Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
In Brussel wordt de echtgenote van een Belgisch volksvertegenwoordiger aan haar voordeur vermoord. Het wordt een eerste belangrijke zaak voor de pas opgerichte politie van het parket onder leiding van hoofdcommissaris Lode Pynaert. Het blijft echter niet bij een moord want er volgen verschillende pogingen, waarbij de vrouwen afschuwelijk worden verminkt. Er zijn weinig getuigen en wie al iets heeft gezien, beschrijft de dader met een masker. De pers krijgt lucht van de zaak en spreekt van ‘de gemaskerde moordenaar’. De druk op Pynaert groeit en hij krijgt geen vat op de zaak.
Hahaha, 1977 toen was ik 22 jaar, een echte winter, niemand maakte zich er druk om!
Een heel verschil met 2024; ojee code geel en iedereen is in de stress; lieve mensen laat het over je heen komen en geniet van het moment, ook al ligt er sneeuw, dat heeft ook z'n charmes!
Brussel begin 1919. De Eerste Wereldoorlog is voorbij. De stad begint te herleven en de militairen keren terug van het front. Kolonel Pynaert neemt zijn taak bij de politie weer op en zijn ordonnans De Cruyenaere wordt aangeworven bij de politie.
De regering heeft beslist naar analogie van de befaamde Franse Brigades du Tigres, opgericht door Clemenceau, om ook in België een speciale politie op te richten, die rechtstreeks zal afhangen van de procureur des Konings. Pynaert is verantwoordelijk voor de oprichting.
Ondertussen wordt er in een steeg in Brussel het lichaam gevonden van een tienjarig meisje, dat op een gruwelijke wijze om het leven werd gebracht. De gerechtelijke brigade onder leiding van Pynaert begint de jacht op de dader.
Christian De Coninck neemt ons deze keer mee in het Brussel van het interbellum. Een stad die nog niet is geheeld van de oorlogswonden, waar telegrafie en telefonie worden beschouwd als technologische hoogstandjes en waar de politie werkt met het vergrootglas en vooral met veel gezond verstand.
In dit boek, dat een vervolg breidt aan 'Dodendans' en 'Dodenmars', die zich afspeelden tijdens wo i, interpreteert De Coninck een waargebeurde zaak die Brussel in die jaren heeft opgeschrikt en in de ban hield.
Lokvogel van Flynn Berry is perfect voor de lezers van Het meisje in de trein en Zusje. Als Nora de trein neemt van Londen naar het platteland om haar zusje, Rachel, op te zoeken, verwacht ze haar op het station aan te treffen. Maar Rachel is er niet en ook bij haar thuis wacht Nora geen warm onthaal: Rachel is het slachtoffer geworden van een beestachtige moord. Nora is in shock en ontroostbaar. Ze heeft moeite terug te keren naar het normale leven. Een onopgeloste aanranding uit het verleden heeft ervoor gezorgd dat ze weinig vertrouwen in de politie heeft, en dus besluit ze de moordenaar van haar zusje zelf te vinden.
Drie wonderen verlenen luister aan de heilige dag die wij vieren; heden leidde een ster de Wijzen naar de kribbe; heden werd water in wijn veranderd op een bruiloftsfeest; heden wilde Christus door Johannes in de Jordaan gedoopt worden om ons te redden, alleluia.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
