Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
26-12-2018
2018-12-26 Oudenaarde
Club: HANSKE DE KRIJGER OUDENAARDE VZW (3233)
Oudenaarde in kerstsfeer
Plaats: Oudenaarde
Afstand: 16,0 Km
Weer: Licht bewolkt (4°C)
Deelnemers: 3002
Pajotten: 6
♥♥♥♥
Vandaag de derde wandeling in het kader van de Vierkunststedentrofee gewandeld. In tegenstelling met de twee vorige wandelingen was het hier geen echte stadswandeling. We stapten direct de Schelde over en in Leupegem was onze eerste rustpost. Na die rustpost doken we de Vlaamse Ardennen in. Tussen Leupegem en Etikshove wandelden we helemaal door de natuur met mooie zichten op de Vlaamse heuvels. In de verte zagen we de Koppenberg liggen maar die beklimmen was er nu niet bij. De terugweg ging langs de Ladeuze watermolen en door één van de mooiste stukjes van de Vlaamse Ardennen met zichten op de al verlichte stad. Via leupegem kwamen we dan terug in Oudenaarde. Er was een druppelstop in het park en op het einde stapten we over de versierde Grote Markt en stadhuis.
Na wat door de straten van Opwijk te hebben gestapt kwamen we aan de druppelstop. Traditioneel in een schuur konden we onze glühwein (of orangeade) degusteren. Dan was het nog even stappen tot de rustpost. Na de rust stapten we door de velden naar Nijverseel. Het was mooi wandelen door de natuur en ook heel wat onverhard. Bij de terugkeer in de rustpost was het daar zeer druk. Voor het laatste stuk gingen we naar Droeshout. Hier natuurlijk veel gekende wegjes. Misschien kwam het door het mooie wandelweer maar ik vond het best een aangename wandeling.
Wandeling dicht bij Leuven maar toch bijna helemaal in het groen. We stapten eerst door een wirwar van fiets- en wandelpaden door een strook naar het Missiehuis van Scheut. Het gebouw ligt boven op een heuvel en van daar boven hadden we al een mooi zicht op de omgeving. Daarna daalden we langs de rand van een bos af naar Beneden-Lo waar de rustpost was. Na de rust was het wel wat meer langs de straten stappen en het begon dan ook wat te miezeren. Er kwam dan wel eer lange beklimming en direct erna de afdaling. In Kessel-Lo stapten we tenslotte nog door het Park Michotte. Een klein maar ook weer heuvelachtig parkje.
Vandaag zijn we met onze wandelclub met de autobus naar Brugge gereden.
Het was warm (voor de tijd van het jaar) en mooi wandelweer. De startplaats was niet heel ver van die van mijn wandeling einde november. Hier lag wel meer de nadruk op de stad en minder de natuur. Natuurlijk waren er wel vele stukjes gelijklopend. Ik vond wel dat er in november meer een kerstsfeer was dan nu. Het was toen wel heel wat kouder. We stapten nu ook weer langs vele van de bekende plekjes van Brugge. De rustpost was in het Sint-Leocollege. Na de rust stapten we dan door het centrum en voorbij het Belfort. Het meest romantische stukje was langs het Minnewater, welk er in het donker op zijn mooist bijlag. Na het drinken van een Brugse Zot waren we na een uurtje rijden terug in Affligem. Het was weer een mooie uitstap.
Ik ben vanuit Oombergen vertrokken. Geen parkeerproblemen en dichter bij huis. Na 1 Km mochten we al het drankje nuttigen naar waar deze wandeltocht genoemd is. Daarna stapten we door de velden naar Elene. Zon en wolken speelden verstoppertje en dat gaf wel mooie zichten op de omgeving. Voor we in de rustplaats kwamen stapten we nog voorbij het kasteel van Leeuwergem. Na de rustplaats was het vrij klassiek naar het "Hof ten Wassenhove" en daarna door de kouters naar Hillegem. Ik was vrij laat en het was heel rustig in de velden en bosjes tussen Hillegem en Oombergen.
Tegenwoordig zijn er geen wandelingen meer zonder problemen met het openbaar vervoer! Nu was er autobus die niet reed. Wachten tot de volgend duurde 40 minuten. Aan de bushalte was het koud maar eenmaal dat we aan (t stappen waren kwamen we al snel op temperatuur. In de velden was het op sommige plaatsen wel erg drassig. Na de velden volgden we de Maalbeek tot voorbij Grimbergen. Aan de ingang van het Lintbos hielden we onze druppelstop. We volgden dan een eind het Zeekanaal en in de wijk Verbrande brug nuttigden we ons middageten. Het grootste stuk van de wandeling was dan al gedaan. Het laatste stuk bracht ons via de vallei van de Tangebeek terug in Strombeek-Bever waar de wandeling begonnen was. Er staat bij de foto's ook een reeks bij van Martine, waarvoor dank.
Wandeling naar Okegem en terug. Ik wilde eens kijken hoe de Marktrotters het parcours rond Pamel invulden. Na wat door Ninove te stappen kwamen we op het parcours met de bunkers. Het was nu er slijkerig. In Pamel stapten we door veldwegeltjes naar de Dender en “de Dikke van Pamel". De rustpost was in een zaaltje achter de kerk. De terugweg was wel eentoniger. Een lang stuk langs de spoorlijn en ook veel door de wijken van Ninove stappen. Er waren ook wel mooie natuurstukjes bij en we stapten ook nog langs enkele monumenten van Ninove.
Bruxelles, ma Belle - 26e Randonnée pédestre au coeurs de Bruxelles
Plaats: Schaarbeek
Afstand: 13 Km
Weer: Zonnig, koude wind(0°C)
Deelnemers:
Pajotten:
♥♥♥♥
We zijn vertrokken van aan het station van Schaarbeek. Na 2 Km waren we in de vertrekzaal. We hebben het parcours gevolgd tot aan het Noord-station. Heb samen met Viviane en Marcel gewandeld en sommige foto's zijn van hen. Dank om ze hier te mogen plaatsen. We stapten eerst door het Josaphatpark. Via de Ambiorix Square en het Marie-Louise plein kwamen we in de Europese wijk. Wegens een betoging was hier het parcours verlegd. We konden wel de paleizen van de EG in de skyline zien. Daarna kwamen dan de traditionele bezienswaardigheden zijnde de Sint-Michiels en Sint-Goedele kathedraal, de versierde Beurs-omgeving, de grote markt met stadhuis, Manneken-pis en natuurlijk de kerstmarkt. Het was behoorlijk druk en we moesten goed zoeken om nog een vrij plaatsje in een café te vinden.
Vertrek vanuit het Jeugdhuis De Spiraal. Wandeling in lussen. Als ik vertrok stond er al een lange rij aan te schuiven voor de gratis wafel of supplement. Ik heb eerst de langste lus gewandeld en die ging richting taalgrens. Zoals ik bij de Padstappers gewend ben waren er ook nu weer enkele pittige beklimmingen en vele smalle boswegeltjes. De terugweg ging langs Overboelare en langs de oever van de Dender. De tweede lus liet me nog eens kennismaken met enkele interessante plaatsen van Geraardsbergen. Ik stapte voorbij Manneke Pis, de Grote Markt, de Sint-Bartholomeuskerk, de Muur van Geraardsbergen met de Oudenbergkapel en de Sint-Adriaansabdij. Regelmatig kreeg ik dan ook nog mooie zichten op de stad en omgeving.
Verkenning laatste GR van het jaar. Na twee keer uitgesteld te zijn zal het er eindelijk van komen. Het centrum van Strombeek-Bever is helemaal opgebroken. Het echte begin is aan de zwemkom. Het is een wandeling door het groen rondom Grimbergen met de Maalbeek en Tangebeek als leidraad. We volgen hiervoor gedeeltelijk de GR 12 en de Groene Gordel. Alles samengevoegd met vele paadjes.
We wandelden eerst langs de wijken rond Zingem en dan gingen we langs de straten en door de landerijen naar de rustpost in Ouwegem. In de open velden konden we een volledige regenboog te zien. Daarna kregen we dan wel een flinke regenbui. De terugweg ging langs de wijk Voorde maar ook bijna uitsluitend straten. Van medewandelaars heb ik wel vernomen dat de andere afstanden meer onverhard gekregen hebben.
Weer: Eerst zwaar bewolkt en winderig, daarna regen. ( 10°C)
Deelnemers: 4135
Pajotten: 11
♥♥♥♥
Traditionele wandeling door Gent in feeststemming. We zijn aan het station vertrokken en als echte wandelaars hebben we via het citadelpark na 2 Km het parcours vervoegd. We stapten langs de vele waterlopen naar het centrum en daar langs de kerstmarkt met zijn kraampjes en reuzenrad naar de echte vertrekzaal in de wijk Rabot. Na de rust (vertrek) begon het te regenen en de terugweg verliep in mineur. Gelukkig werden we in de rustpost nog wat opgevrolijkt door een leutig dames duo.
Wandeling ter nagedachtenis van het beroemde paard Brillant waarvan er een standbeeld op het pleintje aan de kerk staat. De wandeling ging langs enkele pareltjes van het Pajottenland. Een mooi golvend parcours met zichten op de omgeving. We stapten over de Zavelberg en langs het Steenhoutbos naar de rustpost in Liefertinge. De terugweg ging door landelijke baantjes en paadjes en we wandelden op het einde voorbij het kasteel van domein Steenhault.
Weer: Zwaar bewolkt op het einde wat miezerige regen (8°C)
Deelnemers: 1059
Pajotten: 1
♥♥♥♥
Het vertrek was zoals steeds in de prachtige zaal van de C-mine in Winterslag. We stapten eerst door de nieuwe realisaties rond de oude mijn-site. We waren dan al snel in de eerste rustpost in de zaal "Paro". Na de rust kregen we het gezelschap van een grote groep mountainbikers. We stapten kris kras door de bossen van dennen en berken. De tweede rustpost was in het Bezoekerscentrum Hengelhoef. Een knus klein vakwerk huisje doet er dienst als rustplaats voor de wandelaars. Het laatste stuk ging langs de rand van de terril en bracht ons via een smal paadje terug in de vertrekpost.
Weer: ‘s Morgens miezerig, in de namiddag droog (4°C -6°C)
Deelnemers: 20
Pajotten: 4
De dagstapper door het land van de Stille Waters begon in de regen. Over de Schelde en de omliggende natuur hing een wat drukkende sfeer maar gelukkig waren we met een enthousiaste bende op weg. We wandelden een dagstapper met stukken van GR 5a noord en vele stukken van de Stille Waters wandeling. De overzetten (en wij) waren keurig op tijd en alles verliep volgens plan. Er werd wel flink doorgestapt en we waren wat vroeger in de rustpost in Bornem. Daar was er voor de liefhebbers een tas lekkere snert (erwtensoep met spek). Na de rust was het nog even door de Bornemse heide stappen en we waren al terug in Sint-Amands. Een groot deel van de wandelaars zijn dan nog wat gaan napraten in het enige cafeetje dat open was aan de Scheldekaai.
Bij de fotolink staan ook een serie foto's van Martine waarvoor dank.
Klassieke wandeling door Heverleebos. We begonnen de wandeling langs het kerkhof van de oud-strijders en dan langs het Arboretum Heverleebos. Heel de heenweg ging door het bos en na wat zoeken vonden we de rustpost in Blanden. De terugweg was helaas minder mooi want nu stapten we grotendeels door de wijken. De bepijling was op sommige stukken ondermaats. Ik drink nu wel zelf geen koffie maar 1€80 voor een tas koffie vind ik toch overdreven.
In de namiddag bij onze burenclub in Wolvertem gaan wandelen. Eerst moesten we de A12 over en dan kwamen we in het natuurgebied van de Birrebeekvallei. Daarna stapten we door de velden maar ook heel veel door de huizenwijken naar de rustpost. De terugweg was wel grotendeels natuur. We stapten door het Velaartbos (stukje van de Birrebeekvallei) en uitgebreid door het Neerom domein. We kregen er nog gratis een kilometer bij.
27e Bruges by Night - 1e luik van de vierkunststedentrofee
Plaats: Brugge
Afstand: 12,6 Km
Weer: Nevelig, op het einde wat gemiezer. (4°C)
Deelnemers: 1411
Pajotten: 1
♥♥♥♥
Op de terugweg van Bredene nog even gestopt in Brugge voor de avondwandeling. De kerstverlichting was al aangestoken en met het nevelige weer was er al een beetje een kerststemming. De wandeling zelf was klassiek en ging langs de mooiste stukjes van Brugge.
Afwisselende wandeling langs de grens van de polders en de bebouwing. We stapten eerst door één van de campings van Bredene, daarna wandelden we naar het oude centrum van het dorp en daar was de rustpost. Na de rust stapten we een stuk door de polders maar dan wel door smalle wegjes. De tweede rustpost was niet ver van de Oostendse Spuikom. Daar zijn we dan een stukje naast gestapt en dan terug naar de rustpost in het centrum van Bredene. Het laatste stuk liet ons dan kennismaken met de duinen van Bredene. Een mooi heuvelachtig stukje natuur.
Eén van de klassiekers! Wandeling door de rand van het Kravaalbos en tot Droeshout. Heb de twee grote lussen gewandeld en dat bracht me naar de twee uiteinden. Met het goed weer was het prettig wandelen en ook de lus naar Droeshout had voldoende groen. De afstanden waren wel wat minder dan beloofd en de splitsingen waren niet altijd duidelijk.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
