Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
04-06-2012
Puppenkrant 04.06.12
Puppenkrant 04.06.12
Een prachtfoto van Liv en dochtertje Julia ging dit
berichtje vooraf. De foto plaatsten we gisteren al. Wij vonden de foto zo mooi
dat we toelating hebben gevraagd om ze op het eind van het jaar op de kalender
te mogen plaatsen. En het mocht
Hier het relaas van Liv en familie..
Liv is een
schat van een hondje, vanaf dag 1 niks geen zorgen om gehad. Ze eet goed, heeft
een paar x per dag dr dolle buien en verder rommelt ze lekker in en om het
huis. Onze eigen kinderen is ze helemaal gewend, en in de buurt blijft ze dicht
bij ons .
Wanneer we
naar strand / duinen gaan geeft ze aan wanneer ze moe is, en kruipt ze onder in
de wandelwagen, te lief gewoon . ( om even later als we weer bijna thuis zijn
er weer heel gauw uit te klimmen ).
De bench is
voor ons met kids een uitvinding ! s Avonds rond 10 en 11 en erin en de
volgende ochtend 6.00 ff plassen en k rond 8 en een wandeling .
Ook na het
lopen en eten en met de kids rond het huis gaat ze ff een uurtje de bench in,
ze slaapt overal doorheen en vind alles prima.
Het is puur
het enthousiaste springen wat echt nog afgeleerd moet worden en waar de kids
van schrikken. Maar dat hoort erbij .
Kortom, een
schat van een hondje, en waar we in huis gewoon best streng voor Zijn, betreft
bedelen en happen / springen . Maar buiten kan ze altijd helemaal los gaan.
Heerlijk!!! Ze poept plast netjes in de struiken, ook een groot voordeel.
En alle slakken
zijn voor Liv...... Nieuwe lekkernij ...... Of ik dat leuk vind ?????
Volgende
week ga ik naar de dierenarts , deze week was vooral wennen, veel uitlaten en
vroeg op. Niet alles tegelijk hè .
Kirsten
In Oostrozebeke is Louis in de pen gekropen
Dag Jan, Simonne, mama,
nonkel Heros, oma Belle en niet te vergeten mijn lieve zus Lucy,
Wat een leuke knuffel
jij daar hebt! Ik vraag me af hoe het jouw lukt om het beestje heel te laten.
Mijn tandjes kriebelen de hele tijd en daar zijn vooral de kledij van Lore en
Bo ideaal voor om me in vast te bijten. Lore is daarvoor de leukste, een
kleedje, een sjaaltje en haar haar dat verleidelijk voor mijn neusje heen en
weer zwaait. Dan volgt er natuurlijk een demonstratief 'neen'. Van Lore en Bo
kan ik dat nogal negeren maar als de mama erbij komt, moet ik wel luisteren en
lossen.
Ik heb deze week al veel
gewandeld. Leuk om zoveel mogelijk tussen de benen de komen, dan maken ze van
die rare sprongen. Vlak achter Bo zijn voeten lopen vind ik ook leuk, dan loopt
hij vlugger en dan volg ik natuurlijk. De mama heeft het er wel niet zo op om
te koersen. Het is wel een hele drukke straat met allemaal van die grote vrachtwagens
die voorbij denderen. Doodeng in het begin maar de mama doet er heel nonchalant
over en het lukt al wat beter.
Als we aan school staan
te wachten is de mama wel super tevreden van mij want van zodra zij stopt, ga
ik ook zitten of liggen. Ik wordt langs alle kanten geprezen dat ik nog zo
klein ben en toch al zo rustig kan blijven wachten.
We zijn zaterdag ook
naar de markt geweest, daar werd ik langs alle kanten bekeken en verschillende
mensen kwamen vragen welk soort hond ik was, zo'n schatje. Hadden ze het dan
echt over mij? Blijkbaar wel. Ik probeer er dan ook achter te komen wat er zo
schattig is aan mij en van zodra ik een etalage passeer, stop ik even om mezelf
te bewonderen in de ruit.
Oh ja, we zijn ook al
naar de dierenarts geweest. Pff, niets aan, op de tafel of op de grond, maakt
niet uit. Dan leg ik mij een beetje. Volledig betast en onderzocht en
goedgekeurd.
Eten en drinken is ook
geen probleem. Alleen het kraantje durft nogal eens open te gaan binnen. Ik
geef natuurlijk wel geen kik als ik naar buiten wil gaan dus kunnen ze het niet
altijd weten als ik zo nodig moet.
Van donderdag op
vrijdagnacht hoorde Stan me om drie uur en hij is met mij naar buiten gegaan.
Leuk om eens buiten te gaan(moest ik dan ook plassen? Ik denk het niet!!)
Toen we terug
binnenkwamen nam ik mijn kans en ging prinsheerlijk(superonschuldig) op mijn
kussen liggen en Stan trapte er in(hihi)
Hij heeft zich in de
zetel gelegd om te slapen en ik moest niet terug in de bench.
Plots was het zover en
de deur was dicht en Stan sliep....dan maar aan de achterdeur.
Ik ben er wel mee
weggekomen en Stan ving de vlaag van mama. Jammer, hij mag niet meer opstaan
voor mij 's nachts.
Een poot en een natte
tong van Louis
Lennaert geeft volgend berichtje door
Bonjour Roedel
Faes,
Vandaag is het een
echte regenachtige, luie zondag.
Alles gaat goed
met mij en de spetterpoep heb ik nog niet opgelopen. Ik snoep ook regelmatig
van plantjes, en een corrigerende greep in mijn nekvel heb ik ook al gevoeld,
maar nu weet ik het: NEE is nee.
Vrouwtje ging
vandaag kijken naar een mooie tuin in Duitsland, en ik mocht in eerste
instantie mee. Later besloot ze dat ik toch thuis moest blijven gezien de regen
en natheid, en ze niet wist of de tuineigenaren gesteld waren op een
enthousiaste natte hond. Pffff kinderachtig.
Maar de volgende
keer mag ik mee. Nu denken jullie natuurlijk, die Lennaert, België, Nederland,
Duitsland die arme hond zit de hele dag in de auto Maar niets is minder waar.
Ik woon nl op een plek 500 meter vanaf de Belgische grens, en 4 kilometer vanaf
de Duitse grens. Ze zeggen wel eens Nederland op zn smals .
Zoals mijn
broertjes en zusjes zich ontwikkelen, zo gaat het ook met mij, de zelfde ups en
downs, maar vooral ups. Een knuffelkoe heb ik niet omdat mijn papa systematisch
al mijn speelgoed en kauw attributen handig wegpakt en ergens diep in de tuin
verstopt of kapot maakt.
Vorige en deze
week zijn er fotos binnengekomen van een halfbroer en halfzus. Mijn halfzus
lijkt heel veel op Lili Lou, en mijn halfbroer op papa. Hij woont in Rusland en
volgens zijn Russische baasje is hij de enige Drent in Rusland. Hij was het bos
in gerend en na een hoop kabaal kwam hij terug met een vos in zn bek. Oeps!
Zou ik dat later ook durven. Ik denk toch dat ik voorlopig ook een knuffeldier
wil.
Donderdag voor de
eerste keer naar de puppycursus. Heb ik helemaal niet nodig. Ik ben lief, slim,
loop goed aan het lijntje, ga zitten en als ik het niet snap draai ik mijn
koppetje intelligent een beetje scheef en dan is iedereen verkocht. Ik doe het
voor het vrouwtje, want zij moet natuurlijk wel leren hoe je netje loopt en
draaft met een Drent.
Verder heb ik op
mijn neus heeeel veeeeeel sproetjes gekregen, dat zie ik niet terug op de
fotos van mijn broertjes en zusjes. Weet iemand waar die vandaan komen? Mijn
papa heeft er 7 en ik heb er wel 30.
Groetjes aan het
hondenspul, en vooral aan Simonne
Af en toe zie ik
haar in de verre verte op een foto staan. Ze is toch 8 weken lang mijn 2e
moeder geweest.
Volgende week zondag 10 juni 2012
zijn we met de Belgische vereniging van de Drentsche Patrijshond en de
plaatselijke JacOrion-Kempen jachthondenopleiding, aanwezig op de jaarlijkse roofvogel
happening te Kasterlee.
Een manifestatie om naar uit te kijken.
Wij hebben als eens deelgenomen met de vereniging en waren toen in de wolken
over de perfecte organisatie door de Kastelse Valkeniers. Meer informatie kan
je vinden op de site van de roofvogelhappening:
Kom je ons ook bezoeken, Belle, Hera,
Heros en Lucy verwachten jullie maar er gaan zeker nog andere leden van Belles
en Heras nageslacht aanwezig zijn.
Wij verwachten jullie op het Landgoed
Heidehoeve Retiesebaan 254 te 2460 Kasterlee.
Dit is de baan tussen Kasterlee en
Retie. De happening heeft plaats van 10u00 tot 18u00
Hilde , het baasje van Zeppos stuurde
ons (net als vier anderen) een bericht over het verwijderen van teken door
middel van vloeibare zeep. Dit om ons van deze methode in kennis te stellen,
maar ook om te publiceren in inspiratieloze blogdagen.
Over dat laatste willen we het hier
hebben, het eerste plaats ik hier eerstdaags nog wel.
Dus inspiratie : Waar zullen we het
vandaag over hebben ? We hebben de keuze uit:
1 Heros de goede brave voedstervader
van kleine Lucy die hem maar niet gerust laat om te spelen ?
2 Over Hera die constant om Heros en
Lucy drentelt om educatieve reden als moeder van he kleintje en om haar
hondsvrouwelijke zaken aan te leren.
3 Belle die bananen in haar oren
heeft en straks bij de wandeling de teletac om krijgt uit voorzorgsmaatregel.
4 Over de spetterpoep van Lucy, die
lag eergisteren op een blad en stengel van een aronskelk te sabbelen en heeft
de eerste maal de baas zijn hand in haar nekvel gevoeld omdat ze telkens terug
naar die plant ging. (het heeft geholpen, de strenge hand).
Maar sindsdien heeft ze een
spetterpoep ! Het baasje heeft haar uitgelaten vannacht om 03u00 en rond 05u30.
Ze heeft het goed aangegeven dat ze moest en de bench is heel mooi proper
gebleven, maar ze is wel verandert van werk, ze is van de sigarenfabriek naar
het chocomelkbedrijfgaan werken.
5 Of gaan we het hebben over Lucys
spring capaciteiten ? Deze morgen glipt ze tussen de voeten van het baasje mee
naar de slaapkamer van het hoofdbestuur, wat verboden terrein is voor de
roedel, ook voor de kleinste ! Het baasje had het nog niet opgemerkt dat ze mee
was, en zag het pas toen ze met een wel gelukte Tia Helleboutsprong (goed voor
Olympisch goud) op het bed van het hoofdbestuur sprong. Uiteraard deed ze dat
met poten waarop ze geen halve minuut daarvoor nog mee actief was in de tuin !
! !
En zo kunnen we nog wel even
doorgaan, verveling is een woord dat we uit de boekskes kennen. Dus
inspiratieloos gebeurt ons haast nooit. Het zijn wel zelden wereldschokkende
berichten in het belang van de wereldvrede (Obama en Poetin mailen ons nog
zelden) maar zonder inspiratie vallen we nooit.
Och ja, nog dit Ons quartet is
inderdaad onweerbestendig, geen van de vier heeft gisteren iets laten merken
dat het hen niet zinde, al dat geknal en geflits.
Na een dag van warm, drukkend weer, heeft
het vanavond al een flinke bui gedaan en onweert het in de verte.
Het Franse internet kennende (? In zoverre
mogelijk) bestaat de kans dat er morgenvroeg, zondag geen internet verbinding
mogelijk is. Ook vanavond is de verbinding al enkele malen uitgevallen.
Indien er dus morgenvroeg geen
bericht verschijnt, dan zijn we niet verslapen maar wil of kan Wanadoo het
spelletje niet meespelen !
Wij van onze kant gaan dus merken of
de kleine Lucy onweerbestendig is. Elk nadeel ep sijn foordeel vertelde Johan
Cruyff destijds, en gelijk had ie.
Ze hebben het mij al dikwijls gezegd,
schoonmoeders en grootmoeders zijn eigenzinnig en weten het altijd beter.
Zo ook grootmoe Belle die vanavond de
biezen pakte tijdens de avondwandeling en zich van geen geroep iets aantrok.
Hera deed nog een poging maar hoorde aan de stem van het baasje dat er niet
veel goeds stond aan te komen indien ze Belle volgde.
Heros was de gehoorzaamheid zelve en
bleef bij de baasjes en Lucy. De baasjes die nog maar een straat ver waren zijn
dan terug gedraaid en t baasje is met de auto Belle gaan zoeken. Hij was nog
niet ver weg toen hij ze in de verte al zag terug komen van over de heuvelrug.
Hijgend en kletsnat van door het graan te crossen. (Wij hadden gewacht tot na
de bui om te gaan wandelen)
Enkele meters voor de auto ging ze
plat tegen de baan liggen. Zich welbewust van wat ze mispeuterd had. Het baas
je heeft ze gestraft met het ergste wat haar kan overkomen, hij heeft haar in
de auto gelaten en voor de rest haar straal genegeerd.
Ze loopt hier nu wat ongelukkig te
zijn over de koer te drentelen en het baasje heeft de indruk dat ook Hera en
Heros het laten voelen aan haar dat ze mis is geweest.
Het baasje heeft de teletac bij en
weet zeker dat er morgen iemand van het quartet met de halsband om gaat lopen
en het zullen vast de goed luisterende niet zijn ! ! !
Wij zijn tegendraads tegendraads met
de grote gazetten ! Zij geven tijdens het weekend een hoop bedrukt papier mee
en wij geven hoogstwaarschijnlijk op maandag het grootste nieuws.
Logisch ook, tijdens het weekend is
er uiteraard meer vrije tijd en kan er met de pup gewandeld en gespeeld worden.
Wat er dan zoal gebeurd lezen we uiteraard in de grote maandagse Puppenkrant.
Het nieuws komt vandaag uit Oud
Turnhout, van Lando en van Lucy vanuit een bloedhete Charente waar het goed 25
°C is met een luchtvochtigheid van 100%. En toch regent het niet.
Het baasje die onkruid aan het wieden
was is druipend van het zweet binnen gekomen en heeft zich op de bank voor het
huis geplaceerd met de woorden da kan nie gezongd mér zijn. Die is vandaag
al aan zijn derde droge T-shirt bezig.
Ondertussen staat er al een volle
aanhangwagen met onkruid klaar om maandag naar het containerpark te rijden. En
dan kunnen we nog eens terug rijden om alles wat met de bosmaaier en de
zitmaaier is afgereden weg te brengen. Het maaisel was te erg in het zaad om
nog op de compost te belanden, dus zegt het baasje afvoeren
Dat waren zowat het meest
wereldschokkende zaken die de laatste dagen in de Charente te beleven vielen
Lando liet door zijn baasjes melden :
Dag
Francaises en Francosen,
Ik, Lando,
doe het heel goed. Sinds gisteren eet ik maar 3 keer per dag ipv 4 keer. Ik heb
wel altijd reuze honger. Als de baasjes gaan eten zou ik boven op tafel
springen, maar ik moet wachten tot ze klaar zijn voor het mijn beurt is. Deze
morgen schrok ik toch tijdens de wandeling, wie zet er nu immers een stenen
paard in zijn voortuin. Rare mensen hoor die buren. Vandaag was mama vroeger
thuis en ben ik Thiebe mee van school gaan halen. Een meneer draaide speciaal
terug met zijn fiets om te vragen wat voor ras ik was omdat hij me zo mooi
vond. Ben ik ook hé. Ik las dat mijn zus Lucy een knuffelkoe heeft. Ik speel
zelf veel met mijn knuffelhondje en soms speelt er dan ook nog een grote mensen
knuffel mee. (zie foto). Ook de speeltjes uit het verwenpakket dat we bij
jullie meekregen liggen hier goed in de markt. Van mijn knabbelschoen blijft
enkel de zool nog over en als mama de fleecelinten weggooit ga ik ze graag
halen en terugbrengen. Binnenkort moet Karin eens mee uitleg geven over de
dummy want die hebben we nog netjes bewaard.
Er is weinig gevaar aan een graanveld,
en toch hebben we gisteren namiddag op het einde van de wandeling gemerkt dat
je dik in de problemen kan komen als je met een pup onderweg bent.
Die drie groten van ons doen niet
liever dan graanjumpen zoals wij het genoemd hebben. Een immens groot veld
goudgekleurd graan, méér dan twee kontjes hoog is heel uitnodigend voor een
jachthond. Je kan er altijd een vrij grote verscheidenheid aan vogels in
vinden. Dus vliegen ze als gekken het graan in. Geen probleem voor hen, als ze
springen komen ze boven het graan uit en kunnen ze zich oriënteren.
Maaaaar wat als Lucy hen achterna
gaat ? Die kan zich niet boven het graanoppervlak uithijsen en dient zich dus
enkel te oriënteren op het geluid van de baasjes of op de door de baas
opgelegde zoekpogingen van de grote drie ! En dat ze de groten achterna gaat
daar kan je donder op zeggen. De eerste maal bekijkt ze het eens even en de
volgende maal gaat ze even enthousiast met de groten mee door. En dan hebben we
een probleem met dat graan.
Gisteren bracht Lucy de baas al haast
in de problemen door achter Hera aan te gaan die een vogel ging opjagen. Het
baasje kon, ondanks de acht kilo die hij nu al kwijt is sinds hij madam mager
kent, haar amper inhalen. Uiteindelijk lukte het toch maar toen begon de baas
toch al op zijn adem te trappen. Het was dan ook lang geleden dat het bij hem
nog eens noodzaak was van er een sprint van zon twee honderd meter uit te
trekken ! Dan merkt de baas toch wel dat hij al twee en een halve maal de
leeftijd heeft van Usain Bolt
In de voorbereiding om naar La
Magdeleine te vertrekken heeft het baasje een pluche koe mee gegrist die al
enkel jaren boven in de voorraadkamer in een doos lag.
De enige bedoeling was ze bij in de bench
van Lucy te leggen zodat ze zich in een vreemd huis niet alleen zou voelen.
En tot ieders verbazing het werkt. Je hoort s nachts geen Lucy, tenzij ze wil
laten horen dat het tijd is voor een plas .
Als je Lucy ziet dan zie je de helft
van de tijd ook de koe verschijnen. Behalve wanneer we naar de tuin gaan en
haar roepen dan kan het gebeuren dat ze de koe ergens in de woonkamer achter
laat.
Koebeest is ook een middel om iets
aan te leren. Zo had het hoofdbestuur graag dat Lucy in het kleine mandje ging
liggen in plaats van te pogen in de zetel te kruipen bij de groten. Door de koe
in het mandje te leggen ging Lucy uit zichzelf bij koebeest in het mandje
liggen. Simpel hé
En wat ook nog opmerkelijk is de
groten laten het pluche beest voor Lucy. Voordien was zo n beestje binnen de
kortste tijd zaliger. Zeker als Heros het onder handen nam dan leek het beestje
meer een object om te leren sorteren. De huid afzonderlijk van de vulling,
ook de oogjes en pootjes waren dan al deskundig verwijderd.
Het ziet er naar uit dat dit beestje
het langer gaat uithouden. Lucy draagt er in elk geval zorg voor hoewel ze er
ook op durft sabbelen
De fotos die we er van genomen
hebben zijn in elk geval om van te snoepen !
Gisteren kreeg het baasje een bericht
in zijn voice mail van Carine uit Genk, het baasje van ons allerkleinste Lili.
De verbinding was slecht en ons baasje verstond dat Lili ondertussen 5,9 kg
woog. Dat leek ons baasje het achtste wereldwonder omdat Lili maar 4,5 kg woog
toen ze van Vosselaar naar Genk trok ! Daarom stuurde hij en berichtje richting
Genk met de vraag of alles wel juist verstaan was. Ons baasje kreeg al visioenen
van vetmesterij en zo. 1,5 kg gewichtstoename binnen de twee weken leek hem
toch wat te veel van het goede en trôp is nog steeds teveel.
Deze morgen kwam dan het volgende
bericht van Carine in onze mailbox
oeps,
foutje, LiliLou weegt 4.9 kg.
Verder is
alles oké met haar. s Morgens is ze wel zo zot als een deur en zijn onze
enkels en tenen niet meer veilig.
Haar
puppy-tandjes zijn ongelooflijk scherp! Ook s avonds heeft ze zo haar zot
kwartiertje.
Wandelen aan
de leiband gaat heel goed en meerijden in de auto (ze zit dan in het reiskoffertje
van de poes, ze past daar perfect in) is geen probleem . Alleen op andere
honden heeft ze het niet zo begrepen....dus daar moeten we nog aan werken .
Haar oogjes
beginnen nu ook stilaan van kleur te veranderen, maar ze ziet er daardoor niet
minder schattig uit!
Het is een
heel zot , sportief hondje, soms twijfelen we eraan of het wel een meisje is.
Het lijkt ons eerder een halve jongen!
Wordt
vervolgd...
Veel plezier
in Frankrijk met jullie Drentjes,
de Vandelookes
Lobke wist het volgende te vertellen
Lieve mams,
Ik hoorde dat vandaag (nvdr. gisteren) geen
lange puppenkrant is verschenen.
Tja, mijn bijdrage zat er óók niet bij,
mijn secretaresse had het wat druk gisteren en vandaag.
Vandaag had ik een rustige dag, baasje
was ook thuis vandaag en ze hebben hier vandaag wat achterstallige klusjes
aangepakt.
Maakt mij niet uit hoor, ik vermaak me
wel!
Gisteren heb ik wel van alles beleefd.
Ik durf steeds verder de tuin in, en daar valt best veel spannends te ontdekken
voor een Lobke zoals ik.
Bijvoorbeeld de vijver.
Daar had ik een paar dagen geleden al
mee kennis gemaakt.
Het was warm, en ik dacht ha, water,
even drinken. Maar toen viel ik er in.
Nou ja, boeien, ik ging niet eens kopje
onder, lag op mijn zij in het water, maar ik wilde er toch wel snel uit!
Gisteren dacht ik ook even verkoeling
te zoeken, nu aan de andere kant van de vijver.
Loop ik daar een beetje pootje te
baden, en mn vrouwtje wilde daar een filmpje van maken.
Maar ze lette te veel op het schermpje
van haar camera, en vergat mij te waarschuwen......, daar ging ik helemaal
kopje onder!
Zij schrikken natuurlijk, en ik ook.
Ik ben snel helemaal kletsnat naar
binnen gerend, de deur stond toch open.
Maar ja, daar was ze niet zo blij mee,
ze kwam met een handdoek, nou, daar had ik geen zin in hoor, heb lekker rondjes
door de kamer gerend zodat ze me niet te pakken kon krijgen....
Verder begin ik al lekker aan de lijn
mee te lopen, en apporteer ik al balletjes.
Nou mams, dit was het weer voor
vandaag.
Heel veel knuffels voor jou, en de rest
van mijn familie.
Ik ben jullie nog niet vergeten hoor!
Lobke.
Uit Oud Turnhout komt nieuws van Lando
Dag loonwerkers,
een glaasje
wijn een baguette, stukje brie, ... Na 't werk immers niet vergeten om ook wat
uit te rusten en te genieten hé. Dat hebben jullie na deze zware periode wel
verdiend.
Lando is
vandaag weer heel flink alleen gebleven. Toen Thiebe thuis kwam was hij wel
door het dolle heen. Hij probeerde zelfs de houtkachel op de eten!
Toen Maaren
thuis kwam is hij er dan even mee een blokje om geweest. Dat hij honger had was
ook wel overduidelijk, hij sprong bijna bij op tafel toen we gingen eten. Toen
het dan aan hem was was zijn pot in 2 seconden leeg, dan nog maar een extra
portie bestellen bij de ober. Hij lust echt alles En dan heerlijk even de ogen
toe tot mama vroeg wie er mee ging wandelen in het bos. Met hééééééééél veel
moeite deed hij zijn ogen open en ging dan toch maar mee. Mama zei immers dat
het later zou gaan regenen. Lekker met mama en moeke naar het kikkerbos in de
Liereman! Daarna nog even met Maaren spelen en dan een tukje doen! Wat kan
slapen toch ook heerlijk zijn hé. Hoe is het met het opfrissen van het Frans
van Belle, Hera en Heros? Grollen ze al terug met de Franse R? gRRRRRRRRRRRRRR.
Zonovergoten, minder kan je niet
zeggen van deze ochtend. Dat zal ook wel de reden geweest zijn dat Lucy het
hoofdbestuur heeft wakker gemaakt. Van het streepje licht dat nog in de
woonkamer binnenvalt heeft zij geoordeeld dat zoiets niet mag gemist worden.
En gelijk heeft ze Vannacht rond
half vier is ze al eens buiten geweest voor een snelle plas, ze had dit heel zachtjes
laten horen aan het baasje die zelf ook wakker geworden was om dezelfde reden
als Lucy. Dus geen probleem, hoewel het baasje nadien het warme bed toch wel kon
appreciëren, het was knap fris geweest buiten.
Vanmorgen heeft het voltallige
quartethet tapijt in de keuken al
gestofzuigd. Toen het baasje Lucys eetkom met puppybrokjes tegen de grond
zette vond zij het nodig om nog eens op te springen tegen het baasje zijn benen
om neer te komen op de rand van de eetkom. De rest kan je raden gans de keuken
onder de puppybrokjes en het baasje was maar al te blij dat hij hulp kreeg van
groot en klein bij het opruimen van de brokjes !
De tuin die nu voor de helft is
gemaaid en opgeruimd is nu het speelparadijs. Vooral de schaduw onder de grote
kersenboom is favoriet. Zeker wanneer er aan de stam van de boom de geur hangt
van een kat of eekhoorn die daar zijn/haar vlucht in heeft moeten nemen. Hera
doet het Lucy voor hoe en waar ze zulke sporen kan ontwaren. En als Hera slaapt
of rust nemen Heros en belle haar taak over. Het gaat nog een slimme meid
worden dat kleintje !
Deze namiddag zijn we nog eens buiten
de tuin ons teveel aanenergie gaan
kwijtspelen. Normaal is dat elke dag het geval maar na de reis, waarbij we hier
in La Magdeleine met donker aankwamen, en de drukke maai en opkuis van de tuin
van gisteren was het wandelen er enkele dagen bij ingeschoten.
Maar vandaag was het zover. Belle,
Hera en Heros hadden het baasje aan de lijn, of was het toch omgekeerd ? Feit
is dat wanneer we wilden, en eens goed doortrokken, we een aan de lijn
bungelende baas meesleurden.
Het vrouwtje had Lucy aan de lijn.
Die wilde aanvankelijk niet erg meelopen. Het was dan ook wel de érg ver van
mijn bed show. Maar toen ze zag dat de groten los mochten eens ze buiten de
huizen waren en met drie de zonnebloemen indoken wou ze plots wel vooruit.
Eens de lijn los konden haar korte
pootjes amper volgen. Ze kan uiteraard die groten niet volgen maar de wil was
er wel. Ook kwam de sigarenproductie op gang, dit is altijd een van de doelen
van de wandeling geweest en er ligt nu buiten het gehucht een kleine sigaar met
de ambitie van een Cubaan !
Heros was achtergebleven, die was in
het graanveld achter vogels blijven jagen. Daardoor wist hera ook niet goed wat
doen Bij haar pupje blijven of haar broer gaan vervoegen . Uiteindelijk heeft
ze voor pupje Lucy gekozen, maar we verdenken haar ervan geholpen te zijn omdat
Heros dan toch te voorschijn kwam voor Hera kon vertrekken ! Bij thuiskomst is ze dadelijk het puppen/hondenbad ingedoken !
Nu licht kleine tornado in de armen
van Morpheüs. Eigenlijk ligt ze in haar bench met haar pluche koe tussen haar
poten, een van haar favoriete lig/slaapposities. Met haar hebben we vanavond
zeker en vast geen last meer. Na vanavond nog een plas uitstap in de tuin, slaapt die tot
morgenvroeg !
Geen lange krant vandaag, iedereen is terug aan het
werk of heeft zijn/haar handen vol met pupjes opvoeden. Hier in La Magdeleine,
zuid-west Frankrijk loopt een negen weken oud Drentenpupje rond dat met de
moment zich beter thuisvoelt.
Moesten we niet beter weten, we zouden denken dat
ze al Frans blaft ! En dat is toch best mogelijk want zelfs de vinken die in
Vlaanderen suskewiet fluiten die fluiten hier qu est ce qu il dit. Stel je voor dat Lucy tegen het eind van deze
week whaph blaft, de buurthondjes in Vosselaar gaan haar niet meer verstaan
met haar Frans accent !
Met het slapen gaat het voor Lucy ook alsmaar
beter. Nu slaapt ze van middernacht tot 7u00 zonder plas onderbreking .
Maar ook van de andere pups was er weer nieuws
Lando schreef zelfs vakantiegangers ons baasje
zou anders loonwerkers ook wel appreciëren !
Lando schreef :
Dag
vakantiegangers,
komen de
oren van mijn zus Lucy al terug boven het gras uit als ze door de tuin springt?
Gelukkig zijn haar 3 beschermengels erbij.
Ik heb
vandaag ook weer heel spannende dingen gedaan. Vanmorgen naar de dierenarts.
Kei leuk daar. In haar wachtzaal staan zakken die even lekker ruiken als mijn
korrels thuis, wat had ik daar graag aan geknabbeld. Binnen even rondsnuffelen
en dan de tafel op. Ik weeg al over de 7kg. Ik kreeg daar precies een massage
en ging dan ook graag op mijn rug liggen op de tafel om mijn poten, buik,
liezen, huid, oren, hartslag te laten controleren. Ik gaf de (knappe)
dierenarts zelfs snel een kusje. Ik kreeg nog een geurtje in mijn nek tegen
teken en vlooien. Toen ik van de tafel mocht bleef ik er eigenlijk liever op
slapen. Toen we bijna terug thuis waren (nog 20 meter) van ons huis gaf ik nog
even over in de auto. Ah ja, de achterbank was al gedoopt maar het koffer nog
niet hé. Deze avond ben ik naar de looptraining van papa gaan kijken waar ook
gevoetbald werd. Manman, wat kunnen die kinderen lawaai maken. Op weg naar huis
nog even gestopt om naar Gorki op de hondenschool te gaan kijken maar Louis zij
dat we moesten oppassen omdat hij al zijn spuitjes nog niet had gehad dus zijn
we maar snel naar huis gegaan. Morgen weer nieuwe avontuurtjes. Ik heb trouwens
gisterenavond geen kik gegeven toen mama me al half slapend in de bench legde
met een t-shirt van haar erbij. Ik heb geslapen tot vanochtend!
Pas op want hier komen de lekjes aangevlogen voor mama Hera, oma Belle,
nonkel Heros, zus Lucy, Simonne en Jan
En ook Lennaert
kroop vandaag in de pen:
Allo allo,
Mon frans est
nie so goe, mais keske tou.
Hallo Faes Roedel,
Hier een berichtje
uit Nederland.
Vandaag ben ik bij
de dierenarts geweest voor mijn gezondheidscheck en ..geslaagd. Ik weeg nu 7kg
en 350 gram. Mijn vrouwtje dacht dat ik ook een Nederlands paspoort moest
hebben, stel je voor, een dubbele nationaliteit, niet goed in crisistijd,
voordat je het weet wordt je de grens overgezet. Wel moet mijn chipnummer ook
hier in Nederland worden geregistreerd, maar dat doet geen pijn..
Mijn vrouwtje is
veel te enthousiast. Donderdag 7 juni moet ik al naar de puppycursus, maar ze
zegt dat ik dat best aankan en het goed voor me is.
Ik heb het gerucht
opgevangen dat ik veel beter luister dan mijn papa, maar een beetje een
mamakindje ben. Ik geef toe, ik wil steeds bij het vrouwtje zijn, loop overal
met haar mee en verblijf het liefst in haar geheimen kamertje. Dit kamertje is
juist zo leuk omdat ik er niet mag komen. Het is er lekker koel, er staan
allerlei ronkende machines en er liggen hopen met lekkere geuren sokken en
voetbal kleren. Zalig!
Sinds kort zitten
mijn vrouwtje en ik in de nee fase, dat wil zeggen zij zegt nee, en ik doe
even niets, en dan is het weer goed.
In huize Wessels
loopt ook nog iemand rond die ik nog niet heb voorgesteld. Hij heet Christian,
is 13 jaar, en nu al schoenmaat 47. Ik lijk wel een beetje op hem want onze
voeten zijn veel te groot in verhouding tot de rest van ons lichaam. Met papa
Cartouche gaat ook alles goed. Aangezien roedel Faes in de hooitijd zit, zal ik
deze week iets meer over mijn papa vertellen. Jullie hebben hem helaas niet
kunnen ontmoeten, maar het is een rustige, statige witte knuffelbeer met een
jongenskoppie, maar later meer hierover.
Geen problemen meer s nachts met
Lucy. Ze slaapt vanaf het moment dat ze in de bench gezet word tot zeen uur s
morgens. En dat is een fatsoenlijk uur zegt het baasje die nog altijd de
uitlaatdienst s nachts verzorgde.
Zij was het snel gewend het franse
leven, natuurlijk is ze goed begeleid door de drie groten in de roedel. Deze
morgen rende ze gelijk met de anderen naar de tuin voor haar ochtendplas. En
het moet worden gezegd, aan de tijdsduur te zien, moet ze al lang met hoog
water hebben gezeten !
Gisteren heeft het baasje het badje
geïnstalleerd, in geen tijd was het in gebruik genomen door Hera en Lucy. Belle
en Heros zullen het wat koud gevonden hebben , water dat recht uit de kraan
kwam. Toch is Lucy nog verschillende keren gisteren verfrissing gaan opzoeken.
Het water was op dat moment best aangenaam omdat het baasje het badje pal in de
zon heeft geplaatst.
Vandaag gaan de opruimings en
fatsoeneringswerken in de tuin en op de koer verder. De klus is al wel ver
gevorderd maar nog verre van klaar..
Ze hebben niet op hun gat gezeten
vandaag, de leden van het hoofdbestuur. Gisteren avond hadden ze al gemerkt dat
er werk aan de winkel was. Deze morgen bleek dan dat het werk aan een heel
grote winkel zou worden !
Maar het baasje heeft goei marchandise
voor zulke werkjes. De bosmaaier was al voorzien op zwaar werk en uitgerust met
een dikke extra strong nylondraad. En nook de zitmaaier is door het hoge gras
(?) of onkruid geraakt.
Er moest zo snel mogelijk te worden ingegrepen
want het baasje had al gemerkt dat er
heel veel kleefkruid tussen het onkruid stond. Als je dan 4 Drenten onkruidvrij
moet krijgen dan is dat alleen al een dagtaak.
Het vrouwtje heeft de taak van het
onkruidvrij krijgen van de koer op zich genomen. Ook daar werden de stapels
uitgetrokken onkruid alsmaar hoger. Sproeien met Round Up of een ander onkruidbestrijdingsmiddel
is op dit moment uit den boze want die kleine Lucy is nog steeds op
ontdekkingsronde en kauwt op alles dat meer dan 3 millimeter boven de grond
staat, m.a.w. alles wat groen ziet op de koer.
Die kleine Lucy kwam deze avond al
wat liever in de tuin dan deze voormiddag. Ze had het niet zo begrepen op al
dat lawaai van de bosmaaier en van de zitmaaier. In Vosselaar was het geluid
van de grasmaaier ook al niet bij haar favorieten !
Vanavond heeft ze dan ook zo hard
gespeeld mat de overige leden van het quartet en heeft ze zich haast de pootjes
van onder het kleine lijfje gerend. Hoe dikwijls ze onderste boven gelopen is
door de drie groten hebben we niet kunnen bijhouden.
Het was een fijne warme dag en we
zijn kantje boordje aan een onweer ontsnapt. Morgen gaan de saneringwerken in
tuin en koer verder. (als de ruggen van het hoofdbestuur het toelaten ten
minste)
Vandaag doe ik vooral mn best om op de
bank te springen, natuurlijk precies daar waar Siebe ligt te slapen,dan schrikt
die zich een rolberoerte, haha...
Mams, ik hoorde dat jij morgen naar
Frankrijk gaat.
Ik hoop dat je daar ook nog aan mij en
mn broertjes en zusjes denkt.
Namens mijn nieuwe familie wens ik jou
en oma en oom Heros en zusje Lucy, maar natuurlijk ook het hoofdbestuur een
goede reis.
Heel veel liefs van je dochter Lobke.
Hilde, het baasje van Lowie schrijft
vanuit Zandhoven
Dag
Jan, Simonne en de hondenbende
Nog
even vervolg wat Lowie betreft : het slapen gaat al veel beter de bench is
bekend terrein geworden, nu, en dat scheelt een pak wat het slapen betreft.
Verder proberen we zoveel mogelijk nieuwe dingen uit: zwemmen in de vijver,
meerijden in de auto, met ons mee naar de buren BBQ en spelen met andere
honden, zitten, apporteren wij hebben echt het lotje uit de loterij, maak je
om ons alleszins maar geen zorgen meer! En wat uitproberen betreft, spant ons
Hanne de kroon: met Lowie in de rugzak op de fiets een ijsje gaan eten zie
foto.
Voilà,
veel zonnige groetjes uit Zandhoven!
Hilde
& Co
Lando
heeft ook nog nieuws
Bonsoir
maman, grand-mère, oncle, soeur, Jan et Simonne,
Nous
espérons que vous êtes bien arrivés en France et que l'herbe n'est pas
tellement longue que vous perdez petite Lucy.
Nu maar
terug op z'n Vlaams zulle. Onze Lando is suuuuuuuuuuper flink geweest vandaag.
Hij is voor de eerste keer alleen thuis gebleven. Thiebe vertrok als laatste en
heeft Lando dan in de tuin gezet maar hij kan ook in de veranda. Toen hij
vanmiddag thuis kwam eten was meneer Lando echter niet meer te bespeuren: niet
in de veranda, niet in de tuin terwijl die omringd is door betonnen platen dus
waar was hij dan??? In de living lekker in de zitzak. Hoe was hij daar gekomen
... door het kattenluik!!!!!! Lando past er nog perfect door blijkt nu. Na de
middag dus ook de keukendeur maar dicht zodat deze weg afgesloten was. Vanavond
toch maar even bij de buren gecheckt of ze hem niet hadden horen janken op
blaffen maar ze hadden hem niet gehoord, zo flink hé. Als beloning gingen we dan
vanavond wandelen in de Liereman waar hij al springend met wapperende oren over
de heide sprong. Morgen gaan we hem laten nazien bij de dierenarts Aline. Dat
wordt weer een nieuwe ervaring.
Niemand van ons kan het beamen,
alleen Bas was er toen bij, maar het baasje zegt dat dit de tuin is zoals hij
er bij lag 13 jaar geleden toen de baasjes dit huis met een tuin kochten.
Ook toen was Bas niet meer te vinden
in de brousse, wat later tuin is geworden. Kleine Lucy gaat wel in de tuin
maar kan er haar draai niet vinden. Wat wil je ook, zelfs Hera en Heros, die
toch niet van de kleinste zijn zie je nog amper in de woestenij !
De nacht was rustig, net als gisteren
heeft Lucy rond vijf uur gemeld dat ze zonodig een plasje moest. Baasje heeft
haar dan buiten gezet waar ze dadelijk gebruik maakte van de aangeboden faciliteiten.
Na tien minuten ging ze vrolijk (voor een snoepje gedroogd paardenvlees) terug
naar de bench maar de gesloten deur zinde haar niet. Daar heeft ze dan een
kwartier in alle toonaarden tegen geprotesteerd, maar toen ze merkte dat het
niet loonde is ze dan toch maar terug gaan slapen, en dit tot na zeven uur. Wat
een luxe voor het baasje, eindelijk nog eens nachten van langer dan vijf uur en
een half
We gaan het stramien van het blog
voor enkele dagen wijzigen, de puppenkrant gaan we naar de namiddag verplaatsen.
Dan gaat het toch te warm zijn om te gaan hooien in de tuin. De ochtend gaan
we er eens serieus tegenaan vliegen met de mee gebrachte bosmaaier want zelfs
hier is onze fonkelnieuwe Husqvarna zitmaaier niet tegen opgewassen. Het
materiaal dat hier nodig is gaat door het leven met het merk Case, New Holland of soortgelijks.
Straks meer nieuws maar nu eerst
inkopen doen, (eens mens leeft niet van de liefde alleen) en dan er zwaar
tegenaan.
Sinds 22u45 vanavond zitten we terug
op onze Franse stek. Nu willen jullie weten hoe dikwijls we hebben moten
stoppen om het boeltje op te kuisen of Lucy te laten doen wat kleine hondjes
dikwijls doen Wel, de bedenkers van rampscenarios moeten we echt
teleurstellen !
Niks overgegeven, niks geen plas in
de stoffen bench, geen sigarillootje in de bench !
Wel heeft ze eenmaal een gepiep laten
horen omdat ze moest. Maar toen heeft ze gehoord dat het baasje ging stoppen om
de roedel uit te laten en zelf ook een plas te gaan maken. En we hadden gelijk
geluk, nog nooit heeft het baasje op een Frans benzinestation een omheinde
uitlaat weide voor honden gezien.En het was er super proper en het gras was
kort gemaaid. Een voorbeeld van een uitlaatweide ! Dat vonden we op het Shell benzinestation
tussen Tours en Le Mans op de A58 !
Dat waren gelijk Lucys eerste stappen op Franse bodem. En ze voelde
er zich dadelijk flink thuis. Na het plegen van het sigaartje en de plas heeft
ze nog gespeeld met Heros en haar moe Hera. Na twintig minuten vertrokken we
weer met Lucy in de bench, Belle op haar eigenste plekje op de achterbank vlak
achter het baasje en hera en Heros in de koffer, flink hoog want ze zaten boven
op twee valiezen die plat in de koffer lagen.
En we hebben niemand horen klagen dat
er plaats te weinig was !
Lucys
eerste nacht zonder broers of zusjes, alleen met de groten is voortreffelijk
verlopen. De baasjes hadden de deur van de woonkamer naar de hall opengelaten
om zeker te zijn dat ze van de eerste geluid Lucy konden buiten zetten. Het
puppy toimletje was niet meer beschikbaar en ze zat voor het eerst in een
gesloten bench.
Het
baasje heeft haar om 04u45 even buitengelaten (omdat hij zelf zonodig moest)
en ze is in de tuin haar plasje gaan maken. Voor een stukje gedroogd
paardenvlees ging ze zonder dwang, uit zichzelf terug in de bench. Vooraleer
het baasje het deurtje dicht had, lag ze al terug!
Als
dat zo blijft gaan hebben we met haar het lot uit de grote loterij !
Jan
Chris uit Roosteren meldt
over Lennaert:
In
mijn vorige bericht schreef ik over de trekspelletjes die Lennaert met
Cartouche speelt. Bijgaande foto illustreert hoe goed vader en zoon met elkaar
overweg kunnen! Ook is te zien dat de ogen van Lennaert de definitieve
amberkleur krijgen.
Bij
de andere foto vroegen we ons af of Lennaert eigenlijk wel een echte Drentsche
patrijshond is. Misschien meer een Duitse patrijshond? Of misschien heeft hij
ergens een Heidelwachtel onder zijn voorouders? Even een toelichting. Ik weet
niet of dit aan de Vlaamse kust ook zo is, maar in Nederland hebben onze
oosterburen de neiging om op het strand kuilen te graven, er vervolgens in
plaats te nemen en de kuilen voor de rest van hun vakantie als bezet gebied te
verklaren
Chris
En
het eerste bericht van Loek uit Hasselt:
Dag Jan en Simonne,
Na wat beginnersfoutjes van onze kant heeft Loek deze nacht als een Drents
roosje geslapen en gisteren een schitterende dag gehad. Door het mooie weer
zijn er 's middags 2 Chirogroepen komen zwemmen bij ons. Het was een hele bende
kinderen hier, maar Loek vond het allemaal geweldig. En als hij zich in de
schaduw nestelde, had hij 30 Chiro-Bewakertjes die iedereen bij hem weg
hielden. Het is een super sociaal beestje, die Loek.
Hij eet goed en kan de Limburgse Boerenyoughurt 0% ten zeerste waarderen.
Gisterenavond hebben we geoefend met de bench. De eerste nacht was hij zeer
onrustig geweest in zijn hutje, maar deze nacht is het schitterend gegaan. Hij
heeft van Emily een zachte knuffelhond van zijn eigen grootte geketend en
sleurt dat beestje van de mand naar de bench en terug. Ze hebben samen
geslapen, Loeks koppie op de knuffel zijn buikje. En hij vindt het geweldig!
Van onze acherdeur naar achterin de tuin -zijn toiletplekje- is nog iets te
ver. Hij redt het meestal nog niet, maar we komen elk plasje al dichter in de
buurt. Het is een levendige, lieveup die al heel wat lijkt te begrijpen. Aan
zijn woordenschat voegen we al de woorden: snoepje, eten en koekje toe! Tja, nu
de woorden Nee, zit en lig nog. Heerlijk beestje die Loek.
Jan en Simonne, we houden jullie op de hoogte.
Met vriendelijke groeten
Wendy Peerlings
Uit
Oostrozebeke het eerste bericht na zijn vertrek gisterenmorgen:Louis aan t
woord
Dag Jan,
en toen werd
het hier stil bij ons dus tijd om een berichtje te sturen.
Na een beetje
wrikkelen en wriemelen zaten Lore en Louis goed op de achterbank. Na een tijdje
begon de auto wat op te warmen maar alles bleef ok(met de verhalen van de
voorgaande autoritjes, was ik alert) Onderweg eens gestopt om een frisse neus
te halen maar toen we Louis op de grond zetten, was een wandelingetje met de
leiband niet echt zijn ding. Hij trok tegen en plots stond ik daar met de
leiband en zijn halsbandje en mijn hand, zonder Louis. Even paniek maar in een
tel had ik hem al in mijn armen.
Verder
gereden en toen we in Wielsbeke waren(een paar km van thuis) klonk het van op
de achterbank: Louis heeft overgegeven.
Thuisgekomen
hebben we hem dan ook onmiddellijk laten drinken en wat laten bekomen.
Ik ben dan
maar gelijk naar de overkant gelopen(Aveve, leve de goede buren die op
pinkstermaandag halsbandjes verkopen!!)
Deze middag
kwamen de buren communiefeest vieren. De kindjes zaten te wachten tot ze met
Louis konden spelen maar hij had al snel zijn plaatsje gevonden tussen de benen
van de volwassenen. De enige beweging die we de eerste uren van hem hebben
gezien, was toen hij zich een beetje verlegde om dan rustig verder te slapen.
Hij heeft dit
volgehouden tot na 17u waarna hij een stapje in de tuin heeft gewaagd tussen
het kindergeweld. Toch wel 10 à 15 minuten lang, waarna hij terug onder tafel
is gehuppel om rustig verder te slapen.
Toen iedereen
weg was, heeft hij een beetje gespeeld met mijn drie kinderen.
De twee
jongsten waren uiteindelijk naar boven en toen ik beneden kwam lag Stan op het
gras met Louis tussen zijn benen.
Jammer genoeg
ook meer dan tijd voor Stan om te gaan slapen en dat vond Louis niet zo leuk
want hij zat zielig te piepen aan de deur van de gang toen deze dichtging na
Stan.
Ik heb hem
dan kennis laten maken met zijn groot knalrood hondekussen waar je hem bijna
niet op ziet liggen en toch is hij er al in geslaagd om er af te rollen. Weer
een beetje gepiep maar nu ligt hij er terug op en slaapt verder.
Hij heeft nu
vanavond ook nog een heel klein beetje gegeten(het eerste sinds hij bij jullie
is vertrokken) maar ik denk dat ik me daar geen zorgen over hoef te maken.
Tenslotte is het een grote verandering voor het kleine beestje.
Tot daar het
verslag van Louis zijn dag.
We zien wel
wat de nacht brengt(hmhm)
Groetjes
Ilse
Lennaert speelt met vader Cartouche
Lana in Aquatopia (hun vijver thuis)
Lando in het Turnhoutse stadspark op de arm bij Nico
Lucy wil uit de emmer van de groten drinken, wat haar aardig lukt... Regenwater is ook lekkerder dan van het kraantje !
Vanaf vandaag en hopelijk nog vele
jaren spreken we hier ten huize van een quartet Drentsche Patrijshonden in
plaats van het zo vertrouwde trio.
Belle, Hera en Heros hebben er nu
definitief een maatje bij. Lucy in the sky with diamonds) of soms ook Loesje het
meisje van de drummer van de band is nummer vier in onze roedel.
Goed zes kilo zwaar, maar een brok
energie waar ieder van staat te kijken is dit teefje een genot om in huis te
hebben. Niet alleen voor het hoofdbestuur maar voornamelijk voor Heros. Die is
uitverkoren als grote beschermer en speelkameraad. Alles is toegelaten van onze
grote lobbes. Zelfs mee eten uit de eetbak naast die van hem mag al tot ze ook
haar kleine hoofdje in zijn eetbak steekt om et kijken wat voor lekkers daar
nog te rapen valt, dan volgt er een duidelijke maar ongevaarlijke grom !
Als het moeder Hera of oma Belle niet
echt aanstaat dan laten zij dit duidelijk weten door haar snuitje in hun bek te
nemen en die even in de klem te houden zonder echter pijn te doen. Vinden
Belle en Hera dat ze wat opdringerig aan het worden is dan negeren ze Lucy
straal. Dat is dan voor haar het teken van hou er maar mee op, het loont toch
niet.
En zo hebben we dan buiten het
hoofdbestuur nog drie niet gediplomeerde maar toch TOP pedagogen in huis.
Morgen volgt haar autovuurdoop. 800
Kilometer richting Franse Charente. Haar moeder en nonkel deden het meer dan
drie jaar zonder één foutje. Tweemaal zijn de baasjes toen gestopt om de
toenmalige 6 pups uit te laten voor een behoefte rondje. Er was geen foutje op
te merken toen. Laten we hopen dat het morgen ook zo gaat.
Lucy gaat de reis alleszins in de
stoffen reisbench maken, daar zit ze rustig en veilig !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
Lana in Aquatopia (hun vijver thuis)
