Ik waan me aan zee. De zon koestert mijn gelaat. Het is twintig over twaalf na de noen en boven mijn hoofd wordt er gekrijst. Geen kindergejoel noch ruziënde visvrouwen evenwel. Ook geen donderend geweld van de golven. Geen zoutige lucht.
Een aantal meeuwen scheert door de lucht, uitbundig boodschappen naar elkaar toeschreeuwend. Dan zijn ze weg. Een tiental minuten later keren ze weer, cirkelen enkele keren boven mijn hoofd, luid misbaar makend om dan definitief uit mijn gezichtsveld te verdwijnen. Al ben ik dan een stadsmens, ik ken toch wel het verschil tussen duiven en meeuwen. De eersten roekoeën namelijk, en daar heeft dit geluid niets mee te maken.
Hoe komen ze zo ver landinwaarts? Putje winter kan ik me dat nog indenken, maar nu met deze meer dan lentetemperatuur? Heeft iemand ze op het middagmaal genood? Gisteren waren ze er namelijk ook op dit uur.
Mijn muren moeten nodig herschilderd worden. Maar de moed zinkt me in de schoenen bij de aanblik van de klimplanten. Sommigen hebben reeds vaste voet op mijn muur anderen durf ik niet scheiden van hun klimrek. Bovendien speel ik al sedert vorig jaar met de idee de strook aarde rond het terras nog te versmallen, maar ook daar zie ik geen beginnen aan. Voor die luttele centimeters dat ik mijn stoel verder kan schuiven Ik laat alles best bij het oude, zeker?
Zon, meeuwen, tuintafel een onweerstaanbare combinatie voor mijn draagbare peecee.
Mijn laptopje weigert echter halsstarrig connectie met het internet. Wat ik ook probeer, het lukt niet. Uiteindelijk wordt het zo koud dat ik naar de living verhuis, maar ook daar slaag ik er niet in een draadloze verbinding tot stand te brengen.
Andere prioriteiten nopen me mijn lappeke dicht te klappen en aan de kant te schuiven.
Na het avondmaal annex uitgebreide babbel met zoonlief klap ik mijn laptop weer open. Ik kan mijn ogen niet geloven: rechtsonder mijn scherm prijkt een icoontje dat duidt op internetactiviteit. Signaalsterkte goed, verbonden met mijn eigenste netwerk. Tovenarij
Reacties op bericht (4)
13-04-2007
Meeuwen...
...zijn allang niet meer de verstokte zeevogels die zij ooit waren. Vooral kokmeeuwtjes hebben zich ontpopt tot rabiate cultuurvolgers, dus vind je ze overal waar er voldoende afval te vinden is. M.a.w. overal waar veel mensen bijeen zitten. Aan de rand van elke iet of wat grote stad heb je wel ergens een plas, een vuilnisbelt (hoewel die dus in aantal minderen) en dus ook een meeuwenkolonie. Wij zijn ooit in het broedseizoen langs de Hooge Maai gefietst. Even afgestapt om een paar foto's te maken. Geen nestfotografie, want daar zijn we tegen, zelfs bij deze enorme groepen. Maar we waren nog niet aan de rand of onze KW's (het was broeierig heet, maar we hadden toch de kappen dichtgesnoerd zodat enkel onze ogen nog vrij waren) stonden stijf van de stront en de kots. Mikken dat die gasten kunnen! En ze richten tussen de ogen, hoor! Met de kop tussen de schouders en het gezicht naar beneden hebben we ons uit de voeten gemaakt. De KW's waren niet meer te redden. Het maagzuur had het nylon aangetast...
13-04-2007 om 08:59
geschreven door affodil
12-04-2007
..
heel blij dat je internet terug werkt, bij mij is het ook altijd 'touch and go' de laatste tijd. Ik moet lachen met die duiven van Mus...bij ons is het net een invasie, ze komen al mijn nieuwe graszaadjes pikken. Trouwens ik vraag me af of Musje al onder een boom heeft gezeten waar duiven in nestelen...dat zijn verdorie serieuze kwakken die naar achter schieten hoor, heel veel kuis. Bovendien heb ik gehoord dat duiven veel ziekten meebrengen, maar ik zeg niets want overbuurvrouw Marie-Jeanne voedert ze zo graag op straat, haar man was vroeger duivenmelker denk ik. Normaal mag het niet maar ik ga de hobby van een vrouwtje van dik in de tachtig niet afnemen. Ze zet ook altijd eten en melk buiten voor alle wilde katten in de buurt die dan ook in mijn voortuin komen zitten en .... tja... voor je buren moet je iets over hebben vind ik.
12-04-2007 om 20:58
geschreven door bojako
*
Eén groot ondoorgrondelijk mysterie is soms dat internet, ik prijs mij heel vaak gelukkig met een zoon die informaticus is. Er zou anders voor mij ook heel veel verborgen blijven vermoed ik. Wat de meeuwen betreft, wij hebben ze hier in de winter steeds op bezoek, nu echter zie ik ze niet meer, en dat is voor mij elk jaar weer een teken dat de lente van start is gegaan. Duiven echter hebben we elk jaar meer en meer in de buurt, maar ze storen niet, integendeel, ik vind hun geroekoekoe heerlijk om naar te luisteren. Geniet maar van je tuintje zoals hij is, je hebt al meer dan voldoende werk zonder dat. Kusss
12-04-2007 om 19:14
geschreven door huismusje/troubadoerke
..
Meeuwen trekken dikwijls landinwaarts naar sompige gebieden aan grote waterplassen om te broeden. Ik hou mijn hart al vast tegen dat ik mijn laptop heb. Groetjes.
12-04-2007 om 18:02
geschreven door Ludovikus
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Gent () en mijn beroep is woonbegeleider bij volwassenen met een mentale handicap.
Ik ben geboren op 18/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, computeren, muziek....
Ik ben een laatbloeier wat maakt dat ik me nog jong voel! Mijn kinderen (17 en 15) zijn mijn lust en mijn leven, maar toch werd het tijd dat ik
iets helemaal voor mezelf deed. Mijn zoon vond dat ik mijn droom moest
waarmaken, dat gaf hem namelijk hoop voor ZIJN droom. Dus waarom zou ik
de draad uit mijn tienerjaren niet weer opnemen en een blogje schrijven
hé!
Ik ben Lieve
