Ik heb zo mijn bedenkingen met de naderende kerst, voor wie de vrede, voor wie het einde van de oorlog, voor wie het einde van de honger en de ellende? Heel lang geleden op een kerstnacht, zo beginnen vele mooie verhalen, beslisten soldaten de wapens neer te leggen al was het voor die éne nacht en dat hebben zij ook gedaan. Nu kan dit niet meer, mensen zijn op de dool, vervolgd door honger, ziektes en kou, en dan worden ze nog beschoten. Hoe ver kan een mens gaan in zijn slechtheid ???? Ik weet het niet, er is zo weinig liefde, maar zo veel haat en nijd. In het bloed dat vergoten werd en nog steeds vergoten wordt zouden we met zijn allen in kunnen verdrinken. Maar toch is het binnenkort weer kerst, feest van pure liefde, vreugde en nieuw leven. we zien het wel, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
