De wandeling.
Trouw aan onze traditie om het lot te laten beslissen over onze bestemmingen - telkens voor een jaar, met een jaarprogramma, dus - en om langeafstandspaden systematisch af te werken, stappen we vandaag langs de GR van Waas- en Reynaertland van Nieuwkerken-Waas naar Melsele. Dat is een tamelijk vlakke tocht van 15.6 km, met de ingrediënten van een Vlaamse GR, waaraan we stilaan gewend zijn geraakt: je loopt af en toe door sprookjesachtig mooie bossen en velden en als het kan langs goed onderhouden kastelen en hoeven, maar vroeg of laat moet je toch weer door woonwijken waarmee men het grondgebied van steden en gemeenten stelselmatig heeft uitgebreid. Het zijn niet eens de echte gemeentekernen die lelijk uitvallen, maar vooral al die woonwijken waar de hard werkende Vlaming een onderkomen heeft gevonden. En dat is ironie.
De TWQ bedraagt 47%, met enkele echt mooie veld- en boswegen, maar als geheel valt dit stukje GR toch wat slapjes uit, al is het onmiskenbaar zo dat de ontwerpers hun uiterste best hebben gedaan om voor afwisseling te zorgen. De foto's mogen aantonen dat het lang niet allemaal kommer en kwel was. Interessante punten waren bijvoorbeeld het fort van Haasdonk, het Hof ter Saksen, het Hof ter Welle en het Kasteel Cortewalle.

Het Kasteel Cortewalle.

De prachtige dreef van rode beuken die naar het Hof ter Saksen leidt.

Op het kaartje kun je zien hoe ideaal deze GR zich rond spoorlijn 59 kronkelt. Ze zou dus niet misstaan als Groene Halte.

Het weer.
Een mooie lentedag (24°) met weinig of geen bewolking maar wel een bijna voortdurend gesluierde zon door de hoge luchtvochtigheid.

De stafkaarten.
15/1-2 Beveren (2018) - 15/5-6 Sint-Niklaas (2018)

Hoe we er geraakten.
Eén mei is nog altijd een feestdag en dus is het aanbod beperkt, zeker tussen Halle en Brussel, waar het Infrabel heeft behaagd om het treinaanbod drastisch te beperken: het aantal IC's is gehalveerd, van de 3 S-treinen blijkt er maar één meer over. We moeten het dus stellen met 1 IC en 1 S-trein, aangevuld met 2 bussen van de NMBS naar Brussel-Zuid. Dat zou vandaag niet al te veel invloed mogen hebben: die ene IC geeft een prima aansluiting met de IC naar Antwerpen-Centraal en in Berchem kunnen we dan weer vlot overstappen op de S-trein naar Gent-Sint-Pieters. Voor de terugreis hebben we het omgekeerde scenario uitgedacht.

Een beetje geschiedenis.
Op 16 augustus 1981 stapten we in Melsele het Schaliënhuispad. En uiteraard gingen we daar ook met de trein naartoe. Hedendaagse treinen vind je als je hierboven op foto's klikt, maar ik liet me in 1981 ook niet onbetuigd als treinfotograaf.

Ms 698 als 3905 Antwerpen-Centraal - Kortrijk in Melsele.

Ms 635 als 8862 Antwerpen-Centraal - Sint-Niklaas in Melsele.

Ms 508 als 3912 Kortrijk - Antwerpen-Centraal lijn 59 kp 10.7.

Ms 810 als 1765 Roosendaal - Oostende lijn 59 kp 12.9

En ik kan het me ook niet laten om onze verplaatsing uit die tijd even op te roepen.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Het wordt een vlotte heenreis, al is het al desiro wat de klok slaat. Het gebeurt niet zo vaak dat we overal stipt aankomen en vertrekken - op dat ene minuutje tussen Halle en Brussel na. En voorbij Melsele hebben we nog een aangename babbel met een treinbegeleidster die duidelijk niet tegen haar zin werkt - én haar job doet.

De terugreis ziet er wat anders uit: het regent storingen (ik tel er acht in totaal op Hyperrail) en als er één opgelost raakt lijken er 2 andere in de plaats te komen. We zuchten vandaag dan ook onder tropische temperaturen… Wij zullen alvast de volle laag krijgen: de S-trein pikt ons nog op tijd op in Melsele, maar net voor Antwerpen-Berchem staan we 7 minuten stil, door een treinstoring die het aantal sporen in Berchem beperkt. Met die 7 minuten is er voor ons nog geen probleem, maar er zijn ook problemen op lijn 25: de IC zal niet stoppen in Mortsel-Oude-God maar in Mortsel-Liersesteenweg, m.a.w. we krijgen wat sightseeing langs lijn 27 aangeboden en dat helemaal gratis. IC 3137 vertrekt evenwel met 11 minuten vertraging: dat waren er eerst 5, dan 7 en uiteindelijk dus 11, want een Eurostar moet eerst door. En dan kan de vertraging alleen maar groeien: Liersesteenweg +15, Mechelen-Nekkerspoel +19. Dat we één minuutje winnen in Mechelen doet niet meer ter zake: de aansluiting met die ene IC in Brussel-Noord zullen we mogen vergeten. En om één van de NMBS-bussen te nemen hebben we geen zin, zoals al die andere reizigers die om die reden afhaken. Wel een oplossing kan een overstap in Mechelen bieden, op S 3388, die via lijn 26 naar Halle rijdt. In kilometers is dat niet eens een grote omweg, wel in tijd. De tbg geeft onze digitale biljetten een digitale knip zonder verpinken, maar komt wat later toch terug voor een babbel, want hij vindt dat we wel erg lang onderweg zullen zijn naar Halle. Ik leg hem uit hoe we op lijn 26 terechtkomen. Terloops geef ik ook nog even mee dat ik ooit een fervent treinreiziger ben geweest, maar dat dat de laatste jaren wel erg veranderd is. Hij zegt dat hij me begrijpt. Uiteindelijk komen we i.p.v. om 17:23 in Halle aan om 18:15. Mijn vertrouwen in het OV kan niet meer stuk: het is allang stuk…

De treinlectuur.
James BALDWIN, Tell me how long the train's been gone
Charles DICKENS, Onze wederzijdse vriend.

Ik geef het toe, ik volg Thuis, ook nu de soap evolueert naar een nog te definiëren genre. Wat opvalt: in de begingeneriek zijn de koppels zo goed als verdwenen. Tja, wat Thuis lijkt te propageren is blijkbaar een erg toxische levensstijl die vaak tot veel ellende leidt…

Uitgedrukt…
Zê meutn es oaveregt gekommen. Vertaald: zijn (mannelijk) kalf is averechts gekomen, m.a.w. het is allemaal anders gelopen dan hij gehoopt/verwacht had.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.