Bali

Ondertussen zit ons eerste gedeelte in Bali er weer bijna op. De plannen zijn een beetje veranderd: omdat we niet weten hoe gemakkelijk of hoe moeilijk Sulawezi te bereizen valt, besluiten we eerst dat eiland aan te doen en pas daarna de twee gebieden die we in Bali gepland hadden te bezoeken.

Maar eerste werk: even bekomen van de vlucht en aanpassen aan het klimaat. We zitten in Sanur. Het is hier uitzonderlijk warm: constant meer dan dertig graden. Hoewel het regenseizoen is, valt er geen druppel water. Gelukkig zitten we aan het strand, hebben we een rustige kamer en zijn er zeer veel goede restaurantjes in de buurt. Hier blijven we vier dagen. Van cultuur of vogels merk je hier niet veel, maar helemaal aan het eind van het strand (een dik uur stappen van ons hotel) is er een mangrovewoud. Het is, zoals elk mangrovegebied, een bos dat bij vloed ongeveer een have meter onder water komt te staan en bij eb volledig droog komt te liggen. De planten hebben zich aangepast aan dit regime en je vindt er een aantal speciale watervogels. Hier wandelen we elke morgen naartoe. Opstaan om zes uur, uurtje stappen langs het strand, vogels kijken, een uur terug. Dan een uitgebreid ontbijt en naar de kamer. Vogels determineren, foto's bewerken .... Na de middag slenteren langs het strand, iets gaan drinken, 's avonds gaan eten en dan naar bed, want morgen is het weer vroeg dag.
Na drie dagen trekken we verder. Met een taxi laten we ons anderhalf uur verder brengen naar Petulu. We hebben via internet al een kamer geboekt en de eigenaar van het guesthouse verwacht ons.

Petulu staat bekend om zijn witte reigers. Aan het voorkomen van deze vogels hier is een vreemd verhaal verbonden.

In het midden van de jaren zestig van vorige eeuw had Indonesie te lijden onder massamoorden en slachtpartijen. Leden van de Indonesische communistische partij werden systematisch uitgemoord. Naar schatting werd toen ongeveer vijf percent van de bevolking gedood. Een groot deel van de lichamen van de slachtoffers werd nooit teruggevonden, zodat er geen begrafenisrituelen konden gehouden worden om de geesten van de overledenen te bevrijden, zodat ze deze wereld konden verlaten.
In een kein dorpje, ten noorden van Ubud, werd in die periode een ritueel gehouden om het dorp te zuiveren van het kwade dat al dat geweld teweeg had gebracht. Een week later kwamen de eerste vogels aan: witte reigers. Sindsdien zijn de vogels er gebleven. De bevolking gelooft dat de dolende zielen van de slachtoffers van het geweld geïncarneerd zijn in deze witte vogels en hier rust vinden in dit vreedzame dorpje. Volgens de dorpelingen hebben de vogels zegen en voorspoed over het dorp gebracht.

Na twee dagen in Petulu hebben we alles wel bekeken. Het wordt ook stilaan tijd om de rest van onze reis te concretiseren en dat betekent dat we aan vliegtickets moeten geraken. We besluiten ons daarom in het centrum van Ubud te vestigen, dicht bij alle winkels en reisbureau's. We herinneren ons dat we hier vorige keer een hotel met een zwembad hadden. Na wat zoeken vinden we het terug: centrum Ubud, beetje achterin gelegen, nette kamer, grote tuin, zwembad en (na enig afdingen) goede prijs: € 10 per dag. Dit kan niet meer stuk. Eerst tickets kopen (tweeënzestig euro voor ons twee) en dan de gewone routine: opstaan om zes uur, vogelwandeling door de rijstvelden, terug naar het hotel om te ontbijten (in de prijs inbegrepen) beetje vogels determineren, een uurtje in het zwembad, lunchen, lezen, uurtje in het zwembad, avondeten, pintje, slapen.
Dat houden we zo vol tot we morgen vertrekken naar Sulawezi.
Groetjes van An en Jos
Foto's : zie hieronder
Vogelfoto's: http://observado.org/user/photos/50424