Dan naar huis en een lekker kommeke koffie geslurpt...Telefoonnummer van het distriktshuis opgezocht.... en bellen maar.... ( Zet al je trots maar opzij, en nadien niet te veel nadenken... want je zou erg verontwaardigt kunnen zijn voor de rest van de dag)

Na 10 minuten rinkelen van de telefoon, werd er dan toch antwoord gegeven van de receptioniste... een doorschakeling, naar de bewuste dienst. 

Zoals ieder normaal opgevoed mens stel ik me voor : naam en voornaam ..; en dan de vraag, wat ik moet doen om een volmacht te krijgen voor iemand die in mijn plaats gaat stemmen, omdat ik dan in het buitenland zal zijn?

"Een hoogstvervelende geïriteerde stem antwoord, dat weet ik niet , wij hebben nog geen instruktie's gekregen..... , ge moet later nog maar eens terug bellen, baf den telefoon op de haak....

Ik had de luidspreker op en Theo zat me te bekijken of hij het in Keulen hoorde donderen met de medeling" ZO.... amai was is dat !!!"

De arogantie , zijn wij allang niet meer gewoon, want waar we nu het meeste vertoeven , worden we echt met alle respekt , gelijk waar behandelt, in gelijk welke winkel ,bank , of gemeentehuis, en in gelijk welke dorp, of stad.....en omdat wijzelf steeds beleefd, en gemoedelijk zijn tegen eigenlijk ieder mens.....is dit voor ons toch wel eens slikken.

Theo en ik hebben het ook nog over de Vide-greniers gehad, momenteel hebben we eigenlijk geen tijd en ook geen goesting,om zelf op een vide-grenier met onze spullen te gaan staan , ik heb nogthans veel interesante toestanden, gaande van konen breigaren, sokkenwol op bollekes, maar ook nieuwe toestanden zoals moderne staande lampen..voor een modern interieur , verschillende sets koksmessen met blok ,setjes in porcelein voor op de tafel te zetten (boter , of andere smeersels), allemaal in de oorspronkelijke doos, ook zelfgebreide kousen, gesponnen wol, half alpaca, half merino, 100 % bergschapewol, dik , dun, en superdun.; allemaal voorgekrompen...en dan nog wat hebbedingetjes die ik her en der op de kop heb getikt, te mooi om te laten liggen, maar eigenlijk nog geen bestemming gekregen...Natuurlijk sleur ik dan mijn Noors spinnewiel mee en wol om demonstratie's te geven.en hopelijk kan ik dan terug in mijn folklore kleding.... ik ben nu op maatje 42 geariveerd, en de jeans begint al serieus te flodderen rond mijn taille en billen..(nog niet om mensen te ronselen voor de spincursussen, want we willen onze boerderij, dat dan eigenlijk een Manoir wordt eerst afgewerkt zien).

Omdat wijzelf , erg eenvoudig zijn,( en daar bedoel ik niet achterlijk mee, we hebben beiden hogere studie's gaan en onze diploma's gehaald), zouden wij ook mensen willen aantrekken, die eerder bescheiden zijn , wij houden niet van dikke nekkerig gedoe....dus de doorsnee Vlaming... zal hier denk ik wel aan zijn trekken komen, er staan buiten cursussen nog andere activiteiten op het programma, maar dat blijft een verrassing, tot we onze website-bouwer ,het startsein hebben gegeven om alles te openbaren....

Het is natuurlijk wel heel plezierig om je fantasie aan het werk te zetten , op verschillende gebieden, de inrichting van de kamers, de oprit die ( naar ik hoop redelijk nostalgisch zal ingericht en opgebouwd worden, met grote plavuizen, en stenen), de schuren die een gedeelte overdekte koer zullen worden( meschien zelfs met een openhaard ,maar dat valt nog te bezien, of het haalbaar is met het dak, dat zal een kluif voor onze architekt zijn).mooie klimmende en bloeiende struiken.....

En door jarenlang contakt te hebben met héél veel mensen , door ons werk , zijn er verschillende groepen, organisatie's die ons niet te groot toekomstig bedrijf wel zien zitten..om er te komen uitblazen,om op krachten te komen, of gewoon lekker een weekje der tussen uit... eenvoudig, grote boeretafels met banken tussen de huizen..waar ieder lekker aanschuift......

Maar het zijn natuurlijk nog altijd maar dromen, enkel iets minder vaag dan in het begin!