Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
17-07-2016
Wàààrm ! ! !
La Magdeleine 17 07 2016
Wàààrm ! ! !
We lezen op de thermometer om 16u30 37,7°C af. Tijd om de verwarming van het zwembad in te schakelen.
Nu waren het de vorige dagen ook al wel temperaturen die hoog genoeg waren om het water in het zwembad een graadje hoger te geven , maar het zeventien jaar oude systeem vertoonde al wel enkele lekken en ook de circulatie van de verwarming doorheen de zandfilter was niet ideaal.
Dus toog ons baasje aan het werk, voor en na de warmste uren, om de verwarming terug netjes in orde te zetten. Zo’n 250 meter zwarte slang, aangesloten op een dompelpomp moet er nu voor zorgen dat de watertemperatuur rond de 25 à27° C moet brengen. Dat is de temperatuur dat het vrouwtje er aan denkt van “we gaan het eens proberen” en meestal lukt het dan wel !
Morgen in de ochtend gaat het baasje het zelf eens proberen en krijgen jullie uiteraard verslag over het verschil tussen Franse zwembaden of de frissere versie die het vrouwtje “poolzeeën”noemt.
Wat een fijne dag moest zijn met fijn bezoek uit België werd een onwezenlijke dag door een criminele aanslag in Nice. Een gek die met een zware vrachtwagen 84 feestvierende mensen de dood in jaagde waaronder verschillende kinderen en ook nog eens 200 zwaar gekwetsten op het wegdek van de bekende promenade des Anglais achterliet.
Je zal zo maar je huis, hotel , vakantiewoning verlaten om naar het vuurwerk ter gelegenheid van de Franse nationale feestdag te gaan kijken. En nooit meer thuiskomen van wat een feestelijke avond moest zijn !
Het heeft de ganse dag als een domper de sfeer gedrukt van wat hier in La Magdeleine een plezierige dag moest worden met fijn bezoek van baasjes vroegere coördinatrice op zijn voormalige school.
De vroegere collega’s die hier frequent meelezen zullen nu wel zeggen “kijk Annemie in het zwembad bij Jan in Frankrijk” en jawel, het is ze ! Onderweg naar Portugal kwam ze een dag op bezoek bij ons. En gelijk wilde ze het zwembad uit proberen hoewel dat pas twee dagen geleden helemaal gepoetst was en pas sinds gisterenmiddag vol was gelopen. Het water zal dus hoogstens een graad of 16° C geweest zijn. Maar ze was verwittigd dat het meer water voor ijsberen was. Toch zagen we haar een drietal keren het water ingaan na te hebben liggen zonnebaden !
Morgen vertrekt ze terug en aan het eind van het verlof, eind juli komt ze nog even langs voor een tussenstop en dan blijft ze enkele dagen langer.
Morgen al het rampennieuws nog eens rustig doornemen en ook het laatste nieuws, een poging tot staatsgreep in Turkije eens nalezen. Het is een onrustige zomer, dat is wel het minste dat je kan zeggen van de gebeurtenissen van de laatste dagen.
In gedachten zij we bij de slachtoffers en hun familieleden voor wie het verlof finaal eindigde met de dood in Nice. Wie is in godsnaam zo krankzinnig crimineel om zulke aanslag uit te voeren ?
Nu zijn er hier ten huize weinig dagen dat er niets te beleven valt. Mensen die één of meerdere Drenten in huis hebben gaan ons volmondig gelijk geven.
Vandaag was het een dag dat er weer genoeg buitenactiviteit mogelijk was. Het bleef in elk geval betrokken weer, maar het bleef droog en aangenaam zacht. Dus werden wij door het baasje opgeroepen om mee te helpen in de tuin. Meestal beperkt dat helpen zich tot met wat takken slepen en dan samen met die tak duchtig onder de voeten gaan liggen.
Hera was daarstraks kandidaat om mee naar St Fraigne te rijden om in een vakantiehuis van een kameraad de koelkast en de frigo te gaan aanzetten. Baasjes zus, tante Rita ook de koekjestante genoemd, kwam daar immers op vakantie voor de volgende twee weken.
Op de terugweg zag het baasje grote rollen stro op een akker liggen en hij wilde een foto van Hera maken op zo een strobaal. Daar heeft Hera zich waarschijnlijk bij mis trapt en zich pijn gedaan. Ze is heel wat rustiger dan anders en heeft ondertussen al een pijnstiller gekregen. Als het morgen niet over is maken we een afspraak bij veterinair Benoit Hans, dat is de dierenarts in Ruffec en Franstalige Belg. Die kent intussen al de kuren van de épagneuls à perdrix de Drenthe….
Verder was het de ideale dag voor tuinactiviteiten. Het gepaste weer, geen tour de France op TV wegens rustdag voor de renners. En van de “sjotters” moeten we het ook niet hebben. Frankrijk gisteren de boot in tegen de Portugezen. Wie had dat nu kennen denken nadat “les Bleus” de Duitsers terug naar huis en over de Rijn hadden gesjot ! En dan lag Ronaldo na 20 minuten al in de lappenmand.
Neen, volgende keer gaan we onze tijd niet meer verliezen aan die potstampers. Want veel “goei” matchen zijn er niet geweest. Het is alleen spijtig dat je pas achteraf weet dat de match goed of slecht was…
Morgen is er nog zo’n rustige zon arme dag met veel bewolking en misschien wel een drupje regen…
Het was zo maar eventjes 33,2° C vandaag bij ons op de koer en in de schaduw van de veranda. Dus het moment om toch even uit de zon te blijven op het warmst van de dag.
’t Baasje was blijkbaar van hetzelfde gedacht en nadat hij al een tijdje aan het zwembad was bezig geweest hield hij het ook niet uit . Dus de bekende knop ingedrukt en daar verschenen de renners van de Tour de France op het scherm…. We hebben samen met het baasje gekeken en tot 15 km van het einde was het best spannend. Want ging Greg Van Avermaet mee kunnen volgen op de beklimming van de Pic d’ Aspin ? Hij had dan meer dan 100 km voorop gereden met 29 andere renners en op het eind is hij nog met 1’30” voor het peloton aan de aankomst voorbij gereden. Hij vergroot dus zijn voorsprong nog verder. Nu de volgende uitdaging…. Gaat Greg door de Pyreneeën geraken in het geel ?
Voetbal was er vandaag niet op TV. We waren dan gisteren al meer dan verwend met de match Frankrijk vs Duitsland. Uiteraard supporterden wij en de bazen voor Payet, Griezman & co. En dus was het een super voetbal avond toen les Bleus onder de douche mochten met een eindstand van 2 – 0.
De krant Charente Libre had gans haar frontpagina vrij gemaakt voor één foto, een juichende ploeg die zondag in het Stade de France, in St Denis in het noorden van Parijs , de Portugezen partij gaan geven.
Volgens ons baasje is het al een uitgemaakte zaak dat Frankrijk euro 2016 op zijn naam gaat zetten. Willen de Portugezen toch ietwat kans hebben dan zullen ze toch uit een ander vaatje moeten tappen dan vorige match tegen Wales, want dat was het aankijken niet waard zegt ons baasje.
Morgen voorspelt météo France nog een wolkenloze dag. In de voormiddag gaan we ons baasje nog wat helpen / ambeteren aan het zwembad en dan na de middag gaan we de tweede Pyreneeënrit vanuit de zetel naast het baasje volgen.
Het leven is nog zo slecht niet voor ons Drentjes en onze baasjes !
Zij lag aanvankelijk gereed voor het geval de Rode Duivels de halve en de finale van euro 2016 zouden spelen, maar dat viel dus lelijk tegen .
De Belgische driekleur bleef dus waar ze was, in een lade van een kast in de slaapkamer. Het leek ons wel iets om haar daar te laten rusten.
Tot daarstraks het baasje naar ’t vrouwtje riep “kom maar op met die vlag, dit is beter dan gans die voetbal” Het baasje was al wel een tijdje de Tour de France aan het volgen. Meer om de mooie zichten vanuit de Auvergne, die hij goed kent vanuit zijn depannagetijd en ook van de vakantie in Salers dat “un des plus beau villages de France” is. En waar de koeien van het Salers ras met hun harpvormige horens je dadelijk zin laten krijgen in een steack in één van die charmante restaurants van Salers.
Maar hier zat spanning aan te komen. Het baasje kwam koers kijken omdat hij effe wat in de frisse woonkamer kwam uitblazen van het gazon afrijden in de vlakke zon. En daar waren Glenn Van Avermaet en Thomas de Gendt met minuten voorop de rit aan het domineren.
Toen van Avermaet ook nog eens sterk genoeg was om weg te rijden van de Gendt, zag ons baasje dat hier wat scherper moest gekeken worden. De mooie Auvergne zichten werden plots wat minder interessant en de klok werd dadelijk veel interessanter. De voorsprong op de Gendt was al snel 1’30” en op het peloton was de voorsprong de ganse tijd rond 6 minuten ! ! !
Daar moest het baasje even de Franse krant er even bijhalen om de achterstand van Van Avermaet in het algemene klassement te controleren. Glenn reed virtueel in het geel ! ! !
Toen Van Avermaet zijn voorsprong op het peloton nog vergrote op het peloton en ook de Gendt zijn voorsprong op het peloton kon behouden was het duidelijk dat we twee landgenoten op de hoogste plaatsen van het schavotje mochten plaats nemen.
En inderdaad, Van Avermaet kreeg de maillot jaune om en ook Thomas de Gendt kreeg de bolletjestrui aangetrokken. Als dat niet waard is om de Belze tricolore aan de staak te hijsen !
Over de voetbalmatch Portugal – Wales van vanavond zullen we maar zwijgen zeker….?
De rit verliep vandaag voorspoedig, rustig aan gereden want we hadden de tijd aan onszelf. Het baasje heeft wat naar het verbruik van de Mitsubishi gekeken en met een verbruik van 8,1liter/100 km was ’t baasje best tevreden. Toch zeker omdat we ook de aanhanger achter ons aantrokken met hoofdzakelijk hondenspullen op.
Omdat het vrij druk was rond Parijs leidde madam TomTom ons langs de westelijke kant van Parijs, richting Nanterre en Versailles. Die snelweg, de westelijke A86 voerde ons naar de tunnel die ons baasje al verschillende jaren wilde nemen maar nooit de weg er naartoe vond. Die tunnel is maar toegelaten voor voertuigen van maximum 2 meter hoog en is verschillende kilometer lang. Uiteindelijk geeft hij aansluiting op de snelweg richting A 10 in Bièvres. Ons baasje vond het een prima alternatief voor het moment dat het rond Parijs weer eens goed dicht zit. Nadeel is wel, de tunnel is tolweg, dus betalend…
Toen we haast in de Charente waren, merkten we op dat het weer toch iets anders is dan in België. Daar waar men in België overal water moet wegpompen, zijn de landbouwers hier hun velden aan het besproeien. Een boer die dat momenteel in België doet komen ze opladen om hem een deugddoende vakantie te bezorgen in een gekkenhuis.
De tuin hier ziet er prima uit. Buurman David heeft zich prima van het onderhoud van de tuin gekweten en de geraniums zien er prima uit. Die heeft weer een bak Jupiler dubbel en dik verdient.
Morgen ontbijten we met kersen, recht van de boom en die halen de tafel nog niet. Ontbijten doen we morgen ochtend à volonté, en onder de kersenboom.
Eind van de week is het weer zo ver, dan trekken we voor bijna twee maanden naar La Magdeleine. Waarschijnlijk gaat het dit jaar in twee beurten gebeuren, we verwachten immers dat Hera ergens halfweg loops gaat worden en dan zit er en mooie reu te wachten op haar in Booischot. Eergisteren waren we bij Ferron om de kennismaking nog eens te hernieuwen en alles liep prima tussen die twee !
Ook hier thuis is het een aan en weg gedraag van spulletjes die mee moeten. Meestal is dat gerief en eten voor ons Drentjes. We hebben al runds- en varkensoren en kippenpoten in grote getale en zakken zien langskomen.
Ook is er nog werk te doen voor Fokken zonder Gokken. Voor de volgende bloedcollecte moet er nog flink wat werk verzet worden om alles in goede banen te leiden en zo efficiënt en goedkoop te werk te gaan. De Drentenfamiliedag heeft dan wel goed 1000 euro in kas gebracht, en mensen die ons werk zinvol en verantwoord vinden storten spontaan op onze bankrekening. Waarvoor onze beste dank.
Morgen kunnen we waarschijnlijk de lading van de aanhanger volledig maken en dan is het even wachten tot de eerste golf, zeg maar tsunami vakantiegangers naar het zuiden gepasseerd is. Nederland zal vanaf morgen 1 juli wel massaal het kruipkot aan de auto koppelen en zich langs onze achterdeur via de E34 richting zuiden begeven. En die geven we vrije baan, wij komen wel achterna als de vlaag geluwd is !
Dat was het zeker ! Gisteren met de pups van het recentste nest van Hera en Bowie sr. een héél fijne wandeling gehad in Zeeuws Vlaanderen. Westdorpe bij Terneuzen en Sas van Gent was “the place to be” voor vader Bowie, moeder Hera en vijf van de zeven pups uit hun nestje. Daar kwamen ook nog Hera’s dochters Lucy en Lana bij uit haar eerste nest en Robby, de gepensioneerde blindenhond die door Bjorn en Ann geadopteerd is en samenwoont met Nazca.
De wandeling was georganiseerd door Karin Picavet, het baasje van Bowie jr. Het wandelparcours had alles wat een Drentenwandeling moet bevatten. Rustige wegen, veel plaats om los te lopen. Vijvers, bos, velden én…slijk op tijd. En nog opvallend, bij Hera en Lucy hebben we na afloop van de wandeling geen enkele teek gevonden. Ook bij navraag bij de andere deelnemers hebben we geen enkele melding gekregen van tekenimport vanuit Nederland !
Het was een super dag die ook nog eens “droog” was gebleven gedurende de ganse wandeling. Dat wil niet zeggen dat het voor de Drentjes droog bleef . Althans niet voor Hera en Lucy die dan ook graag lieten zien hoe een Drent zich in geen tijd camouflagekleuren aanmeet.
Gelukkig voor de baasjes kregen ze niet veel navolgers en waren zij de enige die bij aankomst in het restaurant een behandeling met de tuinslang te wachten stond ! Maar de geur…. Die hangt hier nog rond in de woonkamer hoewel de grote schuifraam de ganse dag heeft open gestaan …
En vandaag was het weer raak. Deze ochtend waren we bij Tijs, Candy, zoontje Matthew en Drent Mazzel in Geel. Reden van het bezoek was het ophalen van een doos wafeltjes die kleine Matthew verkocht(?) ten voordele van het kleuter dagverblijf. Daar wilde men wat speeltuigen aanschaffen en vermits Matthew en Mazzel als duo bij ons in een hoge schuif liggen , hadden onze baasjes ook een doos wafeltjes gekocht. Fijn gezinnetje kennen we daar waar Drent en kind in perfecte harmonie met elkaar leren leven. Aandoenlijk om zien hoe die twee op elkaar ingesteld zijn. Als men ons in België ooit vraagt hoe dat best kan verwezenlijkt worden sturen we hen “op stage” naar Tijs, Candy, Matthew en Mazzel. Op een beter plaats kan je niet zijn.
En dan waren er vandaag nog twee voetbalmatchen waar het baasje voor ging zitten. Frankrijk vs Ierland en uiteraard Hongarije – België. Twee mooie matches waarbij de eerste helft van de match van de fransoozen tegen Ierland het minst aantrekkelijk was. Maar de tweede helft was knap te meer omdat Frankrijk met de winst ging lopen.
En dan was er nog dé match der matchen vandaag Hongarije – België. 0 – 4 is het geworden in een match die een voorbeeld mag genoemd worden als het gaat hoe voetbal zou moeten zijn. 22 Klassespelers op de plein, mooi tactisch spel, mooie passes, goeie doelmannen en ook nog eens iets wat we in verschillende matches gemist hebben… meespelende tegenstrevers die er ook een mooie match van wilden maken.
Ja hoor het was voor onze baasjes een mooi weekend, hen hoor je beslist niet klagen.
Gisteren avond trok er een onweerstoring over Belgenland ! Niet zo maar een onweer maar met alles er op en er aan ! Eens te meer waren er ook ditmaal weer overstromingen her en der.
De mensen met hun garages onder het huis konden aan de slag en met pompen en wees maar zeker dat beide dienst hebben gedaan. Bij de diensten van de gemeente hadden mensen met een verhoogd risico op overstroming, zandzakjes kunnen ophalen.
Wat het onweer betreft zijn we gelukkig aan het ergste ontsnapt. Het regende dan wel heel hard en in Turnhout liep de grote supermarkt Carrefour onder water en bleef dus ook deze ochtend dicht om de hulpdiensten hun werk te laten doen.
Ten noorden van Lommel, juist over de grens met Nederland vielen hagelbollen van een grote hand groot. Dat zorgt dan weer voor schade aan serres en ok autodaken en motorkappen kregen veel te lijden van de hagelbollen .
Tijdens het onweer zijn we met ons baasje op het terras onder de veranda gaan zitten. Kwestie van geen schrik te tonen van donder en bliksem. Eén keer hebben we van ons oren gemaakt. Maar dat was dan ook bij een hevige knal na een bliksemschicht. Toen viel ook de schakelaar van de electricitet uit en kon het vrouwtje als eerste de kaarsen beginnen aansteken om toch nog enig licht in huis te hebben.
Het baasje spreekt nu van “wasselijk weer”. Hij bedoelt daarmee dat alles flink groeit en dat hij met stellige zekerheid begin volgende week nog maar eens zal mogen gaan gras afdoen….
Ja hoor, om met vandaag te beginnen. De Belgische ploeg gaat naar de volgende ronde in Euro 2016. De Zweden kregen een 0 – 1 aangewreven en moeten als laatste in de groep terug naar het hoge noorden. Het was bij momenten een spannende match en de Zweden speelden goed mee om er een boeiend schouwspel van te maken.
Zo was het trouwens gisteren ook toen Spanje partij gaf aan Croatië. Een boeiende match waar beide ploegen speelden om te winnen. Dat is iets gans anders dan spelen om niet te verliezen zoals we al enkele matchen gezien hebben. Aanvankelijk supporterde het baasje voor Spanje, maar na enkele beslissingen van de man in het zwart die op zijn minst dubieus waren in het voordeel van Spanje, wisselde hij het geweer van schouder. En hoewel de Spanjaarden op voorsprong kwamen, wonnen de Croaten uiteindelijk met 2 – 1
Gisteren hadden we ook nog twee dochters van onze Belle samen over de vloer. Kyrabelle kwam samen met baasje Gonda een pakket uit Frankrijk ophalen dat de verzendfirma wel wilde verzenden naar België maar niet naar Nederland. Dus werd dat pakket hier bij ons in Vosselaar afgeleverd en Gonda kwam dat ophalen. Tegelijk nam Gonda de gelegenheid te baat om ook van Kyrabelle bloed te laten afnemen bij onze dierenartsen Aline, Sarah en Gitte. Bij de terugkomst van Hoogstraten vond Kyrabelle dan haar nestzusje Kiki. Die haar baasje was naar Vosselaar gekomen voor de vergadering van de werkgroep FzG. Het weerzien was weer meer dan hartelijk tussen de zussen en hun moeder en de rest van onze Faesroedel.
Vandaag stond er dan een rit naar Gent op het programma om nog bloedstalen af te leveren aan de universiteit bij Professor Peelman en Evy Beckers, de assistent en onderzoeker in ons onderzoek naar de test om epilepsie op te sporen.
Op de heenweg zag het baasje de bui al hangen (vandaag voor een keer figuurlijk) dat de terugweg problematisch zou zijn. Verschillende files stonden in de omgekeerde richting van die van het baasje.
Vanaf de faculteit diergeneeskunde in Merelbeke wilde het baasje dan ook nog eens richting Gent centrum, om aan de balie van “het pand” (met oa het restaurant van de Ugent voor de profs) een koffiemok te kopen met als groot opschrift “gebruik je kop” en onderschrift “durf te denken” met het logo van de Ugent. En dan na de aankoop begon de miserie van de terugweg. 2,5 uur had het baasje nodig om met de hulp van de TomTom (om de snelste weg te bepalen met de minste files) nodig om terug in Vosselaar te geraken. Maar het baasje heeft zijn “gebruik je kop” kop !
Dagen heeft het geduurd, een werk dat op minder dan een dag behoorlijk kan afgewerkt worden. Het baasje heeft een nieuwe poort geplaatst tussen de oprit en de tuin.
Buiten de normale bezigheden diende alles te gebeuren, en dan diende er ook nog eens met het weer rekening te worden gehouden. En laat daar nu eens alles over gezegd zijn.
Vandaag was de eerste dag van de afgelopen week dat het eens NIET heeft geregend. En morgen zou het ook niet regenen was aanvankelijk gezegd… Tot het baasje de meteo berichten eens nakeek !
Vanaf morgen middag en dat tot vrijdag…. Regen in alle vormen, motregen, buien , plensbuien en oude wijven regen.
Dat maakte dat het baasje er vandaag zwaar tegenaan gevlogen is en de poort en alles wat er mee te maken heeft, netjes op tijd heeft afgewerkt. Meer nog, vijf minuten voor Frankrijk tegen de Zwitsers ging voetballen was alles netjes opgeruimd. De foto’s zijn pas gemaakt na de match.
En dan de match… Favoriet Frankrijk heeft één puntje kunne uit de band slepen, maar dat hebben heeft de underdog Zwitserland dan logisch gezien ook gedaan. O – O is het geworden, en zelfs twee doelpunten in de laatste minuut en blessuretijd was er vandaag niet bij !
Er is nochtans pittig gevoetbald maar het meest opmerkelijke feit uit de wedstrijd is dat de bal gesneuveld is in een hevig duel.
Ook de truitjes van de Zwitsers bleken van bedenkelijke makelij te zijn ze of zeven truitjes zij er stuk gegaan. Nu hebben wij dat uiterst zelden meegemaakt, ( het baasje kan het zich zelfs niet herinneren) maar her was het toch wel heel duidelijk dat de Fransoozen de Zwitsers niet mochten beletten van harde te lopen dan zij zelf door aan de truitjes te gaan hangen ! Maar dat van die slechte kwaliteit was blijkbaar wel geweten want ze hadden genoeg reserve truitjes bij. En zoals het de Zwitsers past, ze bleven er netjes uitzien ondanks de brol dat ze rond de schouders hadden.
Onze baas dacht zo stilaan dat er iets was afgesproken waar hij niks van wist ! Hij begon zo stilaan te vrezen dat het rotweer en de rotvoetbal op het EK afgesproken werk was.
Tijdens de dag balen met het weer, en in al waar je mee bezig bent een tiental keren moeten stoppen of kletsnat worden. Leuk (plezant, zeggen wij Vlamingen) is anders, maar er is niks aan te doen. Er is een spreekwoord waar ons baasje deze week één letter in gewijzigd heeft en het klopt nog als een zwerende vinger. Namelijk…”alle zegen komt van boven” is bij ons baasje “alle Regen komt van boven” geworden !
Maar daarstraks zijn er tussen de wolken toch al enkele blauwe plekken te zien geweest, en daar trekken we ons dan maar aan op.
Net hetzelfde bij het voetbal. Baasje heeft nu een viertal matches gezien. Uiteraard de openingsmatch van de Fransoozen tegen Roemenië waarbij de verwachtingen al niet werden ingevuld. De match van België – Italië heeft het baasje niet gezien wegens een ultra belangrijke vergadering voor de Drentjes in Woudenberg, NL. Maar naar wat de commentatoren op TV en in de kranten vertelden was dit ook al niets dan kommer en kwel voor de Belgen. De match Frankrijk – Albanië heeft het baasje voor een deel gemist wegen een partijtje snurken. Enkel de laatste minuten en de verlengingen brachten dan toch nog twee doelpunten. Dus… 88 minuten twee ploegen die niet wilden verliezen en dus weer triest voetbal.
Gisteren “der Mannschaft” zien afgaan als een gieter tegen Polen. Je zou er voorwaar voor de Polen voor gaan supporteren, triest, triester, triestigst. Het baasje heeft nog gedacht dat al die mensen rond het grasveld hun centjes zouden moeten gaan terugvragen wegens een wanvertoning.
En dan vanavond Spanje – Turkije ! Eindelijk een match om aan te zien… Spanje die mooi vlot voetbal liet zien en Turkije die hun meerdere moesten erkennen in de Spanjaarden maar toch aardig mee voetbalden.
Het baasje dacht eigenlijk dat het er niet meer van ging komen, dat er geen bekijkenswaardige match ging opgevoerd worden, maar toch is het vanavond van gekomen.
Morgen Spelen de Belgen tegen Ierland, daar gaan we nog eens samen met het baasje naar kijken en wat ook belangrijk is. Morgen moet je niet te veel schrik hebben voor diefstal en kan je deuren en vensters open laten. Dan speelt Roemenië tegen Albanië ! ! !
Ons Belle natuurlijk, daar gaat het hier over. Gisteren avond was het wat kil in huis na toch wel enkele buien die we tijdens de dag over ons kregen. Ons baasje vond dat het ideale moment om wat papier dat mocht verbrand worden in de kachel op te stoken.
Dat is hier ten huize de gewoonte dat papier met adressen op de kachel in gaan. Op veel plaatsen hebben ze daar een versnipperraar voor, maar niet bij ons. Het hevige vuur van het papier in de kachel geeft dadelijk een gezellige warmte en daar profiteerde Belle van om zich gerekt en gestrekt als een oma van tien jaar neer te vleien.
Gewoonlijk is dat ook het moment dat Heros zich ook bij zijn moeder legt, maar niet gisteren. Belle had het rijk voor zich alleen. Het blijft toch altijd een mooi zicht, ons oudje die het zich aangenaam en makkelijk maakt.
Voor de rest weinig nieuws vanuit het Vosselaarse, of we moesten het over het weer hebben, daar is genoeg over te zeggen , hoewel het ook eentonig is en steeds over regen en water overlast her en der te lande gaat.
Karine had de groep uitgenodigd om een wandeling te komen doen in wat we haast haar achtertuin kunnen noemen.
In Arendonk , achter “het paradijs” ( de naam is heel gepast gekozen) vertrok de groep Drenten + één 5 maanden oude labrador langs de dijk van het kanaal Schoten – Dessel. Het kanaal loopt op die plaats op een afstand van enkele honderden meter parallel met de Belgisch – Nederlandse grens.
Na ongeveer een kilometer doken we de dijk af naar een natuurgebied waar de honden terug aan de leiband moesten wegens het broedseizoen dat nog steeds niet ten einde is. Geen probleem voor onze honden die immers de kracht hebben om de baasjes met grote kracht verder te sleuren. Zeker als er weer eens aantrekkelijke geuren in de grasbermen te bespeuren zijn .
Karine en Louis gidsten ons naar een ven waar de honden los mochten en om ter eerste naar het water spurtten. Dat was pure fun voor de Drentjes en Olive de zwarte labrador pup ! Het water spatte meters hoog en het plezier voor de honden onmeetbaar. De baasjes genoten evenzeer, maar dan van het zien van de capriolen van hun honden .
Er was ook een korte rust / foto pauze ingelast aan de voet van de toeristen uitkijktoren. Dat was eigenlijk meer om een groep wandelaars voorsprong te laten nemen. Er waren namelijk dames bij die een sneeuwwitte broek droegen. Drentenkenners weten dat zoiets niet te combineren valt met Drenten die juist hun hart hebben kunnen ophalen in een natuurlijk ven !
Wanneer de groep wandelaars uit het zicht waren konden de leibanden wer om de nek van de baasjes gehangen worden en kon er terug volledig vrij gerend worden.
De terugweg ging terug langs de kanaaldijk maar toen “rommelde” het al een tijdje in de verte. Toen het begon te “druppelen” was dit een teken dat we het niet droog zouden redden. Geen twee minuten nadat de regenjasjes uit de rugzakken waren gehaald, kregen we een hoosbui over ons die de honden natter maakte dan een duik in het ven of het kanaal. En nat waren we…. Door en door nat, en dat ondanks kwalitatieve regenkleding. Bazen en honden konden letterlijk uitgewrongen worden tegen dat ze bij de auto’s kwamen.
Dan ging het naar de gezellige woning van Georges en Karine, waar Georges de soep al had opgewarmd. Mensenlief, wat smaakte die soep de “verzopen” baasjes ! Er werd nog wat nagepraat en unaniem besloten dat we dit initiatief prima vonden , en dus voor herhaling vatbaar. Alleen nemen we dan geen regenkleding meer mee maar wel een duikuitrusting. Die geeft in elk geval meer kans op garantie voor een droge thuiskomst !
Boeketje La Magdeleine.... Toen we vorige zondag klaar stonden om te vertrekken kreeg ik toch nog spijt dat er zoveel rozen en pioenrozen op het punt stonden van open te komen waar niemand iets aan zou hebben moest ik ze laten staan hebben. Dus nog snel even de snoeischaar genomen en een boeketje bijeen geknipt. Cellofaantje met een elastiekje rond de stengels met een beetje water en ze zijn in prima conditie in Vosselaar gearriveerd. Nu 6 dagen later staan ze op hun mooist in volle glorie !
Het was een gok toen ik dat toch wel flink uit de kluiten gewassen boeket nog snel ergens moest tussen kwijt raken op de aanhanger. De aanhanger was net zwaar geladen en het risico bestond er in dat +900 kilometer (we reden langs Rouen rond) het boeket geen goed zou doen.
Maar de vrees was onterecht de toevallige ontstane boeket van rozen allerlei kleuren en twee kleuren pioenrozen had de rit zo goed doorstaan dat we nu al een week geniet hebben van onze Franse bloemenpracht.
Dat er hier in huis momenteel een geur hangt van rozen is dus niet vreemd. De baasjes zijn zich niet plots gaan wassen met rozekeszeep uit grootmoeders tijd…
In april is het baasje er al begonnen, eigenlijk te vroeg want soms vroor het ’s nachts nog en dat is niet goed voor het zaaien van een mooi “pélouske”.
Maar het moest gebeuren en om te voorkomen dat er binnen de kortste tijd weer Drent-diepe kuilen zouden ontstaan, heeft het baasje er voor gezorgd dat een Drent zonder kraan of bulldozer geen centimeter diep de grond in zal geraken.
Het baasje heeft eerst het vroegere, door gravende Drenten geteisterde stukje tuin met de tuinfrees omgewoeld en vlak gelegd. Daar heeft hij grindtegels gelegd over gans het oppervlak van dat deel van de tuin ! Dat zijn van die tegels die op parkings verhinderen dat het grind verplaatst wordt en kuilen gaat liggen.
Het spul is Drent-proof en eens gelegd heeft het baasje de honinggraat gevuld met compost uit “eigen maak”. Zeg maar van de composthoop aan het eind van de tuin. Daarmee verkreeg hi twee vliegen in één slag. Namelijk een groot deel van de composthoop weg en tegelijk prima krachtige ondergrond voor een mooi grasveldje.
Toen wij zondagavond terug keerden vanuit Frankrijk had het warme en natte Bels weer voor een reuze groei van het gras. Het was heel mooi gelijkmatig gegroeid. In gen jaren hadden we zo ’n mooi grasveldje gehad.
Intussen heeft het baasje al tweemaal het jonge gras gekortwiekt en we moeten het eerlijk bekennen… op zo ’n grasveldje moet het heerlijk spelen zijn voor de pupjes die we dit jaar nog verwachten met Hera. De speelplein voor binnen was al volledig in orde, de buitenspeelplaats mét overdekte verwarmde speelplaats onder de open veranda en het knappe grasveldje…daar wil elke pup zich toch op uitleven samen met de overige roedelleden !
We kijken er al naar uit wanneer Hera terug loops komt en we negen weken later weer mooie pups kunnen verwelkomen .
het is niet waar hé... ja toch wel...de baasjes zij Lucy's koebeest troetel vergeten in Frankrijk. Het moest er eens van komen.
Gisterenochtend had Lucy haar troetel mee de tuin ingenomen en het gras was nog kletsnat van de dauw. De baasjes hebben koebeest dan maar te drogen gelegd in de keuken en daar ligt ze nu nog steeds ! Koebeest moet eerst nog wel eens een zoveelste watten orgaan transplantatie ondergaan.
Dat is gewoonlijk het vrouwtje die de chirurgische ingrepen hier ten huize aan de knuffels doet . De reparaties zijn inmiddels niet meer te tellen en het aantal gedoneerde organen evenmin, gelukkig komen de donors uit een pak watten en hoeven er geen andere knuffels hier het leven voor te laten.
Maar het baasje heeft "uit voorraad" een andere knuffel opgezocht. Vannacht slaapt ze (heel toepasselijk met dit warme weer) met de afbeelding van een sneeuwmanhoofd naast zich. Sneeuwman is intussen al aanvaard en ook moeder Hera had er al belangstellig voor.
En wij die dachten dat het een ganse dag gezeur zou zijn omdat onze jongste haar knuffel niet vond ! Neen hoor Miss Lucy heeft geen krimp gegeven, het is nu afwachten of ze binnenkort haar oorspronkelijke knuffel koebeest nog moet hebben. Zij heeft die gekregen net als haar broertjes en zusjes bij ons het nest verlieten. En dat is nu ondertussen toch ook al meer dan vier jaar geleden.
Het was vandaag weer een terugkeerdag. Dat gebeurt wel meer bij ons maar vandaag waren er toch wel wat “speciallekes” mee gemoeid.
Het begon al vanochtend om zeven uur. De vorige dagen was het telkens zo dat wanneer we het gordijn opzij schoven een grijze of nog erger een regenlucht kregen te zien. Vandaag was het dan toch wel een blauwe lucht zeker. Neen vandaag ging het hoofdbestuur niet terug even liggen, zij wilen profiteren van het beetje goede weer dat ze nog kregen.
Vroeger planden we onze reisdagen in functie van de verloven en vooral van e te voorziene drukte. Tegenwoordig zijn dat de drukte, zijn er stakingen ? Zijn er overstromingen ? Is er overal genoeg diesel verkrijgbaar ? En nog van die onvoorspelbare zaken die het reizen er wel avontuurlijker door maken, maar wanneer je met vier honden in de auto reist het zeker niet aangenamer maakt.
Tijdens de heenreis zijn we op zondag gegaan met de gedachte “in het weekeinde zijn die vrahtwagen bestuurders het paletten opstoken wel beu en willen ze dicht tegen hun Marie of Josephien aan kruipen. En die redenering klopte ook vandaag nog. Geen staker gezien vandaag. Diesel verkrijgbaar ? Meer dan een fatsoenlijk verbruikende Mitsubishi verbruikt krijgt. Maar die overstromingen…. Da’s een ander paar mouwen. We waren er al van verwittigd dat de A10 Parijs - Bordeaux afgesloten was tussen Tours en Orléans. Dat is hinderlijk en betekent wat extra kilometers maar daar is het dan ook mee gezegd. Wij reden net na Tours van de A10 naar de A28 naar Le Mans, Alençon , Rouen en zo naar Amiens. Daar gingen we terug de A1 op naar Lille. Deze keer reden we echter via Valenciennes naar Brussel.
Het was een prima rit met enkel even file in Brussel met als oorzaak de supporters van de Rode Duivels die op de Heyzel de laatste oefenmatch speelden tegen Noorwegen. En dat zorgde voor wat strubbelingen op de noord-west zijde van de Brusselse ring.
Met de omweg via Le Mans –Rouen deden we 910 km tegenover normaal 785 km maar we haalden een gemiddelde van 105 km/u en reden acht uur en half over het traject La Magdeleine - Vosselaar. Niet slecht zegt het baasje met de aanhanger achter de auto en vier Drentjes achterin. Hij heeft geluk denken wij maar dat wee zo goed getraind zijn als kilometer vretende snelwegdoggies !
Want morgen gaan we terug noordwaarts. Er wacht ons een drukke hondenweek. Zo hebben we dinsdag een afspraak met onze dierenartsen om een bloedafname bij Heros en Lucy in het kader van het onderzoek aan de Ugent.
Vrijdag hebben we vergadering met de FZG groep, zaterdag clubmatch in Barneveld, Zondag wandelen met de hondjes in Arendonk en maandag ALV in Woudenberg. En dinsdag kunnen we al terugkeren naar La M. tot 25 06 want dan is het weer wandelen in Hulst en omgeving.
Het was vandaag dus weer de dag van al de werkjes die zo laat mogelijk voor het vertrek moeten gebeuren. Het baasje wilde al van vorige week de “composthoop” of hoop rottend gras naar het containerpark afvoeren, maar telkens kwam er iets tussen en intussen lag die hoop er nog altijd. Tot het baasje dan vandaag zegde “wat moet, dat moet dan maar” en in goed drie uren waren er twee volle aanhangers weggevoerd. Volgende keer als we hier zijn gaan de laatste takken ook dezelfde richting uit .
Iets gans anders, hoewel het ook met rot te maken heeft… De kersen aan de boom vooraan in de tuin mogen we als verloren beschouwen door het natte weer. Het zijn van di grote donkere kersen, heel lekkere, wanneer ze niet rotten aan de boom wegens openbarsten door te veel sap of zeg maar water !
In al de jaren dat we nu hier zijn hebben we hooguit 2 maal kersen van die boom kunnen eten. Waarschijnlijk heeft het er mee te maken dat de overloop van de regenwater citerne daar ergens de grond extra vochtig maakt.
De kersen zijn nog lang niet rijp en nu al is er geen enkele gave kers meer aan de boom te vinden , spijtig, heel spijtig. Maar niet getreurd, achteraan in de tuin staan nog twee immens grote kersenbomen. Bij die twee hebben we nog nooit in de top geoogst omdat de bomen te hoog voor onze ladders zijn. De voorlaatste boom draagt op dit moment heel veel kersen die, als het weer nu een beetje zonniger gaat worden, binnen twee weken kunnen geoogst worden.
Echt waar, het heeft vandaag van gans de dag niet geregend. Dat is sinds vorige week niet meer gebeurd in de Charente.
Nu hebben we zelfs de zon al even gezien, heel eventjes maar, maar ze was er écht.
De baasjes hebben van de droge dag gebruik gemaakt om de schade in te halen, want ze hadden toch heel wat plannen die door het rotweer letterlijk in het water zijn gevallen. Maar het is hun gelukt.
De tuin ligt er terug netjes bij en er is een groot deel van het onkruid op de hoop voor de déchetterie ofte containerpark terecht gekomen.
En wij roedel des huizes hebben ons goed vermaakt in de tuin waar we in het kort gemaaide gras kunnen rollen dat het een lieve lust is.
Zondag gaat het terug richting Vosselaar, maar we zullen de grote toer langs Le Mans, Rouen en Amiens moeten maken . De A10 die we normaal nemen richting Parijs blijkt nog steeds afgesloten te zijn tussen Orléans en Parijs. Een omweg van 100 km is dus wel aangewezen willen we niet ergens geblokkeerd geraken…
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
