De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
13-01-2023
Wat na het Secundair Onderwijs?
Gisteren hoorde ik op tv dat er in Leuven een SID-in georganiseerd is. SID-in = Studie-informatiedagen. Van donderdag 12 t.e.m. zaterdag 14 januari kunnen laatstejaars secundair onderwijs er kennismaken met de hele waaier aan studie- en beroepsmogelijkheden. Daarom zijn alle universiteiten en hogescholen er aanwezig met hun stand.
Deze SID-in doet me denken aan een incident van vroeger, in het atheneum van directeur Blauwbaard. Op een mooie dag organiseerde hij een bespreking van zijn laatstejaars leerlingen. Zoals gewoonlijk was hij er zelf niet bij, hij had het te druk met zijn leraresjes.
De aanwezigen op de vergadering waren leerlingenbegeleider Robert, enkele leerkrachten, een paar wazige migrantenwerksters, de Turkse tolk, verpleegster Zulma, maatschappelijk werkster Mieke Blundermans, en ikzelf als CLB-psycholoog.
Iedereen formuleerde zijn eigen ideeën of concrete initiatieven. Zelf stelde ik voor om de laatstejaars - overwegend Turkse en Marokkaanse leerlingen - te informeren over studie- en beroepsmogelijkheden na het secundair onderwijs, al was het maar om hen een beetje te motiveren. Leerlingbegeleider Robert noteerde ijverig alle voorstellen op een kladje.
Maar!... 's Anderendaags bekeek ik de notulen van de vergadering en tot mijn opperste verbazing stond er geen letter in over mijn voorstel om laatstejaars in te lichten over de toekomst na hun middelbaar... O, ontgoocheling! Rebelse kriebelingen werden in me wakker.
Blauwbaard en Robert beseften goed dat hun laatstejaars door het schandalig lage lesniveau onvoldoende voorbereid waren op hoger onderwijs, ze maakten zo goed als geen kans om succesvol te slagen in hoger onderwijs. Het zou een flinke blaam zijn voor Blauwbaard en zijn minderwaardige atheneum.
Tijdens de deliberaties loodsten Blauwbaard en zijn volgelingen hun laatstejaars liever regelrecht naar het stempellokaal, toen kon dat nog. Ja, zo ging dat in de school van Blauwbaard.
Die Hollanders toch!... Wat zien Nederlandse universiteiten in een mediageile Vlaamse viroloog als Van Ranst?
De universiteiten Amsterdam en Leiden huldigen Van Ranst met een eredoctoraat "voor zijn grote rol tijdens de coronacrisis".
En ook de Radboud Universiteit wil een eredoctoraat uitreiken aan Van Ranst "vanwege zijn moedige rol als viroloog in het propageren van op wetenschap gebaseerde adviezen en standpunten tijdens de coronacrisis... Hij is een boegbeeld voor de wetenschap..." (Ja, ja).
De Nederlandse universiteiten geven hem eredoctoraten voor "moed en volharding om zich als wetenschapper tegen coronasceptici uit te spreken".
De strijd tegen coronasceptici maakte Van Ranst populair in Nederland. In het eerste coronajaar verscheen hij op NPO1 waar ze hem een 'topviroloog' noemden. Toen is de verering van de heilige Van Ranst begonnen en de weg geplaveid naar eredoctoraten.
Rechtse mensen beschimpen op tv, deed Van Ranst met de dubieuze uitspraak zonder wetenschappelijke basis: "Als rechtse mensen coronamaatregelen maar niks vinden en die dan doodgaan, is dat een vorm van natuurlijke selectie"... Een viroloog op de sociaal-darwinistische toer?
Als een predikant riep hij vanop zijn kansel de mensen op om niet te dicht bijeen te komen, om coronamaatregelen stipt op te volgen in de strijd tegen het Virus. Toen was iedereen allang zijn uitschuiver vergeten: "Mondkapjes zijn een idioterie van hypochondrische angsthazen"... Die uitspraak deed hij toen het mondkapje nog lang niet ingeburgerd was en toen hij ons tv-scherm nog niet teisterde en met opgeheven vingertje zijn waarschuwingen en dreigementen op de kijkers afvuurde.
Na lange tijd afwezigheid middels ziektebriefjes laat Vlaams Parlementslid Sihame El Kaouakibi weer iets van zich horen. Zij wil 'stapsgewijs' opnieuw aan de slag gaan. Sinds ze in opspraak kwam na haar gesjoemel met subsidies voor haar sociale dansproject Let' Go Urban, is ze als parlementslid werkloos.
Sihame wil nu 'stapvoets' haar werk hervatten, maar wacht liever tot iedereen haar frauduleus verleden vergeten is. Eerst even stoppen met politiek na deze legislatuur.
Zo is de Geldverbrander toch ook weer opnieuw aan zijn trekken kunnen komen als minister van Volksgezondheid?
Sihame vraagt om een parlementaire medewerker in dienst te mogen nemen, maar dat werd haar geweigerd. Ziek zijnde een legislatuur afwerken valt niet mee. En fraudeschandalen kan je niet zomaar 1-2-3 wegwissen.
Er is iets mis met het kopke van Sihame, en dat verbergt ze onder een exotische bos krulharen. Ze doet mysterieus over 'stapsgewijs' opnieuw aan de slag gaan. Stapje voor stapje? Haar aankondiging over de comeback sluit ze af met: "wordt vervolgd", en met de hypocriete oneliner: "Ik zal blijven streven naar gelijkheid en gelijkwaardigheid voor iedereen"... ???
Vandaag, 8 januari 2023, wens ik al mijn lezers een gezond en gelukkig nieuw jaar. Dat heb ik ook al gedaan voor geliefden om me heen, mijn lieve buren en lieve cafébazen, voor collegabloggers en in 't bijzonder politieke blogs die in een handomdraai het politieke landschap schetsen. De welbekende Vlaamse satirische blog mag ik zeker niet vergeten een prachtig satirisch 2023 toe te wensen.
Nu komt het... Voor het nieuwe jaar wens ik heel veel onheil en tegenspoed voor mijn linkse gluurlezers, mijn vijanden en andere ongure griezels en boemannen die op 't internet ronddwalen en met een vergrootglas speuren naar foutjes in mijn teksten.
Valkuilen en wespennesten, kankergezwellen en dikke steenpuisten wens ik voor alle wereldverbeteraars die mij op andere gedachten trachten te brengen. Ook voor eigenwijze mierenneukers die eisen dat ik bepaalde teksten verwijder of wijzig. Zij accepteren geen andere mening dan de hunne.
Wie ik zeker niet mag vergeten bij mijn jobstijdingen zijn mijn linkse lulcollega's van vroeger die niet weg te slaan waren uit de Turkenscholen. Met Horbert op kop negeerden zij Vlaamse leerlingen en zetten allochtonen op de voorste rij.
Ook migrantenwerksters, Turkse tolk en verpleegster Zwarte Lola wens ik een rampzalig 2023 waarin ze weemoedig en knarsetandend terugblikken op een mislukte multiculturele samenleving in het onderwijs. Een fiasco dat hun droom aan diggelen sloeg en levenslang aan hen zal blijven knagen.
Politiek-correcte schooldirecties die zwijmelden bij islamisering en migrantenwerking mogen van mij dit jaar nog naar de hel verhuizen, waar ze directeur Griezelmans gezelschap kunnen houden, en eeuwig brandend zich bezinnen over de onverantwoorde toeren die ze in hun carrière uithaalden over hun 'weg-met-ons'-beslissingen. Het hele zootje schooldirecties leed aan het xenomanie-syndroom, een ongeneeslijke aandoening die leidt tot een pijnlijk en vroeg levenseinde.
Tenslotte wens ik voor mezelf veel bloginspiratie in 2023.
Geweldloze zakkenrollerij of geruisloze nachtelijke inbraken zijn niet meer populair bij criminelen. Zij gaan nu driester en agressiever te werk. Overvallers stappen gewoon met een mes naar hun slachtoffer en eisen zijn bezittingen op. Zo ongegeneerd en gewetenloos gaat dat nu.
De Criminele Migrant en zijn Mes
Woensdag werd de 18-jarige Kobe aan het station van Diest beroofd. Twee jonge overvallers met een mes eisten zijn geld en telefoon. Op het perron was Kobe overgeleverd aan crapuleus ongedierte en de media zwegen zoals altijd angstvallig over de etniciteit van de daders. Zoals steeds werden de criminele migranten "jongeren" genoemd.
Kobe hielp ons bij het ontmaskeren van zijn belagers als verrot buitenlands tuig: “Ik was helemaal alleen toen plots twee gasten van buitenlandse origine, met krullend haar, op mij afkwamen. Zij hadden duidelijk gewacht tot ik alleen was en tot de trein op perron 1 er stond, zodat het zicht van op dit perron ontnomen werd. Het is allemaal snel gegaan. De twee jongens, van wie ik denk dat ongeveer even oud als mij zijn en die ik nog nooit eerder gezien had, kwamen op mij af en eisten dat ik mijn portemonnee gaf.”
Ons land heeft het gespuis zelf naar hier gehaald. Criminaliteit gegarandeerd in de toekomst. Hoe zal Justitie dit probleem aanpakken, het probleem van de toenemende criminaliteit? En vooral het probleem van criminele "jongeren"?... En het ergste moet nog komen, want er zijn er nog zoveel anderen op weg naar hier, zonder goede bedoelingen.
China kreunt onder het coronageweld. Een overdosis besmette Chinezen heeft het zorgssteem doen instorten. En nu mogen alle Chinezen zich uitzaaien over de hele wereld. Bij hun reis naar Europa stuiten ze hier en daar op controles zoals in Frankrijk, Spanje, Italië, Verenigd Koninkrijk... Ook Marokko heeft zijn grenzen gesloten voor reizigers uit China.
Bij het vermijden van een nieuwe golf van besmettingen hinkt België achterop, alle Chinezen zijn hier welkom, ons land wacht op Europese regels... Correctie. Gisteren maakte minister Vandenbroucke bekend dat ook ons land maatregelen neemt om coronabesmettingen te weren: afvalwater van vluchten uit China zal gecontroleerd worden, reizigers moeten negatief testen en een mondmasker dragen in het vliegtuig. Nieuwe maatregelen die véél te laat komen. Half China zit nu al in Brugge!
Het Gevecht tussen Immuunsysteem en Virus
Er circuleren nogal wat berichten over de vernietiging van het immuunsysteem door de covid-vaccinatie. Zóveel dat we ze niet meer kunnen negeren. Zo is er bv een nieuwe studie die een bevestiging is van alle eerdere onderzoeken omtrent de verzwakking van het immuunsysteem door covid-vaccinatie: Nieuwe choquerende studie: Zo vernietigt de covid-vaccinatie het immuunsysteem.
Het Heilige Vaccin - De voorbije twee coronajaren verbaasde me de heftigheid waarmee de medische wereld dweepte met het coronavaccin. Terwijl onze natuurlijke weerstand, ons immuunsysteem, genegeerd werd. Door sommigen zelfs ontkend*. Ook mijn huisarts bleef koppig hameren op het belang van het coronavaccin. Er was een ongeziene nadrukkelijkheid waarmee het coronavaccin de hemel in geprezen werd.
Onze natuurlijke immuniteit wapent ons op natuurlijke wijze tegen allerlei ziektes en gevaren, ons immuunsysteem maakt zélf antistoffen tegen vreemde 'indringers', het maakt zélf 'vaccinatie'. De allesoverheersende vaccinatiecampagnes hebben deze belangrijke functie van ons immuunsysteem naar de achtergrond verdrongen.
En nu zien we ziekenhuizen uitpuilen van zieke mensen, mensen zijn vlugger ziek, hun immuunsysteem is beschadigd door de coronaspuit.
We zijn belazerd! Onzinnige coronamaatregelen hebben onze natuurlijke weerstand om zeep geholpen. In plaats daarvan kwam er een kunstmatige weerstand, opgebouwd door mondmaskers, 1,5 meter afstanden, injecties met giftige chemische stoffen, lockdowns, quarantaines, avondklokken, coronatesten en QR-gezwans. Mensen werden van elkaar geïsoleerd, als individuen uiteen gedreven. Hun immuunsysteem werkt niet meer optimaal, het werd aangevallen door het vaccin.
Paes is chirurg in het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht, op 31 december rond 23 uur stond ze aan de operatietafel boven een 11-jarig vuurwerkslachtoffer.
"Het is 23.00 uur op 31 december 2022, als mijn collega en ik boven de volledig ontplofte hand van een 11 jarig jongetje zitten. We hebben alle mogelijke opties bekeken om iets te kunnen herstellen, maar er blijkt niets anders mogelijk dan de hand met al zijn vingers te amputeren. Hij houdt een stomp tot zijn pols over. Zijn rechter oog moet door uitgebreid letsel door de oogarts verwijderd worden. Het is klokslag 00.00 uur. Het hele team in de operatiekamer zit geconcentreerd te werken en voelt op zijn manier de pijn en het verdriet van dit jongetje en zijn familie. Wat moeten we nu tegen elkaar zeggen: vrolijk nieuwjaar? Ik loop terug naar de parkeergarage, het is nog donker maar in de verte licht de hemel op en hoor ik harde knallen. Het lijkt wel oorlog… Kan iemand me kan uitleggen waar we mee bezig zijn in ons land?"
De Goede Oude Tijd van Anton Pieck... Beste lezers, met deze geniale prent van tekenvirtuoos Anton Pieck wens ik u allen een gezond en voorspoedig 2o23. Geniet van alle gevoelige details in de tekening waarin Anton gestalte geeft aan brokken heimwee en nostalgie waarmee wij geen raad meer weten. Via een toverpen en enkele kleurpotloden gunt hij ons een blik in een wereld waarin geen plaats is voor verzieking van onze samenleving.
Vandaag vertrekken twee juffen van basisschool Leopoldsburg voor een fietstocht van 752 kilometer doorheen heel Vlaanderen. Om kerstballen van hun anderstalige leerlingen overal in kerstbomen te hangen. Op die kerstballen schreven de anderstaligen hun wensen en dromen.
752 km fietsen en 7 dagen onderweg om hier en daar balletjes op te hangen?
Het is niet goed voor de menselijke geest om langdurig om te gaan met anderstaligen, met mensen met een vreemde cultuur. Het schaadt onze gezondheid. Duistere stofdeeltjes stijgen naar je hoofd waardoor er steekjes los gaan loszitten en de bedrading in de hersenen verstoord wordt. Niets functioneert nog naar behoren. De twee juffen zullen met een onontwarbaar kluwen in hun hoofd verder door het leven moeten.
Voor buitenstaanders lijkt hun 'zelfopoffering' een pure daad van naastenliefde, van liefde voor het vreemde volk, oftewel xenomanie, een zware psychische aandoening waarbij eigen noden weggemoffeld worden en eigen naasten genegeerd worden, een ziekelijk-extreme vorm van altruïsme.
Lees hier over het idiote fietsinitiatief en de schapen die er achterna holden:
Kerst is een feest van extremen. Voor de een is kerst een deprimerend, eenzaam feest en helaas is er tijdens kerst een toename in zelfmoorden te betreuren. Christenen daarentegen vieren met kerst dat Christus op Aarde is gekomen om hun zonden te vergeven zodat zij het eeuwige leven krijgen. In plaats van soberheid ongekende vreugde en dankbaarheid. Voor de handel en de consument is kerst het feest van grote uitgaven en omzetcijfers. Voor de Zoon van God, die hemel en Aarde heeft gecreëerd, was er niets dan armoede; Hij kwam niet op Aarde om het maximale uit het leven te halen; Hij kwam op Aarde om vergeving en troost te bieden aan een ieder die vastloopt, geen heil meer ziet, schulden heeft of geplaagd wordt door een verleden. “De vossen hebben holen en de vogels in de lucht hebben nesten, maar de Mensenzoon heeft nergens om zijn hoofd neer te leggen.” (Mattheus 8:20)
President Zelensky kreeg vanuit zijn luie zetel in Oekraïne zomaar 37,4 miljoen euro Belgische steun in zijn schoot geworpen. Premier De Croo was het hem persoonlijk gaan brengen, samen met Hadha Lahbib, minister van Buitenlandse Zaken. Zij hielp De Croo met het dragen van het zware geldkoffertje. Zelensky lachte in zijn vuistje. Maar nu moest Zelensky helemaal zelf naar de VS om voor 2 miljard oorlogssteun van Biden te krijgen.
***
En Eva Kaili, lid Europees Parlememt, raakte verstrikt in een corruptieschandaal toen ze betrapt werd met een sporttas vol contant geld. En toch durfde ze haar onschuld van de daken schreeuwen.
***
En via deze omweg komen we bij de messentrekkers die we royaal welkom geheten hebben in ons land. We hebben ze binnengehaald en op een troon gezet. Hun rijkelijk gekweekte nazaten, hier geboren en getogen, zijn opgegroeid in thuistaal en thuiscultuur, in messencultuur en overlastcultuur. Messencriminaliteit, steekpartijen, mesaanvallen... journalisten hoeven niet eens de etnische afkomst te vermelden van de messentrekkers, we weten allemaal over welk achterlijk uitschotvolk het gaat.
Maar nu is er een dode gevallen. Woensdagochtend kwam een 16-jarige om het leven bij een steekpartij in Berchem. Het zou gaan om een wraakactie onder 'drillrappers', een fenomeen dat overgewaaid komt uit de VS waarbij jongeren in video’s pronken met extreem geweld. Drillrapbendes dreigen nu ook nog verdere represailles te nemen.
Burgemeester Christoph D’Haese over ‘drillrap’-geweld in Aalst: “Dit zijn geen koorknaapjes”. en waarschuwde voor escalerend geweld in het drillrapmilieu Twee daders werden opgepakt in Aalst. Nu is er extra politie ingezet. Het zou gaan om een afrekening tussen drillrapbendes, en er wordt gevreesd voor verdere represailles.
Minister Annelies Verlinden maakt het probleem alweer complexer: “Drillrapmilieu is niet alleen een probleem van de politie”. Zij wijst op het belang van preventie om afrekeningen in het drillrapmilieu te voorkomen. “Men kijkt in deze al snel naar de politie, maar hier is een totaalaanpak voor nodig.” Totaalaanpak dus.
Mijn eerste kennismaking met een mesincident beleefde ik vroeger in de school van directrice An Serpent. Ik heb het al eens eerder verteld. Zo zag ik hoe de geïmporteerde messencultuur van onze bruine medemensen zich afspeelde op de speelplaats waar een Turk en een Marokkaan hun meningsverschillen uitvochten. Het boterde nooit goed tussen Turken en Marokkanen, die lagen overhoop met elkaar en hadden altijd wel iets te vereffenen.
Rachid haalde plots een glanzend voorwerp uit zijn zakken en begon ermee te zwaaien, een vlindermes, waarmee hij uithaalde naar Huseyin, zijn Turkse tegenstrever.
Toen de leerkracht van toezicht tussenbeide wilde komen, verstopte Rachid vliegensvlug zijn mes ergens in zijn jas en ontkende in alle toonaarden het bezit ervan. Marokkanen zijn begaafde leugenaars.
Wie komt er met een mes naar school? We weten allemaal welk capuchontuig een mes in zijn boekentas heeft zitten, maar we zijn te braaf en te voorzichtig om het te verwoorden. En volgens de directie was het voor de leerlrachten ook verboden om te snuffelen in de boekentassen van leerlingen.
Het mesincident verdween naar de achtergrond en niemand praatte er nog over. De wortels van het kwade liggen in de geblinddoekte verdraagzaamheid van onderwijsmensen!
Basisschool lyceum Hasselt, jaren 90 van de vorige eeuw, toen directeur Griezelmans vergeefs trachtte de school in goede banen te leiden.
Er was een jongetje van de vierde klas dat door iedereen 'Flipke' genoemd werd. Het was een verwaand kereltje dat zich ver boven zijn klasgenootjes verheven voelde. Hij wees zijn leerkrachten op de juiste schrijfwijze van zijn naam: 'Philippe', op z'n Frans, want 'Filip' vond hij te gewoontjes, te Vlaams en zo. Toch bleven zijn klasgenootjes hem Flipke noemen.
Flipke volgde particulier onderwijs in het REMEDIAL TEACHING CENTER in Hasselt. Dat stond chique. Hoewel Flipke helemaal niet leergestoord was. Maar de bezieler van het Centrum, JOS COSEMANS, vond van wel. De man was niet meer weg te slaan uit school, hij zocht iedereen op die zich belangeloos wilde inzetten om Flipke te helpen, onder vorm van bijles, studiemethode of diagnostiek. Tijdens de overvloedige overlegmomenten hamerde hij er verdacht veel op dat de inzet van iedereen GRATIS moest blijven, omdat het gezin behoeftig was. Behoeftig!?...
Naast de geestdriftige redevoeringen in school, voerde manipulator Cosemans ook nog evaluerende gesprekken met de ouders van Flipke. Al die tijd hoorde ik hem alleen maar babbelen, uitleggen, blabla, een zinnige activiteit was er nooit bij. Op den duur merkte de directeur zelfs op dat de besprekingen rond dat ene jongetje teveel tijd en energie opslokten van de leerkracht. Onvoorstelbaar wat een mooiprater teweeg kan brengen!
Vanwaar het enthousiasme van Jos Cosemans? Zoek waar het geld zit! Achteraf kwam ik meer te weten over de familiale achtergrond van Flipke. Het jongetje kwam helemáál niet uit een behoeftig gezin, hij was het zoontje van een rijke papa die een bloeiend bedrijf leidde aan de Slachthuiskaai. Daar zag je enorme vrachtwagens rijden met de naam van papa d'r op. Sluwe Cosemans misleidde iedereen in school met zijn mooie praatjes. De directeur, de leerkracht, de schoolbegeleider, allen waren bij de neus genomen!
Ik snoof de exotische geur op van zand en zwoele woestijnwinden, van kamelen en dorre vlakten, toen ik vanochtend in de Colruyt drie woestijnmadammen in de gaten kreeg, inclusief draperieën en textielen gewaden, lompe sandalen en kleurige haardoeken die alleen maar hun snoet lieten zien.
Het trio schuifelde en kwebbelde langs alle rayons, ze laadden hun winkelwagentjes boordevol, karrenvrachten vol, zonder nadenken tastten ze alle spullen zomaar in hun karretje. Het was stil in de winkel. Alleen het geschetter van het uitheemse taaltje was hoorbaar. Eigenaardig hoe onwennig buitenlands getater irriteert als je in je eigen vertrouwde buurtwinkel je eigen spulletjes wilt kopen. Er bekroop me het akelige gevoel van "hier wordt iets van ons afgepakt, ze zijn beslag aan het leggen op onze dingen".
Toen de drie verklede vermommingen de winkel verlieten, zag ik ze naar de allermooiste auto van de hele parking waggelen, een gloednieuwe blits-mercedes. Een bijzonder exemplaar dat wel twee parkeerplaatsen nodig had. Toen de woestijnmadammen hun marchandises in de koffer stapelden aan het tempo van een trage schildpad, hielden ze nog altijd niet op met kletsen in hun rare thuistaaltje. Het bleef maar duren op de anders zo rustige parking.
Zijn dít de 'kansarmen' van onze samenleving? Kansarmoede in een weelderige mercedes? Kansarmoede met een proppensvol gepropt winkelwagentje?... De onwezenlijke droomauto reed weg in de richting van Houthalen-Helchteren, naar één van de vele getto's waar ontwortelden en ontheemden zich samen sterk voelen, waar blanken in de minderheid zijn en waar allochtonen de baas zijn.
De 800 asielzoekers die onderdak vonden in een kraakpand in Schaarbeek mogen er nog even blijven. Vluchtelingenorganisaties maken zich zorgen over hun gezondheid. Ziektes zoals difterie, tuberculose en schurft hebben er zich verspreid. En nu wordt er gevreesd voor het moment dat die 800 asielzoekers terug op straat belanden.
Het is al langer bekend dat vluchtelingen gevaarlijke ziektes meebrengen. Zo kende schurft in het voorjaar een zodanige opmars dat apothekers in het Antwerpse zalf tekort kwamen, zoveel vraag was ernaar. De voorbije jaren werden er ook al gevallen van schurft gesignaleerd in parken en gevangenissen, in stations en asielcentra, en op alle plaatsen waar asielzoekers zich verzamelden.
Sinds de invasie van hele horden bruine gelukzoekers is er een ongebreidelde massa-immigratie op gang gekomen in heel Europa. Een opengrenzen- en welkomstpolitiek geven allerhande infectieziekten vrije toegang tot een samenleving waarvan we dachten dat die ziektes er allemaal uitgeroeid waren.
"Vluchtelingen brengen gevaarlijke ziektes mee"... We mogen het niet luidop zeggen, maar toch doe ik het. Epidemieën liggen te sudderen, verspreid over heel Europa, om binnenkort volop uit te breken: tuberculose, polio, dysenterie, cholera, kinkhoest, luizen, hersenvliesontsteking, waterpokken, syfilis, HIV, cholera, tyfus... en ebola! Dankzij de 'verrijkers' die hier hartelijk welkom zijn geheten en niet allemaal medisch gescreend werden.
Europa zal ooit een stinkende vuilnisbelt worden.
'Zwerfvuil' dat we vinden langs wegen en in wateren, krijgt een heel andere dimensie in deze turbulente tijden van grenzeloze immigratie en islamitische overrompeling. Transmigranten, vluchtelingen, asielzoekers... zijn zwervers die zich als rondzwervend zwerfvuil over Europese wegen verspreiden en uitzaaien. Heel Afrika en het Midden-Oosten zijn aan het sluikstorten in Europa. Vreemd zwerfafval maakt een knoeiboel van onze beschaving. En zo zal Europa ooit een stinkende vuilnisbelt worden!
Heel Afrika en de Arabische wereld, Marokkaanse gemeenschappen her en der, geïntegreerd of niet, met dubbele nationaliteiten en andere faciliteiten, allemaal volgden ze de richting van het balletje.
Annelies Verlinden over rellen: “Zij die zich schuldig maken aan misdrijven, moeten voelen dat wij dit soort gedrag niet aanvaarden.”... onaanvaardbaar, ontoelaatbaar, tolereren we niet, zwets zwets... en ondertussen gaan de straatcriminelen hun gang.
Jan Jambon, de voorganger van Annelies Verlinden, was minder voorzichtig in zijn beoordeling van relschoppers toen hij hard uithaalde naar het "crapuleuze gedrag van schorremorrie", hoewel hij niet expliciet de bruine apen bedoelde. De politie wist wie toen de relschoppers in Brussel waren: leeghangers, multirecidivisten, jongeren met een Marokkaanse achtergrond, nog geen 18 jaar, al meerdere keren in aanraking gekomen met de politie en een strafblad om u tegen te zeggen.
Onderwijsinspecteur wordt een knelpuntberoep. Het staat nu ook al op de lijst van zware beroepen. Schoolbezoeken zijn belastend voor hart, spijsvertering en bloedsomloop. Om telkens te moeten vaststellen hoe onze leerlingen aan lager wal geraken. Hoe leesvaardigheid in vrije val naar het onderste treetje van het laddertje tuimelt. En de lat, zij schrijdt voort naar beneden.
Op een mooie ochtend begaf een schoolinspecteur zich met bange schreden en bonzend hart naar de school die vandaag op zijn agenda stond. De slechte reputatie van schoolbestuur en lesgevers was de aanleiding om er eens een kijkje te gaan nemen.
Met trillende handen en knikkende knieën opende hij de schoolpoort die knarsend en schurend toegang gaf tot het Rijk der Ondergaande Leesprestaties.
De horror begon al op de speelplaats waar een groepje bruingetinten in hun eigen thuistaal stonden te kwebbelen. En even verder zag de man tot zijn ontzetting voorovergebogen kinderen als zombies op hun schermpjes staren.
Hij was nog alert genoeg om op zoek te gaan naar de schooldirecteur. Die zat in de leraarskamer achter een kopje koffie vrolijk te leuteren over koetjes en kalfjes. Tussen haakjes, leraarskamers vond ik vroeger de gedroomde plekjes om nieuwtjes te vernemen, om roddels te horen, om me te verkneukelen in het leed van leerkrachten die hun migrantenleerlingen in de watten legden.
De onderwijsinspecteur ging na zijn onderzoek met een zware bewustzijnsverlaging terug naar huis. Het is nooit meer goed gekomen met hem.
Hoe is het zover kunnen komen?
Uit een recente studie van de onderwijsinspectie blijkt dat het beroerd gesteld is met de leesvaardigheid van basisscholieren. Oud nieuws, maar toch pijnlijk om te vernemen dat er geen beterschap in zicht is. Het gaat alleen maar bergafwaarts met de leesvaardigheid. Ondertussen zien we dat scholen nóg meer laptops besteld hebben en smartphones toegelaten hebben in de klas. Terwijl de inspectie wil dat begrijpend lezen meer verwerkt wordt in andere vakken: geen schermpjes, maar schrijven en lezen!
De helft van de scholieren, zo blijkt uit de studie, is niet leesvaardig genoeg om tot behoorlijke schoolprestaties te komen. Hun latere studies kunnen ze dan wel vergeten, evenals een normaal maatschappelijk functioneren. De meeste leerlingen lezen buiten de school niets. Ze zijn niet gemotiveerd om een boek in de hand te nemen en zich rustig in een hoekje met een boekje terug te trekken. Niet 'cool' genoeg voor de jeugd?...
Het mooiste aan het hele voetbalcircus vind ik de taferelen ná de match, om te zien hoe mensen uiting geven aan hun emoties, hoe ze zich laten meeslepen door de massa en daardoor extra opgewonden geraken. Zij nemen afstand van zichzelf, treden buiten zichzelf, om incognito op te gaan in een verwoestend geheel van wilde driften die komen bovendrijven en uitmonden in een algeheel verzet tegen gezag, tegen politie, tegen alle infrastructuur van onze samenleving.
Het scenario is altijd en overal gelijk, eerst vrolijk feestvieren, even later wordt er door verhitte gemoederen overgeschakeld op meer agressieve vreugdeuitbarstingen. Na uitbundige vreugde volgt er agressie. Er wordt niet meer hysterisch gedanst en gesprongen, spastische bewegingen blijven ook achterwege, maar vreugdegevoelens zoeken na de ophitsing andere uitlaatkleppen. We zien primaire emoties die spontaan oplaaien, ondoordacht en explosief hun uitweg zoeken via vernietigingen van straatmeubilair, van etalages en andere hindernissen op hun pad des vernielings. Het is primair gedrag dat instinctief ingegeven wordt en aanzet tot wangedrag.
De helft van de relschoppers blijkt minderjarigen te zijn. MINDERJARIGEN! Het zijn zij die vroegtijdig de school verlaten zonder diploma en waarop de ouders geen greep meer hebben.
Van vroeger in de migrantenscholen herinner ik me dat Marokkaanse pubers thuis de baas waren, er was geen ouderlijk gezag. Ma stond in de keuken en pa lag in de moskee. En nu wil men GAS-boetes aan die mensen opleggen? Hoe wereldvreemd. Die mensen zullen dat nooit betalen, niemand heeft hen ooit op hun ouderlijke verantwoordelijkheden gewezen, ondanks alle peperdure integratieprojecten in het verleden. Parels voor de Zwijnen!
Wanneer komt er eindelijk eens een grote opkuis van het Marokkaanse Ongedierte?
De Amerikaanse basketbalspeelster Brittney Griner is door Rusland vrijgelaten in ruil voor de Russische wapensmokkelaar Viktor Boet. De controversiële gevangenenruil kreeg in de media buitensporige aandacht. We konden er echt niet naast kijken.
Begin dit jaar werd Brittney in Moskou betrapt op het bezit van cannabisolie en beticht van drugssmokkel. Wat wellicht meespeelde in haar arrestatie - een speculatie van mezelf - is dat het conservatieve Rusland ook problemen had met haar geslachtsidentificatie.
De verleiding is groot om basketbalspeelster Brittney te verdenken van gesjoemel met haar seksuele aard. Lichaamsbouw, zware stem, bescheiden boezem, kalend voorhoofd, relaties met vrouwen... het zet ons onwillekeurig aan tot speculaties over het seksleven van Brittney Griner.
De uit de kluiten gewassen Brittney verloofde zich in 2014 met basketbalspeelster Glory Johnson, Glory Johnson.Nawat vechtpartijen en onenigheden trouwden ze een jaar later toch met elkaar en kregen een kindje. De ene basketbalspeelster maakte de andere zwanger. Een jaar later scheidden ze, waarna Brittney trouwde met haar vroegere studievriendin Cherelle Watson (foto).
Het sprookje duurde niet lang want na haar arrestatie in Moskou werd Brittney veroordeeld tot een gevangenisstraf van negen jaar en een boete van 16.400 dollar wegens drugssmokkel. Moeial Biden maande Rusland aan om de speelster onmiddellijk vrij te laten. Hij vond de veroordeling onaanvaardbaar.
En zo komen we weer uit bij het begin van dit verhaal: de gevangenenruil waarbij Brittney door Rusland vrijgelaten werd in ruil voor wapensmokkelaar Viktor Boet.
Laat ons hopen dat echtgenote Cherelle Watson trouw is blijven wachten op haar gevangengenomen echtgenote/echtgenoot en heeft ze haar seksuele driften kunnen bedwingen. Anders moet Brittney, begenadigd met teveel mannelijke hormonen, alweer op zoek naar een nieuwe levensgezellin.
