Met de caravan langs de Franse Vogezen naar Duitsland
05-10-2015
Van Attendorn naar Olpe langs de Biggisee
Camping Hof Biggen is groot, heel groot. We zitten zowat middenin. Om een wifiplaats te vinden, moet ik 500 meter naar links. Om naar de receptie met winkel ’s ochtends mijn broodjes af te halen, moet ik naar rechts, 700 meter ver. Mogelijks ontmoet ik mijn modelspoorvriend Mirko Schaunder uit Bochum. Mirko is een gelijkgezinde modelspoorbouwer en we zijn beiden verliefd op hetzelfde lief: de P 8, de fantastische Pruisische stoomlocomotief! Zaterdag bezoek ik wellicht samen met Mirko het locomotiefdepot van Bochum-Dahlhausen, waar een twintigtal stoomlocomotieven in werking gehouden worden. Dampf soll bleiben und qualmen ist ein Lust! Vandaag hebben we de stad Attendorn en Olpe bezocht, twee stemmige steden in het zuidelijke Sauerland. We wilden daarna Siegen bezoeken, maar we mochten er niet in. Ik bezit geen groene “Umwelt”-sticker, en dan mag je onder geen beding de stad binnenrijden. Langs de Biggisee keerden we terug naar de camping. Het is vreemd terug te keren naar een streek, waar ik 40 jaar geleden mijn legerdienst verricht heb. Ik lag namelijk in Lüdenscheid, op 15 kilometer van Attendorn.
Bochum-Dahlhausen, een paradijs voor spoorwegfanaten
Bea heeft vandaag zitten breien. Dan ben ik naar Bochum-Dahlhausen gereden naar het Eisenbahnmuseum, het mekka voor de modelspoorder. Mirko kon zich zaterdag niet vrijmaken, dan heb ik maar alleen het grote museum bezocht. Mijn P 8 kan tevreden zijn, want zijn grote voorbeeld staat hier in levende lijve én bedrijfsvaardig! Hier volgen enkele foto’s, speciaal voor de spoorwegfanaten. Ik zag grote Duitse stoomlocomotieven zoals de BR 01 en BR 44 en uiteraard de BR 38, de Pruisische P 8. Ik heb gekeken naar de oude Pruisische wagons, naar oude postwagens, elektrische loks, zoals de E 94 en de bekende Schürzenwagons. In twee grote loodsen, waaronder de ringloods naast de draaischijf staan alle bekende Duitse stoomlocomotieven-, diesels en elektrische machines opgesteld. Een paradijs! Voor de liefhebbers kan ik, zodra we in België zijn, nog een hele reeks foto’s tonen. Vraag er maar naar.
Vandaag is het een regendagje, gelukkig maar, want dan kunnen we eindelijk eens wat opruimen en een beetje kuisen. En mijn Semois tabak blijft zijn noodzakelijke vochtgehalte behouden. De meisjes aan de receptie doen hun best om Nederlands tegen mij te praten. Ze blijven krampachtig zoeken naar het correcte Nederlandse woord of de juiste omschrijving en dan komt het moment dat ik zeg dat Duits voor mij beter past, een verademing voor hen. Zij moeten van hun leiding Nederlands praten, omdat de Nederlanders het zo willen. Voor mij hoeft het niet, ik spreek de taal van het land, waar ik ben. Vandaag zijn we naar Lüdenscheid getrokken, de stad waar ik mijn legerdienst 40 jaar geleden volbracht heb. Niets van de stad is nog hetzelfde van toen. De kazerne “Leie” is afgebroken en de straten zijn modern ingericht. Er is zelfs een modewinkel voor hippe nonnen.
Gisteren was het een beetje een verloren dag. Niet dat het de ganse tijd geregend heeft, maar problemen met de elektriciteit hebben me zes uur bezig gehouden. De zekering in het sanitaire blok viel steeds uit. Mijn kabel van 60 meter had de oorzaak kunnen zijn van het probleem. De camping heeft me een dikkere kabel in bruikleen gegeven, maar daarmee was het probleem niet opgelost. Na determinatie en eliminatie en 50 keer over een weer lopen bleek dat mijn aardlekstroomschakelaar of mijn omvormer in de caravan defect is. De oplossing moet thuis gezocht worden: demonteren, doormeten en eventueel vervangen. We hebben nu stroom op één stekker en dat moet voldoende zijn om het nog een paar dagen vol te houden. Koelkast, televisie en licht werkt. Maar er zijn nog meer problemen met de stroom op de camping. Samen met mijn Duitse buurman hebben we uren gezocht, maar nog niets gevonden. Zondag breken we de boel af en trekken we naar Vlaanderen. Volgende week weet ik wat te doen. We zijn dan maar naar Olpe gereden om breiwol voor Bea te kopen, een hele voorraad voor de winter. Breiwol is in Duitsland goedkoop en je vindt er in alle soorten. Veel meer weet ik hierover niet te vertellen, mijn ¨P 8 ook niet.
Te lange kabel geeft problemen. Ik heb 60 meter moeten uitrollen. Dan krijg je gegarandeerd spanningsverlies en dan gaat de schakelaar in de kast regelmatig uit. Daarom heb ik caravan en voortent 30 meter verplaatst richting stroomkast. De voortent heb ik terug opgezet, omdat dit de enige manier is om schade aan de tent te voorkomen. Een natte tent, die opgevouwen wordt, begint na 24 uur te rotten en dat is het laatste wat we willen. Morgen beloven ze mooi weer, dan kan ik mijn Unico deeltent droog opvouwen. Anders blijft ze aan de caravan hangen tot zondagmorgen en dan wordt ze thuis opengelegd om te drogen. Met Diarmuid heb ik een wandeltripje gedaan rond Attendorn, eentje van slechts 10 kilometertjes. Je ziet dat de herfst ingetreden is. Zondag is zowat de enige dag om filevrij rond Keulen te rijden. Ik kan ook langs Nederland, Heerlen of Venlo. Maar het is korter via Olpe, Keulen, Aachen en Hasselt.
Ik denk dat we rond zijn. Dat is beter dan vierkant. De toer door de Vogezen en Duitsland hebben we gehad. We hebben gekampeerd in Gérardmer, Vogezen, Frankrijk. We hebben onze caravan met of zonder voortent geplaatst in Duitsland, in Sankt Peter, Schwarzwald, in Lauterbach tegen Rothenburg ob der Tauber, Bayern, in Jena, Thüringen, in Dresden, Sachsen, in Harzgerode, Sachsen-Anhalt, in Egestorf, Niedersachsen en in Attendorn, Nordrhein-Westfalen. Na 7 weken komen we terug in Vlaanderen. 2.500 kilometer staan op de teller. Tranen zullen bengelen over onze wangen bij het verlaten van het super georganiseerde Duitsland, waar “Erzeugnis” en “Gründlichkeit” nog steeds op prijs gesteld wordt. Vele streken hebben we in Duitsland nog te bezoeken. En er is ook nog Frankrijk en Spanje! Dat wordt plannen, puzzelen en organiseren voor een volgende reis. Daarvoor is de winter bestemd. Dan kan ik terug tientallen toeristische en historische boeken doorlezen. Dan moet ik campings en een reisroute uitzoeken. Dan moet alles in een organisatieschema, in een groot excel bestand, gegoten worden. Projectwerking was vroeger mijn job. Misschien lijd ik aan beroepsmisvorming. Maar met een goede planning met alternatieven, mogelijke valkuilen, niet te missen bestemmingen, en belangrijke notities heb ik al veel bereikt. Maar eerst moet ik veel lezen en alle mogelijke informatie verzamelen via het internet en boeken. En… zoals altijd, gaat de P 8 altijd mee! Bea en Diarmuid mogen ook mee. De lezer dank ik voor zijn volgehouden inspanning om ons te volgen tijdens onze 7 weken kamperen. Mochten er vragen of ideeën opborrelen om zelf ook eens Duitsland te proberen, dan kan je gerust contact opnemen met mij, liefst per mail: marc.defauw@hotmail.comNiet aarzelen!
