Geschiedenis is ook geschiedenis van bewegingen. In de negentiende eeuw: de arbeidersbeweging. In de twintigste eeuw: de Vlaamse beweging, vrouwenemancipatie, burgerrechten, mei68, ... En telkens waren er "weldenkende" politici die dit niet realistisch of overdreven of te duur vonden. En die dachten, het gaat wel voorbij.
En nu met de klimaatbeweging is het weer van hetzelfde. Een wetenschappelijk wereldwijd ondersteund feit stelt men zelfs ter discussie. Of men zegt dat de jeugd maar braaf moet studeren en het dan maar zelf moet oplossen. Er is zoiets als de verkeerde kant van de geschiedenis.
Het was hartverwarmend te Brussel zondag. Een waardige manifestatie (pech voor de Brusselse vuilnisdienst, weer geen werk vandaag) met mensen van alle leeftijden, veel gezinnen, veel kinderen. Geen angstige, maar een positieve sfeer. Wel de macht van het aantal tonen en...dit stopt niet. Er worden geen extreme dingen gevraagd. Alleen dat ons land doet wat zoveel Europese landen al doen. Er is zoiets als de juiste kant van de geschiedenis.
|