|
Ik begrijp niet dat de IS-gruwelen zomaar kunnen blijven voortduren. In een gecontroleerde samenleving waarin Big Brother ALLES in de gaten heeft, waar ook ter wereld, waar Spionnen met telescopen, vergrootglazen en verrekijkers, alle uitschuivers van de kleine burger in het vizier hebben en hen verhoren als een crimineel, daar kan de grootste bandieterij zomaar zijn volle gang gaan. Onvoorstelbaar!
VN: "Terreurgroep IS heeft de afgelopen weken opvallend veel goed opgeleide vrouwen geëxecuteerd in Irak. Zeker vrouwen die zich in het verleden verkiesbaar hebben gesteld, zijn volgens de Verenigde Naties hun leven niet zeker. Vrouwelijke artsen en advocates werden gedood. Ook brute moordpartijen door de extremistische groepering, die een deel van Irak en Syrië in handen heeft. Dieven werden doodgeschoten, hangend aan een kruis. Vermeende homoseksuelen werden van een dak gegooid. Een overspelige vrouw werd gestenigd. In totaal werden begin dit jaar zeker 41 mensen geëxecuteerd. Een 13-jarige jongen is doodgeschoten na het kijken van voetbal op tv, en mannen werden gedood omdat hun vrouwen zich niet fatsoenlijk kleedden..."
In verband met de beknotting van de vrouw, haar ontwikkeling en haar positie in de maatschappij, wil ik iets vertellen over een project dat vroeger startte in een concentratieschool. De school van directeur Blauwbaard. De man was bereid om voor alles open te staan, om op alles in te gaan, ook om in alles op te gaan, en vooral om zijn Vlaamse leerlingen achteruit te stellen, om het hele schoolgebeuren te focussen op zijn Turkse en Marokkaanse leerlingen. En natuurlijk op de eerste plaats op zichzelf. Blauwbaard, de ijdeltuit! Een uilskuiken zonder Vlaams geweten!
Het eendagsproject, net zoals een eendagsvlieg, was geen lang leven beschoren. Het kwam heel even tot stand om moslimmeisjes te stimuleren om te studeren, om de middelbare studies ernstig op te vatten, om een diploma te halen, en daarna eventueel hogere studies aan te vatten. Leek me een goed uitgangspunt van het project. Omdat moslimleerlingen van nature al een weerstand opbouwen tegen ons onderwijs, en zeker omdat moslimmeisjes echt niet het nut inzien van 'leren', van 'ontwikkeling', van 'zelfontplooiing', van 'eigen talenten ontwikkelen'...
Op zekere dag, het project had nauwelijks gestalte gekregen, of het verdween alweer. Opgelost, weg, niemand sprak er nog over in school. De begeleidende instanties zwegen ook. Wat er binnen de vier schoolmuren gesjoemeld werd daarover, weet ik niet. De enige plausibele uitleg gaf ik aan mezelf door te veronderstellen dat er conflicten aan de gang geweest waren met moslimvaders die zich verzetten tegen de geestelijke ontwikkeling van hun dochters. Dat was voor mij echt de enige verklaring voor het directe stopzetten van het moslima-vriendelijke project.
|
