Sommigen
vinden het walgelijk, anderen vinden het heerlijk
maar bij ons kwamen
ze zondagochtend op tafel: pistolets met bruine suiker! De broodjes werden
rijkelijk met boter besmeerd en daarna met donkerbruine kandij
bestrooid. Daarna diende je beide helften goed plat te drukken, mmmm
lekker! Goed voor de lijn is het alvast niet, die combinatie van vet en
suiker
maar mijn kinderen zijn er verzot op en dus werd de traditie
voortgezet. Die
dag trokken we ook naar de boekerij alwaar we uit een catalogus onze
portie lectuur konden kiezen, één frank per boek. De oude
bibliothecaris zag erop toe dat we uit onze eigen leeftijdscategorie en
sekse kozen. Er was geen sprake van dat we tussen de rekken konden
dwalen om de boeken ter hand te nemen! Eén
van mijn favorieten was een trilogie over Ilja, die ooit te vondeling
was gelegd en door een wasvrouw en een kapitein werd opgevoed. Terug
van een reis wil de zeeman de jongen uitleveren aan boze mensen die van
zijn afkomst weten. Hij is immers een koningskind en ten bewijze
daarvan heeft hij een geboortevlek ter grootte van een duivenei ergens
op zijn lichaam.
Ilja vlucht weg en beleeft fantastische avonturen maar wordt belaagd
door een enge tovenaar die hem als page wil houden. Ten langen leste
belandt hij op het kasteel van zijn voorouders als ganzenhoeder en
wanneer de klok middernacht slaat gaat de kroniek in vervulling
. In
mijn fantasie ging ik mee op stap met Ilja en beleefde die fantastische
avonturen zelf! Ik was dan ook doof voor opdrachten als de afwas doen
of afdrogen
Mijn
voorkeur ging ook uit naar boeken zonder prenten. Geen tekenaar kon
namelijk tippen aan mijn verbeelding! Stripverhalen vond je in onze
bibliotheek niet. Heel af en toe kreeg ik er eentje onder ogen, via
buren of zo. Ik vond Chinese jonken, zingende nijlpaarden en kerels met
bloempotten op hun hoofd heel beangstigend!
Ik
was zo verslingerd aan lezen dat ik op den duur afhaakte bij een andere
favoriete tijdsbesteding. Mama had gegarandeerd een rustige middag
wanneer we kokenetentje speelden. Met petit beurre-koekjes, zero-chocolade,
klontjes suiker, limonade, fruit en andere lekkernijen trokken we ons
terug in de veranda of het kot en speelden vadertje en moedertje. Ik
was wel steevast een van de kindjes. Met een assertieve (of bazige?)
jongere zus en maar één broer lagen de rollen eigenlijk al vast!
De
introductie van dit spel in mijn eigen gezin gaf niet dezelfde
resultaten. Het bracht alleen maar ruzie, in geen tijd waren alle
ingrediënten opgegeten en het gaf een hoop gesmos waar mijn kroost geen
oog voor had. Andere tijden, andere gewoonten hé!
|