Als afsluitertje voor vandaag gaan we nog eens op bezoek bij onze Sportvrienden in Welle.
Immers,deze wandelclub houdt hun jaarlijkse Heksensabbat.
Het is al een tijdje donker als we omstreeks 19 u aankomen. De startzaal is mooi versierd en overal lopen heksen druk over en weer. We schrijven ons in voor de 12 km die meteen ook de maximum afstand is. In de zaal ontmoeten Chris en Annie van de Everbeekse Wandelclub en met ons vier gaan we op stap. Meteen al worden we de donkere paadjes opgestuurd waar af en toe enkele griezels en heksen ons aan het schrikken trachten te brengen.
Voor deze tocht zijn trouwens ook heel wat gelegenheidswandelaars en gezinnen met kleinere kinderen op pad. Eens een ander tijdverdrijf, een beter alternatief dan voor de buis te zitten op zaterdagavond. De kleintjes hebben er duidelijk schik in. En wij hebben tijd. Geduldig schuiven we achter de kroostrijke gezinnen aan. Voor één keertje hoeft het niet zo snel te gaan.
Via Erembodegem-Terjoden gaat het dan naar Haaltert waar we controle hebben in een tent achter een wereldberoemd (allez in Haaltert en omstreken toch) cafeetje. Ook hier weer stemmige versiering en lieve heksen die ons op onze wenken bedienen.
We blijven er een tijdje plakken en nuttigen een drankje.
Terug op pad wordt er heel wat afgelachen. Chris is dan ook een echte moppentapper.
Voor deze twaalf kilometer zijn we drie en een half uur onderweg. Omstreeks elf uur zijn we terug in de startzaal waar het tot onze verwondering nog heel druk is. Het ruikt hier overheerlijk naar vers gebakken pannenkoeken maar het is al wat laat nu.
Hier en daar is een dreumes, moe van het wandelen ingeslapen. Ook ik verlang naar mijn bedje. Het was eens een ander soort wandeling dan datgene wat we gewoon zijn maar we hebben ons toch goed geamuseerd.
Tussen de weinige wandeltochten die vandaag aangeboden worden vinden we toch onze gading.
Vandaag organiseert ATB Deinze hun Wandelmee-dag. Vertrek is in Astene, deelgemeente van Deinze
We vinden een parkeerplaats een heel eind weg van de startplaats :Vakantiecentrum De Ceder
Maar geen gemopper, we zijn wandelaars voor iets hé.
Bij de inschrijving krijgen we aan appeltje en een babbel hier en daar dan gaan we op stap.
Langs rustige wegen wandelen we naar Deurle. Deurle is een idylische dorpje aan de Leie vlakbij Sint Martens Latem. Ondanks de aanwezigheid van mastadonten van villas is hier ook heel wat natuur en groen te vinden.
Deurle en Sint Martens Latem zijn ook kunstenaarsdorpen. Heel wat kunstenaars zoals Permeke, Cyriel Buysse, Valerius De Saedeleer en nog vele anderen streken hier neer
Er is tweemaal controle in Deurle. De tocht gaat langs mooie dreven afgezoomd met mooie bomen die stilaan hun laatste blaadjes lossen. Wel jammer dat we voortdurend harde ondergrond hebben en dat er ons zo weinig van dit toch bosrijke gebied getoond wordt. Onderweg hebben we een aangename babbel met een andere wandelaar die ons uitgebreid verteld overde IML tochten die hij reeds deed in het buitenland. We zijn één en al oor.
Al babbelend gaat de tijd snel en we zijn algauw weer in Astene. We komen voorbij één van de vele bunkers die deze streek rijk is. Even later draaien we het bos in en zijn we terug aan de start. Nog een kop koffie en dan zit het er weer op.
Niet voor lang echter, deze avond gaan we nog naar Welle bij de Sportvrienden voor hun Heksentocht.
Bij een eurodax wandeling wandel je in groep. Deze wandelingen zijn niet uitgepijld. Iemand loopt voorop en deze persoon beschikt over het parcours (baankapitein) Deze geeft ook het tempo aan en meestal is dit 6km/u. Er wordt telkens gewandeld in lussen van 25 km. Regelmatig zijn er halten voorzien om iets te eten en te drinken. Dit kunnen zowel wagenrusten als caférusten zijn. Gewoonlijk kom je na 25 km terug aan het startpunt. Daar is dan een iets langere rustpauze en daarna wordt dus een nieuwe lus aangevat van opnieuw 25 km. Dit kan gaan tot 150 km. Uitzonderlijk wordt er ook wel eens een 200km georganiseerd.
Door deel te nemen aan eurodaxwandelingen kan je na verloop van tijd en nadat je dus een aantal wandelingen gedaan hebt brevetten halen zoals een "gouden arend" of een "schelp"
een gouden arend verdien je na het succesvol afleggen van : 4 x 25 km, 3 x 50 km, 2 x 75 km, 10 x 100 km, 2 x 125 km 2 x 150 km.
Huldiging laureaten Gouden Klavertje Vier te Torhout
Huldiging laureaten Gouden Klaverke Vier
Deze avond waren we uitgenodigd voor de huldiging van de Gouden Klaver Vier
in Torhout. Aan de ingang kregen we vier consumptiebonnetjes die we dan later konden verbruiken op de receptie
We werden eerst ontvangen in een zaal waar er een aantal toespraken en uiteenzettingen waren.
Daarna volgde de huldiging. De vrouwen die hun klavertje behaalden werden apart gehuldigd en met een bloemetje bedacht. Zo ook de club met de meeste laureaten (Egmont Zottegem).
Daarna mochten we ons prijzenpakket in ontvangst nemen. Dan was er nog een receptie. Hier konden we onze bonnetjes omwisselen voor een broodje of een drankje.
Van dit evenement werden ook fotos gemaakt, oa door Paul Bastaens (zie picassa web)
Wat is nu dat Klavertje Vier?
Vroeger diende men deel te nemen aan vier wandelingen :
Tweedaagse van Blankenberge (2x42 km)
Omloop Kluisbergen 50 km
Nacht Van Vlaanderen : 100km
Dodentocht in Bornem : 100km
Dit jaar haakte de organisatie van de Dodentocht echter af maar Kluisbergen werd een tweedaagse : 50km op zaterdag en 50 km op zondag
Voor volgend jaar werd er weer een nieuwigheid voorzien.
Vanaf 2009 zal men ook de Vierdaagse van de Ijzer moeten uitwandelen om het Klavertje Vier te halen. Niet iedereen is met deze beslissing even gelukkig. Immers daar waar anders de tochten in het weekend plaatsvonden, zal men om te kunnen deelnemen aan de Vierdaagse minstens 3 dagen verlof moeten voorzien en dat is natuurlijk niet voor iedereen mogelijk. Mijn inziens zal de nieuwe formule heel wat minder succes kennen dan de vroegere. Heel jammer.
Ik word wakker en ik hoor de regen tegen mijn vensterraam neerstriemen. Dit belooft niet veel goeds voor mijn vrije dag We hadden uit het ruime wandelaanbod gekozen voor Oudenaarde. Omstreeks 8 uur komen we aan de startzaal Qubus, midden in het industriepark gelegen. Gelukkig is het ondertussen opgehouden met regenen en hier en daar is een strookje blauw aan het wolkendek te zien. De wind blijft echter van de partij. We schrijven ons in voor de maximum afstand, 21 KM en we krijgen er een appeltje bovenop. Na de koffie met versgebakken Aalsterse vlaai gaan we van start. Het wegdek nabij de startzaal wordt heraangelegd en het midden ervan is door de hevige regenval van vannacht herschapen in een vijvertje. We stappen richting Bevere voorbij de Donkvijvers. Hier zou men vroeger aan zandwinning hebben gedaan maar is nu dus een recreatiegebied. De Koestraat in Bevere staat naar het schijnt voor het feit dat hierlangs de koeien naar de weiden gebracht worden. Deze wandeltocht bestaat uit drie lussen. Er is tweemaal controlepost in Bevere. Doordat we niet goed uitkijken doen we eerst de tweede lus (8km) en daarna pas de eerste lus (6,2 km) maar eigenlijk heeft dat weinig belang. Een flauw zonnetje tracht ondertussen de kletsnatte aarde een beetje te drogen. Van modder hebben we nauwelijks last want we wandelen uitsluitend over verharde wegen. Rustig dat wel De tocht brengt ons langs kleine dorpjes zoals Ooike en Moregem. Hier op de grens van Moregem en Bevere staat een monumentje, De Vierschaar. Het is een restant van een vroegere "rechtbank". Hier werd dus recht gesproken. Op het grondgebied van Bevere bevindt zich trouwens ook het station van Oudenaarde. Het is een heel mooi gebouw met vier torentjes rondom een grotere mooie toren met koepel. Moregem is een deelgemeente van Wortegem-Petegem. Het witte kerkje "Sint Pietersstoel" wordt jammer genoeg afgeschermd wegens renovatie. De laatste lus is er nog eentje van slechts 3 km en brengt ons gedeeltelijk via het industriepark terug naar het startpunt. Ondertussen hebben zich donkere wolken samengepakt en het zonnetje voor de rest van de dag verdrongen. De eerste regendruppels vallen reeds als we de startzaal bereiken Deze najaarstocht viel goed mee. Ook de natuur kwam aan bod.
Ik ben annemie sterck, en gebruik soms ook wel de schuilnaam daisy walker.
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 28/08/1960 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, reizen, computeren,.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
