Toeren met de caravan door Frankrijk en Centraal Spanje
21-06-2015
De zot van Le Folgoët
In een vorige blog had ik het al eens beschreven. Al vele keren was ik in Le Folgoët. Le Folgoët is een bekend bedevaartsoord, zeg maar het Scherpenheuvel van de Finistère. Vele eeuwen geleden leefde in het bos een onnozel manneke, die niet kon klappen, de “zot”, de “fol – goët”. Hij kon enkel “Ave Maria” bazelen. Toen hij stierf, hebben ze hem begraven zoals een hond in de grond. Bij ons groeit er dan gras op onze buik, maar bij hem kwamen er lelies uit zijn buik. Dat was het moment, waarop een welgestelde en edele ridder het besluit nam een kerk te bouwen op die plaats. En toen moest er veel volk komen, om aflaten te kopen bij de bisschoppen, zeg maar om tickets te kopen om in de hemel te geraken. Zo kwam de basiliek van Le Folgoët tot stand. Nu komen duizenden bedevaarders naar Le Folgoët met autocars, maar ik weet niet of er nog genoeg paters en bisschoppen zijn om hun verkoopstandje met aflaten te bemannen.
"Mein Klakke ist in die Tellore gefallen und Sie hangt nu voll mit Suppe." De vervolmaking in de Duitse taal oefent men het best door mensen uit Duitsland uit te nodigen. Vandaag kregen we heel wat mensen uit het Germaanse land over de spreekwoordelijke vloer. Iedereen komt hier een klapke doen. Bea heeft vandaag weer een krab klaargemaakt. Eerst ben ik naar Prat Ar Coum gereden om een levend mannelijke exemplaar van 1,2 kilo en dan werd het beest, Heinrich genaamd, in de pot kokend water gedompeld. Onze Duitse vrienden zaten mee aan tafel.
De voorbereidingen voor een stenen monument op de camping zijn volop aan de gang. Onze steen zal er ook deel van uitmaken.
En dan laat ik de lezer nog eens voor de zoveelste maal zien hoe mooi de zonsondergang hier is op 50 meter van onze caravan.
Wifi werkt hier af en toe traag, heel traag. Dit komt omdat er al meer volk op de camping staat. Vele kampeerders zetten hun Iphone, Ipad of laptop in verbinding en dan kan de locale server zoveel gebruikers niet vlot meer bedienen. Vooral de uren tussen 17 en 22 zijn de slechtste. Veel klaag ik daar niet over, omdat er nog tijd genoeg rest om 's morgens, bij voorbeeld tussen 6 en 7, online te gaan. Weeral een reden om te genieten van het ochtendgloren. Bea is naar de cursus kleibewerking gegaan. Er wordt een constructie gemaakt ter versiering van de camping, waarin de namen van de trouwe bezoekers worden vereeuwigd. Op die manier zullen we wellicht nog lang gekend blijven, wanneer nakomelingen van het menselijk ras vele eeuwen later werk zullen hebben aan het determineren van ons bestaan.
We zitten in de "Pays des Abers", tussen de Aber Wrac'h en de Aber Benoit. Om de beide Abers eer aan te doen, heb ik een voettocht gedaan van 20 kilometertjes van de camping langs de Aber Benoit, door het "binnenland" en terug langs de Aber Wrac'h. Aan de Abers Benoit liggen vele fuiken, waar kreeften in gevangen worden (zie foto). Mijn Frans brood met Camembert heb ik verorberd aan het stille en verlaten kapelletje van Troménec, waar de edele ridder Saint-Laurent de Kerviré in 1600 zijn duel met zijn tegenstander verloren heeft. Hij ligt er in vol ornaat in zijn sarcofaag, maar ik denk niet dat er nog veel leven in de brave edelman zit.
Voor de liefhebber van fotografie: de foto van het kapelletje is een samenvoeging van 6 foto's, die telkens een deel van de kapel bevatten. Ze werden genomen met een brandpunt van 85 mm, f 5.6. Nadien werden ze met het programma Hugin samengevoegd en bewerkt. Zo wordt elk detail haarscherp. Je kan zo'n foto anders nooit zo scherp nemen, en met een sterke groothoek heb je al snel afwijkingen in de hoeken.
Bea heeft vandaag een volle wasmachine laten draaien op de campingreceptie. Drogen was geen probleem bij het warme weer en fel zonlicht. Ik heb me bezig gehouden met fotografie. Günther heeft me, in het Duits, een les gegeven over een moderne fototechniek, waarbij men 10 tot 20 foto's samenvoegt tot één compositie zoals een lappendeken. Gewapend met een degelijke software, goede belichting met correct diafragma en sluitersnelheid, compositie met rasterlijnen kwam ik tot degelijke resultaten. Hieronder twee foto's van de zee.
Onze diarmuid is altijd uitgeput na zijn zwempartij en zijn strandwandeling.
