|
Als je een landschap was waar ik doorheen kon loopen,
stil staan en kijken met mijn oogen open
en languit op de harde grond gaan liggen,
er mijn gezicht op drukken en niets zeggen.
Maar t meeste lijk op de groote lucht erboven,
waar ruimte is voor buiten licht en donkre wolken
en op de vrije wind daartusschen,
die in mijn haren woelt en mijn gezicht met kussen bedekt,
zonder te vragen, zonder te beloven.
Ik vouw de handen en aanbid, dit grootse stille wonder.
-* Maria Vasalis *-
Gezellige Winterse Vrijdag & weekend blogmaatjes
zoiets half zo hoog eens meegemaakt in Zwitserland , en ze mogen dat daar houden Myriam , niet ideaal , ons winterreisje werd met vier dagen verlengt zaten van de buitenwereld afgesneden.
24-01-2013 om 21:22
geschreven door luc
|
