Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
10-09-2008
Hij "zweeft" nog
Hij "zweeft" nog
En dan hebben we het natuurlijk over t baasje. Niet dat hij zoveel gedronken heeft op t feest maar er komen zo van die mails en reacties op t blog binnen waar hij happy van wordt.
De genodigden waren blijkbaar in hun nopjes met het feest en nu komen er mails binnen om dat nog eens te bevestigen.
Carine, Gertje heeft zelfs een bericht over het feest op haar eigen blog gezet. Zij noemt onze baas Zoef de Faes met een knipoog naar Zoef de Haas uit de fabeltjeskrant. Je kan hier het bericht nalezen: http://www.gertje.web-log.nl/ .
Ook via mail kwamen er nog tal van reacties, zelfs met de vraag dat zon feest niet jaarlijks of zelfs maandelijks kan plaats vinden. Dat ziet de baas toch niet erg zitten, maandelijks zon tent opzetten, decoreren, bakken sleuren, en dan dat kussen bij de aankomst van de gasten. Dan bij het einde van het feest alles nog eens overdoen in omgekeerd volgorde. Hij zal er nog eens over denken zegt m
Het baasje vertelt ons dat het vertrek naar Frankrijk enkele dagen is uitgesteld. Waarom doet m dat nu weer ?
Ons Belle en Zeppos zijn de oorzaak. Onze loopse Belle zou normaal gezien de mooie reu Zeppos in de Charente ontmoeten tijdens dit weekend. Maaaar Zeppos verblijft niet in de Charente ! De baasjes van Zepposhebben La Rochelle gewisseld voor La Roche. Dat is bijna hetzelfde in letters, maar toch zon een 750 km uit elkaar.
Dan blijven we nog tot na het weekend in Vosselaar en zoeken Zeppos toch op in La Roche. Zo eenvoudig bekijkt het baasje de gewijzigde situatie. En wij hebben er een extra trip naar de Ardennen er bovenop. Sommige mensen zeggen dat wij rotverwend zijn maar wij begrijpen dat woord niet.
Afhankelijk van Belles bereidheid tot zullen we donderdag of vrijdag de verplaatsing maken naar La Roche. De goede Ardennen lucht zal een extra stimulans zijn voor zowel Belle als Zeppos.
Ria, ons Belgisch gemeenteraadslid in La Magdeleine mailde ons deze morgen over het Fête multiculturel van afgelopen zondag. t Baasje is dan wel initiatiefnemer/stichter maar kon dit jaar niet deelnemen wegens andere activiteiten waarover je de afgelopen dagen hier al verslag hebt kunnen lezen.
Ria vertelt ons dat het feest een reuze succes was met meer deelnemers dan verwacht en dat ze tafels hebben moeten bij plaatsen. Het baasje heeft enkele dagen voor onze afreis naar België ook nog Engelsen uitgenodigd die wel in ons gehucht Ferret wonen maar onder de gemeente Villiers le Roux wonen.( de gemeentegrenzen lopen soms raar in la douce). Ook zij waren aanwezig, wat het baasje wel verwondert, want echt contact zoeken doen zij zelden. Ze hebben zich reuze geamuseerd vertelt Ria en misschien is het ijs nu wel gebroken. Laat dat nu juist het opzet geweest zijn van t baasje toen hij met zijn voorstel naar het comitee des fêtes trok, nu zon drie jaar geleden !
t Baasje heeft aan Ria gevraagd naar fotos gevraagd van het feest, Mohammed, Rias echtgenoot heeft gewoonlijk ook zijn kodakske wel bij. Zo snel als mogelijk (ASAP) kan je dan ook hier op t blog zien en lezen hoe feesten er in Frankrijk aan toe gaat onder verschillende nationaliteiten.
Bedankt Ria voor het mailtje en volgende week zien we elkaar weer
Enkele decennia geleden de titel van een film, gisteren bij het baasje iets in de zelfde aard, een rampenfilm waardig. t Baasje is vandaag de feesttent mee gaan afbreken, plat leggen is zijn uitdrukking daarvoor. Net alsof m in oorlogsgebied verzeild is geraakt.
Zijn rug was oorlogsgebied vertelt hij ons, en daarbij vroeg hij ook of wij nu geen kompassie met hem hadden ? Geen haar in onze pels dat daar aan denkt, als hij eergisteren van het gedacht was dat hij nog 21 was, dan moet hij vandaag maar voelen dat m vorige week 60 geworden is.
Trekken en sleuren, heffen en bukken, ladder op/ladder af, en als hij dan die jonge gasten nog wil volgen, dan moet m maar voelen, ons gedacht !
Vandaag zal het wel beter gaan, (denkt/hoopt hij) en de lange wandeling zal er vandaag zeker bij zijn. Niet dat we gisteren niet aan onze trekken gekomen zijn, maar prettig is het niet aangelijnd de bos wandeling doen. Om ons Belle in t oog te kunnen houden nu ze loops is zegt hij. Dat zegde onze baas zijn vader destijds ook over onze baas, veel effect heeft het niet gehad zegt de geschiedenis
Onze baas zet hier nog een paar portretjes om de gasten van eergisteren te plezieren, hun actuele vraag: staan we al op t www ?
Op foto één: nichtje Anke van de Tarte Maison en bekend van Fata Morgana, haar bekendheid dankt ze als bakker van de Turnhoutse mannekes, die heeft zij toen met de duizenden gebakken voor het bekomen van de ster van het TV programma.
Foto twee: de buren uit Vosselaar
Foto drie: Onze Dré, baasjes broer en bompa in de maak, met dochter Joke en boeleke op komst.
Ook na het verjaardagsfeest gisteren is t baasje er niet achter gekomen van wie de anonieme verjaardagskaart is.
Iedereen die maar iets met Antwerpen te maken heeft is dadelijk bij het binnenkomen grondig op de rooster gelegd. Zonder succes, of zou het baasje zijn ondervragingstechniek moeten aanpassen ?
Wij hebben ons in elk geval geamuseerd wanneer het baasje de genodigden ontving. Wij hadden plaatsgevat aan de ingang van de tent zodat iedereen ons wel moest passeren. Veel bekenden van de baasjes kwamen ons over t bolleke strelen, eens goed beflodderen tot het weer begon te regenen. Toen mochten we van t baasje in de auto een dutje gaan doen.
Na de BBQ hebben we een volle etensbak gekregen, tante Rita, de koekjestante, maakte ons een gevarieerd bordje met alle lekkernijen die de kleinkinderen hadden laten liggen. En of dat het gesmaakt heeft
Wij hebben ons werk goed gedaan vertelt ons baasje, zuurpruimen hebben we niet binnengelaten in de feesttent, enkel brede smiles mochten binen.
De baasjes en wij hebben ervan genoten samen met de familie en vrienden. Wij hebben de buikjes netjes rond gesmikkeld na de BBQ waar de buurjongens Jan en Stijn het lekker bruin gebakken hebben. Letterlijk toch
Ons kleintje, dat zegt het baasje toch tegen zijn jongste zus Carine zorgde voor de lekkere dessertjes, chocomousse, bavarois met speculaas en koffie bavarois. Gert en nichtje Anke van de beste bakkerij van Turnhout en omgeving, hadden een speciale verrassing voor t baasje. Gert maakte t baasjes lievelingstaart waar m als t moet duizend kilometer omweg voor maakt, de fameuze tarte maison. Ook zin gekregen ? Slechts één adres: bakker Verstraelen op de Gierlesteenweg te Turnhout. Wel even op voorhand bestellen, het loont de moeite. Zij die de taart nog niet geproefd hebben missen iets in hun leven. En als onze baas het over eten heeft, geloof hem maar
t Baasje en t vrouwtje hebben dan iedereen maar vermenigvuldigd op de dansvloer, Glenn en Joris, de bekende zomergasten in Ferret, zorgden voor de muziek. Oud en jong kwamen aan hun trekken. Het was al efkes over twaalf zei het baasje toen die gasten de prise hebben uitgetrokken.
Franca uit Sigogne, U ook al wel bekend van dit blog, heeft fotokes van t gebeuren gevraagd. Dus speciaal voor Franca nog een fotoke méér, en straks of morgen nog een paar. Kwestie van een paar bezoekers meer te krijgen, zo van Wie staat er straks bij op ?
De dag kondigt zich maar grijs aan, geen uitzondering hier in t land, maar deze namiddag willen we een streepje zon. Een streepje maar, da s toch niet te veel gevraagd denken wij zo.
Wij mogen mee naar t feest van de t baasje die er vrijdag weer een jaartje bij heeft gedaan. Laat dat feest nu in een tent doorgaan dan weet je waarom wij dat streepje zon vragen.
Onze taak bestaat er in van aan de ingang van het terrein de mensen te verwelkomen en een glimlach op hun gezichten te toveren. Geen zuurpruimen of trieste gezichten voor onze baas, daar gaan wij voor zorgen.
Wij moeten wel aangelijnd blijven wegens de toestand van ons Belle. t Baasje vertrouwd ze toch niet echt nu ze loops is. De juffrouw zou wel eens een stapje in de wereld kunnen gaan doen. Laat het baasje dat nu zijn grootste vrees zijn op dit moment. Vermits Bas altijd solidair is met Belle blijft m ook aan de lijn. Treuren zullen wij niet want er zijn nog goede vooruitzichten, vandaag geen bonendieet voor ons, t zal lekkerder zijn vanavond .
't Baasje wil iedereen bedanken die gisteren en ook nog vandaag hun felicitaties hebben gestuurd voor zijn zestigste verjaardag. De éne via mail, nog andere via de reacties op t blog en niet te vergeten de telefoontjes die onze baas het tweede rode oor in drie dagen hebben bezorgd.
Mieke en Hugo van Le Vieux Cerier, Ria en Mohammed en de kinderen vanuit La Magdeleine, Jeanine van uit La Faye, Wivine en Paul van wat dichterbij, uit Hoogstraten. Franca, Mary, Amor Fati, Sonja, Jan, Ludo, Sophie, Gertje, Mandy, Yessie, Cis, Marleen, Min & Mick, Ria & Pierre, Diana, Fons & Yvonne, Fred & Viv en t baasje schaamt zich te pletter als m iemand vergeten is
En dan zijn er nog de kaartjes, de nobele onbekende, Leo & Gerarda, Frans & Jeanine, Ria, Min & Mick, die laatste waren de eerste met hun kaartje, aan allen duuuzend keren bedankt.
t Baasje is ook nog langs zijn oude school langs moeten gaan en daar werd ook al overdadig gekust en gefeliciteerd, zij waren hem blijkbaar én zijn verjaardag nog niet vergeten.
Hij mag niet klagen onze baas, hij is de laatste dagen een geduchte concurrent van ons geworden als t over beflodderen aankomt. Je zou er nog jaloers op worden
t Baasje is gans de namiddag afwezig geweest, af en toe kwam hij eens iets uit de garage halen maar voor de rest was de roedel onthoofd.
Achteraf bleek dat m een tent aan het opzetten is om morgen een verjaardagsfeest te geven. Die 60 van gisteren dienen gevierd te worden.
Samen met familie en vrienden hebben ze dat geval binnen het uur recht gekregen, ondertussen hebben ze ook de poort nog hersteld die de leverancier van de tent in de vernieling had gereden.
Morgen dus groot feest, en we mogen mee hebben we al gehoord. Het zal wel gans de dag aangelijnd zijn, toch zeker onze loopse Belle, maar we zijn toch de favorieten van al die luitjes die komen meevieren met de baasjes en uiteraard met ons
De media hebben er allen aandacht aan gegeven deze week, de veertigste verjaardag van de VAB wegenwacht.
Weeral pure nostalgie voor t baasje. Op 2 mei 70 begon het baasje daar te werken als wegenwachter met zon zwart/geel Renault 4ke. t Baasje was er nog niet bij in het prille begin in 68, toen was hij het vaderland nog aan het dienen als rijinstructeur in de rijschool van de kazerne in Turnhout.
In 70 begon hij dus pechlijders uit hun lijden te verlossen op de Boudewijnsnelweg tussen Antwerpen en Kwaadmechelen. Hij was ingedeeld bij de tofste ploeg van alle, bij de Limburgers. Voor de bazen op de St Jacobsmarkt begon de sector Limburg aan de Turnhoutse poort te Borgerhout en eindigde ergens aan de Maas in Limburg.
Zes wegenwachters verzorgden toen gans die twee provincies met hun afgeladen R 4-tjes. Het waren toen ook de jaren dat een Renaultje op 4 jaar de volle 300.000 km.volmaakte. Van Kalmthout naar Diest, van Lier naar Hechtel waren geen uitzonderingen. Als je dan onderweg naar dat pechgeval nog iemand aan de kant van de weg zag staan met de motorkap open werd die nog snel tussendoor gepakt.
Heroïsche tijden waren het, iedereen sprong voor iedereen in de bres. Was er iemand in Maaseik die een waterpomp van een Ford Capri of een Opel Rekord nodig had en ze niet voorradig was, dan werd die vanuit de Kempen naar Kwaadmechelen gebracht. Naar de Shell bij Sjarel, waar een collega ze daar oppikte en ter plekke bracht. Vice versa gebeurde uiteraard ook, en steeds belangloos. De Manil had een fijne ploeg onder zich.
Als je al die verhalen uit die tijd wil horen, het één al wat meer aangedikt in de loop der tijden, dan het andere, dan zal het baasje wel eens een week voor jullie vrijmaken. Als er dan nog een oud-collega komt helpen om de memorie van t baasje wat op te frissen, dan maak je van die week maar een maand
t Baasje gaat die verhalen, honderden zijn het er, hier niet vertellen. Het seniorennet gaat er onder lijden in snelheid als m dat allemaal neerpent. Voor de vrienden en familie die het allemaal al eens hebben gehoord gaat hij het nu ook niet doen. Hij wil het risico niet lopen van commentaar te krijgen als Jan, je wordt oud, toch zeker niet na de dag van gisteren
't Baasje heeft een probleemke, neen niks met ons Belle, ook niet in de hondenbranche. Het is een verjaardagskaart voor hem die hier gisteren is aan gekomen en die geen naam of afzender vermeldt.
Het is een mooie kaart, en de wensen die er in genoteerd staan zijn hartverwarmend, maar WIE wenst onze baas al die voorspoed ?
De poststempel is uit Antwerpen en het geschrift kan van Jan en alleman zijn, in elk geval geen geschrift dat dadelijk herkenbaar is. Wie gaat dit mysterie oplossen ? Vragen we het aan Witze, Van In, of gaan we internationaal met de Holmes, Poirot of Maigret ?
De enveloppe ligt hier klaar voor DNA onderzoek op het speeksel voor het dichtplakken, vingerafdrukken kunnen genomen worden, maar er zullen veel postmannen en vrouwen bij de verdachten horen.
Wij leven in afwachting van de oplossing van het mysterie, ondertussen bedankt het baasje iedereen die hij tegenkomt voor de mooie verjaardagskaart in de hoop zo de afzender te kunnen ontmaskeren
t Baasje heeft het teruggevonden, het boek der boeken. Neen niet de bijbel maar hét boek van Peter Mayle dat het baasje op de gedachte bracht van dit blog door ons te laten schrijven. De baasjes dachten dat het uitgeleend was en in een vreemde boekenkast beland was. Niks daarvan, het was gewoon achter andere boeken gevallen.
Al een geluk dat de baasjes al geen vrienden scheef bekeken hadden om ze ervan te verdenken van hun boek te hebben verdonkeremaand.
Het is terug en dat is het voornaamste. t Baasje heeft er daarstraks enkele verhalen opnieuw in gelezen en telkens zijn de verhaaltjes zo herkenbaar dat m hardop zit te lachen.
Op de foto kan je het verhaal lezen van Boy die zich in het in een duivenkreng rolt in het bos. Waar hebben we dat nog gehoord en gelezen ? Zijn afschuw van zeep is ook al vergelijkbaar met de onze, en zo gaat het gans het boek door
Als dat geen verplichte lectuur is voor hondeneigenaars en liefhebbers
Een drukke namiddag gisteren voor t baasje, hij heeft er zelfs een rood oor van gekregen. De reden ? De toch nog onverwachte loopsheid van ons Belle.
Het baasje rekende op eind oktober/begin november dat Belle loops zou komen, snel gerekend is dat toch een anderhalve maand fout gerekend van t baasje. En t baasje zou zo graag een nestje puppys hebben van zijn beauty Dus is m als een razende beginnen rond telefoneren om meer inlichtingen omtrent stambomen van in aanmerking komende reuen.
Het beste adres is natuurlijk de rasvereniging. t Baasje heeft Monique gebeld en haar echtgenoot Luc, die Luc is onwaarschijnlijk bezig met Drenten en heeft dan ook haast alle stambomen zomaar in zijn bolleke zitten. Wat het baasje wilde horen heeft m dus te horen gekregen !
Zeppos is een geschikte reu voor ons Belle ! Grote, prachtige Zeppos, best of show voor drie jaar op de clubmatch van 2006.Zeppos, de eerste Drent die Belle tegenkwam buiten haar eigen nestje en Bas. Bij Zeppos lag Belle, als pup van 4 maanden, tussen zijn poten te slapen bij de eerste jaarvergadering waar t baasje naartoe ging.
Vanavond heeft t baasje Peter en Hilde, de eigenaars van Zeppos,gebeld om te vragen wat zij van die kruising denken. Peter was zeer in zijn nopjes met t baasjes voorstel en was direct bereid voor een dekking van Belle door Zeppos.
Einde volgende week, zo rond vrijdag-zondag moet het bij Belle de top dag zijn voor een bevruchting. Laat het nu een Godsgeschenk zijn dat zowel Peter en Hilde dan op vakantie zijn in de Charente- Maritime, op een goeie 1OO kilometer van La Magdeleine, waar wij tegen die tijd ook terug zijn
Dat kan niet mis gaan zegt t baasje, alle toeval en geluk samen. We kijken er met zijn allen naar uit
Morgenvroeg GROOT nieuws op de Bas & Belle blog. Nog een nachtje slapen en dan is er grooooootnieuws te lezen op deze plaats. Wait and see tomorrow morning
Het is zover, Bas zijn neus werkt nog allerbest. t Vrouwtje heeft daarstraks een bloeddrup gevonden. Niemand bleek gewond, dus de enige dader in huis kan Belle zijn.
t Baasje zegt dat we dan verdommes veel chance gehad hebben zaterdag op de clubmatch van de Drentenvereniging. Darling, het teefje dat normaal voor ons in de rangschikking kwam, was afwezig wegens loopsheid Twee dagen vroeger en er zouden twee afwezigen geweest zijn in de middenklasse teef.
Ondertussen blijft de vrijage van Bas en Belle maar voortduren. Nog enkele dagen en zij doet bereidwillig haar staart opzij. Zij weet zelf het best wanneer het tijd is voor le moment suprème. Het blijft verbazen die Drenten en de natuur, op dat gebied moet je ze weinig leren
Midden in het bos ligt een grote open vlakte, wij noemen het de weide maar dat is het niet echt. De groene jongens zouden er wel een passender naam aan geven, iets in de zin van biotoop of zo maar voor ons is het de wei.
Voor we naar Fankrijk vertrokken in juni was ze pas gemaaid, mooi kort gecoiffeerd, al het onkruid plat gelegd zodat het niet meer in onze pels kon kleven.
Nu,dik twee maanden later staat het er vol met veldbloemen en je kan er flink rennen zonder enig obstakel. Je moet wel opletten dat je er bij het rennen niet in een konijnenpijp duikt want die zijn er in overvloed. Belle weet gewoonlijk niet waar eerst beginnen met graven. Die konijnenpijpen zijn dan al gevaarlijk om in terecht te komen bij het rennen, als Belle haar hobby beoefend heeft is het helemaal en katastrofe. Dan ontstaat er en gat van een halve meter doorsnede en even diep.
Niet te veel naar de bloemetjes kijken zegt de baas, kijk maar waar je loopt om je poten niet te verzwikken of te breken. Deze keer overdrijft m toch niet, den baas
ZO lijkt het wel, het hoge gras waar Belle doorheen moet om achter de konijnen aan te gaan. t Baasje is er telkens niet gerust in dat ze weer vol teken uit het bos zal komen, maar tot nu toe zijn er nog geen gevonden.
Het zullen die Franse anti-vlooien- en tekenbanden zijn die haar beschermen tegen die vervelende parasieten. t Baasje vond ze wel heel erg naar citroen ruiken die antivlooienbanden, en hij had wel wat medelijden met Belle die zo 24 op 24 uur met dat ding rond haar nek moest rondlopen.
Het is een noodzaak om ons tekenvrij te houden, waar we overal zitten in het bos vertellen we lekker niet, de baasjes kunnen ons toch niet volgen. Aan de gevolgen en de gevaren van teken denken we liever niet, dat zijn zorgen voor t baasje
Er is hier een mooi spelleke aan de hand, Bas probeert Belle op te vrijen. Spijtig voor Bas zijn het alleen maar schijnmaneuvers, want de nodige wapens zijn twee jaar geleden achtergebleven bij de dierenarts.
Het is eergisteren namiddag al begonnen, snuffelen onder Belles staart, zijn oren zo'n 2 cm. opgetrokken en fonkelende ogen Horen doet m niet goed meer, maar zijn snuffel mankeert nog steeds niet. Hijgend hangt hij achter Belle aan die zich dan plots omdraait en in zijn oren bijt. Bas legt zijn kop in Belles nek, waarbij zij op haar beurt in zijn voorpoten knept. Hijgend maakt hij dan een rondje langs de tafel, komt Belle weer langs achter naderen en het spel begint opnieuw.
Op dit moment is er geen sprake van stramme achterpoten bij Bas. Of het moet zijn dat die Metacam, die de dierenarts Bas heeft voorgeschreven,ook nog eens potentie verhogend werkt. Viagra voor honden.(?)
Ondertussen gebruiken wij de goedkoopste glazen als we iets willen drinken in het salon. Goedkoop of duur, sneuvelen doen ze toch als die twee staarten over de salontafel zwiepen, een ander alternatief is niets drinken en dorst lijden wegens hondenliefdesspel.
Als Bas morgen weer moeilijkheden ondervindt van zijn achterpoten zullen de baasjes het niet nodig achten een dierenarts te raadplegen. Die diagnose kunnen ze zelf stellen
Dit is geduldige Gipsy, de jonge Border Collie van Walter en Reinhilde, elke dag komen we langs de poort van de bloemisterij waar Gipsy altijd wel in de buurt te vinden is.
Enkel wanneer Walter met zijn tractor in de serres bezig is, zit hij in zijn hok. Waarschijnlijk is het te gevaarlijk voor een jonge spring in t veld als Gipsy, in de nabijheid van de machines.
Elke namiddag is hij trouw op post aan de poort van het bedrijf als wij van de wandeling terugkomen. En telkenmale krijgt hij, en wij ook , twee trainingssnoepjes.
Dat weet Gipsy maar al te goed en hij bedelt dan ook niet voor een derde snoepje. Een slimme hond die weet dat twee goed is en drie te veel .
Wat Gipsy doet wanneer we weer eens voor langere tijd naar Frankrijk trekken dat weten we dus niet. Hopelijk heeft m juli en augustus niet wachtend voor de poort gezeten in afwachting van onze terugkeer...
Dat is wat we van Belle zien tijdens een boswandeling, je ziet ze gewoon de ganse tijd niet. Of, wanneer ze te voorschijn komt gaat het zo snel dat het nief kodakske op sportstand moet geplaatst worden. Daar is de baas dan weer niet snel genoeg voor, met onderstaand resultaat.
Op de eerste foto zie je haar als je weet waar je moet kijken, zoniet is het hopeloos. Je kan haar vinden achter de voorste boom rechts, daar zei je nog juist het witte pluisje aan haar staart.
Wat wel prettig is, en zo hoort het ook, ze weet op elk moment waar de baasjes zijn. De baasjes verstoppen zich wel eens om haar te testen. Dan komt ze aanrennen en durft dan wel eens de plaats voorbij rennen waar de baasjes zitten. Enkele meters verder gaat ze dan zwaar in de remmen om dadelijk terug te keren, naar de baasjes toe.
Je kan gerust los gaan wandelen met die beide Drenten, zolang er geen wild in de buurt is dat de verkeerde richting uitloopt heb je er geen omkijken naar.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
