Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
05-06-2014
Klaar voor twee weken “hard labeur”
Klaar voor twee weken “hard labeur”
We zijn dus goed en wel in La Magdeleine gearriveerd. We waren pas om 12u30 weg in Vosselaar en hebben op acht uur en een half de 800 km afgehaspeld.
Ons baasje heeft het naar zijn normen ‘heel rustig’ gedaan en ook door enkele files hebben we er iets langer over gedaan dan anders. Geen gehaast of geflirt met de 130 km/u vandaag, maar wel meer naar het gemiddelde verbruik gekeken dan op de toerenteller en de snelheidsmeter. Gisteren was ons baasje nog even naar Nederland geweest en op de regiuonale wegen kreeg hij een gemiddeld verbruik van 5,6 liter/100 km. Nu is dat cijfer niet haalbaar op de snelweg en zeker niet met een aanhangwagen aan de auto gekoppeld. Maar toch hebben we met 8,3 liter gemiddeld een mooi verbruik kunnen noteren.
Toen we deze middag vertrokken was het op de verkeersmeldingen weer alom kommer en kwel. Voor en na Antwerpen stonden er kilometer lange files door ongevallen. Toen ook de TomTom aangaf dat we via de Liefkenshoektunnel moesten heeft het baasje in Wommelgem de snelweg verlaten en resoluut voor de richting Brussel gekozen. We zijn vandaag dus langs eenngans andere kant Frankrijk binnen gekomen. In plaats van via Lille zijn we ditmaal via Valenciennes Frankrijk binnen gekomen. Onderweg zijn we dan ook Napoleon zijn leeuw op de heuvel in Waterloo voorbij gereden. Dat was een goede keuze om zo te rijden want daar hebben we geen meter file gezien !
Om vijf na negen waren we thuis vanavond en wij Drentjes hebben de ganse weg uilen met hopen gevangen. We zijn dus goed uitgerust aangekomen.
Het is inmiddels nog licht rond negen uur ’s avonds en hebben samen met het baasje al een inspectie tochtje door de tuin gemaakt.
Van één kersenboom zijn de kersen plukrijp, ook de aardbeien zijn groot, dik en heel zoet. Sommige aardbeien hebben wel sporen van hongerige muizen of vogels maar dat bekijken we morgenwel beter. Ook de rode besjes hangen in grote hoeveelheden rijp aan de struiken. ‘Coulisse van rode vruchten” maken staat hier eerstdaags op het programma !
Een man is wat slagen aan het oefenen op de golf, en een bal belandt in een bosje. De man , op zoek naar zijn balletje, ontdekt er een heksachtig wezen dat in een grote pot aan het roeren is.
Hij vraagt wat ze daar doet, en de heks antwoordt : 'ik maak een toverdrankje.
''Hmmm, interessant,' zegt de man, 'en waarvoor moet dat dienen ?'
'Wel', zegt ze, 'een slokje hiervan en je wordt een buitengewone golfspeler voor minstens één jaar.'
'Mag ik er een kopje van drinken,' vraagt de golfspeler ?
'Wel...allee ja...,' zegt ze, 'maar ik moet je waarschuwen, dit drankje heeft wel nevenwerkingen : uw seksleven zal er gans die tijd maar belabberd uitzien...'
'OK' zegt hij dan, 'Dat neem ik erbij', hij drinkt zijn toverdrankje , en gaat terug aan de slag, en o ja, de eerste bal is al bingo !
De volgende weken daagt hij de allerbeste profs uit, en wint warempel spel na spel.
Het ganse jaar door stijgt hij naar de top, hij wint beker na beker, en prijs na prijs, en iedereen ligt aan zijn voeten.
Zowat een jaartje later zoekt hij de heks terug op in hetzelfde bosje, en vertelt haar glunderend over zijn golftriomfen.
'En,' vraagt de heks,' hoe is het met je seksleven ? ' 'Bah, nie slecht... ' 'O ja 'zegt ze , 'nochtans kan dat toverdrankje je seksleven ruïneren, hoeveel maal had je seks het laatste jaar ?
''Wel,' zegt hij,'zowat driemaal, of 't kan ook viermaal geweest zijn...
''Ah ja !' zegt de heks, 'en je vindt dat 'nie slecht' ?
'Welnee,' antwoordt de man, 'voor ne pastoor met een kleine parochie valt dat nog mee vind ik.'
Of kalmte voor de storm, wie gaat het vertellen ? Het is hier vandaag heel kalm, zowel bij de bazen als bij ons Drenten. Alles is klaar voor het vertrek maar Frankske en Sabine van de météo op den TV kwamen hier gisteren en eergisteren vertellen dat het serieus lelijk ging regenen vandaag.
Niks van gezien zegt onze baas en die is al een paar keren buiten geweest.
Die is zelfs al met de laptop naar Herentals getrokken om daar in de Belgacom winkel informatie te gaan zoeken waarom de mail van Skynet niet meer doorkomt. Daar moet na al die tijd al een behoorlijk gevulde mailbox staan overlopen van de tegengehouden mail ’s
De bediende in de Belgacom shop was heel voorkomend en bekwaam. Er werden nieuwe paswoorden geïnstalleerd maar toen bleek dat de mailbox geblokkeerd zat kon hij ook niet verder meer en werd er hulp van bovenaf (den hemel ?) ingeroepen. Die (hemel ?) zouden ons dan binnen een uur tot anderhalf uur opbellen met de mogelijke oplossing. Ons baasje is inmiddels toch al eventjes wachtende…
Wijzelf Drentjes, verdoen onze tijd met ooglid gymnastiek. D.w.z. dat we van tijd tot tijd eens één oog opentrekken om bij te blijven met wat er in de wereld gebeurt. Vermits dat het vandaag heel kalm is volstaat één oog openen om het kwartuur wel. We zullen er niet echt moe van worden.
De aanhangwagen geraakt nu toch wel goed geladen, en weer is het een allegaartje aan spullen die er op geladen worden. Het zijn hoofdzakelijk honden spullen maar dit keer zit er toch wel een stapelbak met opmerkelijke inhoud bij. Het is een stapelbak met boeken voor een goed doel. Het zit zo… ons hoofdbestuur heeft in de Charente vrienden die elk jaar kinderen laten overkomen vanuit Oekraïne. René is président van de vereniging France –Ukraïne en is in die functie aanwezig op veel rommelmarkten om spulletjes te verkopen die hij bij vrienden vergaart. Met dat geld kan hij een deel van het overkomen van de Tsjenobil kinderen betalen.
René’s gamma bestaat hoofdzakelijk uit boeken en ons baasje had al opgemerkt dat in dat assortiment niet alleen Franse maar ook Engels- , Russiche en Poolstalige boeken te vinden waren. Maar er zaten geen Nederlandstalige boeken tussen ! Daar gaat ons baasje nu voor zorgen dat de Belgische en Nederlandse Charente bewoners ook aan hun trekken komen bij “boekhandel René & Nicole” les bouquinistes de Villiers le Roux”
Vrienden van ons hoofdbestuur die al in La Magdeleine geweest zijn zullen met plezier aan dat koppel terugdenken. Tot voor enkele jaren hielden zij in hun Bar-Tabac “le Poivrier” ook nog restaurant waar het heel lekker eten en toeven was. De ouderdom eiste ook hier zijn tol en oewel Nicole nog met volle goesting in de potten roerde werd het voor René te veel om tot kot in de nacht op te dienen in het restaurant. Maar ons hoofdbestuur en de Patin’s blijven vrienden. Ons baasje is trouwens bij René “son Belge préféré”…
De bazen sleuren weer met van alles en nog wat. Voornamelijk stapelbakken komen uit “den bureau” en verhuizen naar de aanhangwagen. Het is hoofdzakelijk wat men hier “hondenspul” noemt dat men verhuist.
Dat betekent waarschijnlijk dat er weer een verplaatsing van zo’n 800 kilometer zit aan te komen in de zeer nabije toekomst. Waarschijnlijk zijn we morgen of overmorgen weer onderweg want ook gisterenochtend hebben Lucy en Hera al een bezoek gebracht aan Aline onze dierenarts in Hoogstraten. Het was een nazicht voor Hera na haar schijndracht en Lucy moest mee om op “den bascule” te passeren.
Ook een vracht pillen kwam mee, we denken dat we eerstdaags weer een ontwormingsbeurt krijgen. Ook pipetjes met anti-vlooien en teken gif zitten al in de hondenapotheekkist.
Onze baasjes gaan samen met ons terug naar La Magdeleine voor een tweetal weken omdat de natuur wenkt. Het was al bij ons vertrek twee weken geleden zo dat de eerste , de vroegste van de vier kersenbomen al rijpe kersen vertoonde. Nu gaan we terug voor twee weken kersenoogst van de twee grote kersenbomen.
Ook hopen we nog iets te kunnen recupereren van de aardbeien. Die waren al volop rijp en we hopen dat de buren de rijpe aardbeien hebben geoogst. ’t Zal anders nogal kermis geweest zijn daar achteraan in de tuin. De muizen en vogels hadden twee weken geleden hun weg al gevonden naar de grote rode vruchten.
We horen hier net het hoofdbestuur overleggen wanneer ze het vertrek gaan plannen. ’t Vrouwtje heeft gisterenavond naar het weerbericht gekeken en voor morgen woensdag voorspellen ze de ganse dag regen tot hevige regen met onweersbuien.
Voor donderdag zou het dan mooi weer zijn … Als je de keuze hebt zoals wij, dan is de keuze snel gemaakt, zo graag rijdt ons baasje nu ook weer niet de ganse dag door de plensregen. En op een dag vroeger of later steekt het bij ons niet .
“Wanneer komt het je uit dat ik eens langs kom met onze kampioen ?”.
Groeten Bert en Loek
Die vraag kregen we vorige week in onze mailbox van het baasje van “onze” Loek . Loek is de broer van Lucy en de zoon van onze Hera.
Loek is zowat de grootste en de meest forse van al de reuen uit het L-nestje. Wanneer Bert schrijft “onze kampioen” is dat geenszins overdreven.
Toen we Loek met de terugkomdag van onze honden in maart terugzagen trok hij alle ogen naar zich toe.
Omdat Loek ook het oer-type is van wat een drentenreu zou moeten zijn, hebben wij zijn baasje alle steun en hulp toegezegd om zijn “paparassen” in orde te maken om ook als officiële dekreu te kunnen fungeren.
Maar Bert en Loek staan op dit moment nog aan het beginpunt van het circuit dat dient gevolgd te worden om officieel “dekreu” te mogen zijn.
De röntgen onderzoeken van HD, ED, SD, het oogonderzoek naar PRA en het bloedonerzoek naar von Willbrand dissease (wat wij sterk promoten voor jachthonden) dient hij nog te ondergaan.
Dan moet Loek ook nog het LOSH –attest van de KMSH behalen en “ergens” minstens een ZG showresultaat in een hondenshow behalen.
En zo kwam het dat Bert, dochter Emily en hun “kampioen” Loek gisteren hier neerstreken om de richtlijnen op te halen die zij dienden te volgen.
Ons baasje heeft een reeks foto’s gemaakt van Loek en Bert heeft honderd uit gepraat over de kwaliteiten van Loek. Wat een brave hond het is voor de kinderen, hoe goed hij luistert, hoe goed Loek presteert op de jacht, maar Bert vertelt ook dat Loek niet “voorstaat” !
Bert zijn woorden waren nog niet koud of er landde een bosduif op enkele meter van Loek in de tuin. En wat toen gebeurde maakte Bert tegelijkertijd fier en beschaamd ! Want Loek zijn staart stond stijf naar achter, zijn snuit gespannen naar voor en zijn rechtervoorpoot ingetrokken omhoog ! Je kan geen mooiere “voorstaan” houding verzinnen als wat Loek daar toen liet zien . Hij stootte die duif zelfs pas op toen hij het bevel kreeg ! ! !
Heb je al eens een jager gezien die rood werd van verlegenheid maar tegelijk superfier was over het presteren van zijn Drent ? Wij en onze baasjes wel, het is hier gisterenmiddag gebeurd op ons terras !
Vrijdag is ons baasje gaan “puppysnuiven” zoals ze dat in fokkerskringen noemen. Een kameraad van ’t baasje heeft een nu drie weken oud nestje Drentjes gekregen van zijn teefje Lena.
Wij hadden het bericht van de geboorte van de zes pupjes al de dag na de geboorte hier op het blog en zoals het bij de betere fokker de gewoonte is mag er de eerste twee weken niemand bij het nestje dan de fokker zelf. Dat maakt dat ons baasje bij de eersten was om te gaan puppysnuiven.
En “gesnoven” (in de beste zin van het woord) heeft hij duidelijk gedaan te zien aan de foto’s die hij meebracht uit Erpe-Mere.
Het is een heel mooi samengesteld nestje, er zijn zes pups waarvan drie teefjes en drie reutjes. Verder zijn er donkere en hele licht gekleurde pupjes. Als nu de karaktertjes ook nog verschillend zijn is het een ideaal nestje wegens voor ieder iets naar wens.
Lena, de moeder is zeer zorgzaam voor haar kroost, ze heeft niet graag dat er vreemden in de buurt van de werpkist komen. Zelfs haar zus Lisa, die ook een deel van de roedel van Peter is, blijft voorlopig nog altijd uit de buurt van de werpkist. Lena heeft niet graag te veel beweging rond de verblijfplaats van de pups.
Ons baasje weet nog maar al te goed dat het bij Hera’s nestje ook zo was. Zelfs Belle, die dan toch ook al twee nestjes had gehad mocht de eerste tien dagen niet bij Hera’s pups komen . Vanaf de pups hun oogjes open hadden mochten Belle en Heros komen helpen met haar puppy’s te helpen verzorgen.
Voor de Drentenliefhebbers onder de lezers, er zijn geen pupjes meer vrij. Alle kennen hun definitief baasje al. Er is zelfs al een reservelijst moest er iemand van de toekomstige eigenaars afhaken .
Met Peter heeft ons baasje afgesproken dat we nog eens naar de pupjes komen kijken tegen eind juni aan, dan krijgen we in plaats van puppy’s al jonge hondjes van haast acht weken te zien . We kijken er al naar uit !
Zo was het aangekondigd, maar het werd een ganse georganiseerde dag met wandeling. We waren vandaag te gast bij Cartouche en Lennaert Wessels in het Nederlands Limburgse Roosteren.
Alles samen waren we met 13 Drenten en dat hebben ze geweten in Roosteren. We bleven niet onopgemerkt in het kleine gezellige stadje aan de Maas. Vanuit de woonplaats van Hera’s vrijer Cartouche en haar zoon Lennaert is het enkele slechts enkele minuten tot aan de rivier. We mochten daar aan de oever van de Maas vrij lopen maar Heros ging in de clinch met Cartouche. Sinds Lucy bij ons gebleven is gaat het soms mis tussen Heros en andere reuen. Ons baasje vertelt dat Heros heel beschermend optreed naar Lucy toe en hij duldt geen inmenging of toenadering van andere reuen naar Lucy toe.
Jeanny en Chris, de baasjes van Cartouche en Lennaert, hadden een mooie wandeling uitgestippeld langs water en dorp. Lucy en Heros liepen met ons baasje. Belle met ons vrouwtje en Hera mocht het vrouwtje van haar zoon Lando op sleep nemen… Wij hadden onze dorstal kunnen laven aan de rivier maar ons baasje was ijverig op zoek naar een terras want hij had niet de kans gekregen aan de rivier zoals wij.
Maar toen we op een terras waren aanbeland was de verrassing groot toen de Jupiler werd opgediend in een glas getooid met de Nederlandse driekleur. Het baasje heeft glas nog gekregen ook zelfs samen met een voetbalshirt in de Nederlandse Oranje kleuren. Maar dat shirt is in de maat L en laat ons baasje nu toch al enige jaren die maat ontgroeid te zijn…
Bij de terugweg is ons baasje nog aangesproken door een Nederlands echtpaar die ons Drentjes (Lucy en Heros en Gorky) zulke mooie honden vonden. Ons baasje moest die mensen gelijk geven, ons groepje waren de mooiste honden van Roosteren en grote omgeving !
Nadien mochten we van het baasje gaan uitrusten in onze Citroën Berlingo “Drentmobiel” Daar stonden de twee grote benches in waarin we twee aan twee een uiltje konden vangen.
We hadden een fijne dag met hoofdzakelijk nakomelingen van Hera, maar ook de toekomstige familie van Lennaert. Want ook zijn liefje en haar moeder waren van de partij.
Dank aan de baasjes van Cartouche en Lennaert voor de prima en gezellige ontvangst.
En dan mag dat ook eens luidop gezegd worden. Zoals eergisteren al vertelt hier op deze plaats was onze baas op zoek naar puppyhalsbandjes in verschillende kleurtjes. Dat zijn veiligheidshalsbandjes in frisse kleurtjes die de pups om krijgen als ze ongeveer drie weken oud zijn. Dat is service…
De slotjes springen open wanneer je er aan trekt en de pups zijn zo verzekerd dat ze zich nergens aan kunnen ophangen. Maar hoofdzakelijk is het dat de kandidaat pupkopers makkelijk het hondje van hun voorkeur, of het pupje dat hen toegewezen is kunnen herkennen op foto , op de site van de fokker,of bij bezoek aan de pups, het zogenaamde “puppysnuiven”.
Ons baasje heeft na bezoek aan een tiental dierenspeciaalzaken rondom Turnhout geen bandjes gevonden. Toen is hij gaan rond telefoneren in een wijdere kring rond Turnhout, maar ook daar ving hij overal bot. Nergens geen “welperhalsbander” van Trixie meer te vinden. En wat erger was, het baasje had die bandjes beloofd aan Peter , de fokker van de pups . En beloofd is beloofd bij ons baasje, dan zal het er komen ook !
Nu is er nog een andere oplossing, de internetshops…. En dat heeft zo zijn voor- en nadelen, je weet nooit dat de bestelde spullen tijdig gaan aankomen. Hier in dit geval was het duidelijk, woensdag bestellen om vrijdag te hebben met een donderdag feestdag er tussen… dat lukt nooit !
Dus heeft het baasje even een telefoontje gepleegd naar de nieuwe eigenaars van Hunter & co, de jachthonden shop die vroeger in Goirle bij Tilburg gevestigd was. Moniek, de nieuwe eigenares wilde dadelijk alles doen om halsbandjes die bij hen nog in voorraad waren rechtstreeks naar de Peter en de pups sturen. Dan zouden ze in elk geval zo snel mogelijk ter plaatse zijn.
Dat noemen wij nu eens ECHTE SERVICE naar de klanten toe. We hebben Moniek dan al wel eens in levende lijve ontmoet bij een vorige bestelling die we toen bij haar hebben afgehaald. Maar het blijft toch steeds een kwestie van vertrouwen tussen verkoper en klant. En dat is zeker aanwezig bij Hunter & co . http://www.jachthondenwinkel.nl/index.php?action=home&lang=NL
Er bestaat een waterkansje dat het kaartje met de zes pastelkleurige bandjes vandaag al arriveert in Erpe-Mere, de uiteindelijke plaats van bestemming, en zo niet dan zal het toch wel maandag of kort na het weekend zijn.
Straks gaan onze baasjes puppysnuiven bij Peter en zijn Lena en Lisa de twee Drententeefjes . Uiteraard neemt het baasje zijn vertrouwde Sony “Kodakske” mee om wat “portretjes” te trekken. Die krijg je dan vanavond of morgenochtend hier op dit blog.
Inderdaad, “eindelijk” gaat vanaf volgende zondag 01-06-2014 de verplichting in van het verplichte DNA van afkomst voor pups geboren in Nederland vanaf die datum.
Er is nog al wat verwarring hieromtrent omdat velen denken dat met deze maatregel ook alle erfelijke ziektes kunnen gedetecteerd worden voor combinaties vooraleer een dekking heeft plaats gevonden . Maar dit is fout, deze DNA staalafname heeft enkel betrekking op de afkomst van de pups. Met deze test staat onomstotelijk vast wie de echte, de natuurlijke vader van de pups is.
Na 1 juni is het niet meer mogelijk van een foute dekking te camoufleren en te laten doorgaan voor een gans normale dekking. Geen gesjoemel meer mogelijk vermits de afgifte van het DNA bewijs gekoppeld is aan het chipnummer van de ouderhonden en van de pups.
De DNA staalafname door middel van een SWAB neemt men af bij de beide ouderdieren en bij de pup(s). Bij de pups is het DNA van één pup voldoende omdat alle de pups het gelijke DNA profiel hebben. De staalafname gebeurt door het afschrapen van wat mondweefsel en speeksel uit de bek van het dier. Het is volledig pijnloos maar word wel als wat “hinderlijk” ervaren door de hond.
Een bevoegde van de Nederlandse “Raad van Beheer” neemt het DNA staal af, in België gebeurde dat voorheen ook zo maar heden is het de dierenarts die gelijk ook de pups “chipt” die het staal afneemt.
In België zijn we al gewend aan de afname van het DNA staal. De DNA procedure is hier in België al verplicht sinds 01-01-2009. De pups van Belle en van Hera hebben dus alle hun DNA bewijs gekregen samen met hun stamboom.
Graag hadden wij het anders gezien en hadden ze het DNA genetisch paspoort van het ras verplicht gemaakt. Dat is momenteel ook mogelijk maar moet voor elk ras afzonderlijk worden opgemaakt.
Dit DNA onderzoek is kostelijk en voor kleine rassen zoals de Drentsche Patrijshond op dit momenteel moeilijk haalbaar. Maar het zou op vrij korte termijn het ras perfect gezond kunnen maken, vermits alle fokkers zouden willen meewerken.
We hebben als fokkers die hoofdzakelijk naar gezondheid werken en fokken dus nog echte wensen. Misschien duikt er ooit wel eens een rijke mecenas op die het DNA genetisch paspoort voor de Drentsche Patrijshond betaalt. Hij of zij mag het ons laten weten, wij hebben alle adressen hier klaar liggen van de labo’s die bekwaam en de uitrusting hebben om het onderzoek uit te voeren…
MAURICE komt terug van de dokter en vertelt zijn vrouw dat de dokter hem verteld heeft dat hij nog slechts 24 uur te leven heeft
Gezien de prognose, vraagt MAURICE zijn vrouw om nog eens seks te hebben. Natuurlijk is ze het ermee eens, dus bedrijven ze de liefde Ongeveer 6 uur later, gaat MAURICE naar zijn vrouw en zegt, “Schat, je weet dat ik nu nog slechts 18 uur te leven heb Kunnen we het nog een keer doen voordat het mijn tijd is? “ “Natuurlijk”, zijn vrouw gaat akkoord en ze doen het nog een keer Later, toen MAURICE in bed lag en op zijn horloge keek realiseert hij zich dat hij nu nog slechts 8 uur te leven heeft Hij tikt zijn vrouw tegen haar bil en vraagt: “Liefje, alstublieft ... nog één keer voordat ik sterf” Ze zegt: “Natuurlijk, schat” en ze bedrijven de liefde voor de derde keer Na deze sessie, valt de vrouw doodmoe in slaap Maurice echter, bezorgd over zijn naderende dood ligt te woelen en te draaien, totdat hij nog minder dan 4 uur te leven heeft Hij tikt zijn vrouw aan , die wakker wordt “Schat, ik heb nog slechts 4 uur” “Denk je dat we kunnen” ... De vrouw gaat recht op in bed zitten en zegt: “Luister MAURICE, genoeg is genoeg”
“Ik moet morgenvroeg opstaan ... en jij kunt blijven liggen”
Van de ochtend tot de avond heeft het hier in Vosselaar gisteren geregend ! Geen motregen of een bui, maar de ganse dag plensbui, het regende ‘oude wijven’ of zoals de Engelsen zeggen ‘it rain’s cats and Dogs.
Geen weer om een hond door te jagen dus, en dat had ons baasje goed begrepen. Hij heeft ons rustig laten doen en het was hoofdzakelijk ooglid gymnastiek waar we ons mee bezig hielden. Eén oog open terwijl het andere fanatiek gesloten bleef. Na enige tijd wisseling van de wacht, dan het andere oog open en het andere dicht. Een ossenslaapje als het ware…
Weten jullie trouwens waarom een os altijd met één oog open slaapt ? Neen ?... Wel die is heel voorzichtig want die hebben ze al eens bij zijn klokkenspel gehad !
Zo op die wijze hebben we de dinsdag doorgebracht.
Ons baasje is gisteren wel een groot deel van de namiddag op boodschappentoer geweest. Hij heeft aan Peter vd Elst beloofd dat hij voor de pups van Peter puppyhalsbandjes van Trixie als geschenk mee brengt. En in gans Turnhout en omgeving zijn die niet meer in voorraad. Nu zijn die nog wel op voorraad bij internet winkels maar dan zijn ze niet meer hier bij ons tegen vrijdag wanneer we gaan puppysnuiven…
Dus vandaag gaat het baasje met frisse moed verder op zoek naar puppyhalsbandjes in een steeds groter wordende spiraal met Turnhout als middelpunt…
Dus heeft ons baasje weer twee wensen, mooi weer zodat we weer een wandelingske kunnen doen, en het vinden van een kaartje puppyhalsbandjes.
Yoleen geeft in het bericht te kennen dat zij zich wil inzetten voor dierenwelzijn ! Dat is misschien ooit al wel eens gebeurd door iemand, maar dan is het zo lang geleden dat ons baasje het zich niet meer herinnert.
Niet dat wijzelf een steun in het nationale parlement nodig hebben, wij krijgen hier thuis al wat we nodig hebben en meer, maar wij hopen dat Yoleen zich wil inzetten tegen de broodfok die hier in de grensstreek welig tiert. En dat ze ingaat tegen de malafide fokkers die zich van gezondheid van hun dieren niets aantrekken en enkel grof geldgewin voor ogen hebben bij het fokken.
Als Yoleen haar belofte waarmaakt heeft ze bij volgende verkiezingen onze stem. Waarschijnlijk heeft ze ook al kennis gemaakt met onze Harry, broer van Hera en Heros, die woont ook in de buurt waar Yoleen regelmatig jogt in Lichtaart.
We kijken uit en volgen de politieke toekomst van Yoleen, da ’s in elk geval beloofd !
Gemeenteraadslid Yoleen Van Camp (N-VA) uit Kasterlee greep met ruim 11.000 voorkeurstemmen een zitje in de Kamer. "Ik stond op een strijdplaats, maar had niet verwacht dat N-VA zoveel zetels zou behalen", vertelt Yoleen Van Camp. "Ik wil me inzetten voor dierenwelzijn. Het aantal mensen dat hier meer aandacht aan besteed wil zien, is niet te onderschatten. En als 26-jarige ben ik goed geplaatst om jongeren te vertegenwoordigen." De verkiezingen rondden voor Yoleen een onvergetelijke week af. "Vorige week is mijn metekindje geboren, ik heb vrijdag mijn doctoraat behaald en zondag ben ik verkozen voor de Kamer.Nu wil ik een halftijdse job zoeken die aanleunt bij mijn doctoraatstudies." Van Camp studeerde medische wetenschappen.
Deze ochtend hebben we een bezoek gebracht aan onze dierenarts en Lucy en Hera waren mee. Bij Lucy was het te doen om de geijkte weegschaal want ons dikkertje, ons vraatzuchtig Drententeefje, onze vreet-al, moest nog eens gewogen worden omdat het baasje dacht dat ze weeral bij ws gekomen ondanks de dure R/D brokken (dieet) van Hill’s. Haar gewicht was echter onveranderd op 30 kilo blijven staan. Nog te veel maar er was dan in elk geval niets bijgekomen, en dat is ook al een belangrijk gegeven.
Vanaf vanavond krijgt zij haar portie niet meer in het bijzijn van de drie andere waar zij nogal eens wat durft te gaan mee eten !
Hera diende mee op dierenarts bezoek vanwege haar schijndracht. Het heeft er lang naar uitgezien dat het niet zou doorzetten maar nu is ze, twee maanden na haar loopsheid toch schijndrachtig geworden. Blijkbaar is het deze maal nogal heftig want ze heeft er zelfs koorts van ! In prik met antibiotica moet tegen deze namiddag rond 4 uur al soelaas brengen. Dan moeten we haar nog eens temperaturen en moet de koorts al naar een normaal niveau gedaald zijn.
En waar past de Wodka nu in dit verhaal… Tijdens de terugrit van Hoogstraten naar Vosselaar reden we achter een Duitse veertig tonner met een GAP-nummerplaat Dan weet het baasje dat die man al eventjes onderweg is want GAP in de nummerplaat staat voor ‘Kreis Garmisch-Partenkirchen’ Dat ligt in deelstaat Beieren aan de voet van de Zügspitze tegen de grens met Oostenrijk. De chauffeur was duidelijk op zoek naar een adres of de weg om aan dat adres te geraken. Toen de vrachtwagen nogmaals stopte om op de kaart of leveringspapieren te kijken is het baasje er ook bij gestopt om te vragen wat de bestemming was.
De man moest bij het afvalverwerkingsbedrijf Sita zijn. Op zich geen probleem moest er tussen hem en dat bedrijf geen kanaal tussen liggen. Met een ophaal brug die dat gewicht van de vrachtwagen juist wel of juist niet kan torsen. Het baasje heeft dan aangeboden van hem via de meest aangewezen weg tot aan het bedrijf SITA te brengen. Aangekomen aan de overzijde van het kanaal aan de ingang van het bedrijf, wenkte de chauffeur ons baasje om even te stoppen en langs de cabine te komen. Daar kreeg het baasje als dank een fles wodka in de handen geduwd. Weigeren kwam er niet aan te pas, hij moest en zou de fles aannemen.
Moraal van het verhaal, let op met een Beierse LKW-chauffeur op zijn bestemming te brengen, want je riskeert van poepeloere zat thuis te komen van de wodka die je dan krijgt …
Tijdens het weekend bezocht ik met mijn vrouw een disco. Op de dansvloer gaf een man een geweldige breakdance - moonwalk - achterwaartse flips, enfin... het ganse gamma ten beste. Mijn vrouw keerde zich naar mij en zei : "Zie je die man daar? 25 jaar geleden vroeg hij mij ten huwelijk maar ik liet hem vallen voor jou." Zeg ik : "Het ziet er naar uit dat hij dat steeds nog aan 't vieren is".
Verkiezingen, ontbijt met wijkgenoten, schitterend weer, het kan allemaal niet op vandaag op zondag 25 mei 2014 !
De koning die volgens de krant vier maanden zijn agenda maagdelijk heeft gehouden omdat hij een moeilijke regeringsvorming verwacht . VIER maanden MAAR zegt ons baasje ? De “Flippe I” is optimistisch wat betreft de vorming van de nieuwe regering. We hadden in het verleden al een Philip de schone, Philip de stoute en nog wel enkele andere Flippes maar als het zo verder gaat hebben we al een nieuwe naam voor onze hedendaagse Flippe I. Die gaat waarschijnlijk de geschiedenis boeken ingaan als “Philip de optimistische”.
Want zeg het zoals het is, de kranten noemen deze verkiezingen nu al de “schoonmoeder aller verkiezingen”. Bij de vorige regeringsvorming in 2010-2011 waren er 541 dagen nodig om een regering te vormen http://nl.wikipedia.org/wiki/Regeringsformatie_Belgi%C3%AB_2010-2011 En ’t zal er ditmaal waarschijnlijk niet makkelijker op worden…
Plezantere zaken dan Belgisch politiek was er deze ochtend hier in de wijk te beleven aan het wijkhuis aan de Zeggelaan. Daar offreerde het bestuur van de wijkvereniging een ontbijt aan al wie er zin in had. Dit jaarlijks terugkerend evenement is ontstaan als “moederdagontbijt”. Alle moeders van de wijk mogen dan gratis komen ontbijten aan het wijkhuis. De echtgenoten, de mannen dus wegens geen moeder zijn, betalen 2 euro voor hetzelfde ontbijt dat in chiquere gelegenheden als ‘brunch’ wordt verkocht !
Omdat er dit jaar meer dan 50 inschrijvingen waren is ons baasje deze ochtend om acht uur met nog een vijftal mannen enkele partytentjes gaan opstellen (’t moest zo maar eens regenen). Dat was zuiver overbodig want op enkele mensen na kon en ging iedereen fijn in de zon zitten.
Het gaat prima in het bestuur van de wijkvereniging. Iedereen neemt wel een taak op zich die hem/haar goed ligt. Verschillende dames hadden cake gebakken, eentje doet de inkopen, Yvonne bakt al jaren achter elkaar spek en eieren, ons vrouwtje zorgt voor eigengemaakte confituren. De echtgenotes zorgen dan voor het ‘mannenwerk’ zoals het opzetten van de tentjes en het klaarzetten van stoelen en tafels.
We hadden vandaag toch weer meer dan 50 tevreden wijkgenoten aan tafel, en het doet plezier om weten dat het nog geapprecieerd wordt door de wijkbewoners.
Zoals we vanochtend al meldden waren we vandaag te gast op het terrein van de jachtgebruikshondenvereniging Antwerpen http://www.jghva.be/ aan de baan naar Rijkevorsel te Beerse .
Het is een ruim en fijn gevarieerd terrein dat alles heeft om te trainen met een jachthond. We hebben geapporteerd met de dummy en met een waterhoentje. Nu was Lucy vandaag niet “in the mood” voor apporteren en dat vond ons baasje wel spijtig. Broer Lennaert blijkt dan weer een natuur te zijn. Die moet maar één maal een oefening zien en die doet net hetzelfde .
Lennaert apporteert als de beste , gaat vlot ‘over’ aan het ven en brengt dan het apport ook nog eens terug door het water.
Libre , Lucy’s zus was er vandaag niet bij wegens loops. Wel was Izzy, ‘tante Izzy’ van Libre zullen we ze maar noemen was de vervangster van Libre. Voor Izzy was het al haast twee jaar geleden dat ze nog echt met jachttraining bezig was. Ook bij Izzy bleek er niet veel van de vroegere opgedane kennis vergeten te zijn. Izzy ging eveneens vlot ‘over’ aan het ven tot grote tevredenheid van Karine, ’t baasje van Izzy en ook Libre.
Ook Maurice met zijn Joris, die we nog kennen van de jachttraining bij JAC-Orion in Arendonk heeft zich vandaag aangesloten bij onze groep. Ook zus Lobke en haar huisgenoot Siebe deden ijverig hun best op de heide en in het water.
Reken er ook nog Louis bij die alles organiseerde en in goede banen leidde, en zijn Gorky die de toon en de voorbeelden zette , hadden we samen een heel fijne trainingsgroep.
Ondanks de waarschuwingen van regen onweer en nog minder fraai weer, is het vandaag kurkdroog gebleven in de Kempen. Bij momenten was het mooi zonnig weer en dat lieten baasjes en hondjes zich goed gevallen.
Met zeven Drenten, de meeste familie van elkaar, mogen we van een vruchtbare trainingsdag spreken.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
