|
toen ik nog echt een jong mens was met een gezinneke dat nog in volle opgroei was, had ik erg veel plezier in deze dagen, ik kon werkelijk een gans jaar....zoeken naar geschenkjes die bij iedereen paste, of te pas kwam... voor mijn grootmoeder, was dit meestal iets om te breien ( met naalden) of iets om te snoepen (speciaal voor diabetes) voor mijn onderbuurvrouwke die héél erg klein was en mager die niet echt mooie passende kleding vond volgens haar leeftijd, ze droeg meestal redelijk neutrale truitjes voor kinders van een jaar of 10 of op maat gemaakte kleding, maar door de kostelijke prijs, erg ouderwets... breide ik altijd een trui of twee met mooie kabels of een noors patroontje waarvan de tekening, niet te groot uitviel, de kinders kregen een enveloppe met geld, onder voorwaarde dat ze daar kleding van kochte tijdens de solden een goeie week later, de andere vrienden , daar hield ik rekening met hun hobby's, enzovoort......Gans de week voor kerst , was ik al druk in de weer met koken , en aanslepen van de nodige produkten om het een geslaagde feestdis op tafel te zetten.... de grote kloostertafel die was volledig volzet.... en het huis geurde naar den en flikkerde als diamant door al de kerstballen, slingers glitters en bling,bling
Op een gegeven dag... kiest mijn dochter ervoor om het huis te verlaten en te gaan samen wonen met een albanees... moslim... triestig.... van dag op dag zijn we dus aan de kant gezet zoals een oude paar schoenen die je afdankt.... niets was nog goed! en kerst , dat was iets katholiek, daar wou ze niets meer mee te maken hebben, enkel haar dikke spaarboek.... en weg was ze... ze is getrouwd( uiteraard enkel voor de wet) zonder ons op de hoogte brengen....
Maanden later zag ik haar hoogzwanger terug, dik in de miserie.... geen geld meer, ze moest uit haar studio ( wegens overlast en wanbetaling) en ze had nog niets voor de baby , die de maand nadien zou geboren worden.... ik heb haar toen er helemaal bovenop geholpen.... heb al de toestanden met de moslimbrothers ondergaan..... ook het feit dat een vrouw... geen rechten heeft... enzovoort... maar toch er was iets kapot, de vroegere innige moeder -dochter relatie was er niet meer, de onbevangen sfeer was weg, en telkens ze was geweest miste ik wel wat een paar badhandoeken, nieuwe lingerie, die ik in mijn badkamerkast lades lag, telkens wel iets.....
Ze begon te liegen, héél gerafineerd uit de hoek komen om iets te bekomen , waarvan ze niet zeker was of ik anders wel zou toehappen. enfin het was niet echt je , van het.
Mijn kleindochter werd geboren, en de eerste maanden , was een droom voor mij, mijn eerste kleinkindje... ik droeg de baby op handen, en heb genoten van elke minuut, tot.... het kind als chantage gebruikt werd, als ik dit niet gaf ( meestal geld) of dat niet deed( meestal zijn talrijke fam.opvangen) dan mocht ik het kleintje niet meer zien.. in de week dat mijn vorige vriend is overleden.... zijn ze komen aankloppen dat vanaf toen, haar man Hibrahim de baas zou zijn, want een vrouw , die had niets in te brengen. kiezen of delen, toestemmen of adieu ... kleine meid.....
ik moest op een seconde beslissen, en heb besloten om me niet te laten chanteren.....
En was die week alles kwijt, partner, dochter, en kleindochter.... Het feit, dat ik dan vijf jaar moederziel alléén de feesten heb moeten ondergaan..... Heb ik gezworen om nooit nog echt te vieren, al dat opgeklopt gedoe.... zogezegde vriendschappen en zeemzoet gezwets... het hoeft voor mij niet meer, toch hou ik nog altijd rekening met mensen die er zo erg onder lijden, omdat ze onlangs een partner kwijt zijn geraakt, of toch al zolang alléén zijn...... met kerstavond ga ik dus op verplaatsing koken....
zonder toeters en bellen....Gewoon gezellig samen iets eten en de gezellige kerst, samen ondergaan.
Niettegenstaande, wens ik iedereen, die veel plezier beleeft aan deze tijd, een wondermooie kerst, en als je moet rijden ( dat zal wel , want ze zullen waarschijnlijk staken) wees voorzichtig !
|
