Dank je om met me te praten.
Toen ik dacht dat ik het beter, maar kon laten.
Dank je om mijn tranen die ik bij je mocht laten.
Toen ik mijn tranen niet meer durfde te laten.
Dank je voor je schouder waarop ik mocht leunen.
Toen ik dacht dat ik niemand had om op te steunen.
Dank je dat je steeds voor me klaarstaat.
Toen ik niet meer wist waar ik naartoe kon gaan.
Dank je voor je lieve steunende woorden.
Toen ik niet meer in mezelf geloofde.
Dank je dat ik bij je mocht schuilen.
Toen ik oneindig zat te huilen.
Dank je dat jij op mijn levenspad terecht kwam.
Toen ik alleen nog, maar viel over kuilen en gaten.
Dank je voor je oprechte vriendschap.
Toen ik dacht dat deze niet meer bestond.
Dank je voor je vertrouwen waarop ik mag bouwen.
Toen ik dacht dat ik het alleen nog, maar kon berouwen.
Dank je dat jij mijn vriend bent die me moed, steun en
een beetje zonneschijn gaf door al het verdriet en pijn.
Nikki
|
