|
Wecken…
Naar aanleiding van een bericht in onze mailbox dat er in het recent nummer van Landleven een reportage staat over het inmaken van voedingswaren door sterilisatie.
Ook wij steriliseren de opbrengst van onze Franse tuin, de diepvries is bij ons weinig populair om verschillende redenen.
De aanleiding tot de keuze van steriliseren heeft zijn oorsprong in de “tempête” van 28 december 1999 in de Charente. Door de verwoestende kracht van de windstoten tot 220 km/u was er in de streek verschillende dagen na de orkaan geen elektriciteit in verschillende Franse departementen. De Gironde, Dordogne, de Landes en de regio Poitou Charente waren bij de ergst getroffenen. Ook wij zaten ‘maar’ 3 dagen zonder elektriciteit.
De oorzaak van zoveel elektriciteitspannes vind zijn oorsprong in de leidingen die veelal nog bovengronds zijn en dus kwetsbaar voor wind, vallende takken en zelfs bomen. Dit is in landbouwgebied ook de meest voor de hand liggende oplossing.
Daarom kozen wij er voor om zo weinig mogelijk afhankelijk te zijn van elektriciteit of er op zijn minst een alternatief voor te hebben.
Koken doen we op gas, de verwarming is centraal maar er kan overgenomen worden door de houtkachel, voor verlichting hebben we als alternatief LED verlichting op batterijen. Deze zijn wel niet onuitputbaar maar dan zijn er ook nog kaarsen.
En zo kwamen we bij het bewaren van voedsel bij steriliseren. De techniek kenden we nog van bij onze ouders en grootouders, alleen het nodige materiaal ontbrak ons. Ons baasje had zo eens laten ontvallen dat hij voor zijn verjaardag wel eens een steriliseerketel wou krijgen als verjaardagsgeschenk. Toen ’t vrouwtje op baasjes’ school informeerde waar zoiets nog verkrijgbaar was hadden we binnen de week 4 steriliseerketels uit de zolders en kelders van bij verschillende bomma’s. Ook de bokalen werden in massa aangevoerd. Veruit al de collega’s van ’t baasje begonnen de kelders van de ouders en grootouders op te ruimen en het resultaat stapelde zich op in wat bij ons ooit “den bureau” was geweest.
Wat we niet hadden was een thermometer voor de ketel en ook de rubberen sluitringen van de bokalen ontbraken of waren aangetast door de tand des tijds.
De thermometer was snel gevonden en ook de prijs van nog geen 5 euro viel erg mee. De sluitringen vonden we zoveel als we wilden en in verschillende formaten in de Franse warenhuizen. Want ook de Fransen verkozen nog steeds de methode van het steriliseren.
Inmiddels is de eerste installatie al vervangen door een makkelijker regelbare en instelbare elektrische versie waar je niet de het ganse steriliseerproces moet bijblijven wat toch wel een hele verbetering betekent.
Inmiddels zijn we ook dank zij de informatie die je kan vinden op het internet vrij efficiënt aan het steriliseren. Er gaat in de loop van de maanden nog wel eens een pot open, maar dat gebeurt nog vrij zelden.
Inmiddels zijn we ook begonnen met het steriliseren van eten voor de roedel. Het aanbod van vlees uit de jacht op groot wild zoals hert en everzwijn, konden we niet laten voorbijgaan en zo werd er info ingewonnen over het inmaken van vlees. Ook dat hebben we na enkele (stinkende) tegenvallers onder de knie. De potten met vlees hebben een bewaarplaats gekregen waar we geen last hebben van een pot die slecht is geworden en te laat is opgemerkt.
Onze baasjes gaan toch ook het nummer van Landleven maar aanschaffen. Staat er nog iets nieuws in dan is dat “meegenomen” en zo niet gaat het nummer een collectors item voor steriliserende worden !
Belle & co
|
Ik ben Jan
