Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
22-05-2012
Acht weken al
Acht weken al
Van maandag op dinsdag 26/27 maart
gebeurde het hier ten huize Faes. Hera kreeg haar eerste nestje Drentenpupjes.
Negen weken ervoor had ze in Roosteren,Nederlands Limburg op aanraden van t
baasje, een knappe reu, Cartouche ontmoet.
Twaalf pups werden er die nacht
geboren en Hera stortte zich op haar moedertaak alsof ze nooit anders had
gedaan. Vier weken heeft ze de pups gevoed tot de milkbar was opgedroogd. De baasjes
hebben haar vanaf dag één geholpen met haar kroostrijk gezin om alle pups
genoeg voeding te geven. De kleintjes zoals Lily en Libre mochten steeds als
eerste aanschuiven bij moeder Hera, de groteren kregen al dadelijk van het
flesje van het hoofdbestuur.
En groeien dat ze deden Lily was de
maatstaf. Als die groeide, groeide de
ganse roedel. Van 155 gram geboortegewicht groeide ze in zeven weken uit tot
een flinke pup van haast 4,5 kg. Dat het geen zes kilo is geworden vond zijn
oorzaak dat ze altijd in beweging was en de energie die ze te eten kreeg dan
ook daarvoor gebruikte. Lily is inmiddels sinds zaterdag naar Genk verhuisd en
de berichten van Bart, Carine en Jules doen ons goed aan het hart.
Ook Lana, Lennaert en Lesco zijn al
bij hun definitieve baasjes. Lennaert heeft zijn vader Cartouche als huisgenoot
en we aanzien hem als een waardig opvolger van Cartouche om de ingeslagen weg
van fokken verder te zetten.
Morgen verlaten nog drie pups hun
geboorteroedel, Lowie, Lando en Libre vertrekken dan ook naar respectievelijk
Zandhoven, Oud Turnhout en Arendonk. Vrijdag volgen dan de Hollanderkes. Liv
vertrekt naar Katwijk aan zee en wordt zo de noordelijkste van al onze pups en
Lobke gaat naar Numansdorp bij Jan en Karin en Siebe.
Zaterdag vertrekt onze sterke Loek
richting Hasselt en die gaat daar de familie Van Laer vermaken met zijn gekke
kuren. Als laatste vertrekt rustige Louis naar Oostrozebeke, Ilse zijn
toekomstig bazinnetje had liever dat Louis kwam na de communiefeesten omdat het
voor dat pupje toch te druk zou zijn. Een verstandige beslissing waar we
volledig achter stonden.
En dan rest er nog eentje ons dik
teefje Lucy, soms ook Loes genoemd. Als ze Lucy is zingen we voor haar:
Picture yourself in a boat on a river,
With tangerine trees and marmalade skies.
Somebody calls you, you answer quite slowly,
A girl with kaleidoscope eyes.
De dagen dat ze Loesje noemt, zingen
we uit het repertoire van de Ramblers het volgende:
Wie is Loesje
Wie is toch dat snoesje
Loesje is het meisje van de drummer van de band
Daar gaat Loesje
Met dat leuke bloesje Loesje vindt de drummer
toch zo'n echte leuke vent
Het gaat stilletjes zijn in de roedel
wanneer Louis vertrokken is. Maar geen nood, de dag nadien hangen we de
aanhanger achter de Masjebasji en bollen we richting zuid west Frankrijk. Daar
ligt ergens tussen Poitiers en Angoulême en petieterig dorpje,La Magdeleine, waar naar het schijnt het gras
meters hoog staat De nieuwe Husqvarna zitmaaier gaat voorafgegaan worden
door de bosmaaier vertellen ze ons via mail en telefoon.
We zien wel, we hebben nog een week
om ons mentaal voor te bereiden op een andere taak dan pupjes opvoeden en
socialiseren
Toen eind vorige maand uitlekte dat Minneke De Ridder (N-VA) werkt aan een
soort rijbewijs voor wie een hond wil kopen, was daar meteen veel animo voor.
"Maar dat is maar een stukje van het werk", zegt ze. "Ik werk
aan een totaalconcept waar ook de staffordproblematiek in past."
Inderdaad, haast alle contact met de
grote wereld was sinds gisterenavond bij ons verbroken. Geen internet niet meer .
Je kan er mee leven, zoveel is waar,
maar heel veel informatie die je gewend bent zonder problemen en met een klik
aan te wenden is er niet meer of je kan er niet aan volledig onbruikbaar en
dan ook waardeloos.
Het is niet de eerste maal dat het
baasje in zon situatie terecht komt. De eerste grote confrontatie was op het
einde van 1999 drie dagen voor het millenium dat we in Frankrijk te maken
kregen met drie geen elektriciteit door een geweldige storm die toen voor
milliarden euros schade heeft aangericht van Bordeaux tot ver in Zwitserland.
Dat heeft toen het baasje laten besluiten van voor alles wat met elektriciteit
te maken heeft een alternatief te vinden. Zo heeft de diepvriezer een
steriliseerketel naast zich gekregen, de verwarmingsketel van de centrale
verwarming kan het best vinden met de houtkachel en zo verder.
Gisteren was het een zwaar onweer met
een blikseminslag twee straten verder die de elektriciteit heeft doen uitslaan.
Wij hebben het niet gemerkt maar toen de baasjes thuiskwamen van hun eerste
restaurantbezoek sinds twee maanden, werkte er niets aan verlichting. Het was
de eerste maal dat het baasje er gelukkig mee was dat het vrouwtje nog rookt
omdat zij een aansteker in haar handtas had. Zo kon hij de elektriciteit terug
inschakelen bij het licht van een aanstekervlammetje.
Deze morgen om zeven uur, toen het baasje de pups terug aan het binnen zetten
was kwam er tegenover ons huis iemand van Belgacom de verdeelkast controleren.
Daar bleek de stroomschakelaar het begeven te hebben. Na reparatie was er nog
geen internet voor ons. Het bleek dat wij als laatste van een andere, ook
defecte verdeelkast afhangen !
Ondertussen kunnen we terug op
internet en gaan we vandaag alle brol en papierwerk met Sint Hubertus afwerken.
Kent iemand een alternatief voor het
internet ?.....
Het is een dag om niet te vergeten
vandaag. Na al het nieuws dat onze pups het goed doen op hun nieuwe adres heeft
Chris, de baas van Cartouche een heel mooie foto gestuurd van zijn nieuwe
roedel.
En daarjuist krijgt ons baasje
telefoon dat zijn jongste (lievelingszusje) Carine voor de eerste maal Oma is
geworden van een flinke kleindochter Laure.
Moeder An, vader Glenn en kleine
Laure stellen het goed. Nu is het morgenvroeg even informeren bij opa Paul (onze
schoonbroer, zwager voor NL) hoe het is van bij een grootmoeder te moeten
slapen ! ! !
Voor gans de familie, met inbegrip
van de nieuwbakken peter Joris een heel dikke proficiat.
Op
dag 1 van hun verblijf bij de nieuwe baasjes krijgt het hoofdbestuur zo enkele
mailtjes binnen van hoe de pups hun eerste dag in hun nieuwe thuis hebben
ervaren.
De
eerste die haar verhaal doet is Lana bij Steven en Eva in Alter.
Hieronder
haar verhaal:
Dag
iedereen,
Ik heb gisteren een vermoeiende dag meegemaakt! Na een lange rit op de schoot
van mijn baasje, heb ik haar een eerste souvenir nagelaten ... Ik heb de hele
weg geslapen maar de laatste meter was er te veel aan, ik heb namelijk haar
schoot ondergekotst!
In de namiddag heb ik me kunnen bezighouden in hun tuin! Ik was zo moe dat ik
nog de helft niet gezien...
's avonds vond ik het echt niet leuk! Bah ... Alleen in den donker in die bench
... Weet je, dan kennen ze deze prinses nog niet! Ja weet ge , dat is mijn
nieuwe bijnaam! Ik kan nogal piepen als iets mij niet aanstaat, als ik aandacht
wil of gewoon een knuffel wil ...
Ik heb vannacht zeker 2 uur mijn keel opengezet! Ik heb dan ook uitgeprobeerd
welke geweldige geluiden ik al kan maken! Blaffen, huilen, piepen, ... Ik denk
dat mijn baasjes ongerust in hun bed lagen. Het vrouwtje zit van ja te knikken!
Deze morgen om 6u het baasje wakker gemaakt, ik moest wel een plasje en een
kakje doen ze!
Ik heb hier al veel geknuffeld en zo maar nu ga ik weer een dutje doen. Zo een
nieuwe thuis is best vermoeiend!
Dikke poot en aan iedereen een knuffel!
Lana
Ook
Lennaert die naar zijn vader Cartouche is getrokken doet zijn verhaal bij monde
van zijn nieuwe vrouwtje Jeanny
Hallo roedel Faes,
Nu is Lennaert al 24 uur bij ons en hierbij
de eerste update.
Alles verloopt voortreffelijk. De
kennismaking met zijn vader was best wel eng, en die bleef maar snuffelen want
er hingen natuurlijk allerlei lekkere geurtjes aan Lennart.
Onze eerste ingeving richting Lennaert
klopte dus. Het is een vrij-doos eerste klas. Hij wil het liefst opgepakt en
geknuffeld worden. Hij is super sociaal en gek op mensen.
s Avonds had hij geluk, we waren
uitgenodigd voor een poolparty en we hebben hem meegenomen. De hele avond is
hij geknuffeld door allemaal mooie dames in bikinis.
Een nadeel was dat er in die omgeving geen
sprietje gras was te bekennen, maar hij weigerde iets te laten lopen, maar
thuis aangekomen alles netjes buiten op het gras. We hadden enige twijfel over
de al zindelijkheid van de puppys maar Jan het klopt, hij is echt zindelijk.
Slaapje, hup naar buiten, plasje, eten, hup naar buiten, mooi sigaartje. Geen
diarree, perfect.
Vannacht heeft hij in de bench geslapen en
Cartouche op het matje ervoor. Geen kik gehoord vannacht en om 6.30 dacht het
vrouwtje toch maar eens kijken of hij nog wel leeft. Deurtje open, hup naar
buiten, plasje het is niet te geloven hij is echt zindelijk
Het is nu echt dik aan tussen Lennaert en
Cartouche en het worden vrienden voor het leven. Hij heeft al het hele huis en
de tuin verkent en het is echt wel een lefgozertje, papa uitdagen en weg met
die kat. Nu weet ik dat roedel Faes niet van katten houdt maar wij koesteren
wel ons Miesje van nog geen jaar. Van schrik heeft ze al een hele dag niet
gegeten en ze is er nu vandoor.
Lopen aan het lijntje geen probleem, hij
laat zich makkelijk met stemgeluid en woordjes overhalen te volgen. Gooi je 10
keer iets weg, hij haalt het 10 keer op en geeft het terug, ongelooflijk!
Simonne en Jan, lof!
Jeanny & Lennaert
En dan het verhaal over onze kleine Lily, die zich de
laatste twee weken bij ons ontpopte tot de baas van t kot
Ook vanuit Genk
bereikt ons nieuws van ons drolleke Lily. Het nieuwe baasje Bart meldt ons
dat hij problemen heeft met het hondje omdat ze hem steeds stoort wanneer hij
het terras met de borstel wil afkeren. Laat dat nu een familie trek zijn waar
ook Belle , Hera en Heros last van hebben.
Bart en zoon Jules
zijn gisteren zonder problemen in Genk geraakt met Lily, zelfs de keukenrol
heeft niet moeten dienen. Lily voelt zich goed, eet goed en heeft goed geslapen
met waakhond Jules in de slaapzak naast
de bench.
Om 05u30 heeft
Lily Jules wakker gemaakt omdat ze dringend moest. Plasje /kakje en terug
slapen. Zo kennen we ons kleinste meisje !
Niets dan goede
berichten na de eerste 24 uren bij de nieuwe baasjes. Onze inspanningen blijken
vruchten af te werpen, ook op een ander !
En voor Bart nog
een goede raad, niet te veel keren op het terras, het stof waait wel weg want
die borstel haat/liefdeverhouding gaat nooit weg, een stofzuiger kan wel
helpen, daar hebben ze niks tegen.
Gisterenavond en vannacht hadden we
hier over de Kempen een behoorlijk onweer. Zo eentje uit de oude tijd zegt het
baasje. Een onweer met van alles veel ! Veel donder en bliksem, bakken water
uit de hemel en flink wat wind.
Belle, Hera en Heros zijn onweer
bestendig, dat weten we al jaren. Bas destijds, zou bij t hoofdbestuur in bed
gedoken zijn en zich aan het voeteneind onder de lakens genesteld hebben.
Niets daarvan bij de generatie Drenten
die we nu in huis hebben. De ouderhonden malen er niet om en ook de pups
interesseren er zich niet aan. Geen gedoe met angstige honden die niet weten
waar kruipen van schrik, maar doorslapers. Ogen dicht en laat het maar flitsen
en knallen is hun motto.
Inmiddels zijn de bakken water in de
grond getrokken of weggespoeld via de riolering en doet de zon een eerste
poging om door de hoge bewolking te komen kijken. Alles ruikt fris buiten en
ook de puppies profiteren ervan dat alle luchtjes in de tuin weggespoeld zijn.
Dat de uittocht van de pups is
ingezet , daar hebben we deze morgen al over bericht. Om 09u30 kwamen Chris en
Jeanny om hun Lennaert op te halen. Het reutje Lennaert gaat de familie verder
uitbreiden als alles volgens plan verloopt. Hij gaat vader Cartouche opvolgen.
Chris en Jeanny kunnen de straat nog
niet uit geweest zijn toen Bart met zoon Jules op de stoep stonden om ieders
lievelingetje Lily op te halen. Het kleinste uit de roedel, maar ook de
vinnigste en zonder twijfel de roedelleidster gaat naar Genk in Limburg. We
hebben er hier thuis al mee gelachen, van de kleinste bij het vertrek hier in
Vosselaar , gaat ze als grootste hoooooond aankomen in Genk ! Wij hopen dat we
de fratsen van Lily hier nog dikwijls kunnen verhalen op het blog.
Rond 11u00 kwamen Steven en Eva hun
Lana ophalen. Smoorzot zijn die twee van hun lieve pupje. We hebben zoals bij
alle kandidaten voor een pup in onderling overleg en aan de hand van de kennis
die we hadden de pups toegewezen van wie we dachten dat ze het beste bij de
eigenaars pasten. We hebben dat in eer en geweten gedaan in het voordeel van het
pupje. Dat we hier recht in de roos zitten zal inde toekomst blijken maar hier
hebben we een super goed gevoel. Maak het waar Lana, maar ook Steven en Eva
zorg dat je wederzijds plezier hebt van jullie prachthondje. En wees maar
zeker, Aalter ligt voor ons op weg naar de kust. Je kan vast en zeker de rode
Mitsubishi een keertje op de oprit van jullie huis verwachten !
Toch moeten we ons sinds deze middag aanpassen
aan de roedel, we moeten immers nog maar tot negen tellen als we appel houden
voor de pups !
De drie eerste pups gaan ons vandaag
verlaten . Aanvankelijk was er gezegd dat de pupjes vanaf maandag naar de
eigenaars zouden mogen gaan maar dan zouden ze bij sommige gezinnen al dadelijk
beginnen met een werkweek.
Er was ook vraag om al pupjes te
komen halen bij het begin van dit verlengde weekend maar dat hebben we niet
toegelaten. Zeven weken is te kort om moeder en broers en zusjes te verlaten.
En terecht, als je nu merkt hoe die pupsen Hera met elkaar spelen (lees zich verder ontwikkeld hebben) dan zou
dit voor later gevolgen kunnen hebben in de ontwikkeling en karaktervorming van
de pup.
Maar nu wogen de voordelen op tegen
de nadelen en hebben we toegestemd de pups twee dagen vroeger dan voorzien te
laten uitvliegen
Wanneer we dit schrijven zijn er
allicht in Genk (Lily) in Roosteren NL (Lennaert) en in Aalter (Lana) mensen
zich zenuwachtig aan het voorbereiden voor de rit naar Vosselaar.
Die mensen komen op ons aanraden met
twee, een bestuurder en een tweede om het pupje bij zich te houden. Deze
laatste met een handdoek om op de schoot te leggen als bescherming tegen
eventuele plasjes van hun nieuwe oogappel.
In het puppypakket heeft het baasje
nog snel een rol keukenpapier gestopt om eventuele andere ongemakjes ook netjes
te kunnen verwijderen. Je weet maar nooit, de kortste rit is naar Genk wat toch
ook al dadelijk 75 km is en voor de verste voor vandaag, naar Aalter, geeft de Michelin routeplanner 122 km aan.
Voor een eerste autorit voor zon klein pupje kan dat al tellen.
Met gemengde gevoelens gaan we dus
straks afscheid nemen het kleinste pupje van het nest, van ons Lily, Lennaert
gaat voor de eerste maal in zijn leven vader Cartouche ontmoeten en Lana gaat
het flebbeke van Steven en Eva worden. Alle drie gaan we toch regelmatig
terug ontmoeten, de eerste twee zijn lid bij de Belgische Drentenvereniging en
nemen deel aan de activiteiten en Steven en Eva hebben al te kennen gegeven dat
ze zulke activiteiten van de vereniging ook wel zien zitten.
Het gaat morgenvroeg al flink wat
stiller zijn wanneer we maar negen pups naar buiten zien stormen om hun
ochtendplasje en kakje te gaan doen. Het gaat raar doen maar anderzijds kunnen
we vanaf nu beginnen uitkijken naar terug normale nachtrust en terug een normaal
sociaal leven met bezoekjes aan familie en vrienden. Maar we zeggen wel
beginnen, we weten immers dat het laatste pupje dat ons verlaat, pas binnen
tien dagen de grote stap nar zijn baasjes maakt en ook dat we ervoor gekozen
hebben van Lucy-Hera bij ons te houden .
Goed vier weken hebben ze tot nu toe
dienst gedaan in de puppyruimte in de woonkamer. Drie weken en een half hebben ze
uitstekend dienst gedaan bij het zindelijk maken van de puppies.
Wonderdingetjes zijn het als je ze gebruikt in combinatie met de vloeistof puppy
trainer van Beaphar . Vanaf dag één dat de toiletjes in gebruik waren hebben
de pups ze gebruikt voor wat ze bedoeld waren, hun plasjes en kakjes opvangen.
Soms liep het wel eens mis en ging
één van de pups bij of in het toiletje zitten maar was het er zich niet van
bewust dat het staartje ook binnen moest zitten en lag het drolletje aan de
buitenkant van het toiletje. Maar de bedoeling was goed en daar draaide alles
om.
Tot enkele dagen geleden één van de
snuggerste pups (we weten niet wie) het idee kreeg van eens aan dat doekje
cellenstof, dat alle plas moet opslorpen, te gaan trekken.
Uiteraard doen ze dat het liefst
wanneer het toiletje juist ververst is, met een proper doek er in. Dus kwamen
ze er ook achter dat de onderlaag een heel dun laagje plastic is om niets te
laten doorlekken. En laat die plasticlaag nu ook nog eens vrij sterk zijn, en rekbaar
en plaats rondom bieden om met vier pups er aan te trekken!
Dan dienen we er niet veel woorden
aan vuil te maken om uit te leggen dat het doekje het ideale werkstuk is om het
vierendelen te oefenen. Aan elke hoek hangt dan een pup die het doek in
zijn/haar bek heeft en dan uit volle macht achteruit wil gaan. Die andere drie
willen net hetzelfde en dus beweegt er een doek door het puppenverblijf OF het
hangt in geen tijd aan rafels. Bij die grootste rafels herhaalt zich de bewerking
nog eens met als resultaat een hoop rafels en rotzooi die dan nog eens met de
hand dient opgeruimd te worden omdat die plasticonderlaag overal aan blijft
kleven.
De leeftijd van een proper
cellenstofdoekje in een toiletje schat ons baasje momenteel tussen de drie en
tien minuten. Alles hangt af van het moment dat de eerste déstructor/terminator
het propere doekje opmerkt en aan zijn vernietigend werk begint. Vanaf dan
rekenen we nog met seconden !
Dat behoeft waarschijnlijk een
woordje uitleg die titel, en dan voornamelijk die Wiebekes.
Zet je even en luister (lees) goed zegt
ons baasje dan. Ze zijn afkomstig, of minstens woonachtig te Aarschot, ze zijn
met vier (vijf) met vader Wilfried, moeder Anita en twee dochters, Elise en
Jasmine EN Drent Wiebe.
Onze baasjes kennen de familie al van
toen Wiebe vanuit Hombeek bij hen kwam wonen, nu dik drie en een half jaar
geleden. Wiebe is een maand ouder dan Hera en Heros en het baasje heeft nog
bemiddeld voor de komst van Wiebe.
Sindsdien hebben we al verschillende
wandelingen samen gemaakt ben zijn we al een wederzijds bij elkaar op bezoek
geweest. De laatste maal dat we in Aarschot waren sneeuwde het en hebben we een
hele fijne wandeling gemaakt waarbij we met vieren tegelijk, ons baasje hebben
omvergelopen zodat hij op zijn rug in de sneeuw lag. Met zijn kodakske en al,
tondersteboven in de sneeuw.
Vandaag kwam de familie puppiesnuiven
en de Ohs en de Ahs, Kijk es, en zie nus waren niet uit de lucht. Zij waren
hier samen met Ingrid de secretaris van de Drentenvereniging, en haar man Johan
. Die kunnen het toch ook niet laten van op bezoek te komen als er puppies mee
gemoeid zijn. Later op de namiddag kreeg onze Loek ook nog bezoek van zijn
toekomstige baasjes Bert en de kinderen Laurens en Emily.
We hadden een fijne dag met fijne
mensen op bezoek, we hebben ons piekfijn vermaakt.
Een
koppel op weg huiswaarts, besluit na een vermoeiende vakantie, om wat
uit te rusten in een hotelletje langs de weg.
Ze
vragen de receptionist om hen over vier uren weer te wekken. Bij vertrek krijgen
ze een rekening gepresenteerd van 350 euro.
De
man ontsteekt in woede.
De
receptionist en de manager vertellen dat dit de standaardtarieven zijn. Het hotel beschikt
over een riante sauna met massage, een zwembad met
Jacuzzi, allemaal ter beschikking van de ge-eerde gasten.Elke avond een optreden
van de beste artiesten uit Parijs, Londen en Amsterdam.
De
man zegt dat ze daar geen gebruik van hebben gemaakt.
De
manager blijft echter bij zijn verhaal: 'Het is hier, dus u
had er gebruik van kunnen maken'.
De
man schrijft morrend een check uit en overhandigt die aan de manager. Daarop roept deze
verbaasd uit:!
Maar mijnheer, dit
is een check voor slechts 100 euro!
Klopt,
zegt de man,
'Ik heb u 250 euro
in rekening gebracht voor het vrijen met mijn vrouw'.
'Maar
dat heb ik niet gedaan', roept de manager verontwaardigd.
Daarop
antwoordt de man, 'Ze was hier, dus u had er gebruik van kunnen maken'.
De pups hebben ons een feestdag
bezorgd, althans de start van de dag dan toch. Vanmorgen rond twintig over vijf
was er het eerste rumoer te horen beneden in de woonkamer. De pups waren wakker
en zoals bekend opent dat bepaalde zaken die je beter niet tegen de grond
krijgt.
Het baasje is dan opgestaan en had
tegen t vrouwtje gezegd dat ze best kon blijven liggen. Dat liet die zich geen
tweemaal zeggen, het is trouwens geen uur om op te staan op een feestdag
(anders ook niet).
Bij het benedenkomen bleek alles nog
netjes en proper te zijn en was het enkel het openzetten van de afsluiting en
de keukendeur nodig om de voetbalploeg + reservespeler naar buiten te laten
sprinten. Dan stoppen ze achteraan op hun perceeltje en doen dat waar ze t
baasje voor hebben wakker gemaakt .
Het baasje had ondertussen drie
schotels puppybrokken en vers water klaar gezet en ze hebben dan hun buikjes
kogelrond gegeten en nog wat geravot op het gazonnetje. Een half uur later
heeft het baasje de pups terug binnengezet en iets voor zes lag hij terug boven
in dromenland.
Het vrouwtje is rond acht opgestaan,
ook zij heeft dus een goede, voldoende nachtrust gehad en vond in de puppyren
ook alles netjes en zuiver !
Het baasje heeft zich terug beneden
vertoont rond half tien, en die was ook behoorlijk uitgeslapen. Tout le monde
content zegde het baasje en zelfs de pups konden dit beamen
Vorige week donderdag kregen wij een
mailtje uit Erpe Mere. Dan moet ons baasje niet ver zoeken van wie de mail
afkomstig is. In Erpe Mere woont Peter Van der Elst, jager en
Drentenliefhebber en sinds vorige week ook Drentenfokker.
Dit is wat Peter vorige week mailde:
Het was
gisteren zover.(woensdag 9 mei, nota v.h.hoofdbestuur)
Om 10u30
is Lisa er aan begonnen en om 15u 30 waren er zeven pups geboren.
Ze wogen
tussen 350 en 454 gram.
Er zijn 2
teefjes en 5 reutjes in het nestje.
Lisa is
een fantastische moeder en zoals ge ziet goed opgevoed. Ze bevalt zelfs overdag
zodat wij onze slaap niet zouden missen.
Ons baasje was al blij dat alles zonder
problemen was verlopen. Lisa is immers in de werpkist van Belle en Hera
bevallen en dat schept dan ook halvelings een band.
Die Lisa van Peter is nu ook niet van
de minste ! Zij is op dit moment de clubwinnaar 2011 van de Belgische
Drentenvereniging. Er zijn nog 2 reutjes ter beschikking voor eventuele kandidaten !
Daarstraks kregen we de fotos van moeder
en pups.
Gisteren zijn de pups zeven weken oud
geworden. Dat is in zo verre een belangrijke week omdat het de laatste volle
week is dat de pups hier verblijven !
Wat gaat het snel die puppentijd bij
de fokker, het lijkt of het gisteren was dat we hier haast niet konden
bijhouden met het opvangen van de puppies. Zo snel zette Hera haar pups op de
wereld .
Eind van de week vertrekt ons eerste
pupje naar Bart en Carine in Genk. Ons eerste pupje dat vertrekt is tevens het
meest verwende door iedereen en het eerste dat een naam kreeg in de roedel ons
Lily. Die gaat van de kleinste dadelijk de langste worden, zij is immers vanaf
zaterdag een Limburgse hooooooond .
De laatste die hier gaat vertrekken
is ozze Louis die trekt naar Oostrozebeke in Oost Vlaanderen en die blijft
bij ons tot maandag 28 mei. Daar is het weekend daarvoor communiefeest in de
familie en dat is nu niet dadelijk het meest ideale moment om een pupje in huis
te halen. Verstandige beslissing vindt ons baasje.
En dan is er nog ons Lucy, die gaat
onze roedel blijvend vergroten, zij blijft bij nonkel, moeder en oma. Vorig
jaar was het Kiki die bij ons zou blijven maar het lot besliste er anders over
en Kiki is een Arnhems meisje geworden.
Iets gans anders nog dat zeker de
moeite van het vertellen waard is De nieuwe site van de nieuwe Gloucester
Drentenkennel is een feit sinds gisteren avond. Luc en Gerrie waren nog niet
een klein beetje fier dat ze hun nieuwe site konden aankondigen. De site is een
aanrader. Hij is zeer duidelijk een waardig opvolger van de site van Rob en
Tiny, de stichters van de Gloster en is op dezelfde leest geschoeid.
Boordevol informatie en zeer aangenaam om lezen, kijk hier maar eens: http://home.kpn.nl/xiii81mg/Proficiat Luc en Gerrie, we plaatsen
jullie site graag bij de favorieten, en wat de Drenteninfo betreft, alle
eigenaars van een Faesen pup gaan jullie site adres meekrijgen met een
flinke aanbeveling !
Dat is wat de puppies vandaag moeten
gedacht hebben deze namiddag toen ze onder de veranda hun lunch aan het
binnenspelen waren . Plots, uit het niets een donderslag en haast gelijktijdig
een hoosbui van jewelste.
Bang van water zijn ze niet, van
regen toch al zeker niet want toen we de pupjes wilden binnenzetten dienden ze
eerst stuk voor stuk afgedroogd te worden !
De eerste druppels werden als heel
raar ervaren en ze wisten werkelijk niet wat hen overkwam. Ze zaten wat
verdwaasd rond en naar elkaar te kijken, maar slimmer werden ze er niet van.
Toen ze dan merkten dat ze van de regen geen schrik moesten hebben gingen ze
gewoon verder met spelen. Tot het hoofdbestuur ingreep en ze binnen in de
woonkamer zetten omdat ze in geen tijd begonnen te veranderen in kleine
slijkduiveltjes. Dat zullen ze binnenkort maar moeten ervaren bij hun
respectievelijke baasjes was het oordeel van onze baasjes .
Ons hoofdbestuur zag het niet zitten
van twaalf van die spartelendepups nog
eens extra netjes te maken.
Het was dan geen weer om over naar
huis te schrijven maar de pups hebben dan toch weer een ervaring extra
opgedaan.
Het puppies verblijf in de woonkamer
was aan uitbreiding toe. De kleintjes zaten haast op elkaars lip en het was dan
ook steeds revolutie zonder wapens in het puppies verblijf .
Kabaal genoeg s avonds als ze terug
binnen kwamen na een dag in de tuin. Dus er moest een oplossing komen om het
voor henen voor het hoofdbestuur ook s avonds aangenaam te maken.
De bench was al even te klein om de
twaalf voor hun slaap te huisvesten. Ze sliepen dan ook h eender op de vloer in
een te kleine mand, kortom er diende wat te gebeuren !
Twee weken geleden gebruikten we een
nieuwe bench om de pupjes bij het wegen af te zonderen van hen die nog niet
gewogen waren. Die bench terug inschakelen leek voor het hoofdbestuur de
oplossing om het te kleine huisvestingsprobleem op te lossen.
Dus werd die bench terug uit de doos
gehaald en opgesteld naast de bench die al wekenlang in gebruik is. In geen
tijd lagen er drie pups in te rusten die het kabaal buiten de bench wilden
ontvluchten om van een deugddoende nachtrust te genieten. Doel bereikt dus en
drie kabaalmakers minder in huis ! Ook in het puppenverblijf buiten is de "Gloucester villa" te klein geworden om twaalf pups van tussen de 3,5 en de 5,5 kilo te huisvesten. Daar liggen dan enkele pups in een zachte mand lekker uit de wind hun dutje te doen. Daar heeft het hoofdbestuur echter geen expansie plannen. Als het echt niet goed is met het weer dan zetten ze toch gans de roedel binnen, lekker in het binnenverblijf waar de buizen van de verwaming onder het puppieverblijf doorlopen !
Belle & co
De bench links met de fel gele doeken is het uitbreidingsdeel.
Hier is nog geen ruimte probleem, plaats te over, en dan kan er ook nog op het grasveldje geravot worden
Omdat ik zo loops ben dat het niet
mooi meer is. Omdat ik voor het minste dat ik van Heros zie mijn staart opzij
doe, mocht ik daarstraks met het baasje mee naar Leopoldsburg. Daar staat de
wieg van gans die van t Jasperspad roedel.
En een wieg was het net niet maar de
pups van Unique (zo heet Heras schoonzus) zijn tien dagen jonger dan de twaalf
van Hera.
Dat het allemaal grote nestjes zijn
blijkt ! Ook Unique heeft een nestje van 10 pups. Dat ze zo vinnig zijn als die
van ons konden we spijtig genoeg niet zien. De puppies hadden kort voor onze
aankomst gegeten en dan doen die pups iets verstandigs Ze nemen een tijdje
platte rust om hun eten te laten verteren op een natuurlijke wijze, in alle
kalmte.
Detwee teefjes, Unique is zo oud als ikzelf en Vana, zo oud als Heros en
Hera heb ikzelf niet gezien. Ik mocht van het baasje niet binnen ! De pups zijn
nog te jong, ik moest van t baasje de auto bewaken.
Bij onze thuiskomst was het
ontvangstcomitée in alle staten. He comitée bestond slechts uit één hond ,
Heros maar het ontvangst was meer dan uitbundig .Blijkbaar moet Heros gedacht
hebben dat ik weken ging wegblijven
Belle & co
Mooie puppies !
Van poseren voor de camera hebben ze nog geen kaas gegeten, zo maar met je achterste naar de camera gaan staan....
Nu alles zo feilloos goed loopt,
hebben we er toch nog een zorg bij. Vorige week hebben we hier gemeld dat oma Belle
loops is, dat was voorzien en verder geen vuiltje aan de lucht. Aangelijnd
uitlaten is dan de boodschap uit voorzorg.
Sinds gisteren avond doet Belle
echter héééél bereidwillig haar staart opzij als haar zoon Heros in de nabijheid
gesignaleerd wordt ! Insiders weten dat dit alles wijst op een grote bereidheid
van de teef om gedekt te worden !
Heros van zijn kant gebruikt zijn
snuffel om zijn moeder uitgebreid te inspecteren op lekkere geurtjes uit de
natuur die er op wijzen dat hij nog eens vrolijk van bil kan gaan als hij de
kans krijgt ! ! ! Of dat nu zijn moeder Belle is of zijn zus Hera, het maakt
hem niets uit, zoveel is wel duidelijk !
Maar of het hoofdbestuur dat alles
graag ziet gebeuren is een andere zaak. Toen Heros ongeveer acht maanden oud
was hebben ze hem wel laten steriliseren (zaadleider geknipt) maar toch zien ze
het niet graag gebeuren dat hij hier in de tuin zijn moeder terug naar binnen
staat te duwen (of naar buiten, hangt af van de richting van waar de snuit van moeder naartoe
staat)
Ondertussen is Heros er zich door de
talloze interventies van het hoofdbestuur al wel van bewust geworden dat zijn
avances naar zijn moeder toe niet worden geapprecieerd door het hoofdbestuur en
richt hij zijn pijlen meer op zijn zus . Ditmaal meer om te spelen want zus is
NIET loops maar is wel bereid om te spelen, maar niet tot vuil manieren zoals
ze het uitlegden in de baasjes hun jeugd !
Broer en zus mogen dan wel hun
energie bij elkaar verspillen, toch blijft het opletten geblazen. We verdenken
Heros er van dat het alleen maar afleidingsmaneuvers zijn om de baasjes hun
aandacht te laten verslappen en uiteindelijk toch zn slag te slaan
Belle & co
"vervangende activiteiten" voor Heros, zijn zus is de "dupe" van zijn lusten
Vandaag zondag zijn onze pupjes gechipt,
zijn ze gevaccineerd en heeft onze dierenarts de DNA stalen afgenomen. Drie uur en een
half hebben we daar werk aan gehad. Er kwam ook nog een grondige gezondheids
check up aan te pas en alle pups zijn goedgekeurd voor een gezond leven in de
grote hondenwereld.
Het baasje is zo druk in de weer
geweest met het administratieve werk dat komt kijken bij de aanvraag voor
stambomen en DNA attesten dat hij het blog er haast bij vergeten was, of toch
minstens de klok
Morgenvroeg dus meer over de
belevenissen van vandaag zondag 13 .05.12
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…