o primavera
heerlijke bloemennaam,
betekent ook begin
Over mijzelf
Ik ben Van Overstraeten Nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam yasmin.
Ik ben een vrouw en woon in Halle 1500 (België) en mijn beroep is gepensioneerde leerkracht Nederlands.
Ik ben geboren op 30/06/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, theater, oosterse cultuur, muziek en koken.
Ik publiceerde 4 dichtbundels (De dagen van de winter, Jagen, Sapkracht en De tuinen van Thevenet). In 2006 acteerde ik in 'De koffers zijn gepakt', een theaterproductie van het Masereelfonds, als eerbetoon aan Bertold Brecht.
een lief okerkleurig scharminkel
literatuur, cultuur, small talk
15-07-2010
dom en aartsbisschoppelijk museum kolumba
triomf, triomf: ik slaag erin mijn foto's in de gewenste grootte te plaatsen, heb de truuk eindelijk te pakken! mijn commentaren over schland en zijn bewoners zullen nog even uitgesteld worden, eerst wil ik vertellen over de dom en het aartsbisschoppelijk museum kolumba, een ontdekking...
neen, niet de schijnbaar aartsdomme inspecteur columbo heb ik op mijn
duitsland-trip ontmoet (flauw grqpjeee...), maar zoals een echte toeriste ben
ik even de reusachtige dom van keulen binnengewandeld en heb een fotootje
gemaakt van dit schitterend nieuw glas-in-loodraam van gerhard richter, een van
de belangrijkste moderne kunstenaars van duitsland. hij maakte het van 11263
handgemaakte, vierkante stukjes glas.
hij heeft de eeuwenoude dom, het populairste
monument
van duitsland, met zijn kunstwerk eigenhandig de 21ste eeuw in
geparachuteerd. het knappe is dat zijn venster de indruk wekt
alsof het
er altijd al is geweest, want het oude glas-in-loodraam in de dwarsbeuk, haast negentien meter hoog
en
ruim negen meter breed, werd in de tweede wereldoorlog vernietigd en dit is dus het nieuwe, dat wonderwel past.
vanuit het aartsbisschoppelijk museum kolumba maakte ik dwars door de ramen deze snapshot, en ook de weerspiegeling van mijn bloesje waarop vreemd genoeg de naam van het tibetaans juwelenwinkeltje vlak naast het museum, vond ik een fotootje waard, wat zeggen jullie ervan?
woesj! een tafel die 75 graden voorover helt, in kolumba? in de achtergrond groeit een stoel in de muur... en wat doet dat mini-boodschappenkarretje met penaten-zalf (zinkzalf, middel tegen eczeem) hier plotseling? is dit historische avant-garde of zo? het museum is gebouwd op de resten van een laat-gothische kerk en sinds 1973 zijn ongeveer op dezelfde plek de grondvesten van een romeins huis blootgelegd. wat doen die absurde meubeltjes hier dan, temidden van deze schitterende middeleeuwse muren?
haha: tot 30 augustus is een tentoonstelling gaande, genoemd bequest, gewijd aan wat achtergelaten werd, met de dingen die we maken en gebruiken, die ons onderdak geven en kleden (ik vertaal uit de kleine brochure). zeker in deze historische locatie en temidden van de archeolgische artefacten is het ingenieus van de organisatoren sporen van menselijk leven te traceren en bij elkaar te brengen, dagelijkse antieke en moderne objecten. tegelijk wil deze tentoonstelling onze verantwoordelijkheid tegenover het historisch erfgoed stimuleren.
een artiest uit munich (kurt benning) toont zelfs een video waarbij alle objecten van een appartement (!) worden opgenoemd, net voor het verlaten wordt door zijn bewoners. het opsommen van de voorwerpen doen associaties en herinneringen in ons ontstaan en het is met dit uitgangspunt dat de selectie van werken in deze tentoonstelling is gemaakt...
stefan wewerka, table 75˚, 2003, holz, lackiert
stefan wewerka, zwei stuhlskulpturen (eingang lesezimmer und gegenüber
lastenaufzug) 1969, buche, lasiert
thomas rentmeister, ohne titel, 2003
maar ook echte antieke en relgieuze kunst was hier te zien. merovingische grafstenen, stenen wapenschilden, oude tunieken, gebedenboeken, kruisbeelden, relieken (met o.a. de tong van sint nepomuk, achttiende eeuw. ...wat een naam, een eskimo waardig...), reliëfs, madonna's, bustes van koningen, manuscripten, merveilleuze triptieken enz... onderstaand polychroom mariabeeldje (dat ik jammer genoeg niet kan situeren) vond ik superschattig, zou ik zo mee naar huis willen nemen...
en deze houten buste van een ernstige salzburgse koning uit de tweede helft van de veertiende eeuw kijkt dwars doorheen de tijd. door het spel van weerspiegeling is het net of hij onze wereld aanschouwt in gedachten. opvallend vond ik de symmetrie in dit beeld. zelfs de krullen zijn in spiegelbeeld aangebracht, de kroon, de wenkbrauwen, de ogen. alleen de neus staat ietwat krom.
zo, dit was de tweede shift. op naar het derde bericht!
Reacties op bericht (1)
19-07-2010
....
Dat winkelkarretje ... is dat ook kunst ?
die heiligenbeelden doen me dan weer denken aan de kunstschatten hier bij ons in de basiliek van Tongeren
Lieve groetjes
Merel