Weet er iemand iets over het gebruik van "eierpoeder" tijdens de oorlog ?
Dat was de vraag in 2006...

 Nu:

Er werden reeds vele reacties ingestuurd op het item, eipoeder! Doch het gebruik ervan werd bij geen enkele respondent opgegeven.

Eipoeder of eierpoeder werd tijdens de oorlogsjaren ter beschikking gesteld van de bevolking, via rantsoeneringsbonnetjes.

Eipoeder of eierpoeder bestaat nu nog steeds en wordt gebruikt voor allerhande doeleinden, onder andere in overlevingspakketten. Ook in patisserie wordt het nog steeds gebruikt, bijvoorbeeld bij de bereiding van koekjes, vooral industrieel. Het voordeel is dat dit poeder absoluut geen schadelijke kiemen bevat, dit in tegenstelling met verse eieren die kunnen besmet zijn met salmonellabacteriën.

Er bestaat zowel eiwitpoeder als dooierpoeder, als poeder van het hele ei. Als jonge kok heb ik nog geweten dat mayonaise machinaal gemaakt werd met eipoeder.

Pasteibakkers heb ik vroeger nog weten zelf eiwit drogen. Het overtollige eiwit werd boven op de gedoofde oven, uitgegoten in een zuivere bakplaat, gedroogd. Het eiwit droogde dan uit tot witachtige schilfers die later opnieuw na toevoeging van water konden gebruikt worden. Dit herbevochtigde eiwit kon gebruikt worden om aardappelkroketten te paneren.

Tot in de jaren zestig heb ik dat eipoeder weten gebruiken om er mayonaise van te bereiden. Ook in de patisserieën werd het toen nog gebruikt, twintig jaar na de oorlog. Nu alleen nog industrieel.

In een boekje uitgegeven in Engeland, in samenwerking met het “Imperial War Museum” in 1985, vond ik hoe het eipoeder tijdens de oorlog gebruikt werd.

De titel van het boek is : We’ll eat again.  A collection of recipes from the war years selected by Marguerite Patten.

Eén afgestreken eetlepel eipoeder mengen met twee lepels water. Een teveel aan poeder in verhouding met water zou een ‘onaangename’ smaak gegeven hebben.

Het poeder werd vooral gebruikt om er omeletten van te bakken. Ook voor “custard” was het bruikbaar. Custard is een bereiding waarbij melk met suiker en vanillearoma verdikt wordt met dit eipoeder. Bij ons in België is dit geëvolueerd naar de zeer bekende “gele pudding” waar geen ei meer aan te pas komt... Dit puddingpoeder heeft trouwens lang “custardpoeder” geheten.

Het eipoeder kan ook gemengd worden met melk en daarna kan het in de oven gebakken worden tot een flan.

Mijn moeder kent het product ook nog maar zij beweert dat ze het eipoeder toen opvoerden aan ‘de beesten’ omdat ze voldoende eieren hadden van hun eigen kippen. Ook aten ze soms het jonge loof van ‘pisbloemen’, of beter ‘paardenbloemen’, gestampt  met aardappelen. 

Maar de familie woonde op ‘den buiten”, in een boerderij... Daar was voedselschaarste heel wat minder dan in de stad.

De Engelsen daarentegen kregen slechts één vers ei per week per persoon als rantsoen en soms slechts één per veertien dagen... Dan zal dit eipoeder wel van pas gekomen zijn...!

Mocht iemand meer willen weten over de Engelse keuken tijdens de oorlog, het ISBN nummer van het boekje is : 0 600 32534 5 maar het zal waarschijnlijk niet meer te vinden zijn op de markt.

Contacteer mij eventueel.

03-10-2016, 00:00 Geschreven door Nicolay