Hallo allemaal,
ik denk dat iedereen opgelucht is nu opa in zijn nieuwe stek is aangekomen (ook al was de manier waarop alles behalve ...). Ik hoop vooral dat zijn aanpassing vlotjes mag verlopen, en hij een stukje huiselijkheid en geborgenheid kan vinden ! Oma is alvast enthousiast over zijn kamer en zijn nieuwe omgeving (aanpak personeel, leefruimte). Het is nu een kwestie van hem wat te installeren.
Ik plan om woensdag naar hem te gaan (zie ook kalender) en zal alvast een CD spelertje voor hem meenemen. Oma neemt zijn vertrouwde CD tjes mee. We zullen het geheel eens moeten bekijken, maar we kunnen misschien een prikbord in zijn kamer hangen, zodat we regelmatig andere foto's kunnen ophangen, en misschien tekeningen van de kinderen ?
Ik heb ook nog een waterkoker en breng dan wat spullen mee zodat we een kopje thee/koffie kunnen zetten.
Enfin, kwestie van zijn omgeving wat aantrekkelijk te maken, ook voor ons als bezoeker.
Groetjes,
Alda
Vanavond bij Opa met Anita langs geweest. Tante Lut was bij Opa en verzorgde mee zijn avondmaal. Het laatste mogen wij allen hopen. En honger had den Opa weer. Er is een extra portie bokes en een 2 potje koffie aan te pas gekomen. Iets later is iemand van de verplegsters langs gekomen om ons te vragen te starten met de voorbereiding van de verhuis. Wij hebben in een paar plastiek zakken Opa's kledij gestopt en alles voor morgen klaar gelegd. Hij kan vertrekken. Opa was vandaag duidelijk helderder dan vorige week. Een beetje verwarring groeide natuurlijk wanneer hij ons bezig zag met het inpakken en ivooral wanneer ik hem vertelde dat hij morgen naar "huis" mocht. Dat was natuurlijk wat te veel om te vatten en te moeilijk om uitgelegd te krijgen. Naarmate wij ons klaar maakten om te vertrekken vroeg hij verschillende keren waar ons moeder was. Hij maakte zich zoals gewoonlijk ongerust hoe hij de rest van de dag moest ombrengen. Verder bleef hij in tegenstelling tot de eerste weken van zijn verblijf in Lubbeek steeds vrij rustig en zelf geïnterresseerd in wat er verteld werd. Voor ons bemoedigende signalen.
En nu maar hopen dat morgen ook alles nog goed meevalt in zijne nieuwe thuis, de Wingerd.
Besluit van de meeting: opa is klaar voor De Wingerd ...
Er waren geen verrassingen in het verslag, niks dat we voorheen nog niet hadden gehoord of al niet zelf hadden achterhaald, hier de samenvatting:
- iedereen is het erover eens dat hij veel rustiger is, minder lijdensdruk toont, een minder ongelukkige indruk geeft.
- Er werd geen agressief gedrag meer opgemerkt. Hij gaat nog wel regelmatig op de grond liggen ... (maar hij doet hier niet echt iemand kwaad mee)
- zijn verdere motorische en cognitieve achteruitgang is te wijten aan de voortgang van zijn ziekte, blijkbaar niet aan de medicatie. Men blijft hem dagelijks bij activiteiten als kine en erg betrekken om verdere motorische achteruitgang te voorkomen/uit te stellen
- hij slaapt de nachten door (zonder extra medicatie)
- Het vocht in zijn hersenen blijkt nu toch weer niet zo veel te zijn, noch een belangrijke belasting te vormen. Het weghalen zou meer nadelen (risico's) dan voordelen inhouden.
- van het neuro-psychologisch testonderzoek (minimenta, de eeuwige vraagjes) zijn ze maar afgestapt, want het geeft onze va zoveel frustratie/ergernis omdat hij de verwachtingen niet kan invullen dat ze er zelf verlegen bij worden ... er is toch nog gezond verstand ...
- zijn medicatie lijkt nu op punt: de Risperdal (die hij nam toen hij naar Lubbeek kwam) is vervangen door Zyppralexa (wat zijn stemming met succes blijkt te ondersteunen). Voor zijn hart is men even van Cosaar naar een ander middel overgeschakeld, maar daarna weer terug. Verder geven ze nog even Arisept door omdat dit ook de lijdensdruk mee zou verminderen (zou in De Wingerd kunnen afgebouwd worden).
- naar zijn verdere levensverwachting toe: we mogen niet vergeten dat hij naast zijn dementie ook nog een extra gevoeligheid betreffende zijn hart/bloedvaten heeft, wat een extra risicofactor vormt. Daarenboven lijdt onze va aan vasculaire dementie wat hem hij extra gevoelig maakt voor infecties, dit uit zich meteen in verhoogde verwardheid.
Besluit: hij is klaar voor De Wingerd, bij een groen licht van die kant kan hij bij wijze van spreken meteen overgaan. Een kleine verhoogde verwardheid van enkele dagen bij deze overgang is te verwachten.
Onze va nog naar huis brengen (vraag van ons moeder) is niet aangewezen. De vaste structuur van een instelling is voor hem noodzakelijk/aangewezen.
Lubbeek regelt de overgang naar De Wingerd. Het zou wel goed zijn als er op het moment van aankomst iemand bekend aanwezig kan zijn. Alle verslagen gaan mee over zodat er verder gewerkt kan worden op basis van de vergaarde informatie in Lubbeek.
Voilà, da's zowat het voornaamste. Ik denk dat iedereen opgelucht zal zijn als onze va naar De Wingerd kan verhuizen. Ik kijk zelf alvast uit naar een stukje warme huiselijkheid, een vaste omgeving op langere termijn voor hem ... We schrijven half januari, wie had dit 2 maanden geleden kunnen denken ...?!!
Ik probeer er vrede mee te krijgen.
alda
Hallo allemaal,
ik ben vandaag nog eens bij onze vader geweest ... Als een kind met sinterklaas, zo blij toonde hij zich, hij straalde gewoon. Niet dat ik geloof dat hij me (her)kent, maar op één of ander manier voelt hij aan dat ik van 'zijn stam' ben, goed volk enfin.
Hij kan het niet geloven 'dat ik hem hier gevonden heb, allez, hoe is dat nu mogelijk ?!!!' (ik denk dat wij ons niet kunnen inbeelden hoe het voor hem voelt om in Lubbeek te zijn: een totaal vreemde omgeving, vreemde mensen, ... van god en klein pierke verlaten ???)
Zijn zenuwachtigheid, angst en spanning hebben duidelijk plaatsgemaakt voor een geheel ander gedrag: hij toont zich tevredener, het eindeloos zoeken en afzien is weg. Hij heeft zelfs al eens aandacht voor zijn omgeving: hij zegt al eens iets tegen iemand anders, hij stond naar buiten te kijken als ik arriveerde.
Ik moet zeggen dat ik erg blij ben met deze evolutie. Ik neem aan dat dit aan de medicatie te wijten is, wat dat betreft zie ik toch de kentering waarop ik gehoopt had.
De andere kant van de medaille is dat hij nu meer slaapt (tenminste die indruk heb ik toch) en misschien is zijn verminderde motoriek ook aan de medicatie toe te schrijven. Hoewel ik moet zeggen dat hij vandaag kwikker was dan de vorige keer, zijn tempo lag echt wel wat hoger.
Hij jaagt nog regelmatig zijn omgeving de stuipen op het lijf door in de gang te gaan liggen ... Aan zijn bloeddruk schijnt het niet te liggen (verklaarde een verpleegster deze namiddag toch nog), en als er bezoek is, dan doet hij het toch niet, hé. Ik zou er iets moois voor over hebben om de ware reden te kennen. Een eenzame protestactie ? Als dit het geval is, is ze wel effectief ! Aandacht krijgt hij !!
Och ja, en dan dat 'sjoeke' dat ik bij had: een groot succes hoor, in een paar happen binnen. Hij liet het zich smaken. Een goed uur later klaagde hij alweer luidop en meermaals van honger, het was ocharme 16u15 ... Scherpt het nieuwe anti-depressievum zijn honger aan ??
Morgen zullen we de dokters aanhoren. Het benieuwt me wat ze te vertellen hebben.
Hartelijke groet,
Alda
Meer rustig en helder maar motoriek gaat nog achteruit
Anita en ik zijn zaterdag bij Opa in Lubbeek langs geweest. Bij onze aankomst zat hij in de leefruimte te dutten in een van de relax-zetels en was zoals steeds zeer verward bij het ontwaken. Wij zijn vervolgens naar zijn kamer getrokken die op slot was. Onderweg zakte zijn broek als 't ware af tot op zijn enkels. Wellicht is hij tijdens zijn bezoek een aantal kilo's afgevallen want zonder riem kan hij geen enkele brioek ophouden. Opa was weer heel content dat wij hem "daar kunnen vinden hebben", hij had bovendien heel veel honger. Een en ander had onder meer te maken met het feit dat de avondmaaltijd die zaterdag wat later dan normaal opgediend werd. Het feit dat hij eerst ne chocolade koek of 4 had opgegeten, heeft hem er niet van weerhouden om daarna zijn volledige avondmaal naar binnen te werken. Een hele pot (kamile-) thee en achteraf nog een tas koffie. Eetlust is geen probleem en klaarblijkelijk stimuleert dat ook zijn dorst. Het viel ons op dat hij duidelijk een heel stuk rustiger is geworden en bij wijlen veel helderer. Hij heeft het natuurlijk nog steeds heel moeilijk met het herinneren. Bij het stappen van de leefruimte naar de kamer en terug viel het ons op dat zijn stapjes nog korter zijn geworden en zijn bewegingen nog een stuk trager. Zijn motoriek is er duidelijk niet op verbeterd. Wij vragen ons bang af hoe lang het nog gaat duren dat hij zulke kleine verplaatsingen nog zelf al lopend zal kunnen doen met daarbij de gedachte dat het wegvallen van dat laatste stukje mobiliteit zijn levenskwaliteit ook niet ten goede zal komen. Maar zover zijn we hopelijk nog (lang) niet. Geert
Beste allemaal, gisteren was het (wegens onze vakantie) liefst 2 weken geleden dat ik onze va nog gezien had! Ik moet zeggen: het viel me mee ! Toen ik arriveerde sliep hij (hij had z'n kleren op z'n stoel gelegd (nou ja, gelegd) en sliep zoals hij vroeger altijd deed als hij overdag in bed dook: in z'n ondergoed. Wakker gemaakt, en meteen een blije verrassing op zijn gezicht: bezoek ! Niet dat hij me herkende, maar ik voelde eerder een warme gloed van 'herkenning', het deed ons wederzijds plezier ! Eten gegeven, veel goesting en honger, boterhammen tekort. Ben gaan brood bijvragen, maar er was geen verpleegster te bekennen. Heb hem dan maar enkele koekjes gegeven die ik meegebracht had: 'of ik geen chocola had ...?!'. Enfin, wij een stukje gaan toeren in de gangen, en hij maakte af en toe op eigen initiatief een opmerking (= een verbetering ten aanzien van de vorige keren dat ik er was !). Hij zegde ook af en toe iets tegen andere bewoners. Toch blijft me opvallen hoe moeilijk hij soms zijn woorden vindt (hij stokt in het midden van een eenvoudig zinnetje omdat hij een heel gewoon woord niet vindt). En inderdaad, hij herkent bepaalde hoogst evidente zaken helemaal niet: bvb. een boterham op zijn bord ('mag ik die zo maar opeten ?' of ''kunt ge geen boterham geven ?' als er nog een op zijn bord ligt). Ook het toilet herkent hij niet als dusdanig, ook al staat hij ervoor met z'n broek op z'n enkels. Enfin, tijd om naar huis te gaan, en toen kwam de clou: op weg naar de uitgang vroeg ik hem even mijn hoed vast te houden terwijl ik naar het toilet ging. Toen ik uit de WC kwam stond hij in de gang te glunderen met mijn hoed op zijn hoofd ! Het was lachen, gieren ! Ook de andere patiënten schepten zichtbaar plezier in zijn vertoning en moedigden hem aan. Enfin, hij glorieerde de gang door tot in de grote zaal met mijn hoed op z'n kop ... Ik voelde sinds lang het genoegen van gedeelde humor, een stukje relativering van deze moeilijke situatie ... Het was me warm aan het hart om mijn bezoek zo af te kunnen sluiten ! Groetjes, Àlda
Lut en ik zijn net terug van een bezoekje aan opa.
Het leek vandaag niet zijn beste dag. Toen we aankwamen, bleek er net een nieuw incidentje achter de rug ivm. zijn WC bezoek. Zoals ongeveer één week geleden gebeurde, heeft hij blijbaar te WC niet/of te laat gevonden, met een aantal gevolgen van dien...
In de tijd die we gebleven zijn, moesten we nog tweemaal naar de WC met hem. Hij blijkt ook last te hebben van speen en hebben dit aan de verpleging gerapporteerd. Ook 'rommelde' zijn buik.
Voor de rest was de situatie vrij identiek aan die van de vorige bezoeken. Globaal is hij toch rustiger geworden, wel lijdt hij nog onder het feit dat hij alle ankerpunten kwijt is: 'ik versta er niks van'.
Maar morgen is het een andere dag, zullen we maar zeggen....
"Uw vader is zijn sloefen kwijt maar geen nood hij heeft er een paar andere weten te vinden en loopt daar nu mee rond." Was de boodschap waarmee ik deze namiddag op de afdeling begroet werd. En...inderdaad den Opa liep met een paar damespantoffels rond. Ze pasten vrij goed en hij was zich uiteraard van geen kwaad bewust. Op de kamer gekomen moest ik vreemd genoeg vaststellen dat zijn sloefen (zwartlederen halfopen sandalen) gewoon aan zijn bed stonden. Ik heb dan maar vlug van schoeisel verwisseld en de damespantoffels terugbezorgd aan een verpleegster. Verder heb ik Opa wat geholpen bij het avondeten. Honger heeft hij nog altijd, zelfs het choco-vitamienen-drankje ging er goed in, al had hij af en toe wel last om het rietje in zijn mond te krijgen/houden. Het blijft me opvallen bij de maaltijden dat Opa bepaalde zaken die duidelijk in zijn gezichtsveld staan niet opmerkt. Is het nu omdat hij slecht ziet of omdat de betekenis van de voorwerpen die hij visueel waarneemt hem ontgaat, ik weet het niet. Hij blijft zich ook beklagen over verwarring in zijn hoofd maar blijft duidelijk veel kalmer dan voor enkele weken. Kort na het avondmaal is Opa op zijn bed gaan liggen en meteen in slaap gevallen. Om 5 voor 6 sliep hij heel diep (snurkte af en toe) en ben ik verder gegaan.
R.A.S. (rien à signaler - of toch niks ècht belangrijks) na m'n bezoek deze namiddag aan opa, samen met Ruben. We vonden hem wandelend in de gang en hij herkende ons dadelijk. Zoals Geert gisteren al vertelde, heeft hij zijn intrek genomen in een nieuwe kamer, maar ik heb de indruk dat hij dat niet 'registreert'.
Globaal vind ik hem sinds nu toch bijna één week een heel stuk rustiger en min of meer tevreden.... Al vertelde hij twee keer dat hij het tijd vond om 'er korte metten mee te maken'. Op het einde was hij ook wat viesgezind dat we weggingen, maar ik vat dit veeleer als een positief teken op.
Bij het klaarmaken om te gaan wandelen, lukte het vandaag niet om zijn veters te binden en ook zijn trui kreeg hij niet aangedaan. Schoenen uit ging nadien evenwel vlotjes. Toen we naar buiten wilden vertrekken, werd ik aangesproken door een verpleegster die terug aankwam met het verhaal om zijn hart niet te belasten, en het verzoek een rolstoel te gebruiken. Ik heb toen verteld dat we in dit verband tegenstrijdige berichten kregen en dat eenduidigheid ons zou helpen - wat ze volmondig beaamde. Hoedanook is het geen enkel probleem met hem korte wandelingen (bv. in de tuin van de kliniek) te maken, wat we ook hebben gedaan. Volgens diezelfde verpleegster zou het feit dat opa soms op de grond gaat zitten/liggen ook te maken hebben met het 'onvermogen' van het hart. Ik twijfel daar wat aan, wat als ik met hem op stap ga, heeft hij nog nooit zulk gedrag getoond. Overigens ging het stappen vandaag een stuk vlugger en vlotter, geen geschuifel, evenmin als hij alleen liep.
Tot zover dit bericht. Alvast een goed eindejaarsfeest voor iedereen.
Vandaag hebben wij Opa vergezeld bij zijn bezoek aan Gasthuisberg, raadpleging neurologie. Deze morgen zat Opa netjes gewassen en geschoren klaar voor vertrek en stipt om 9 uur verscheen de ambulancier die ons mee nam (over Pellenberg) naar Gasthuisberg. Onderweg vond Opa het wel wat lang duren en hij verstond uiteraard niet wat de bedoeling was maar al bij al verliep de verplaatsing vlot.
In gasthuisberg hebben wij amper een kwartiertje moeten wachten op de vriendelijke specialiste neurologe. Wellicht heeft Opa hiermee zijn zoveelste onderzoek achter de rug, met een aantal geheugen en vaardigheidstesten. Na +- 40 minuten was het onderzoek beëindigd en vertelde de dokteres dat ze een en ander met de professor ging bespreken. Het is af en toe confronterend om als toeschouwer te zien dat Opa zelf zeer eenvoudige opdrachten niet meer aankan en vooral te zien dat hij duidelijk zelf lijdt bij die vaststelling. Soms lijkt het dat hij meer zin om recht te staan en het af te stappen.
Wat we kunnen onthouden van deze raadpleging is het volgende: */ Er is in eerste instantie niets wat wijst op een incident. (hersenbloeding -infarct) */ Er is wel duidelijk vochttoename (wij hebben de foto's 2002 - 2008 naast elkaar kunnen vergelijken) tussen de hersenen. */ Deze toename is niet verontrustend en er is zeker geen sprake van een te veel aan druk, overigens kan dit vocht geen oorzaak zijn van ongemak of pijn. */ Het is niet duidelijk dat die toename het gevolg is van het verkleinen van de hersenen (Alzheimer) dan wel van een andere oorzaak of dat de verkleining van het hersenvolume een gevolg is van de vochttoename. */ In de bespreking met de professor zal de mogelijkheid onderzocht worden om een hersenvochtafname (via prik) uit te voeren om zo mogelijk daaropvolgend een gedragverandering kunnen vast te stellen. Het probleem bij Opa om zulk een vergelijk te maken is dat hij sinds meerdere jaren dementerend is en dat een vergelijk met zijn eerdere conditie niet evident is. */ Tegen 14 januari (de bespreking in Lubbeek met de familie) zullen de conclusies van deze bespreking aan de dokters van Lubbeek doorgegeven zijn. */ Met de geplande MRI scan (nieuwe techniek kan er een beeld gevormd worden van de aders van de hersenen om zicht te krijgen op eventuele gebrekkige doorbloeding van de hersenen. (vasculaire-dementie><Alzheimer)
Na het onderzoek verliep de terugreis zo mogelijk zelfs nog vlotter. Geen tussenstop in Pellenberg, zodat Opa nog net op tijd in Lubbeek was voor het middagmaal.
Een van de verpleegster vroeg ons meteen bij aankomst effe te spreken. Voor opa is er terug een eenpersoonskamer. Kamer 308 (helemaal achteraan in de rechtse gang) Zijn verhuis was nog niet gebeurd maar vanaf deze namiddag heeft hij terug zijn eigen kamer (!! oef !!)
Tweede belangrijke mededeling. De voor woensdag 31/12 geplande MRI scan kan niet doorgaan omwille van de evidente reden dat patienten met een pace-maker aan zulk een scan niet kunnen onderworpen worden. (Gevraagd om e&a aan Neurologie Gasthuisberg door te geven)
Deze namiddag ben ik opa gaan bezoeken. Toen ik daar aankwam, was Jan met hem op stap. Samen hebben we hem een halfuurtje gezelschap gehouden, waarna Jan vertrokken is richting luchthaven om vrouw en kinderen op te halen.
Het experiment deze nacht, waarbij hij een kamer moest delen met Eugène, is geen onverdeeld succes gebleken. Er is om een of andere reden ruzie tussen hen beiden ontstaan. Wat er juist is gebeurd, en wat de aanleiding is geweest, is niet duidelijk. In ieder geval is besloten om ons vader deze nacht weer apart te leggen. Door de capaciteitsproblemen is dat evenwel niet eenvoudig; evenmin kan het verplegend personeel terugvallen op de dienstdoende geneesheren om de knopen door te hakken.
Daarom is er voor gekozen om hem deze nacht te laten overnachten in de isoleerkamer, die gelegen is tegenover het bureau van de verpleging. Ik heb die kamer gezien, die ruim is en over een WC beschikt. Er staat echter niet anders op dan een bed. Dat maakt dat ons vader zijn spullen nog steeds liggen in de kamer van Eugène (als we die zo mogen noemen). Ik heb die kamer ook gebruikt voor het avondmaal, en dat bleek geen enkel probleem.
Morgen zou dan naar een definitiever oplossing worden gezocht in samenspraak met de geneesheren. Geert is van alles op de hoogte en als hij morgenvroeg naar ginds gaat, zal hij een en ander natuurlijk opvolgen.
Tot daar het niet zo prettige nieuws. Het andere nieuws is veel beter. Ik vond ons vader vandaag, zeker op mentaal gebied, prima. Hij is veel rustiger geworden, klaagt nog wel dat hij 'alles vergeten is', maar is veel alerter voor zijn omgeving. Op wandel in de gangen heeft hij twee keer iemand aangesproken die we kruisten. Toen ik met zijn maaltijdplateau met hem naar zijn kamer ging, vond hij het niet nodig dat ik hem mijn arm gaf bij het lopen. Bij de kamer aangekomen zei hij spontaan: 'Wacht, ik zal de deur opendoen'. Ook heeft hij een keer naar Maria gevraagd... Ik had appels meegebracht; ik heb een appel geschild en in stukjes gesneden en schillen en appelstukjes samen op het bord gelegd; hij wist de appelstukjes er feilloos tussen de schillen uit te pikken. Allemaal kleine tekenen die ik niet slecht vind. Ik denk dat, ondanks het op en neer gaan, we kunnen zeggen dat hij gaandeweg rustiger wordt. Bij het lopen schakelt hij na 4-5 normale passen wel over op dat geschuifel. Maar als je een zachte druk geeft op zijn arm, loopt hij redelijk normaal. Verder heb ik ook de indruk, zoals Geert, dat er iets met zijn ogen scheelt.
Dat is het voor vandaag. Morgen zal Geert waarschijnlijk wel iets meer te vertellen hebben.
Vandaag hebben wij tot onze grote verrassing moeten vaststellen dat men onzen Opa heeft verhuisd. We hadden de sleutel gaan vragen en moesten tot onze verbazing vaststellen dat de vertrouwde foto's en spulletjes er niet meer waren. Terug op het secretariaat deed men meer dan zijn best om zich te verontschuldigen. Er was geen andere mogelijkheid, omwille van organisatorische redenen moest onze vader op zijn kamer plaats ruimen voor iemand anders, spijtig. Opa ligt nu schuin tegenover de 313 op 317-1. En die 1 staat zoals ge het al kon vermoeden voor bed een van gedeelde kamer met Eugene (94 jaar) Een drukke man nog goed bij zijn verstand maar niet bepaald de gedroomde "room-mate" voor Opa (voor zo ver er zoiets bestaat) Op onze opmerkingen dat wij niet zo gelukkig waren met die verandering werd geantwoord met de stellige belofte dat de zaak zal opgevolgd worden en dat men een en ander zal "evalueren".
Verder hebben wij een Opa gevonden die vandaag (terug) iets allerter was en bij wijlen ja zelfs wat grapte met zijn kleindochters. Wat het stappen betreft, dit gaat duidelijk nog achteruit. Bij wijlen ziet hij ook dingen die er niet zijn of bepaalde zaken (dessert op zijn schotel) ziet hij helemaal niet staan.
Wij hebben flesjes en wat snoep meegebracht. Best tussendoor Opa eens laten dringen en voor wat snoep heeft hij altijd wel goesting.
Deze namiddag zijn Barbara en ik naar opa gegaan; Geert en Anita waren er toen al.
Het bleek, alvast deze namiddag, niet opa's beste dag. Hij bleek moe (heeft veel geslapen toen we er waren) en kloeg weerom over z'n verwarring. Hij was wel niet geagiteerd en zenuwachtig. We hebben met hem een kleine wandeling in het gebouw gemaakt, meer zat er niet in.
Ook blijft hij schuifelen tijdens het stappen. Geert had van Dr. Storms (Sterckx?) gehoord dat de oorzaak daarvan kan liggen bij het vocht dat zich onder de schedel heeft gevormd. Aan de andere kant is er met z'n hart niks speciaals aan de hand; de consigne van gisteren om hem niet te fel te vermoeien bij het stappen, lijkt dus een kwakkel.
Verder heeft Geert weer vernomen dat het onderzoek op 31/12 op de helling zou staan. We volgen het op....
Deze namiddag ben ik samen met Nathan en Freija naar opa gegaan.
Het begin was niet al te prettig. We vonden opa op zn kamer, een beetje verward. Op de grond lagen uitwerpselen en in de badkamer had hij blijkbaar zn onderbroek proberen uit te wassen. We hebben dan de verpleegster gebeld en samen met haar hebben we de kamer terug in orde gebracht. Nadien zijn we met opa gaan wandelen. Hij moest, op vraag van de verpleging, wel mee in een rolstoel. De geriater heeft zijn hartmedicatie aangepast en best wordt alle inspanning vermeden. Hij heeft van de wandeling genoten, maar kreeg het wel snel koud.
Volgens Freija, die opa maandag ook heeft bezocht, gaat het mentaal beter met hem. Hij is wakkerder, alerter, maakt zijn zinnen af en gaat in op vragen. Toen hij een kam vroeg om zijn haren te kammen, zei ik dat dat voor niet veel meer nodig was. Daarop zij hij dat hij ook een beetje illusie kamde. Daarin herkende ik de opa van vroeger, toen hij bij ons op bezoek kwam. Toen we hem vroegen of hij ons kende, antwoordde hij: jullie zijn drie lieve meiskes.
We zijn dus met een goed gevoel vertrokken.
Nog allemaal een goede kerst.
Inneke. Dag allemaal,
Deze namiddag ben ik samen met Nathan en Freija naar opa gegaan.
Het begin was niet al te prettig. We vonden opa op zn kamer, een beetje verward. Op de grond lagen uitwerpselen en in de badkamer had hij blijkbaar zn onderbroek proberen uit te wassen. We hebben dan de verpleegster gebeld en samen met haar hebben we de kamer terug in orde gebracht. Nadien zijn we met opa gaan wandelen. Hij moest, op vraag van de verpleging, wel mee in een rolstoel. De geriater heeft zijn hartmedicatie aangepast en best wordt alle inspanning vermeden. Hij heeft van de wandeling genoten, maar kreeg het wel snel koud.
Volgens Freija, die opa maandag ook heeft bezocht, gaat het mentaal beter met hem. Hij is wakkerder, alerter, maakt zijn zinnen af en gaat in op vragen. Toen hij een kam vroeg om zijn haren te kammen, zei ik dat dat voor niet veel meer nodig was. Daarop zij hij dat hij ook een beetje illusie kamde. Daarin herkende ik de opa van vroeger, toen hij bij ons op bezoek kwam. Toen we hem vroegen of hij ons kende, antwoordde hij: jullie zijn drie lieve meiskes.
Via dit berichtje openen we de blog van opa. Ofwel reageer je op dit berichtje via het gastenboek, ofwel post je een bericht zoals dit. In dit laatste geval moet je inloggen op http://blog.SeniorenNet.be/ Dan opa's blogadres in, en nadien de gebruikersnaam en paswoord; beide zijn identiek en gelijk aan opa's familienaam, wel aan elkaar geschreven.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
 "Smile"){kind=icon}
