als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
19-01-2016
het weerbericht voorspeld dooi!
na het opruimen ... de ijskast ... nakijken op etenswaar die dringend op moeten... en uiteraard wat moet aangevuld worden...
We zijn aangenaam verrast toen we in een klein onoogelijk dorpje waren jongst leden... dat op sterven na dood was( echt verleden tijd) ..De mensen hebben ingezien, dat mekaar pesten en coeïoneren... slecht is voor het verder bestaan van het dorp... er zijn vlamingen begonnen met een chambres d'hotes... waar de dorpelingen bij tijd en wijl kunnen genieten van de tables d'hote's..... er is vele meer ( gezellige) drukte!.... er is zelfs sprake dat er terug een paar kleine winkeltjes gaan komen... fijn zo!.....Ik leef echt met onze kennissen mee ( en zij met ons, maar dat is nog een ander verhaal)Onder tussen worden er wetenswaardigheden uit gewisseld... tips gegeven en gekregen...enzovoort !. .... ik ben blij toe !....
Ik denk van deze avond chili-con carne klaar te maken !
Deze keer geen hoogstaande culinaire toestanden, maar de gewone boere kost!... snitseltjes met schorseneren en gekookte aardappels ... Oooo ja en nog een paar van mijn aanwinsten voor mijn collectie kookboeken !
Ga ik dus schorseneertjes klaarmaken met bechamelsaus... gekookte aardappeltjes... en gepaneerde varkenslapjes... een soort van mini-snitsels... heerlijk... eenvoudig... Het is echt bar koud ... zelfs in de ( gesloten) schuur is het min vier graden !!... een pot hete soep zou niet misstaan... maar teveel aan de lekkere wafeltjes gezeten... dus de soep die zal voor morgen zijn.... Iedereen is het er over eens ... mijn eigen uitgedokterd receptje voor de (bewaar)wafeltjes... eigenlijk meer koekskes... in de vorm van een hartje... zijn echt het lekkerst... en weinig gekochte koeken zullen daar aan kunnen tippen ( beweerd men)... als afwisseling zou ik ook nog een helft van die wafeltjes in de gesmolten chocolade kunnen dopen.... een beetje meer " fancy " zullen we maar zeggen.... maar zo zijn ze ook echt niet te versmaden als je er eentje geproefd hebt, ben je gewoon verloren en begin je te schranzen.....
Voila ik heb zelfs een dubbel hartjesijzer bij... als dat geen geluk is... zo gaat dat wat vlugger vooruit hé !!.... in de plaats van een uur of drie zal ik nu op een goed uur klaar zijn denk ik ... laden en lossen... Ik heb ondervonden dat de wafeltjes 6 minuten moeten bakken anders zijn ze volgens mij nog rauw van binnen dus klef !..
Mijn longen spelen me parten.... de luchtvervuiling van de stad... maakt dat ik gemakkelijk en met grote onderscheiding.... het examen zou doorstaan om waakhond te worden op een zwaar beveiligde luchthaven in de States...Het eerste uur hoest ik mezelf kapot...Nu slaap ik al met gesloten ramen...hetgeen voor mij al een zware beproeving is , doe ik dat niet ... dan heb ik werkelijk iedereen in de buurt wakker gehouden... door mijn geblaf !
Ik hoop dat ik niet aan de zuurstof moet jeessuss !!.. De medicatie die ik gekregen heb helpt geen fluit !... IK hoop dat het toch beterd , nog maar eens terug naar de verse gember grabbelen daar wat sloten thee van drinken dat heeft me verleden jaar ook geholpen toen ik de griep had !...
de gewone medicamenten zijn voor mij .. niet te doen.. zelfs de peperdure niet, die je kan krijgen zonder voorschrift, en niet terug betaald worden... 28 euro voor 14 pillekes.... die je maar 10 dagen mag in nemen....
Het zou zogezegd al de viezigheid in je longen oplossen... wel Ik ben nu bezig van den donderdag... maar het beterd geen sikkepit !.....
Omdat we verloren maandag gemankeerd hebben. en ik niet direkt worstenvlees kon vinden, hebben we dat dus uitgesteld tot????!!!??? vandaag.... Ik maak de appelbollen en het worstenbrood ( het echte met gerezen bladerdeeg) het liefst zelf.. maar soms, ja soms.. kan dat echt niet... ik ben s'morgens te bekaf.. om al direkt in actie te schieten.... en het bladerdeeg is eigenlijk heel bewerkelijk... dus dan maar gekocht van de commerce...Ik weet dat ze in de makro een lekkere kwaliteit hebben... ( niet zoals je het zelf maakt maar echt goed haalbaar, je valt niet in afronten als je die op tafel zet ) De appelbollen heb ik nog niet geprobeerd, dat wil ik er eerlijkheidshalve toch bij vermelden .....
VErloren maandag.... was dus een feestdag door de middel-eeuwse gilden in zwang geroepen omdat dan al de nieuwe akte's werden getekend... in den beginne .. at men het vlees ( de worsten dus) en ging het brood dat rond de worst zat om het meeste vet op te vangen... naar de armen ( of de varkens )...... later kwam men tot de vaststelling , dat het brood ook eigenlijk, feitelijk heel lekker is... Het worstenbrood is niet zoals bij sommige bakkers die er een curryworst ( fricandel) in steken ... dat is helemaal iets anders... het is ook niet de kleine tapa's die je thuis maakt met bladerdeeg uit de vriezer... nee... de enige echte is met gerezen bladerdeeg... en de appelbollen hebben een gewoon korstdeegje... de meeste bakkers gebruiken een klein alu. schaaltje op de gesmolten suiker boter en sap van de appels op te vangen... want dat durft dus wel een redelijke kleverige siroop geven... maar natuurlijk ook héél lekker !!......
Ik moet vandaag gelukkig nog geen nieuwe wafeltjes bakken... Theo vind die echt de max.... hij vind het lekkerder dan gelijk welk ander koekske... ik heb deze keer mijn eigen recept gebruikt... en mijn eigen tijdschema... en nu zijn ze dus echt perfekt....
mijn naaispullementen zijn aangevuld... ik heb een super goeie ( maar ook dure) apliqueerschaar.. plakvlieseline voor de belegsels te verstevigen... ik heb een inrijgertje voor de coverlock en nog wat extra spoeltjes voor de Brother.......
Een berg dvd'sn en we zijn . ons hartje gaan ophalen in het restaurantje waar we al heel lang komen althans ikzelf ... de patroon van die zaak heeft mij , gekend als jonge deerne en met kleine pagadders... mijn vorige partner .... met pleegkinderen ( want die nam ik natuurlijk ook mee op restaurant... voor verschillende van die meisjes was dat de eerste keer dat ze iets fatsoenlijks bezochten.. al die kids zijn zwaar beschadigt, door hun vader, door de bijzit van hun moeder,of de moeder zelf ,(als je zo een scharminkel nog een moeder kan noemen)Ik kan een boek schrijven over de tijdspannen wat ik dus allemaal heb gehoord en onder vonden... en sommige kids blijven steevast geloven dat hun mama, of papa hen niet in de steek zal laten... tegen beter weten in.. je moet dan als opvoeder, vervangende moeder toch wel uit hard hout gesneden zijn... om niet direkt te vertellen hoe de eigenlijke vork aan de steel zit...en moet je keer op keer na weer een loze belofte de scherven oprapen...Maar dat terzijde !... ik heb foto's ...die ga ik straks plaatsen maar eerst een portie lekkere frietjes... deze keer heb ik mijne zylis boven gehaald .. is een merk voor frietesnijders... de echte de goeie... de grote frietjes snij ik gewoon zo met het koksmes op een plank maar de mac-Donald frietjes ... die haal ik graag door de Zylis.... met Heuuuuuu.. lekkere super verse tartaresaus.... ik heb er helemaal zin in YES!!!
eerst nog een gerenueerde badkamer gaan updaten met een nieuw meubeltje !... en daarna dus al de rest gedaan hetgeen we nodig achten !
Het restaurantje is eenvoudig... maar zeer netjes ingericht... is zeer aantrekkelijk van prijs... en je krijgt echt waar voor je geld ! Als je in antwerpen bent, en je hebt grote trek... 1 adresje... SIDE. aan De oever ( zo heet dat plein) en je vraagt het best naar de kleinen tunnel of de voetgangerstunnel, ( trouwens een atractie op zichzelf.. met zijn houten roltrappen uit de jaren stillekes )
Deze middag een lekkere boterham met kip-curry ( uiteraard zelf gemaakt, we doen het niet voor minder).. en deze avond spruitjes uit eigen tuin met een sappige kortelet....
tussendoor , dat wil zeggen tussen al de kleine werkskes.. en boodschappen.... heerlijke griekse tom-pouce, want die is nu natuurlijk al een 12 uur oud... en moet op... super vers, is hij super lekker krokant, met een heerlijke lading banketbakkersroom.... de grieken serveren dat met kaneel en bloemsuiker... ik laat de kaneel weg !! heb die liever gewoon !) Op mijn agenda staat ook een nieuw koppel sokken op de naalden zetten.... yes !!
mijne suiker , meel en boter waren weeral op... dus moest dat dringend aangevuld worden !.. zogezegd zogedaan..
Terug van de winkel eerst en vooral ons middag eten gebruikt... waterzooi... en wees gerust die was weer heeeeel lekker !!....
dan .. mijn eigen maar weer eens kwaad gemaakt en terug een zooi deeg gemaakt voor de wafeltjes... die noemen eigenlijk, feitelijk bewaarwafels... maar ge moet dat spel eens proberen te bewaren als er zo een snoeper rond dwarreld die theo heet !!..die slaat met gemak een kilo van dat spul per week in zijn kaske ..zonder hem wreed te moeten forceren..
dan kip-curry gemaakt voor op ons boke... (met een overschot van dat kieken dat grotendeels in de waterzooi is verdwenen)... en dan.... ons avondmaal en dessert..... verse frietjes met vol-au-vent ...
Theo die vind mijne friet dus echt hemels... heerlijk krokant van buiten en lekker smeuig en sappig van binnen....de laatste pollepel kippepastei is in de voerbakskes van de beestjes gegaan...
Het dessert was van Griekse aard... een soort van tom-pouce...maar dan niet met bladerdeeg maar met filo-deeg... heerlijk luchtig... althans vond ik... Theo kon geen pap meer zeggen... hihihi..
Zo nu nog eventjes een mooie bruine (design) jeans inkorten en de voorgenomen werken zijn allemaal gedaan... het was echt wel alle hens aan dek !..
Ik heb zelfs nog tijd gekregen om de draadjes in te stoppen van de kousen die ik in het over en weer rijden, naar overal met de hand heb gebreid voor Theo. Die zweert bij mijn zelf gebreide kousen... ondanks dat hij mooie nieuwe en dure gekochte sokken heeft liggen... de draadjes lagen nog niet in de vuilbak of hij had ze al aan !!... ik hoop dat ik niet moet ruzie maken om de sokken te kunnen wassen
en nog een folieke ... dat ik gisteren gdigt heb... mooi voor een cover voor 1 van mijn naaimachine's denk ik .. niet slecht toch?
dus ik zal er nieuwe moeten maken... ook de mensen waarvoor ik een lading heb gebakken... zijn vol lof over de lekkere wafels !.. Het is natuurlijk wel een tijdrovende bezigheid !... eer je dus zo een volle lading deeg verwerkt hebt.... maar ja , je moet wat over hebben voor lekkernijen, en aangzien wij met onze maten altijd met ons gat in de boter vallen (d'as een spreekwoord, voor steeds goed ontvangen te worden met de nodige geschenkjes bovenop)... ga ik daar zeker en vast niet op preutelen.... nu het allemaal nog kan, want dit jaar gaan we er terug tegen aan klappen... (met het werk)
Al de geneugten die overschoten van de soepkip..; hebben onze sloebers soldaat gemaakt.. ze krijgen er maar niet genoeg van... en staan steeds te schooien naar nog !!.. en als je dan zegt het is allemaal op mannen wijzen ze met die zwarte snoet richting overschotjesbak te wijzen... hahahaha.. hoezoe :"stommen hond !!!" denk het niet !!!
Mijn pakske is geariveerd !!... ik ben blij toe !!
voor iemand die niet naait of borduurt zal het weinig aanspreken maar ik ben er voorlopig heel tevreden over... ( dat voorlopig houd in dat ik de kwaliteit nog moet uitproberen hé)
Voila de waterzooi verdelen in emmerkes...en dan verder het gewone menu .. hup met de geit!...
Telefoontje gekregen... en dan maar de gezelligheid gaan opzoeken ... bij maatjes !!... en dan huiswaarsts waar de lekkere waterzooi op ons wachte.... en zoals verwacht hé !.. die was dus vandaag nog vele lekkerder dan gisteren... zo een goeie tot de nek vol soepmok met een oor... ja jongens... meer moet dat niet zijn... en veel restaurantjes zetten deze kwaliteit zelfs niet op tafel... teveel werk en te duur om het klaar te maken denk ik....
en zelfs als er in koeien van letters vermeld staat op de spijzenkaart dat alles vers is... bedriegt mijnen neus en mijne smaak mij nooit... je ruikt de poeier uit de pakskes!.. goe als ge scheel ziet van den honger en ge hebt weinig of niets in huis, en ge woont in het hol van Pluto... dan begrijp ik dat ..;om gauw vlug, vlug wat in je lege buik te vullen, maar zeker en vast niet in een restaurant , bistro , . . . dat zou eigenlijk allemaal vers moeten zijn !
Ik weet het ... ik schrijf hier veel over (lekker) eten maken
Maar het is een dagboek... en lekker koken en eten is ook 1 van mijn favoriete bezigheden.. ik weet eigenlijk niet of ik dat onder mijn hobby's kan of mag rekenen...
Ik heb zo iets van je moet elke dag eten... het liefst van een goeie kwaliteit... en daar bedoel ik niet mee dat het stukken van mensen moet kosten, nee zelfs het liefst eigen gewin, van eigen tuintje!... dan weet je wat je op je bord krijgt, en zitten er geen chemicalïen in ( tenzij je zelf graag voor ali chemiecalie speelt natuurlijk en de opbrengst en uitzicht belangrijker is dan uw en uw gezin der gezondheid).. dus waarom dan niet van die goeie ingredienten iets lekkers maken/koken... je moet er toch tijd aan besteden... en je moet het ook nog opeten ook... Dus .. na de chinees gaan we een gentenaarke op tafel toveren... Ik ben nu eerst met een dik vet soepkieken een stevige boullion aan het trekken... als de boullion dan klaar is met andere woorden , de groenten hebben hun smaak afgegeven en de kip is gaar... dan gaan we die boullion zeven... opnieuw in de pot mikken.. met terug een verse vloot soepgroentjes recht uit den hof ( echt waar... maar nu loopt het echt op zijn einde, jammer !)de nodige kruidjes... buiten het laurierblaadje... ook alles vers uit den hof !...en dan de kip.. die gaan we dan onder toeziend oog van mijn viervoeters... helemaal ontdoen van het vlees !.. de vellekes, het kraakbeen en de rest dat niet in ons bord mag belanden, beland dus in de bakskes van de sloebers.... ook de afgekookte groenten van de boullion eten ze heel graag je zou dat slabber festijn moeten kunnen filmen... onze rakkers weten wel wat lekker is .....
Sophie trok met haar zoontje (4) naar Syrië, maar daar wachtte de hel van ISIS Vandaag om 01:33 door boj | Bron: THE OBSERVER, THE GUARDIAN
Sophie trok met haar zoontje (4) naar Syrië, maar daar wachtte de hel van ISIS Sophie Kasiki is een van de weinige vrouwen die uit de klauwen van ISIS wist te ontsnappen. Ze had haar zoontje meegenomen naar Raqqa in Syrië, maar keerde terug naar Frankijk. Nu getuigt ze over de gruwel die ze daar heeft gezien. “Ik heb me enorm schuldig gevoeld.” Sophie staart naar de foto van een jongetje in een camouflage-uniform en met een zwarte bandana, met daarop oproep in het Arabisch om ongelovigen te doden. Het is een recent beeld uit de propaganda van Islamitische Staat. De tranen staan in haar ogen, en ze slikt hoorbaar. “Dat kon mijn zoon geweest zijn”, zegt ze met trillende stem. “Het valt me zwaar om dat te zeggen. Ik moet ervan huilen. Ik wou ons nog liever zelf doden dan hem een moordenaar te laten worden en hem in de klauwen van de monsters te laten belanden.” Met die “monsters” bedoelt ze ISIS. De vrouw wikt haar woorden: ze weet dat haar vier jaar oude zoon enkel in de handen van de jihadi’s kon vallen omdat zij hem naar daar had meegenomen. Toch kan Sophie, als een van de weinige westerse vrouwen die in het ISIS-bolwerk Raqqa is geweest, haar verhaal navertellen. “Het was als een reis recht naar de hel”, vertelt ze in de Britse krant The Observer. Dood van haar moeder Ze is lang niet de enige Franse vrouw die zich had aangesloten bij de terreurorganisatie. Volgens de nationale veiligheidsdiensten verblijven zo’n 220 vrouwen uit Frankrijk bij ISIS in Irak of Syrië. Twee jaar geleden maakten ze zo’n 10 procent uit van de vertrokken jihadi’s, maar nu is dat al 35 procent, meer dan een derde dus. Niemand zou in de frêle Sophie, die haar echte naam niet wil geven uit vrees voor represailles van ISIS, een strijder zien. Geboren in een streng katholiek gezin in Congo, werd ze op haar negende samen met haar oudere zus naar Parijs gestuurd nadat haar moeder was overleden. Haar dood betekende het verlies van een ‘beschermengel’, en werpt tot op de dag van vandaag een schaduw over haar leven. Als sociaal werkster ving Sophie vooral immigranten op in de Parijse buitenwijken. Ze bekeerde zich tot de islam, zonder dat aan haar atheïstische echtgenoot te zeggen. Met het geloof wou ze de leegte die haar moeder achterliet opvullen. Drie jonge moslims Haar geloof bracht haar in contact met drie jonge moslims, die in september 2014 verdwenen en opdoken in Syrië. Ze hielden dagelijks contact met haar. Sophie zag zichzelf als een tussenpersoon tussen de drie ‘verloren jongens’ en hun radeloze families. “Die nemen het eerste vliegtuig terug als ze horen dat hun moeders hen misten”, dacht Sophie, maar niets was minder waar. De rollen werden omgekeerd: “Ik dacht dat ik controle had over de situatie, maar nu besef ik dat ze waarschijnlijk getraind werden om mensen als ik te rekruteren. Stukje voor stukje speelden ze in op mijn zwakheden. Ze wisten dat ik een weeskind was en dat ik bekeerd was tot de islam. Ze wisten dat ik onzeker was...” Op 20 februari 2015 vertelde Sophie haar man dat ze voor haar werk naar een weeshuis in Istanboel moest reizen. Ze nam haar zoontje mee. Maar in plaats daarvan nam ze een bekende jihadiroute via zuid-Turkije naar Syrië. Eens aangekomen in het bolwerk van Raqqa, leek het dagelijkse leven in niets op het “paradijs” dat haar vrienden uit Frankrijk haar hadden voorgespiegeld. Sophie mocht niet alleen naar buiten. Als ze dat toch deed, moest ze van kop tot teen bedekt zijn. Bovendien moest ze haar identiteitskaart afgeven en mocht ze amper communiceren met haar thuisbasis. Vreselijke fout In de kraamkliniek waar ze moest werken, schrok de Française van de smerige toestanden, het personeel dat zich niets aantrok van de lijdende patiënten en de hiërarchie in de stad. “Arrogante buitenlandse strijders” stonden immers bovenaan, terwijl de Syriërs zelf zich helemaal onder aan de ladder bevonden. Ze verbleef in een appartement, achtergelaten door Syriërs, waar de gekooide kanaries de perfecte metafoor waren voor de toestand waarin zij en haar zoon zich bevonden. Tien dagen. Meer had Sophie niet nodig om te ontwaken uit de “verlammende verdoving”, zoals ze het zelf omschrijft. Wakker geschud door de berichten en familiefoto’s die haar wanhopige man haar stuurde. Sophie wist dat ze een vreselijke fout had gemaakt. “Ik vroeg om naar huis te gaan. Elke dag. Ik zei dat ik mijn familie miste en dat mijn zoon zijn vader moest zien. In het begin verzonnen ze excuses, maar daarna kwamen de bedreigingen. Ze zeiden dat ik een alleenstaande vrouw met een kind was en dat ik nergens naartoe kon. Als ik toch zou proberen om te vertrekken, zouden ze me stenigen of vermoorden.” Klap in het gezicht Sophie stond doodsangsten uit. “Ik vreesde dat ze me gevangen zouden nemen en mijn zoon zouden afpakken. Ik sprak de hele tijd tegen hem, zodat hij niet zou vergeten dat zijn vader en ik van hem hielden en dat hij lief moest zijn tegen alle meisjes. In de hoop dat het zou doordringen en dat, als iets me overkwam en hij in de klauwen van ISIS belandde, hij mijn stem in zijn hoofd zou horen en niet in staat zou zijn om te doden. Als een leeuwin probeerde ik hem te beschermen.” Toen een van de Fransen vroeg om het jongetje mee te nemen om te bidden in de moskee, beet ze hem toe: “Handen af van mijn zoon!” Het antwoord: een klap in haar gezicht. “Ik was in een vreemd land waar ik niemand kende en de taal niet sprak. Ik keek naar mijn zoon en wist dat ik een monumentale blunder had begaan, de grootste van mijn leven. Toen wist ik dat ik sterk moest zijn en alles moest doen om hem daar weg te krijgen.” Kinderen kijken naar onthoofdingen Sophie werd door de Fransen meegenomen naar een ‘madaffa’, een soort gevangenis voor buitenlandse vrouwen, waar ze tot haar afschuw zag hoe jonge kinderen op televisie naar onthoofdingen van ISIS en moorden keken terwijl hun moeders juichten en applaudisseerden. “Die vrouwen zagen de ISIS-strijders als hun prins op het witte paard. Als een sterke, machtige man die hen zou beschermen. De enige manier om te vluchten uit de ‘madaffa’, was trouwen met een jihadi. In feite waren die westerse vrouwen niets meer dan baarmoeders om baby’s te maken voor ISIS.” De volgende dag, terwijl de mannen die haar gevangen hadden genomen een trouw organiseerden, ontdekte Sophie een deur. Ze was niet op slot. De vrouw wandelde naar buiten, en bleef wandelen. Haar getuigenis over de ontsnapping uit Raqqa is als een thriller waarvoor je op het puntje van je stoel gaat zitten. Nadat ze was opgenomen door een Syrische familie, die hun leven riskeerden door haar te verbergen, kwam Sophie in contact met strijders van de Syrische oppositie die gealarmeerd waren door haar man in Frankrijk. In de nacht van 24 april 2015 nam een jonge Syriër Sophie en haar zoon, verstopt onder haar nikab, mee op een motorfiets naar de Turkse grens. Een controle aan een checkpoint of betrapt worden stond gelijk aan de dood. Kidnapping Aangekomen in Parijs, werd Sophie ondervraagd door de veiligheidsdiensten. Ze moest twee maanden doorbrengen in een cel en mocht geen contact hebben met haar familie. Vandaag is ze herenigd met haar man, maar mogelijk wordt ze nog beschuldigd van kidnapping. “Als ik erover nadenk, vraag ik mezelf: hoe was dit mogelijk, hoe heb ik dit kunnen doen? Ja, ik was naïef, in de war, fragiel en zelfs kwetsbaar, maar hoe kan het dat die al bij al niet zo snuggere jongens mij zo konden brainwashen? Het is een vraag die ik me nog stel.” Sophie weet dat ze bij de gelukkigen is, want vele andere westerse meisjes en vrouwen die hetzelfde lot ondergingen, zitten nog steeds vast in Syrië. Zij zullen nooit meer van de vrijheid proeven. Zoontje met machinegeweer Na haar terugkeer in Frankrijk, toonde haar man haar een foto die ISIS hem had gestuurd. Op die foto was te zien hoe hun zoontje een automatisch geweer vasthield. “Die moet genomen zijn toen we daar waren, maar het was de eerste keer dat ik hem zag. Ik was er doodziek van.” “Ik zal me altijd slecht voelen dat ik mijn zoontje in deze nachtmerrie heb meegesleurd. Zo slecht dat ik vaak verlamd ben van schuldgevoel. Maar ik moet sterk zijn en doorgaan. Het moeilijkste is voorbij. We zijn ontsnapt uit hun klauwen en zijn nog in leven.” “Nu moet ik andere mensen tegenhouden die in deze horror meegesleurd worden. Wat kan ik zeggen? Ga niet”, zegt Sophie nog.
De zanger ... Het idool van onze jeugdjaren is gisteren na een 18 maanden vechten aan de gevolgen van kanker overleden.... hij is 69 jaar geworden...
Het is frapant hoe de meeste mensen reageren als ze je nodig hebben... dan is er geen houden aan... terwijl ze jou zelf , jaren aan een stuk gekleineerd, en zwart gemaakt hebben...
We maken er ons allang niet meer druk om, we weten dat de meesten zo in mekaar zitten... en er ons aan storen brengt geen aarde aan den dijk.... we doen gewoon ons ding... zoals we het gewoon zijn van te doen.... onze plan trekken !!.... Mijne prei in den of is nog niet echt heel groot ... maar ik zou dus terug waterzooi willen maken... en dan heb je dubbele portie's groenten nodig !!... het is oftewel prei gaan kopen... oftewel aan mijn eigen zelf geteelde prei gaan zitten !... en het zal wel dat laatste worden... ik kijk er echt al naar uit... een goeie kippeboullion trekken om er daarna een hemelse gentse waterzooi van kip mee te maken.... Mmmmm.... diegene die dat niet kennen die weten niet wat dat lekker is ... en als je grieperig bent is het een fantastisch oppepmiddel... vorige zomer waren we hier in Frankrijk op een vliegtuigschow.. en er was dus een grote tent voorzien..; voor standhouders (gratis trouwens) voor mensen met B+B , gite's... en van boer naar consument toestanden.... toen ik daar zo mee in die tent zat.... kwam er een franse man... vragen of ik het recept had voor gentse waterzooi... hij was dus rondreis geweest in Belgie ... en hij vond de gentse waterzooi onvergetelijk lekker.....
Wij hebben de waterzooi ( dat heb ik trouwens al eerder geschreven) het liefst op de oude manier zonder room... gewoon puur natuur... en de smaak van de zooi... komt het meest tot zijn recht met groenten vers uit den hof !..... en lekkere grote stukken kip ( zonder vel, want dat vind ik gekookt kippevel vies)
Voila we zullen eens in gang schieten... ik ben benieuwd wanneer mijn pakske met borduurgaren gaat ariveren het wordt tijd, Ik weet met de feestdagen... moet je altijd wel wat geduld DHL heeft me verwittigd... het zou in frankrijk beland zijn..... hopelijk gaat het niet verloren...
Het was nu meer een rijsttafel geworden met twee wokpannen
EEn grote wok en een kleintje voor mezelf met de lekker scampi's in rode currysaus... met flink veel look... nu met gewoon gekookte rijst.... maar de volgende keer maak ik zelf papardelle... met andere woorden brede lintmacaroni Ik had een fumet gemaakt van de koppen en het harnas van die beestjes... en daar dus de lekkere saus mee aangemaakt, later nog een goeie kwak room en het was echt af... Theo die heeft de rest van de nasi soldaat gemaakt, het was behoorlijk wat... maar het is ook een grote jongen, dus die kan flink wat eten ...de hondjes kregen de rest van mijne rijst lekker doorspekt met de rooie currysaus..; zonder de lekkere beestjes uiteraard... en ons Molleke die was ook komen aanzeilen... die rook natuurlijk de fumet van die karkassen.. en heeft zich eerst ook nog tegoed gedaan, aan de rijst, en is dan begonnen aan de fumet met de afgekookte koppen en schalen... het heeft hem blijkbaar goed gesmaakt ..
Vroeger toen mijn huishouden er nog helemaal anders uitzag... dan werden er scampie's gebakken en met pan en al op tafel gezet... ieder mocht dus met zijn vork beestjes prikken en met zijn boterham lekker in de pan soppen... bestaande uit goeie boter, veel look en curry.. en een flink schudder uit de pili-pili pot... dat waren nog eens tijden... Voila... Theo die is al gaan slapen .. had last van kouwelijke benen.. ik ga zijn voorbeeld maar volgen denk ik en ga met de laptop ( op de bedbrug) nog een CSIke of twee, drie bekijken , hier heet die serie de Experts....Ik heb er verschillende reeksen van..... weliswaar oudere serie's,ik spaar ze dus allemaal .... ik kan kiezen, frans gedubt oftewel de originele versie met frans ondertiteld... dus dan leer ik nog eens wt !.. voila..
lieve mensen ... beste naaisters ... breisters en haaksters..
Ik ben er zeker van dat iedereen wel 1 of meerdere zakken in zijn/haar bezit heeft met restjes... voor de naaisters stofkes... voor de anderen wol en katoen.. buiten de quilsters om ( want die zien in elke overschotje of een knipsel al een quilt)doen jullie eigenlijk nog iets met die lapkes... ik had zo gedacht ..; om deze om te toveren voor mutsjes , die waarvan ik honderd procent zeker ben gretig zullen gedragen worden door kindjes die chemo krijgen... voor de jongens ... een stoere... ( laat je fantasie de vrije loop) en voor de meisjes iets leuks met bloemen of zo of ( valse staartjes met wol bvb) of een fantastische mooie strik... het moet natuurlijk wel zacht zijn... en uiteraard wasbaar !.....
Ik kwam op het idee toen een iemand van onze groep ... super gelukkig aankondigde dat haar madeliefje genezen was verklaard .; (leukemie) en dat die mutsen nu naar de zolder zouden verhuizen.... ik zou die dus afgeven aan de verpleging die er dan wel kandidaatjes voor zouden vinden ... zou zelfs een mutsenwinkeltje opzetten, niet voor te kopen maar gewoon als beloning voor het ondergaan van al die toestanden ... ze zien er een beetje als de ouderwetse badmutsen uit maar dan dus dubbel zodat er geen naden aan de binnenkant te zien zijn ( pijnlijk voor het patientje) en dan natuurlijk met iets leuks erbij oftewel een borduursel, oftewel een pompon een belleke of iets anders moois... zodat het een plezier is om te dragen.. en het leed om voorlopig zonder haar verder te moeten een beetje minder is
Ik zit zo te denken.... wat gaan we eten deze avond
Ik heb nog voor 1 grote eter nasi..... met kip ... ik kan wat rijst bijkoken... en dan voor mezelf ... tijgergarnalen met look maken... theo lust gene vis ( in dit geval ben ik daar niet echt rouwig om !!.. en dan Mmmmmm heerlijk genieten ... ik zie het weeral helemaal zitten sé !!...
Er is nog al wat gedoe om de nieuwe frietpot.... van Phillips... iedereen moet en zal dat ding kopen... het wordt bezongen in alle mogelijke toonaarden... lekker doen, binnen dit en een half jaar gooien ze die spullen naar je kop tweede hands en bij troc....
Indertijd hadden ze ook zo van die oventjes met een grote pyrex ..pot eronder... Mister T- van the A-team heeft er nog reclame voor gemaakt !!... je kan ze trouwens nog kopen voor gemiddelt zo een 50 eurootjes ben je al vlug in het bezit van zo een oven... ik moet zeggen ik ben er stapelgek op en die wordt jaar in jaar uit dagelijks gebruikt... die is fantastisch om je broodjes te ontdooien ... een paar minuten en ze zijn knapperig vers.. ik bak er mijn kip in zonder vet... resultaat een fantastische sappige geurige kip..... met een lekker krokant velleke !!... frietjes schijnt ook te kunnen , maar wij houden van echte friet dus wij hebben nog een echte frietpot !... en zweren daarbij !...Ik heb twee van die oventjes op voorraad, ik koop die op .. als ik die zie staan aan minder dan 20 euro... ze eten geen brood.... en ik ben er dan zeker van dat ik niet zonder val... meestal gaat dan de hallogeenlamp kapot en een nieuwe lamp kost meer dan die oven !... resultaat ... deksel ( met het electrische gedeelte weg).. en je hebt een grote ruime pyrexbak op overschot !
alhoewel Theo nog verder wil werken aan de glazen deur !...
voor deze avond ... ligt er een dikke kip uit... die zullen we natuurlijk niet helemaal opkrijgen.. maar ik ben een krak in restjes verwerken, en wie weet maak ik wel kippekroketjes... maar dat staat echt nog niet vast... het borduren valt wat tegen, ondanks de zware steunplastiek trekt de tricot stof toch tesamen, en dat vind ik niet echt het, van het.. toch ga ik de vlinder ( die echt wel heel mooi is )verder uitborduren om te zien wat het uiteindelijk resultaat is !
Er is al 1 koektrommel leeg en aan de hele grote cooky -jar.. kan je zien dat de wafeltjes best wel te pruimen zijn !!... ik kreeg ook de opmerking , dat de wafeltjes eigenlijk feitelijk beter zijn dan zo een bisquit, omdat je daar gans de dag plezier van kan hebben... ( het systeem:gaan en pakken)... zonder dat je een bord en bestek nodig hebt... lekker uit het vuistje !
spijtig dat ik dus geen lukskes kan bakken... want heel dun zijn ze nog vele lekkerder.. nu hebben ze dus meer weg van die boterwafeltjes in ovale vorm, ik denk per 10 verpakt in zo een soort van boterpapieren zak.... In elk geval dit soort vind je ook in de Commerce...
en omdat het toch al wat geleden was heeft het heerlijk gesmaakt !... meer moet dat niet zijn... het was dus met kip... het grootste werk is (als het uit de vriezer komt de kippefilet ontdooien, maar eigenlijk heb ik zelfs liever een paar goeie kippebillen daar zit vele meer smaak aan )dan de preparatie maken, het vleesje moet wat marineren... je kan het ook met gekookte kip voor wie aan de slanke lijn doet maar dan zit er helemaal geen smaak meer aan .. met soja saus en nog wat spul... laten trekken... dan de groentjes snijden ( de rijst heb je al tevoren klaar gemaakt of een overschotje, maar wij europeanen zullen niet echt dikwijls zo gewoon gekookte rijst eten denk ik omdat dit bijna smakeloos is.. dus die moet je wel op voorhand koken en laten koud worden... en dan maar wokken... heerlijk wij doen het op zijn Belgisch.. dat is dus met nog een paar spiegeleitjes en hoe kan het anders lekkere currysaus ..... in ons geval lekker hot... en spicy , met nog wat gember en look !!..... Mmmmm
als je chinees gaat uithalen en naargelang wat je gekozen hebt... ben je eigenlijk nooit veel geld kwijt... maar als je het zelf maakt ( ongeacht of het nu maar 1 gerechtje is of een ganse rijsttafel... ) het is zeker maar 1/4 van de prijs die je betaald bij een meenneem chinees !... zelfs als je alles gewoon vers koopt in een super markt en niet in zo een Sun-wah !!!.. die mensen kennen er iets van om met heel weinig als het moet een gans leger te voeden... en het wokken gaat vlotjes... zeker te weten... met wat erwtjes, een ajuin , een wortel ben je eigenlijk al gesteld, je kan natuurlijk eindeloos varïeren met je groenten, wat je in huis hebt, of hetgeen in de vriezer steekt .. gebruik dat maar... het komt goed.. ( ik heb nog wel geen spruiten geprobeerd omdat dit niet echt voor de hand ligt , maar ik denk fijn gesneden moet dat ook nog lukken )
EErst Theo geholpen om de vleugels van de hele grote dubbele ( eigenlijk drie deuren) in het geplaatste geraamte te hangen... en dan morgen verder doen... de rijst is gekookt en staat af te koelen de kippefilet is in stukjes gescheurd... en kan straks in de nasi verwerkt worden ... ( het vlees is het lekkerst als het op voorhand gekruid is )en nu mijn mateke getrakteerd op een hemels biertje ( althans dat vind ik) Leffe Ruby... het heeft wat weg van kriekbier, maar is het niet...het is dus de smaak van rode vruchten met een ondertoon van rozenhout... ik heb nog nooit vanzeleven op rozenhout gekouwd.... maar de geur omgezet naar een smaak dat is het zo wat.. ik weet niet echt hoeveel chemie er aan te pas is gekomen.... maar swat.. ik vind het lekker !.. en een grote bierdrinker ben ik zowiezo al niet... als wij naar West-malle bij de paterkes iets gaan eten en drinken wil ik altijd stoer doen dus de grote mens uithangen.... en dan is dat het echte van het echte.. daar gebrouwen en van't vat.... wel dan krijg ik er hooguit zo eentje uit.. de tweede die wil ik ook nog wel , maar dan heb ik al hulp nodig , dat zijn altijd zo van die grote kuipen amai zenne !!..; maar wel lekker.... en de chef-kok van de paterkes die weet er ook wel raad mee.. de gerechtjes zijn goed betaalbaar .. en ongelofelijk lekker , je zou bijna zeggen hemels
Zo ik heb van een borduuselke een proefje gemaakt, en ik ga het toon op toon doen eerst de vlinders ... en daarna bekijk ik de zaak nog eens !
...de hondjes kregen de rest van mijne rijst lekker doorspekt met de rooie currysaus..; zonder de lekkere beestjes uiteraard... en ons Molleke die was ook komen aanzeilen... die rook natuurlijk de fumet van die karkassen.. en heeft zich eerst ook nog tegoed gedaan, aan de rijst, en is dan begonnen aan de fumet met de afgekookte koppen en schalen... het heeft hem blijkbaar goed gesmaakt ..
