Ik snap het leven soms niet, de onnodige pijn, is er iemand die dat ziet dat ik er gewoon wil zijn.
Zonder gevaren om mij heen, het leven bewandelen, lopend door het bos en over steen, niet meer hoeven stranden.
Kunnen zijn wie ik werkelijk ben, met liefde omringd en geen innerlijke strijd meer, dat ik je aankijk en gewoon herken, waarom doet het leven soms zo zeer?
|