste verblijf, de rouwklagers staan op straat al te wachten ( = dood). (Prediker 12, 1-5 )
Weinig ouderen ontsnappen aan eenzaamheid. Statistieken wijzen uit dat het probleem onderschat wordt. Minder mobiel worden, vrienden en een partner verliezen en vooral hulpbehoevendheid maken eenzaam. Om eenzaamheid te ontdekken dien je naar het hart van mensen te gaan en te 'luisteren' met al je zintuigen.
Abbie Devereaux wacht in het donker. Ze is geblinddoekt en vastgebonden aan handen en voeten. Ze weet niet waar ze is en kan zich niet herinneren wat er is gebeurd. Ze hoort een stem in het donker. Een man die ze nooit ziet voert haar en praat tegen haar. Hij belooft haar in leven te houden, maar toch zal ze sterven, net zoals de anderen.
Ze probeert te overleven. Ze telt de seconden als ze alleen is. Ze vertelt zichzelf verhalen, denkt terug aan gebeurtenissen uit haar verleden, maakt plannen, praat tegen haar gijzelnemer en neemt zich voor te ontsnappen. Terug naar het normale, alledaagse leven zonder zorgen, weg van angstige eenzaamheid en terug naar de bewoonde wereld.
Ze is een jonge vrouw met een sterke geest en een groot doorzettingsvermogen, maar kan zij overleven in een plaats waar angst tot krankzinnigheid leidt? En als zij weet te ontsnappen, wie zal haar geloven? Abbie kan zich niets herinneren van wie zij was en hoe haar leven eruitzag voordat ze verdween. Ze zal op zoek moeten naar haar verleden om de reden van haar gevangenschap te ontdekken en een nieuw leven op te bouwen.
DIT BOEK HOUDT JE VAST TOT HET LAATSTE WOORD! HALEN EN LEZEN!
Een mens is niet zomaar een dingetje, iets bloots. Diep in dat dingetje verbergt zich iets groots. Er woont een wonder in, iets ongelooflijk machtigs. Een kind is meer dan alleen maar iets engelachtigs. Ik weet niet wat het is, maar ik maak me sterk: zo'n mensenkind is niet alleen maar mensenwerk.
'Wat liefde is, hebben we geleerd van hem die zijn leven voor ons gegeven heeft. Daarom horen ook wij ons leven te geven voor onze broeders en zusters. Hoe kan Gods liefde in iemand blijven die meer dan genoeg heeft om van te bestaan, maar zijn hart sluit voor een broeder of zuster die hij gebrek ziet lijden?'
Heel wat medebloggers leven van 's morgens tot 's avonds in de HOOP dat alles eindelijk beter wordt, wat dit goedkomen voor elk van hen mag beteken. ik wens jullie dan ook HOOP, KRACHT en VERTROUWEN!
“Wat een kroost", lachte moeder eend, trots als een pauw, terwijl rondom haar de donzige, mooie eendjes trippelden. "Maar jij, lelijk ding, jij hoort er niet bij", kwaakte ze dan naar een klein, lelijk eendje dat niets vermoedend bij de anderen waggelde. "Bah, lelijk prutsding", grienden nu ook broertjes en zusjes; en alsof het nog niet genoeg was stookte buurvrouw Mie Moeial: "Uit welk nest komt dat jong!" Bevend van schrik en verdriet kroop het lelijke eendje eerst ver weg in een hoekje, maar waggelde dan doodeenzaam de wijde wereld in. Geen enkel dier gaf het wat moed, allen riepen: "Wat lelijk, lelijk toch!" Het lelijke eendje wenste al dat het verging, maar ook dat gebeurde niet. Het sleepte zich eenzaam door de dagen tot het op een dag hagelwitte veren kreeg en het geen eend … maar een statige zwaan werd. Toen de andere dieren dat bemerkten bogen zij beschaamd hun kop.
We zijn vaak zo kritisch voor onszelf waardoor we vergeten te genieten, we streven steeds naar meer en beter waardoor veel moois aan ons voorbij gaat. Je hoeft helemaal niet altijd maar anders en beter, je hoeft niet altijd maar meer... Maak je leven een stuk mooier, lach veel en geniet van de kleine, simpele dingen...
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
