Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
En dat niet door Corona maar door wat ik hier plots en onaangekondigd voor heb bij ons geliefd SeniorenNet. Blijkbaar ben ik niet het enige slachtoffer wanneer ik al die blanco vakken zie. Dit kan het einde zijn van ons bloggen. Nog enkelen kunnen wel nog bloggen als voorheen. Intriest om zo het jaar af te sluiten! Wie nog? Laat maar weten.
In deze voor ons barre tijden wil ik toch even stil staan bij de ontelbare vluchtelingen overal ter wereld. Voor hen geen warm nest en ook geen toekomstperspectieven in het komend jaar waar wij wél het verschil kunnen maken. In deze Coronapandemie vinden wij het met zijn allen erg dat we de overgang van oud naar nieuw maar in zeer beperkte kring kunnen vieren. Maar zijn wij niet bevoordeeld dat we tenminste ons kunnen terug trekken in een warme woning met alles wat ons hartje lust....Ik sta hier inderdaad letterlijk stil als ik denk aan de ontelbaren ontheemden voor wie ook dit jaar niets te vieren valt...
Bretonse verhoudingen is een ongemeen spannende en sfeervolle detective, vol humor en met een sympathieke rechercheur die de lezer meteen voor zich wint.
Een eerste zaak voor de eigenzinnige commissaris Dupin, liefhebber van pinguïns en verslaafd aan cafeïne, geboren Parijzenaar, maar noodgedwongen werkzaam in Bretagne, volgens hem het einde van de wereld. Op een bloedhete ochtend in juli vindt in het pittoreske kunstenaarsdorp Pont Aven een mysterieuze moord plaats: Pierre-Louis Pennec, de hoogbejaarde eigenaar van het legendarische hotel Central, waar ooit Gauguin en andere beroemde kunstenaars logeerden, is op brute wijze doodgestoken. Wie vermoordt een 91-jarige en waarom? Wat is er in zijn laatste dagen voorgevallen? Als niet veel later een tweede lijk wordt aangetroffen aan de Bretonse kust, realiseert Dupin dat de zaak omvangrijker is dan verwacht. Terwijl de roep om duidelijkheid toeneemt en de grillige dorpsbewoners hardnekkig blijven zwijgen, komt commissaris Dupin een spectaculair geheim op het spoor...
'De beschrijvingen van dorpjes, de natuur en van de lokale gebruiken en specialiteiten lopen als een rode draad door het verhaal en zorgen ervoor dat het boek je in opperste vakantiestemming brengt' Frankfurter Allgemeine Zeitung
Ik wens dat je net als de herders voor niets hoeft te vrezen, dat je van onrust mag genezen en dat je in kinderogen Gods vrede mag lezen.
Ik wens dat je net als de wijzen je moedig op weg durft bewegen, dat je iets van je gaven zult geven en dat je verbonden met velen hoopvol zult mogen leven.
Ik heb me wel mooi opgekleed, maar geen bubel, dan maar tv kijken, want ook geen middernachtmis kunnen bijwonen of er als lectorr mogen voorlezen voor een bomvolle kerk. ik hoop met allen dat het volgend jaar weer een gewoon kersteet wordt!
Een nieuwe onderwijzeres wilde haar leerlingen psychologisch inzicht bijbrengen. Nadat ze het woord ‘stompzinnig’ had uitgelegd, richtte ze zich tot de klas met: “Wie van jullie denkt ooit eens stompzinnig te zijn geweest, mag nu rechtop staan.” Na een hele tijd stond Harry met veel tegenzin op. Zij vroeg verwonderd: “Dus, Harry, jij denkt dat je soms wel eens stompzinnig was?” “Neen, mevrouw, maar ik vond het zo zielig dat u daar zo heel alleen rechtop stond.”
Fratelli tutti - Encycliek over broederlijkheid en sociale vriendschap.
Elke dag biedt ons een nieuwe kans, een nieuwe mogelijkheid. We moeten niet alles verwachten van onze bestuurders, dat zou kinderachtig zijn. We krijgen de ruimte die we nodig hebben voor medeverantwoordelijkheid bij het creëren en invoeren van nieuwe processen en veranderingen (77).
De wereld is er voor iedereen, omdat we allemaal met dezelfde waardigheid op deze aarde geboren zijn. Verschillen in kleur, religie, talent, geboorteplaats, woonplaats en nog zoveel meer kunnen niet opgeëist of gebruikt worden om te rechtvaardigen dat de privileges van sommigen boven de rechten van iedereen geplaatst worden. Als gemeenschap hebben we de plicht ervoor te zorgen dat ieder mens waardig kan leven en voldoende mogelijkheden heeft om zich integraal te ontwikkelen (118).
Barbara is getrouwd met haar grote liefde, de gedecoreerde held, Rafael. Ze ondervindt dat getrouwd zijn met een held niet eenvoudig is, maar scheiden van zo'n dapper iemand bijna onmogelijk. Als Barbara op een avond thuiskomt van haar werk, wordt ze aangevallen door een gemaskerde man. Barbara verweert zich zodanig dat de aanvaller het niet overleeft. Wie was de man? Haar ex Rafael? En was Barbara wel het doelwit?
Nooit eerder werden er in het naoorlogse België meer overlijdens in de maand november opgetekend dan dit jaar. Het illustreert nog maar eens hoe dodelijk ook de tweede golf is.
God van licht en leven, meer dan wij vermoeden zijt Gij ons nabij, meer dan onze ogen durven geloven zijt Gij in Jezus van Nazareth als een licht ons voorgegaan. Met vreugde beluisteren wij uw Woord, zien wij uit naar de komst van uw Licht. Vervul ons met warme aandacht voor onze medemens, help ons te geloven dat waar mensen elkaar van harte dragen, Gij midden onder hen aanwezig zijt. Amen.
De Squadra mobile van de Rione Monti in Rome wordt geconfronteerd met de moord op een Syrisch gezin dat in Italië is aangekomen na een levensgevaarlijke overtocht over de Middellandse Zee. Het jongste kind van het gezin blijft na de moord vermist. Het team van Elisa Ferrari gaat op zoek naar de moordenaar, in de hoop het kind te kunnen redden. Intussen raakt ook het onderzoek naar de moord op Erika Mirabelli, de echtgenote van hoofdinspecteur Cristiano Clementi, in een stroomversnelling. De historische roman waaraan Erika kort voor haar dood werkte en die kwaad bloed zet in het Vaticaan, blijkt gestolen. Werd ze daarom vermoord? Of speelden bij haar dood andere motieven?
Stefaan Werbrouck schreef jarenlang scenario’s voor televisie. Vandaag werkt hij in het Vaticaan en woont hij ten zuiden van de Italiaanse hoofdstad, tussen de olij_ omen en wijngaarden van de Colli Albani. De godslastering maakt deel uit van een spannende thrillerreeks die de lezer meeneemt naar het kloppende hart van Rome, waar ook ten tijde van de keizers en de pausen moord en doodslag al aan de orde van de dag waren.
Dit boek heb ik heel graag gelezen, me niets aangetrokken van de vele personages die genoemd worden op de eerste pagina's, dus doe het ook niet! Zelfs de 330 pagina's zullen je niet afschrikken bij dit trieste weer! Haal dit boek maar vlug binnen en je bent meteen en voor niets in Rome!
Een leermeester haalt bij het begin van zijn onderricht een biljet van 20 euro tevoorschijn en zwaait ermee naar zijn leerlingen. “Wie wil dit hebben?” Een bos handen gaat de hoogte in. De meester lacht: “Ik ga dat biljet aan één van jullie geven, maar laat het me eerst even de nodige behandelingen geven.” Hij verfrommelt het biljet tot een propje en herneemt: “Wil je het nog altijd? Wat denk je ervan als ik het nog wat meer toetakel?” Hij gooit het verfrommelde ding op de grond en verplettert het. “Is er nog iemand die het wil?” Het bos opgestoken armen is nog even groot. “Vrienden, je hebt nu een heel interessante les gekregen. Het maakt niet uit hoe ik dat biljet behandel jullie willen het nog altijd, omdat zijn waarde niet verminderd is. Het is nog altijd 20 euro waard! In jullie leven kan het gebeuren dat je verfrommeld wordt, verworpen, mishandeld door mensen of door tegenslagen. Je kunt dan de indruk krijgen dat je niets meer waard bent. Welnu, ik zeg jullie: je behoudt altijd je zelfde waarde. Je waardigheid valt niet samen met je daden en ook niet met wat je overkomt. Je kunt altijd opstaan als je gevallen bent en verdergaan naar je doel, want je waarde blijft intact.”
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
