Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
26-01-2012
Dat was nat !
Dat was nat !
Omdat Belle gisteren de baas ten val
had gebracht bij de wandeling samen met Heros had de baas besloten dat er
eventjes bijsturing nodig was.
Het zat zo t baasje was op het
einde van de wandeling een babbeltje aan het doen met een buurvrouw. Plots
verscheen er uit het niets een jogger waar Belle van schrok en naar uitviel. Dat
kan normaal wel opgevangen worden door t baasje maar niet wanneer er 38 kilo
Heros voor zijn voeten staat. Heros wist van niets en bleef dus staan en daar
kon het baasje niet over heen.
Resultaat Heros zwaar geschrokken,
het baasje tegen de brievenbus gevallen die ook tegen de grond lag en Belle
achter de jogger aan, de leiband achter zich aanslepend.
Nu kan het baasje veel hebben van
zijn honden maar dit was er dus dik over. Trôp is te veel volgens PVDB* en ook
volgens het baasje.
Gisteren kreeg Belle nadien nog
een extra bijlesje aan de voet lopen zonder trekken.
Maar ook vandaag zag het baasje wel
nut in zon bijles. Hij trok er dan maar alleen met Belle op uit voor haar
dagelijkse wandeling en dat hielp. Twee, drie maal plots terug draaien wanneer
ze trok en geen aandacht aan de baas gaf,. Dat had zo zijn nut en ze wist dat
het menens was. 4/5 van de wandeling bleef ze dus netjes zonder trekken naast
het baasje lopen.
Maaaar we waren nog niet halfweg
toen ze hierboven de hemelsluizen open zetten !
Nu had het hagel, sneeuw, een orkaan,
zelfs een aardbeving mogen zijn, het was les voor Belle en de les zou afgewerkt
worden ! We hebben dat dus gedaan en de baas zag dat het goed was, Belle
volgens ons ook en daar draaide het ten slotte om.
Het baasje kan het niet gedogen dat
ze dat een van de volgende malen ook doet met t vrouwtje en dat het dan niet
zo goed afloopt met de valpartij als gisteren.
Het ging goed, Belle begreep het
blijkbaar, maar nat dat we waren, het water drupte uit t baasjes jas en pet,
en Belle hadden we beter in de droogzwierder gestopt om haar droog te krijgen !
Belle & co
*PVDB Paul Van Den Boeynants in de
jaren stillekes ooit nog eerste minister en spekslager die ook nog eens
ontvoerd is geweest. Maar de ontvoering is nog een ander verhaal.
De fotos zijn fotos van een onweer
in La Magdeleine in Frankrijk, maar vergelijkbaar.
Marian in Arnhem Nederland, het
vrouwtje van ons Kiki, meldt op haar eigen Max & Bente blog en op het
Drentenforum dat haar Kiki sabbelt. http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/
Nu is dat niet zo raar want ook Belle
doet dat op haar lakentje in haar bench en op het deken dat voor hen in de
zetel ligt. Het blijkt erfelijk te zijn, want ook vanuit Vriezenveen, ook in
Nederland komt Roswitha melden dat ook haar Felis, de moeder van Ferron het ook
doet. Trouwe bloglezes weten dus dat Ferron van Drentenpassie de vader van Kiki
is. Maar Ferron is dus ook de vader van Kyra-Belle, die ook dochter is van onze
Belle en nestzus van Kiki, en Kyra-Belle doet het ook.
Verder zijn er geen meldingen dat
andere honden, familie en/of anderen het ook doen. Dit is toch wel opmerkelijk
en dus verklaren we, dat vanaf heden, na een korte maar intense studie
sabbelen als een erfelijke factor bij het fokken van Drentsche Patrijshonden
erkent is.
Wat wel een opmerkelijk feit is, en
dit heeft nies met de honden te maken, dat Marian het sabbelen lief en mooi
vindt en Belle van ons vrouwtje naar haar poten krijgt omdat ze het dekentje
nat sabbelt. Nu rijst de vraag in de volgende studie is het een wenselijke erfelijke
factor of ligt hier de zware taak van de fokker om deze eigenaardigheid er
proberen uit te fokken of juist meer te benadrukken.
Ons baasje is meer de mening
toegedaan dat het er beter uit kan gefokt worden, hij heeft al in gedachte dat
er ooit eens een Drentsche Patrijshond verkiest van op zijn/haar dekentje te
sabbelen in de plaats van voor zijn baas jager de eend of fazant te apporteren.
Wie gaar er dan rode kaken van
schaamte moeten krijgen ?
Deze morgen nog eens bloed laten
trekken voor de progesteron test bij Hera. Net als mandag ging dat zonder
morren.
Toen wij in de vooravond de uislag
kregen was de waarde al gestegen naar 2,5. Van 0,03 naar 2,5 dat laat hopen dat
de waarde 5 zal bedragen tegen vrijdag als we voor de derde maal laten testen.
Nu is het wel zo dat Hera last heeft
van haar loopsheid. Na de diarree van de nacht van maandag op dinsdag is ze moe
en ze slaapt veel. Tot het moment dat ze hoort dat er een leiband genomen wordt
. Dan is ze in een oogwenk springlevend.
Ook Heros begint meer en meer
belangstellig te krijgen voor alles wat zich onder de staart van Hera bevindt.
We hebben niet de indruk dat het net als de vorige dagen alleen is om haar
proper te houden. Dat is dus nog enkele dagen oppassen als ze samen buiten
zijn. Het kan dan wel geen gevaar voor ongewenste zwangerschap opleveren, maar t
baasje heeft geen zin om voor nies op zn knieën op een natte en koude oprit of
gazon te gaan zitten. En het gevaar is niet denkbeeldig, Heros heeft het al
twee maal gepresteerd in enkele seconden onoplettendheid.
Nu zaterdag heeft er een stille mars
tegen de broodfok plaats te Schulen, zo halfweg tussen Diest en Hasselt vlakbij
Herk de Stad in België.
We hebben volgend artikel gekopieerd
uit de dierenkrant.
SCHULEN
-
De 'Kerngroep Tegen Broodfok' organiseert op 28 januari om 14.00 in Schulen een stille mars ter
nagedachtenis van broodfokslachtoffers. Het gaat om een burgerinitiatief van
gedupeerden die een ziek dier kochten uit een handelszaak van dieren. Met de
mars willen zij mensen bewust maken dat broodfok moet stoppen. Deze dieren (in
grote mate komende uit de Oostbloklanden) worden in mensonwaardige
omstandigheden gekweekt, aan woekerprijzen en in slechte gezondheid in
Belgische handelszaken verkocht. Daardoor worden de nieuwe eigenaars in vele
gevallen met veel verdriet en hoge dierenartskosten opgescheept.
ONLINE
PETITIE De Kerngroep is een online petitie
gestart tegen broodfokpraktijken waar op dit moment 3300 handtekeningen in
staan. In december 2011 zagen zij de actie van de stedelijke dierenwelzijnsraad
van Herk-de-Stad, waarbij de gemeenteraad werd gevraagd om Herk de Stad als
rampgebied in te kleuren. Dit inspireerde hen om de stille mars te organiseren.
Al enkele jaren is ons baasje geabonneerd
op het gratis internet maandblad Hondencentrum, .
http://www.hondencentrum.com/Regelmatig kan je daar artikels in vinden die je als honden liefhebber toch wel
moet weten, of waar je toch wel iets aan hebt.
Nu kan ons baasje zich niet
voorstellen dat één van de drie aangehaalde redenen op ons trio van toepassing
zou kunnen zijn
Punt 1: geeft namelijk dat een
tevreden hond niet graaft (!) (?) blijkt dus dat van ons trio geen van de drie tevreden
is ! Eerste discutabel punt
Punt 2 : De honden zouden niet genoeg
beweging krijgen (!) (?) de enige dag dat we niet zijn gaan wandelen waaiden de
takken uit de bomen ! Tweede discutabel punt.
Punt 3 : Je dient verveling tegen te
gaan (!) (?) Ja dat kan, sommigen vervelen zich nog al snel. Maar daar gaan we
een mouw aan passen. Hier ligt een taak voor onze buurman schuin tegenover. Die
is in zijn vrije tijd, (full time dus want die is ook gepensioneerd), clown op
kinder- en personeelsfeestjes (blijkt geen verschil tussen te bestaan).
Nonkel Jan, zo luidt zijn artiestennaam
is echt lollig en kan heel mooi diertjes plooien van ballonnen. Misschien
kunnen we hem inschakelen in het onderhoud van onze woestenij die begint juist
voorbij het terras ?
Nonkel Jan W., jij leest het blog ook
dagelijks, zie je dat zitten ? Solliciteren hoeft niet, we kennen in grote
lijnen je repertoire. Geef maar een signaaltje vanachter het venster, duim
omhoog of duim naar beneden volstaat !
Als al deze maatregelen niet helpen
geven ze in het artikel aan dat we beter professionele hulp dienen te zoeken.
Maar die hebben we met Nonkel Jan al.
In onze dromen zien we hier binnen
enkele maanden een strak Engels gazonnetje in de tuin. Zoiets waar Heras puppys
niet van af gaan willen komen !
Mijn knappe vriendin en ik waren al meer dan een jaar met elkaar en we
besloten het erop te wagen.
De huwelijksdatum werd vastgelegd maar er was 1 ding dat mij parten bleef
spelen: Haar bloedmooie jongere zusje.
Mijn toekomstige schoonzusje was 22, droeg ultrakorte minirokjes en liep
gewoonlijk zonder beha.
Als ze in mijn buurt was, gebeurde het regelmatig dat ze zich bukte en mij een
hemels zicht op haar boezem gunde.
Dat kon geen toeval zijn. Ze deed zoiets nooit bij anderen.
Op een dag belde het 'kleine zusje' om te vragen of ik even langs kon komen
om de huwelijksaankondigingen met haar door te nemen.
Ze was alleen thuis toen ik aankwam en fluisterde dat ze gevoelens en
verlangens voor mij koesterde die ze niet kon overwinnen.
Ze bekende mij dat ze 1 keer met mij seks wilde hebben
voor ik zou trouwen en ik haar zuster tot vrouw zou nemen.
Ze zei met hese stem: Ik ga naar boven, naar mijn kamer.
Als je nog een laatste wilde beurt wil, storm dan de trap op en neem me.
Ik stond als aan de grond genageld, kon mijn oren niet geloven, toen ik
haar heupwiegend de trap op zag gaan. Op de bovenste trede stroopte
zehaar panty af en gooide die mij toe. Ik stond een ogenblik perplex, draaide
me dan om en beende recht naar de voordeur.
Ik opende de deur en liep naar mijn auto, daar stond heel mijn schoonfamilie
verzameld.
Ze klapten allen in de handen. Met tranen in de ogen legde mijn
schoonvader zijn arm rond mij en sprak: Wij zijn zo blij dat je onze test hebt
doorstaan, We kunnen ons geen betere schoonzoon wensen!
Een woordje van dank voor al de
pupeigenaars die zondag aanwezig waren op de puppy terugkomdag. Zij hebben ons
een fantastisch fijne dag bezorgd samen met hun hondjes.
Vanaf de aankomst hadden onze honden
dolle pret met hun familieleden die ze dan toch niet alle dagen tegenkomen. Het
samengaan met gans de uitgebreide roedel had toch wel een probleem kunnen
geven, maar niets van die vermoedens kwam uit. Alles liep op rolletjes.
Het is dan ook heel fijn van de
evolutie te zien in het opgroeien van de pups. Als voorbeeld neem ik Harco uit
Belles eerste nestje. Harko was altijd het reutje die het altijd gedaan had
bij de andere reuen, die lag destijds wat op zijn rug om aan te geven dat hij
onderdanig was aan de anderen. Zondag was daar echter niets meer van te merken.
Harko liep zo blij als maar kon zijn met Heros, Hercule en Harrhy mee rond in
de groep, zonder enige agressie van de andere drie !
Voor de pups van het 2° en jongste
nestje was het toch even opkijken naar hun grote halfbroers en halfzus Hadise. Hera was toen al in afzondering gezet wegens
haar loopsheid en kon dus niet deelnemen aan de kennismaking ronde.
Dat was voor ons prettig om zien dat
al die pups goed met mekaar door één deur kunnen. Belle stond er bij en keek er
naar en zag dat het goed was. Wij waren fier op ons moe hoe zij met alle pups
goed overeenkwam en hoe haar bek nog steeds gelikt werd door haar kinderen.
En ook het weerzien van de eigenaars
en de babbel die we met hen over hun hondjes hadden en de probleempjes die zich
af en toe voordoen gaven veel voldoening . Door onze eisen te stellen, voor het
bekomen van een pup hebben we ons toch wel van een deel problemen bespaard
blijkt nu wel. Alle pups zijn goed terecht gekomen, en daar zijn we meer dan
blij om.
Het bloedonderzoek van deze morgen
toonde aan dat het nog even wachten is voor Hera vooraleer ze naar Cartouche
kan. Eigenlijk vrij logisch omdat ze nog maar van vorige zondag loops is. We
hebben voor woensdagmorgen terug een afspraak voor een nieuw bloed onderzoek.
Waarschijnlijk zijn de gemeten waarden
dan al hoger en dan is het waarschijnlijk vrijdag of zaterdag tijd om naar
Nederlands Limburg af te zakken !
Iets gans anders nu. De fotos van de
puppy terugkomdag 2012 staan op het internet. Ze zijn vrij te bezichtigen. Ook
downloaden mag maar we zouden er dan wel van verwittigd worden indien ze voor
andere doelen gebruikt worden. Hierna kan je ze vinden door op de link te
klikken. http://fotoalbum.seniorennet.be/jeanjean/puppy_terugkomdag_2012
Het zijn fotos van verschillende
fotografen. Ons baasjeheft de eerste reeks genomen. Jean Pierre en Ute tekenen
voor de tweede reeks terwijl Marian de laatste reeks vol maakte. Veel plezier
met de fotos..
L.M. , je kent de initialen wel onderaan de
meeste moppen hier op het blog, heeft deze mop iets gemanipuleerd. Hij heeft
onderstaande mop een beetje naar zijn hand gezet.
Wij kenden de mop al in de versie van den Mohamed
uit Borgerhout. Maar Louis tapt geen racistische moppen. Dus is het de Jan
uit Vosselaar geworden.
Maar dan klopt zijn mop niet meer want
gisterenmiddag was Louis samen met zijn Gorky bij ons aan het helpen bij de
terugkomdag En daar zijn véééél getuigen van !
Belle & co
Hallo
Gisterenmiddag liep ik met mijn hond langs een
grote vijver bij
ons in de buurt en plots hoorde ik een hoop geplons
en gespartel.
Toen zag ik dat er een Jan uit Vosselaar in het
water was gevallen en die
dreigde te verdrinken .
Daarop heb ik de politie gewaarschuwd...
Nu hoop ik maar dat ze op tijd komen, anders is het
wel zonde van
We zijn al eventjes bezig vandaag.
Het was net alsof we naar Frankrijk zouden gaan, enkel dit verschil de bazen
zeulden niet met bagage voor ons en henzelf.
We trokken naar de dierenarts om bij
Hera bloed te laten prikken voor de eerste progesteron test. Voor hen die deze
test niet zouden kennen, het is een test om het juiste, het beste moment te
kennen voor een dekking.
Wij willen met Hera ook een nestje
hebben nu ze ouder is dan drie jaar en volledig uitgegroeid is. Het meest geschikte
moment voor de dekking is tussen de tiende en de dertiende dag na het begin van
de loopsheid. Om het meeste zekerheid te hebben dat de dekking lukt, bestaat er
dus en laten we deze progesteron test doen. Deze namiddag kennen we dan de
bloedwaarde en kunnen we ons besluit kennen.
Waarschijnlijk gaan we woensdag
morgen nog een keertje terug moeten gaan en dan kunnen we de twee waarden
vergelijken. Wij verwachten le moment suprême tussen woensdag en zaterdag
deze week .
Cartouche, hou je klaar man, zorg dat
je in vorm bent .
De zon was van de partij, de hondjes
hebben zich de ziel uit het lijf kunnen rennen, de baasjes hebben staan
glunderen met de capriolen van hun oogappels.
Spijtig van de twee annulaties die op
het laatste nippertje niet konden aanwezig zijn door problemen met de auto en
training die te laat doorging. Die mensen hebben ECHT pech gehad. Het was
trouwens opvallend dat er drie vervangwagens op de parking stonden. De garages
moeten blijkbaar overuren draaien !
We hadden 16 honden op de
aanwezigheidslijst (hoor de leraar bezig) en goed dertig baasjes en
sympathisanten/kandidaat pupeigenaars. Met die groep trokken we het bos in.
Kameraad Louis trok met Gorky de kop. Het peloton werd afgesloten door het
baasje met mij, Belle en Heros. Hera hadden we bij t vrouwtje gelaten in de
voetbal kantine. Die wachtte op Peter, Hilde, de kinderen en Zeppos en Hercule.
Die waren later wegens overgeven in de auto van één van de kinderen. Het zijn
dus niet alleen Drentjes bij wie zoiets
kunnen gebeuren !
Dat gezelschap is ons dan tegemoet
gekomen. Toch een mooie uitvinding op zulke momenten, Je kan gewoon ergens
afspreken ook al wist je even voordien nog niets van de situatie.
Er is gespeeld, in het slijk gerold,
ze zeggen dat ik weer de hevigste was in het slijkdabben! Er is gerend, door
grachten gezwommen (in t kanaal mocht niet) . Kortom alles wat een Drentenhart
kan bekoren.
Nadien hebben de baasjes voornamelijk
gebabbeld met elkaar, hondjes gekeken, gelachen en hutsepot gegeten. Er waren
er die bij hun baasjes bedelden maar niet wij, wij weten wel dat we achteraf
toch voldoende lekkers krijgen.
Morgen zet het baasje zijn fotos in een
album van het seniorennet. Daar kan iederze bekijken desnoods downloaden indien
gewenst.
Nog efkes geduld zegt het baasje
die ook blij is dat m zijn wandelschoenen kan uittrekken en ruilen voor zijn
Charentaise sloefkens ! (Wereldberoemd in de Charente, die echte sloffen)
Het zal , niet alleen bij ons de
hamvraag zijn vandaag, blijft het zoals deze morgen droog of hebben we deze
namiddag nog een bui te verwerken ? Nu niet dat zon bui de dag zou vergallen,
daar stoort een Drenteneigenaarzich
niet aan, maar het is toch prettiger het droog te houden.
Al de deelnemers aan de puppy (?)
terugkomdag hebben gisterenavond nog een mail gekregen dat zelfs de Kempische
zandgrond de regen van de laatste dagen niet gans heeft kunnen verwerken.
Laarzen voor de Nederlanders en botten voor de Belgen, kunnen best
meegebracht worden. Hopelijk kunnen ze in de auto blijven
Wie geen botten nodig heeft zijn
die ongeveer twintig Drenten die van de partij gaan zijn op de wandeling door
de bossen en langs het kanaal, dar kunnen de baasjes best enkel oude handdoeken
voor meebrengen om hen na de wandeling toch iets droger te krijgen.
We kijken er in elk geval naar uit
naar deze 3° terugkomdag. In het verleden was het altijd een feestje onder 5
eigenaars van een pup van Belle. Vanaf dit jaar komen ook de eigenaars van de 9
in 2011 geboren pups er bij. Waarschijnlijk gaan we een twintigtal honden
kunnen verwelkomen, want er zijn eigenaars met meerdere honden die ook
uiteraard welkom zijn.
We kijken er in elk geval naar uit en
vanavond of morgenvroeg vergasten wij jullie op een sfeerbeeld van de afgelopen
dag.
Belle & co
De groep 'terugkomers' van vorig jaar
Zonder woorden...
En deze zeker !
We vierden ook de 2° verjaardag van Bellefleur, twee weken jonger dan de puppies... ...
Ze zijn lichtjes van vorm verandert
die hoop groenten van op foto en het bericht van deze morgen. t Vrouwtje heeft
er heel wat tijd ingestoken om alles op het goeie formaat te snijden.
Het resultaat laat zich dan ook
proeven, het is weer super Hutsepot die we morgen aan de wandelaars van de
terugkomdag voorzetten. Wat is er dan ook beter dan na een stevige winterwandeling
een goed gevuld bord groenten en vlees te kunnen verorberen.
Nu bestaan er verschillende soorten
hutsepot, zoals wij ze opdienen kan je ze nog het best vergelijken met een
hééél goed gevulde soep. Op andere plaatsen in het land en ook over de grens is
het stoemp met dat kan van alles zijn. Onder andere met savooikool,
spinazie, en je noemt maar.
Hopelijk droogt het wat op tegen
morgen. Frankske van het TV één nieuws voorspelde toch vanavond dat het morgen drogerzou
zijn. We zullen zien
We hebben gisterenavond geen last
gehad van het hoofdbestuur. Die zijn druk geweest in de keuken. Met zn
tweetjes nog wel en uuuuren aan een stuk. En t gaat lekker worden daar kunnen
we al van meespreken.
Bij t baasje valt er zo al eens iets
per ongeluk van tafel. Dat zijn dan gewoonlijk geen citroenen, die zouden
toch maar blijven liggen wegens geen favoriet bij ons !
Neen het was al eens een
frikadelleke, pas gerold door t baasje en dan van t bord gerold omdat er al
te veel oplagen. Het waren er niet genoeg die vielen want anders waren we wel
met onze bek open gaan liggen onder de rand van de keukentafel.
Straks begint het echte grote werk.
Groenten kuisen en snijden. En ze hebben wat naar huis gesleurd die bazen. Wat
zagen we hier allemaal gereed liggen ?... Aardappelen, uien, wortelen,
spruiten, raapjes, selder, prei, knolselder, witte bonen en dan zijn er nog
groenten die vanonder in de kist liggen die we nog niet te zien kregen.
Als het hoofdbestuur daar mee klaar
is mogen wij gewoonlijk voor proeven. Wij denken nog altijd omdat dat is om
dat ze bang zijn dat ze zichzelf gaan vergiftigen met hun brouwsel. Maar zo ver
is het nog nooit gekomen, wij zien er toch nog altijd even goed uit !
Ze kan haar draai maar niet vinden
de laatste dagen, haar loopsheid speelt haar parten dezer dagen. Ze krijgt wel
heel veel aandacht van Belle en haar broer Heros. Die twee lossen elkaar
blijkbaar af in het netjes houden van Hera.
Komt er een van de twee in haar buurt
dan gaat haar staart al spontaan de hoogte in, mooi om zien hoe de familieleden
meeleven met baasjes kleine meisje.
Morgen gaan we niet op jachttraining,
dat gaan we niet doen om geen onrustin
de groep te krijgen. Er is wel maar één reu in de trainingsgroep maar dat
volstaat om gans de les in t honderd te laten lopen.
Voor maandag morgen hebben we een
afspraak met Hera bij de dierenarts voor een eerste progesterontest. Vanaf dan
kunnen we misschien een afspraak maken wanneer Hera en Cartouche elkaar gaan
ontmoeten. Wij rekenen op woensdag voor een dekking maar de natuur is
onvoorspelbaar. Daarom kijken we niet op een progesterontest meer of minder.
Als we het meest gepaste moment maar kennen, dat is wat telt op dit moment.
Het was vochtig, het was koud en het
baasje zag het wel zitten om volgende zondag de wandeling te maken in een wit
Kempisch landschap. Maar het werd warmer en ook nog eens natter daar bovenop !
Dan komt Frankske van het TV één weer
zeggen dat het in de hoge venen wel sneeuwt.
Daar zitten ze ook al op een behoorlijk
wit tapijt te wachten om de deuren van de langlaufski verhuur ver open te
smijten. Maar ook daar zal het oude tapijt weer snel terug bovengehaald worden.
Ondertussen zijn de baasjes al hun
inkopen gaan doen om de hutsepot te kunne bereiden. Bakken groeten en vlees
werden hier aangezeuld deze namiddag. Daar zal nog serieus aan moeten gekuist
en gesneden worden vooraleer dat hutsepot kan genoemd worden.
Iets anders dan, wat betreft genoemd
worden. Ons baasje volgt angstvallig het TV nieuws. Voornamelijk alles wat
betreft de firma Kodak. Nu beweren ze dat die de trein gemist hebben van de digitale
beeldvorming. De deurwaarder zou daar al met zn schrijfplankje langs gekomen
en heeft gans de boel opgeschreven Failliet zeggen ze dan!
Nu vindt ons baasje dat hij zijn Kodakskes
niet meer zo kan noemen. Als jullie de volgende weken de term Sonykes
regelmatig zien opduiken in deze regels, bedenk dan wel dat ons baasje GEEN
nieuw Kodakske heeft gekocht, maar wel zijn gekend Sonyke toch nog Kodakske
heeft genoemd
Spijtig voor de firma Kodak, zij
hebben ten langen leste van hun product een soortnaam gemaakt. Net zoals nen
BIC en ne Cola. We zien wel wat ze er mee gaan aanvangen daar over t water
Een man rijdt over een verlaten snelweg
in Zuid-Limburg, terwijl hij ineens een bord waarneemt in zijn rechterooghoek
waarop staat:
Zusters der Franciscanen
Bordeel
10 KM
Hij denkt dat hij zich het verbeeldt en rijdt verder.
Al snel ziet hij een ander bord waarop staat:
Zusters der Franciscanen
Bordeel
5 KM
Plotseling begint hij zich te realiseren dat deze borden er echt staan en rijdt
voorbij een bord waarop staat:
Zusters der Franciscanen
Bordeel
Volgende afslag rechts
Bevangen door zijn nieuwsgierigheid rijdt hij de oprit op.
Aan het andere eind van de parkeerplaats staat een stenen gebouw met een klein
bord ernaast waarop staat:
Zusters der Franciscanen
Hij loopt de trap op en belt aan: Een non in een lang zwart habijt opent de
deur en vraagt hem: "Wat kunnen we voor u doen, mijn zoon?"
Hij antwoordt: "Ik zag uw borden langs de snelweg en ben geïnteresseerd om
eventueel zaken te doen"
"Heel goed mijn zoon, volgt u mij alstublieft". Hij wordt door een
heleboel kronkelige gangen geleid en is al gauw gedesoriënteerd. De non stopt
bij een gesloten deur en zegt tegen de man: "Klop op deze deur
alstublieft."
Dit doet hij en een andere non in een lang zwart habijt met een aluminium bakje
in haar hand doet open.Deze non instrueert de man: "Doe alstublieft 100
euro in dit bakje en ga dan door de grote houten deur aan het eind van de
gang."
Hij doet 100 euro in het kopje en gretig loopt hij in een drafje door de gang,
glipt door de deur en trekt de deur achter hem dicht.
De deur valt in het slot en hij ziet dat hij weer op het parkeerterrein is,
waar zijn blik valt op een ander bord.
GA IN VREDE.
U BENT ZOJUIST GENAAID DOOR DE ZUSTERS DER FRANCISCANEN.
UW VERDIENDE LOON, GIJ ZONDAAR.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
...
