:-D
Het leek net wel of iedereen werd herinnerd aan de goede oude tijd,waarin we elkaar bekogelde met sneeuwballen,want het was opeens druk op straat. Sjef en ik gingen met tegenzin de straat op om de hoge nood te len(d)igen.Maar toen hij de witte wereld zag ,zette hij het op een rennen,met mij er achteraan. Al snuffelend en snuivend kwam hij helemaal in de stemming,want alle geurtjes zaten nu in de sneeuw verpakt.Hij wilde maar niet op huis aan,het was net een puppy. Intussen was ik wel helemaal versteend van de kou,want van plassen kwam niet veel. Nu ben ik weer heerlijk thuis,bij de warme kachel,nadat ik Sjef uitgebreid heb drooggewreven. Want dat is het nadeel van die korte pootjes.....ze hebben al snel een heel koud buikje.
|