|
Mars Leger en Natie - Zaterdag 8 november 2008
Ja das lang geleden hé zeg!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik had me aangesloten bij Facebook. Omdat ik nogal een prutser ben had ik per ongeluk mijn volledige adresboek aangeklikt bij de vraag om ook anderen uit te nodigen. Daarbij zaten een aantal wandelmeeërs die dan op hun beurt nog anderen uitnodigden. Nu we terug in contact zijn met elkaar kreeg ik er plots weer zin in
Dus hier dan maar terug een verslagje
Na een kleine wandeling vanaf de parking tot een blokhut het startpunt - kiezen we voor de 20 km afstand want de kabouterkes zijn met de noorderzon vertrokken en dus moeten we thuis het werk zelf doen.
Onder een heerlijk herfstzonnetje verlaten we de startzaal en wandelen door het recreatiepark Blaarmeersen. De bomen hebben hun bladeren rondgestrooid. Er ligt nu een prachtig tapijt van rood geel en oranje. We kuieren langs de watersportbaan. Deze werd in de jaren 50 van vorige eeuw aangelegd met het oog op de kandidatuur van België voor de organisatie van de Olympische Spelen.
We gaan nu richting Mariakerke, de grotere afstanden zoeken het verderop via Drongen tot kastelendorp Vinderhoute. Over Kastelen gesproken : Mariakerke hoeft zeker niet onder te doen wat kastelen betreft . In dit kleine dorp zijn tal van kastelen te vinden. Zo wandelen we voorbij het Paul Van Tieghemkasteeltje, hetgeen vroeger het gemeentehuis was van Mariakerke
De controle is in een schooltje in Kolegem, een gehucht van Mariakerke
De pijltjes sturen ons ook door het natuurgebied Bourgoyen-Ossemeersen, het stedelijk natuurreservaat van Gent, dat voor het grootste deel in Mariakerke ligt
Het is 215 ha groot en het is een overwinteringsgebied voor vogels.
We komen voorbij een veld met vele luidkwetterende ganzen. Het lijkt hier wel appèl want straks begint de grote tocht. Een ganzendriehoek in de lucht doet ons beseffen dat weldra de winter in het land zal zijn. Brr ik hou niet van die donkerte, die koude en die kale velden en bomen.
Aan de Onze Lieve Vrouwekerk van Mariakerke krijg ik een naar gevoel. In december zal het drie jaar geleden zijn dat ik hier samen met de collegas afscheid nam van onze hoofdsecretaris . Ria ik draag deze wandeling op aan jou. Ook jij hield van wandelen en trekken in de bergen.
De laatste controle is in het bos aan een oude vervallen molen. Hier wacht ons een verrassing. Er wordt ons een gratis jeneverke aangeboden. Mmmmmmmm
Ik zeg niet nee en ik heb geluk want ik krijg er een tweede bovenop en ik word er zowaar vrolijk van.
De stilte van het bos maakt plaats voor de drukte van de stad. We wandelen weer langs de watersportbaan. Aan een kanoclub houden we nog even halt voor een koffietje. Dan bereiken we terug de Blaarmeersen en meteen ook de aankomst. Het is er behoorlijk druk.
Maar nu naar huis waar de plicht roept en het werk wacht.
Het parcours van deze tocht mocht er zeker zijn MAAR de uitpijling liet wel wat te wensen over en kon m.i. toch beter!
|
