Kleurstoffen

Er zijn een aantal onverdachte of zelfs zeer gezonde kleurstoffen, zoals bietenrood en tomatenrood (Anthocyanen), of Curcumine (geel).
Maar ook veel allergie, ziekte en hyperactiviteit veroorzakende (zeker in de gebruikelijke combinatie met suiker of Aspartaam).
Niet vreemd, als men bedenkt, dat de meeste kleurstoffen behoren tot de chemische groep van 'polycyclische aromatische koolwaterstoffen', die bekend staan om hun kankerverwekkende eigenschappen.

AZO's (en andere meer schadelijke kleurstoffen) worden ook gebruikt in non-food producten, zoals kunststoffen, kleding en cosmetica.

Kankerverwekkende werking is bij de AZO voedingskleurstoffen niet goed aangetoond, maar is theoretisch mogelijk door AZO reductie door micro-organismen in de dikke darm.
Bij hogere consumptie hebben deze stoffen invloed op het gedrag en verwarren het metabolisme.
In hoeverre AZO reductie in de darm processen in de hersenen beïnvloedt is niet bekend.
Gezien de directe relatie tussen processen in de darmen en in de hersenen (ZE), KAN hier een verklaring liggen tussen de vaak vermoedde relatie kleurstoffen - gedragsproblemen.

Tatrazine (E 102 geel) is het beruchtste voorbeeld. E102 wordt ook in verband gebracht met ADHD, schildklierkanker, migraine, astma en reuma (lupus).
De HACSG (Hyperactive Children's Support Group) vertelt ons, deze kleurstof te mijden.
Zie hier (in cache) voor een bespreking van deze kleurstoffen.

Ook Amarant (E 123) en Cochenille/ Karmijn (E120) Cochenillerood (E 124)zijn twijfelachtige stoffen.
Cochenille is gemaakt van de felrode schilden van cactusluizen, en kan heftige reacties oproepen, zeker bij mensen die gevoelig zijn voor allergie en astma.
De chemische (goedkopere) variant daarvan is Cochenillerood E124, een AZO Aluminiumzout van Karmijnzuur (dat bijna net zo allergieverwekkend is).

E124 wordt veel gebruikt in snoepgoed en we zadelen onze kinderen ook hiermee op met extra zenuwaantastend Aluminium - ook op andere manieren krijgen kinderen (en volwassenen) teveel Alumium binnen.

De blauwe kleurstoffen (E 130-134) hebben een slechte reputatie als allergieverwekker, en moeten, evenals de AZO kleurstoffen, vermeden worden door astmapatiënten.

Zwarte karamel (E150d), gebruikt in bijv. cola, wordt met stikstof en sulfiet geproduceerd.. Deze karamel lijkt in matige hoeveelheid onschadelijk, maar het is de meest gebruikte kleurstof, die in zeer veel producten voorkomt, en daardoor metabolisme verstoring kan veroorzaken.
De ADI voor sulfiet- en stikstofkaramel kan makkelijk bereikt worden... zeker bij kinderen.
Teveel stikstof (in ammoniakvorm) is schadelijk voor de hersenen e.a. organen.
In zogenaamde 'light' Cola zit wel degelijk een behoorlijke hoeveelheid suiker - in de vorm van karamelkleurstof (die weliswaar weinig caloriewaarde heeft, maarAGE's en 4-methylimidazole bevat - schadelijke reactieproducten die leiden tot metabool syndroom)... Meer info is o.a. hier en hier en hier te vinden.

Ook hier geldt: 'OVERDAAD SCHAADT', óók een overdaad aan VERSCHILLENDE verdachte stoffen, die allen apart ónder de vastgestelde schadelijkheidgrens zitten (of waarvoor geen grenzen zijn vastgesteld).

Voor een aantal schadelijke kleurstoffen bestaat er een onschadelijk alternatief:
E100 101 140 141 160(a) 160(e) 160(f) 161(x) 162 163 170 171 172(?) 181.
Daarnaast bestaan er nog kleurende fruitsappen en andere plantaardige kleurstoffen (niet allemaal even goed).

Een positie apart neemt Karmijn (E120) in, gemaakt van rode cactusluizen, of het nagebootste extract ervan (E124). Daarom is E120 een 'natuurlijke kleurstof', maar het kan sterke lichamelijke reacties veroorzaken, en krijgt daarom SLECHT. Karmijn is zo populair vanwege de felrode kleur.

Producten met een MOGELIJK SCHADELIJKE kleurstof, in welk opzicht dan ook,` krijgen 'SLECHT'.
Een uitzondering is houtskoolzwart (E 153), gebruikt in drop. Mits geproduceerd in West-Europa, lijkt deze stof zeer zuiver gemaakt (desalniettemin in de USA verboden vanwege mogelijk schadelijke reststoffen).
Dat geldt misschien ook voor zuivere suikerkaramel (E150(a)) - een goede analyse van de inhoudstoffen ben ik niet tegengekomen, maar des te donkerder van kleur, des te meer schadelijke brandreststoffen, en te bitterder de smaak (als bij koffie en brood).

Paprikarood (E 160(c)) is hier niét beoordeeld als 'slecht', maar voor allergische personen toch niet te adviseren.

Volgens de EU wetgeving moeten alle Europese landen zich neerleggen bij de E-nummer lijst, hoe ze er zelf ook over denken (dachten)....

Maar er komt verandering in het EU denken over kleurstoffen, door een aantal recente wetenschappelijke publicaties over de link tussen bepaalde kleurstoffen met ADHD en kanker.
Het wordt verplicht, om bij de volgende kleurstoffen te vermelden, dat er effecten op de concentratie en het gedrag kunnen optreden:
E102, E104, E110, E122, E124, E129, zie Medical News 24-07-2010.

Maar dat is pas de eerste stap...

E102 is (was) verboden in Finland en Noorwegen; 103 in de USA; 104 in Japan, de USA en Noorwegen; 107 in Australië, België, de USA, Noorwegen, Finland, Frankrijk, Japan, Duitsland, Oostenrijk , Zwitserland en Zweden ; 110 in Finland, Noorwegen en de UK; 120 in de USA; 122 in Noorwegen, Zweden, Japan , de USA en Oostenrijk; 123 in Rusland, Japan, Noorwegen, Zweden, Japan, Oostenrijk en de USA; 124 in Canada, Noorwegen en de USA; 127 in Noorwegen; 128 in zeer veel landen (niet Nederland en de UK); 129 in de EU; 131 in Australië, Nieuw-Zeeland, de USA, Noorwegen en Japan; 132 in Noorwegen, 133 in de Scandinavië, Frankrijk, Oostenrijk, België, Duitsland en Zwitserland; 142 in Canada, de USA, Noorwegen, Zweden en Japan; 151 eerst in veel EU landen (niet Nederland en de UK), Australië en de USA; 153 in de USA; 154 in vele landen (eerst ook Nederland); 155 in vele landen; 160(d) in sommige landen; 180 in Oceanië. Hier is een overzicht van kleurstoffen.