Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Ik werd geconfronteerd met stress op het werk en heb moeten afhaken. Ik werd door het nieuwe diensthoofd brutaal en oneerlijk behandeld. Ik richtte mij na jaren van pesterijen en intimidatie met mijn klachten tot de dienst van het Welzijn op het werk maar kreeg geen steun. Integendeel, wat via die dienst - die boven slachtoffer, dader en directie wordt geacht te staan - werd meegedeeld aan de directie en het betrefffend diensthoofd om een oplossing te zoeken, werd omgezet in een evalutiegesprek dat al vlug bewust leidde tot een disfunctioneringsgesprek, ook al werd ik daar niet op voorhand van op de hoogte gebracht en kon ik me daar dus ook niet op voorbereiden. . Punt is dat zij hun valstrik hadden gespannen en dit precies met de gegevens die ze van een "vertrouwenspersoon" hadden ontvangen. Toen ook anderen zagen dat ik er onderuit ging, er zelf maar hal en half van bewust, (al durfde blijkbaar niet één enkel persoon op te komen voor mijn situatie, ook al zag en wist men wat met ondergetekende al langer aan de hand was) werd me aangeraden zowel bij mijn huisdokter als bij een psychiater hulp in te roepen. Om er niet volledig onder door te gaan, heb ik mijn job moeten opgeven. Ik ben nu dus al geruime tijd arbeidsongeschikt. Bovendien ben ik door deze gebeurtenissen mijn zelfvertrouwen volledig kwijt, heeft een totale angst van me bezit genomen en verloor ik alle sociale contacten.
Ik betreur het dat het zo ver is kunnen komen. Langdurig ziek zijn en van een vervangingsinkomen moeten genieten maakt me ook een stuk financieel armer. Voor alle vergoedingen en hulp van derden kom ik jammer genoeg niet in aanmerking omdat ik niet voldoe aan de strenge voorwaarden, of laconiek en vooral voor een Vlaming weer waar: Ik ben gelukkig niet ziek genoeg en verdien aan de andere kant precies iets te veel om ook maar van iets te kunnen "trekken". Maar er moet wel op tijd en stond betaald worden ... Wie ziek is wordt niet alleen gekweld door pijn, angst en onzekerheid, maar ook door de vraag of hij wel alle rekeningen zal kunnen betalen. Dit alles is uiteindelijk allemaal het verregaande gevolg van één bepaald individu voor wie "pesten op het werk" een fullt-me-joke werd zonder dat deze persoon zich er ooit terdege van bewust is geweest dat pesten zou uitvloeien in een onhoudbaar en voortdurende stress ... of heeft hij er wél hard om gelachen? Ik geloof en ik bijna zeker van het laatste!
Bij het nalezen van deze tekst en na een eerste reactie heb ik wel iets heel belangrijks vergeten te vermelden, nl. dat ik mijn redding heb gevonden in VERTROUWEN, een woord dat ik al aan zo vele blogvrienden heb toegewenst. Dit vertrouwen heb ik wel gevonden tijdens mijn "kruisweg" in GEBED en GELOOF!
"Moest dit alles niet gebeuren ... " om inderdaad misschien een nieuw leven te beginnen ?
Wat je hier leest is een samenraapsel van wat mensen overkomt. Ik heb het dan ook maar in de ik-vorm geschreven al zal je als geoefende lezer en vriend/in wel bepaalde dingen goed herkennen, want precies dat was begin van mijn blog, maar dat al één jaar na de feiten.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Reacties op bericht (3)
07-04-2008
hallo Maarten, even weer een bezoekje gebracht en bijgelezen.
Nog een rustige avond gewenst.
Mhg Henny en Krelis
07-04-2008 om 20:49
geschreven door krelis
VERLIES VAN WERK
Het verliezen van je werk kan inderdaad een hele impact hebben op je dagelijkse leven.Ook ik ben werkloos, maar ik heb geprobeerd een hobby te vinden (in mijn geval met de koersfiets rijden) waar ik mij helemaal in kan uitleven. Als je zover bent , kan je ECHT genieten van vrije tijd op onze leeftijd, met wat minder inkomen, maar zonder pesterijen....ik wens je nog heel veel hobby-plezier...LIEFS UIT TURNHOUT VAN YESSIE
07-04-2008 om 11:18
geschreven door yessie
..
Goede morgen Maarten, Ik heb je triest verhaal gelezen, in weet ook wat een impact het op je verdere leven kan hebben, ik heb daarom even je muziek aangepast met een wijs lied, ik verander het wel daarna. Liefs en tot later, Nicole
07-04-2008 om 09:59
geschreven door Nicole
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
