Verwarring en verdriet is wat ik voel,
hier zit ik dan in het donker te huilen op een stoel,
dan sluit ik mijn ogen en vraag aan God,
wat wilt U met mij?
Wat is nu het doel.

Terwijl ik bid tot U,
voel ik warmte en liefde stromen van u,
mijn tranen stoppen en ik sluit de paraplu,
Here God ik dank U......

Wat heb ik verkeerd gedaan,
dat ik toch in het ziekenhuis beland??
ik kom op een afdeling helemaal afgesloten.
De eerste dagen,herinner ik mij weinig tot niets.
Ik mag zelfs geen bezoek ontvangen,
waardoor ik mij heel eenzaam voel.
Mijn ventje bewonder ik,
Hij doet nu alles voor mij in deze moeilijke tijd.
Een gevecht tussen leven en dood.

Ik was bij de specialist,
dat linkerbeen speelde mij parten.
Ik hoorde een weinig tijd later met de huisarts praten.
Ik zou medicijnen moeten laten,maar welke.
Teveel medicatie maakte mijn nieren stuk.
Na een telefoontje s'avonds,was ik nog niet wijzer.
Ik moest hetzelf uitzoeken.
Ik begon zelf te experimenteren.
Het gevolg liet niet lang op zich wachten.
                         Lieve

Nu kan ik eindelijk praten over mijn ziekte.
Ik heb de hel gezien,werkelijk en innig.
De eerste dagen blijven vaag.
Aan wat ben ik begonnen!!!!!
De hel op aarde,niet de hemel.
Het was geen pretje daar te liggen.
Vastgebonde op drie plaatsen.
Een ande polsen,een in het midden,
en dan ook aan de voeten.
Waaraan had ik dat verdiend!!!
Door jaren medicatie in te nemen,
gemakkelijk voor te schrijven.
Er werd geen bezoek vastgelegd.
Mijn man moest eerst telefoneren.
Lieve Patrick,kom mij halen uit deze hel.
Neem Mama mee naar andere oorden.
                                  Lieve
      

Onze ogen kijken elkaar aan
staren verder dan de maan
maar afstand telt niet mee
het is een liefdestocht met twee.

Rondom is alles stil
men voelt,hier is iets op til
ziet vertedering die zich mengt
zachtheid op gezichten brengt.

Bij het zien van zoveel liefde
is het of de hemel kliefde
de zon een stralenvloed zend
tot liefde en warmte mengt.

Kijk tot je alles hebt gezien
tot je recht hebt op een tien
laat mekaar geen seconde los
vlij je neer op het zachte mos.

Zonder dat ik het voelde,
en zonder dat ik het merkte,
is het gebeurd in mijn vrije tijd,
maar ook al toen ik werkte.

Zonder dat ik het zelf zag,
en zonder dat ik het in de gaten had.
Was ik dan zo bezig met leven,
dat ik zelfs de tijd vergat?

Het dringt nu pas tot me door,
had niemand mij kunnen vertellen
dat tijdens mijn drukke bestaan,
de jaren begonnen te tellen?

Steeds meer grijze haren
weer een rimpel erbij
de spiegel zal niet liegen
wat gebeurt er toch met mij?

Zonder dat ik besefte
zijn jaren voorbij gevlogen
Nu,sta ik er even bij stil
en vraag mij af....
Is dit nu wat ik echt wil?

Jij laat eens niets van je horen,
wat is er nu weer aan de hand,
als je zo maar door blijft gaan
zet ik je toch eens aan de kant.

Jij kunt ook nog zo lief wezen,
maar ook jij moet wel wat doen,
t'is heus niet altijd goed te maken
met zo'n fijne warme zoen.

Het moet echt van 2 kanten komen,
ook jij moet goed je best doen gaan,
en als je er echt helemaal achter staat,
zal het misschien toch nog eens goed gaan.

Zeg me je verdriet.

Wat heb ik aan een aantal stemmen
die me vragen naar mijn verdriet?
als ze niet eens weten,
waar het ontstaan is.

Laat me leiden
door het enige
wat telt in de moderne wereld
"de eenzaamheid."

Laat me even alleen
zonder dat iemand
me vast houd,
die mijn grenzen kent.

Zo verken ik,
je onbekende planeet.
Waar ik misschien
de persoon vind.

Ben jij het ontbrekende stuk
in mijn levenspuzzel?
Dan hoop ik
dat je van mij houdt.

Spot is een wapen!
Maar vooral een zelfmoordwapen.
        (Bert Dewilde)

Als de zon schijnt op Sint-Gregoor,
een goede oogst door en door.

Is mei nat,
een droge juni volgt zijn pad.

BESCHOUW
EEN VIJANDIG IEMAND
ALS EEN WAARDEVOLLE
GELEGENHEID
OM JE TE OEFENEN
IN GEDULD.
          (DALI LAMA)

DE BESTE MANIER
OM EEN PROBLEEM
OP TE LOSSEN
IS DE HUMOR ERVAN
 TE ONTDEKKEN.
      (ARTHUR C.CLARKE)

Een koude mei,een gouden mei.

ALS JE EEN MAN
DE DEUR VAN DE AUTO
ZIET OPENHOUDEN
VOOR ZIJN VROUW.
DAN IS OFWEL DE AUTO,
OFWEL DE VROUW NIEUW....

Voor alle moeders,
ook voor zieke moeders,
en ook voor degene die veel pijn te verwerken hebben.

'k Treed bij u,Moeder,binnen,
sluit buiten al 't lawijt.
Geeft rust aan ziel en zinnen,
gij die zo rustig zijt.

Ach,in uw groot erbarmen,
rijg naar uw kind in nood
en trek het in uw armen,
wieg het zacht op uw schoot.

'k Wil rusten in uw armen,
me voelen als een kind,
me aan uw liefde warmen
en weten:'k word bemind.

Dat zal mijn ziel genezen,
dat wordt mijn redding weer.
Wat kan een kind nog vrezen
in Moeders armen teer?
(Jedidja)

Echte vriendschap is een kostbaar goed
Breekbaarder dan het mooiste porselein
Weet dat als je zo'n fijn mens ontmoet
Het een zegening kan zijn.
Samen lachen,samen huilen
In het vaste vertrouwen kunnen schuilen
Want als je bang bent, zo verschrikkelijk bang
 Is het de vriendin, waar Je zo naar verlangt.
Niets in de wereld kan je nog schelen
Als je jouw gevoel met zo'n vrienden kan delen.
Dat is in je leven dat fijne positieve
Te kunnen praten met een vriend of vriendin,
Voel die zegeningen één voor één
Koester het liefdevol en vergeet er geen.

Dit gedicht heb ik genomen omdat ik ervaren heb hoeveel
lieve vrienden(innen) ik gekregen heb
hier tussen alle bloggertjes.
Bedankt allemaal voor Jullie vriendschap.
Lieve groetjes en knuffels,
Lieve.